Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 49

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Customs unions
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Przedstawiono etapy tworzenia unii celnej między Szwecją a UE. Zdaniem autorów Polska powinna wykorzystać doświadczenie Szwecji w prowadzeniu negocjacji z Unią Europejską.
2
100%
Celem artykułu jest prezentacja wyników badania dotyczącego funkcjonowania unii celnej pomiędzy Unią Europejską a Turcją. W opracowaniu wykorzystano metodę krytycznej analizy literatury przedmiotu oraz przegląd dokumentów źródłowych i danych statystycznych, co pozwoliło zidentyfikować słabości oraz wskazać przesłanki modernizacji i proponowane kierunki zmian obowiązującego porozumienia. Za podstawowy mankament umowy należy uznać fakt, że obejmuje ona jedynie liberalizację handlu artykułami przemysłowymi. Ponadto Turcja nie ma statusu obserwatora w unijnym Komitecie ds. Polityki Handlowej. Z tych powodów w grudniu 2016 r. Komisja Europejska zaproponowała rewizję obowiązującej umowy celnej z Turcją i poszerzenie relacji handlowych poprzez stworzenie nowego rodzaju umowy handlowej. Proponuje się, by do ram regulacyjnych nowej umowy włączyć dodatkowe obszary, w tym przede wszystkim rolnictwo, usługi oraz dostęp do przetargów publicznych. (abstrakt oryginalny)
Autor - członek Szwedzkiej Federacji Przemysłu - zastanawia się jak państwa kandydujące mogą przyspieszyć proces integracji. Jego zdaniem konieczne jest uczestnictwo państw kandydujących w europejskich strukturach instytucjonalnych jeszcze przed przystąpieniem do Unii.
Autorka omawia szczegółowo artykuł XXIV GATT. Podaje warunki, które muszą być spełnione aby porozumienia preferencyjne zostały uznane za zgodne w wymogami WTO. Omawia problemy związane z interpretacją Artykułu XXIV podając modyfikacje wynegocjowane w 1994 r.
W artykule przedstawiono: 1) unię celną w Niemczech i utworzenie niemieckiego obszaru walutowego; 2) Łacińską Unię Monetarną; 3) Skandynawską Unię Monetarną; 4) amerykański obszar walutowy.
6
80%
Celem artykułu jest odpowiedź na dwa zasadnicze z perspektywy unii celnej państw członkowskich UE pytania, tj.: Czy nowe regulacje prawne wprowadzone przepisami Unijnego Kodeksu Celnego (UKC) w istocie wpłyną na poprawę funkcjonowania unii celnej UE jako całości? Czy UKC zagwarantuje jednolite stosowanie przepisów celnych na całym obszarze celnym UE przez krajowe służby celne państw członkowskich? Poszukując odpowiedzi na te pytania, w artykule przeprowadzono analizę przesłanek modernizacji unijnego prawa celnego oraz wskazano na główne cele przeprowadzonych zmian. Pogłębiona analiza nowych rozwiązań i regulacji, szczególnie dotyczących uproszczeń w obsłudze celnej podmiotów gospodarczych oraz realizacji procedur celnych, dowodzi, że w nowym kodeksie celnym uwzględniono wiele rozwiązań regulowanych dotychczas krajowymi aktami prawnymi na poziomie państw członkowskich. Powodowało to brak transparentnych i jednolitych dla wszystkich administracji celnych krajów UE wytycznych dla obsługi celnej. UKC zapewnia równe traktowanie podmiotów gospodarczych, w tym jednolite zasady dostępu do uproszczeń i ułatwień w obsłudze celnej. Analiza przeprowadzona w artykule pozwala na sformułowanie następujących wniosków: 1. Szeroki zakres regulacji zawartych w nowych przepisach prawa celnego, tak w rozporządzeniu ustanawiającym UKC, jak i w aktach wykonawczych i delegowanych, z dużym prawdopodobieństwem przyczyni się do poprawy funkcjonowania unii celnej i zapewnienia bezpieczeństwa w UE. 2. Z uwagi na zbyt krótki czas obowiązywania nowych przepisów nie można jednoznacznie oce nić wpływu nowych regulacji na funkcjonowanie unii celnej. Konieczna jest dalsza obserwacja procesu wdrażania postanowień kodeksowych do praktyki gospodarczej oraz badania ilościowe w obszarach regulowanych nowymi przepisami. Ze względu na brak zbiorczych danych statystycznych za okres od maja 2016 r. do marca 2017 r. dotyczących wykorzystania nowych narzędzi obsługi celnej oraz procedur celnych wprowadzonych do praktyki gospodarczej przepisami UKC niemożliwa była analiza statystyczna wskazująca na efektywność dokonanych zmian. W związku z powyższym w artykule wykorzystano metodę badania dokumentów, metodę monograficzną oraz metodę wywiadu bezpośredniego. (abstrakt oryginalny)
7
80%
Procesy międzynarodowej integracji regionalnej na obszarze poradzieckim wzbudzają wiele wątpliwości i kontrowersji. Liczne inicjatywy, które pojawiają się od rozpadu ZSRR w 1991 r., często w większym stopniu starają się utrzymać powiązania polityczne i gospodarcze istniejące wcześniej między państwami poradzieckimi niż wytworzyć we wzajemnych relacjach nową jakość. Dodatkowe utrudnienie stanowią duże dysproporcje w potencjale gospodarczym i politycznym oraz w posiadanych zasobach naturalnych. Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza (EaWG) od początku swojego istnienia w 2001 r. wyznaczała sobie ambitne cele gospodarcze. Powstała w 2010 r. na terytorium EaWG Unia Celna integruje trzech z pięciu członków ugrupowania: Federację Rosyjską, Republikę Białorusi i Kazachstan. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o faktyczny zakres integracji ekonomicznej między państwami, które utworzyły Unię Celną, oraz o perspektywy przekształcenia tego obszaru we wspólny rynek.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote The European Union Customs System in the 21 st Century - Challenges and Trends
61%
System celny można sprowadzić do działań określonego państwa, a w przypadku Unii Europejskiej do działań UE i poszczególnych państw członkowskich, regulujących obrót towarowy z zagranicą, podejmowanych na podstawie prawa celnego przy zaangażowaniu administracji celnych. Celem artykułu jest ukazanie funkcjonowania systemu celnego Unii Europejskiej w świetle nowych wyzwań, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Oprócz wyzwań wynikających z rozwoju wewnętrznego unii celnej (kolejne rozszerzenia EWG/UE: z 6 do 28 państw członkowskich, a zwłaszcza wdrażania technologii informacyjnych), administracje celne państw członkowskich muszą sprostać również wyzwaniom zewnętrznym. W ostatnich dwóch dekadach nasiliły się bowiem zagrożenia w międzynarodowym obrocie towarowym, związane nie tylko z terroryzmem, ale też z napływem towarów nielegalnych czy stanowiących nieuczciwą konkurencję, obrotem towarami stanowiącymi zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi (np. prekursory narkotyków), wreszcie zagrażających środowisku naturalnemu.(abstrakt oryginalny)
Południowoafrykańska Unia Celna (South African Customs Union - SACU) jest najstarszą na świecie unią celną. Ugrupowanie to powstało na mocy umowy podpisanej w 1910 roku przez Związek Południowej Afryki (ZPA) oraz trzy ówczesne protektoraty brytyjskie: Beczuanę, Basuto i Suazi. W 1969 roku, po uzyskaniu niepodległości przez Botswanę, Lesoto i Suazi oraz po przekształceniu się ZPA w Republikę Południowej Afryki (RPA), została podpisana kolejna umowa, która wprowadzała między innymi nową formułę podziału wspólnych dochodów z ceł i akcyzy. Formuła, o której mowa, była korzystna dla trzech mniejszych członków ugrupowania, którym zwiększone płatności z puli wspólnych dochodów SACU zrekompensować miały koszty przesunięcia handlu związanego z wysokim poziomem stawek celnych na towary przywożone z krajów trzecich. W 2002 roku podpisano nowe porozumienie w celu zapewnienia między innymi demokratyzacji procesów decyzyjnych w ramach ugrupowania, w skład którego od akcesji Namibii w 1990 roku wchodzi pięć krajów. Współpracę w ramach SACU charakteryzuje gospodarcza dominacja RPA. Jedną z najbardziej wrażliwych kwestii pozostaje od lat problem podziału wspólnych dochodów z ceł i akcyzy. Płatności z tego źródła wciąż odgrywają kluczową rolę w budżetach słabszych członków SACU. Obecnie do czynników, które stanowią zagrożenie dla przyszłości SACU, zaliczyć należy ponadto problemy związane z negocjacjami porozumień handlowych z krajami trzecimi, a także pogłębianie integracji w regionie w ramach Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono przesłanki i motywy integracji gospodarczej. Omówiono czynniki determinujące integrację regionalną, wewnętrzne i zewnętrzne efekty integracji oraz przesłanki integracji europejskiej. Przybliżono podstawy definicyjne i regulacje prawne GATT/WTO.
Celem artykułu jest analiza wpływu krótko- i długookresowych efektów strefy wolnego handlu, unii celnej oraz wspólnego rynku na międzynarodowe przepływy handlowe z punktu widzenia teorii międzynarodowej integracji regionalnej oraz przedstawienie wpływu tych efektów na kształtowanie się wzorca specjalizacji handlowej na przykładzie Hiszpanii i Portugalii.
Przedmiotem artykułu jest problem utworzenia strefy wolnego handlu między WE a Turcją dotyczącego wyrobów stalowych i węglowych. Omówiono przepisy dotyczące konkurencji i postanowienia odnoszące się do instrumentów ochrony rynku, obejmujące procedury antydumpingowe oraz klauzulę ochronną.
Prawdopodobnie dopiero pod koniec 1999 r. Polska i pięć pozostałych krajów prowadzących rokowania w sprawie przystąpienia do UE poznają przybliżony termin swego członkostwa. Tak zapewniało kilku przywódców państw Wspólnoty podczas szczytu Unii Europejskiej w Wiedniu 11-12 grudnia 1998 r., który odbył się na zakończenie austriackiego przewodnictwa w Unii (od stycznia 1998 r., zgodnie z zasadą rotacji na pół roku przewodnictwo obejmą Niemcy).
1 lipca 2018 roku przypada 50. rocznica powstania unii celnej w Unii Europejskiej, a tym samym rocznica funkcjonowania unijnego systemu celnego - składającego się z 28 administracji celnych. Administracje celne państw członkowskich, wykonując swoje zadania, muszą działać sprawnie i skutecznie, szybko reagować na wszelkie potrzeby wynikające ze zmiany otoczenia celnego i winny to robić tak, jakby tworzyły jeden podmiot - jedną administrację. Odpowiedź na pytanie, czy i na ile działania administracji celnych Unii Europejskiej zostały ujednolicone tak, aby można było mówić w praktyce o jednej, a nie o 28 różnych służbach celnych, jest celem artykułu. Przeprowadzone rozważania pozwoliły wysunąć wniosek, że w przyszłości nie będzie jednej administracji celnej na poziomie wyłącznie Unii Europejskiej - nadal będą funkcjonować służby celne poszczególnych państw członkowskich, z nieco różniącymi się strukturami organizacyjnymi, ale pełniącymi takie same funkcje i działającymi w oparciu o zharmonizowane prawo celne. Ważnym jest jednak, by różnice w ich funkcjonowaniu były jak najmniejsze i temu służą działania podejmowane w ostatnich latach przez Unię Europejską. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Management of the EU Customs Union - Challenges and Activities
61%
In 2018 The European Union will celebrate the 50 year jubilee of its Customs Union. During its half century in existence, this Customs Union has not only extended its geographic coverage (from 6 to 28 Member States), but gradually harmonized its border procedures too. Border procedures bring benefits to Member States, economic operators, society, but only if they are harmonised, simplified and properly managed. This article aims to present the functioning and management of the EU customs union in the context of the globalisation-related challenges, namely the increasing volumes of traffic, new and more complex supply chains, increasing globalisation of trade and crime, threats to people and the environment. Those threats are also connected with trading goods that pose a threat to human health or life (e.g. drugs, arms, drug precursors), or to the natural environment. For the purpose of an analysis, various sources were used, such as domestic and foreign literature, legal acts of the EU secondary legislation in the form of regulations, directives, as well as the communication of the European Commission on the state of the customs union. (original abstract)
16
Content available remote Estimation of Kazakhstan's Trade Potential in the Framework of the Custom Union
61%
The paper identifies the features and determinants of Kazakhstan's foreign trade with other members of the Customs Union of Russia, Kazakhstan and Belarus (CU), and estimates the degree of utilization of its trade potential for 1995-2011. The participation in the CU has led to an increase of Kazakhstan's turnover with Russia and Belarus mainly due to imports from these countries, while the share of exports to these countries in its total exports has been declined since 2011. The main reason is the achievement of the potential level of mutual trade for Kazakhstan. Gravity models confirms that the inter-industry trade between the CU's countries based on the comparative advantages comes to a standstill and to further expand their mutual trade, countries should specialize in the expansion of intra-industry trade.(original abstract)
Polska, w stanowisku negocjacyjnym w obszarze "Unia celna", zadeklarowała osiągnięcie przez służby celne pełnej gotowości do stosowania wspólnotowego ustawodawstwa celnego do końca 2001 r., tj. na 1 rok przed hipotetyczną datą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. W odpowiedzi na wymagania przedstawione przez Komisję Europejską, Rada Ministrów zatwierdziła 19 października 1999 r. "Strategię działania administracji celnej do roku 2002", której celem obok harmonizacji prawa jest organizacja i techniczne przystosowanie polskiej służby celnej do wymagań stawianych przez UE jej państwom członkowskim. W artykule przedstawione zostały zadania administracji celnej, które wynikają z ustawodawstwa i polityki państwa oraz wymogów Unii Europejskiej, oraz cele strategiczne ww. dokumentu i środki ich realizacji.
Unia celna utworzona na mocy Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE) jest jednym z fundamentów, na którym opiera się funkcjonowanie Unii Europejskiej. Omówiono przykłady działalności administracji celnych w obszarze jednolitego rynku oraz przedstawiono strategiczne cele i główne kierunki działań w zakresie unii celnej na najbliższe lata.
Momentem przełomowym w relacjach Turcji z Unią Europejską był szczyt w Helsinkach w 1999 r., na którym stwierdzono, iż "Turcja jest krajem kandydującym do członkostwa w Unii na podstawie takich samych kryteriów, jakie zastosowano wobec innych państw kandydujących". Dzięki tej decyzji Turcja znalazła się na drodze do długo wyczekiwanego członkostwa. Zainicjowało to wiele przedsięwzięć, takich jak Partnerstwo dla Członkostwa czy roczne raporty Komisji Europejskiej, które miały stymulująco wpływać na przeprowadzanie reform w Turcji. Ostatecznie 16-17 grudnia 2004 r. na szczycie w Brukseli Rada Europejska podjęła decyzję o rozpoczęciu w październiku 2005 r. negocjacji akcesyjnych z Turcją. Decyzję tę opatrzono jednak dwoma warunkami. Pierwszy z nich to podpisanie przez Turcję protokołu rozszerzającego unię celną zawartą między tym krajem a Wspólnotą Europejską o dziesięć nowych państw członkowskich UE, w tym o Cypr. Drugim warunkiem było wejście w życie sześciu aktów prawnych, w tym kodeksu karnego oraz kodeksu postępowania karnego. Turcja spełniła oba te warunki do lipca 2005 r. Zastrzegła jednak, iż rozszerzenie unii celnej nie oznacza uznania przez nią Cypru. (fragment tekstu)
Euroazjatycka Unia Gospodarcza może stać się jednym z nowych biegunów na mapie świata. Kreml usiłuje w oparciu o państwa Azji Centralnej i Europy Wschodniej wywalczyć miejsce wśród grona decydentów formującego się nowego ładu gospodarczego i politycznego. Walka idzie o wprowadzenie nowego rynku finansowego o znaczeniu globalnym, dołączenie rubla do koszyka walut, a także stworzenie organizacji, z którą musiałyby się liczyć zarówno Chiny, Stany Zjednoczone, jak i Unia Europejska. Olbrzymie znaczenie mają tu imperatorskie zapędy Moskwy, która w dużej mierze sponsoruje całe przedsięwzięcie, ale również dzieli i rządzi. Z drugiej strony to się po prostu Rosji opłaca. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.