Procedura odprawy czasowej, jako jedno z przeznaczeń celnych, dotyczy towarów niewspólnotowych, które po pobycie na obszarze celnym Wspólnoty powinny być powrotnie wywiezione poza ten obszar. Może odbywać się z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych. Zwolnione należności w czasie trwania procedury muszą być zabezpieczone na wypadek, gdyby na skutek naruszenia jakiegoś warunku procedury czasowej powstał dług celny. W pracy wskazano sytuacje, w których może powstać dług celny oraz obowiązek podatkowy, zasady obliczania kwoty długu celnego przy powrotnym wywozie oraz przykłady uchybień, które nie mają wpływu na procedurę. Poruszono również kwestię pozwoleń na stosowanie tej procedury, warunków ich uzyskania, form składanych wniosków, jak również zasady wprowadzania ewentualnych zmian pozwoleń przez organy celne. Aby zrozumieć istotę zagadnienia, najszerzej zostały omówione wybrane przykłady towarów, które mogą być obejmowane procedurą odprawy czasowej.