Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Decentralizacja polityczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Zaprezentowano problematykę, zakres badań oraz metodologię rozprawy doktorskiej Izabeli Kuligowskiej pt.: "Reformy decentralizacyjne w Wielkiej Brytanii a rozwój transportu". Zdefiniowano problem badawczy, a także wskazano przesłanki wyboru tematu dysertacji.
Dewolucja w Zjednoczonym Królestwie jest jedną z postaci decentralizacji i notabene nie jest jednorodna, można bowiem wyróźnić przynajmniej trzy jej formy: prawodawczą, wykonawczą i administracyjną. Uchwalenie ustaw dewolucyjnych - jak podkreśla autor - znacząco zmieniło system władzy w Zjednoczonym Królestwie. Najbardziej widoczne jest ograniczenie uprawnień zarówno Parlamentu Westminsterskiego (i to pomimo formalnego zachowania zasady zwierzchnictwa parlamentu), jak i rządu centralnego. W Szkocji, Walii i Irlandii Północnej dewolucja spowodowała przybliżenie instytucji prawodawczych i wykonawczych do społeczeństwa. Liczne pytania rodzi brak dewolucji w Anglii, która jest największym elementem konstytutywnym Zjednoczonego Królestwa. (abstrakt oryginalny)
Newly formed territorial communities acquire a real subjectivity in the processes of the management of territorial development: they become responsible for a significant share of day-to-day economic activities within their sphere of responsibility, especially in territories with a predominantly rural population. This article aimed to study the changing role of local self-government in ensuring the economic development of the low-urbanized territory, determining public opinion and expectations of residents from local governments in the new conditions. A public opinion poll of residents living in selected local communities was conducted. This article identified the objective factors of the level and pace of newly formed territorial communities' development in Ukraine. It has been proved that the decentralization of power changes the role of local government and the expectations of residents from it and their assessments of the situation at the local level.(original abstract)
Celem artykułu jest dokonanie na przykładzie Walii analizy procesu dewolucji, czyli reformy ustrojowej rozpoczętej przez rząd Tony'ego Blaira w ostatnich latach XX w., polegającej na przekazaniu części uprawnień władz centralnych organom lokalnym. Autor stawia następującą tezę: mimo że dewolucja w Walii w porównaniu do Szkocji i Irlandii Północnej miała najbardziej ograniczony charakter, to nowelizacja ustawy dewolucyjnej znacznie przybliżyła model dewolucji walijskiej do najbardziej autonomicznego modelu szkockiego. Proces ten jest zbieżny ze wzrostem postaw narodowych Walijczyków, co znalazło swój wyraz w wynikach referendum z 2011 r., na mocy którego zostały zwiększone prawodawcze uprawnienia Zgromadzenia Narodowego Walii.(abstrakt oryginalny)
The article analyses reasons for reforming self-government bodies. The author begins by presenting the normative-legal base of decentralization and then identifies risks associated with this process. The problem is illustrated with the example of the Khmelnitsky oblast, where various decentralization measures have been taken including some attempts to reform self-government (decisions concerning the voluntary association of territorial communities, the first choice of deputies of local councils and village / village heads in united communities, etc.). The author shows practical achievements of decentralization at the regional level, demonstrating the ability of united territorial communities to independently solve issues of local importance and their ability to be responsible for decisions made. Some problem issues are also highlighted, which have to be solved at the normative and practical level. The conclusion is that decentralization should become the driving force for improving the territorial organization of power, leading to a reformed administrativeterritorial system based on the principles of balanced regional development and the capacity of territorial communities. (original abstract)
Państwa regionalne podlegają dynamicznym przemianom, a ich rozwiązania ustrojowe coraz częściej wykazują elementy charakterystyczne dla państw federalnych. Autorka, porównując systemy włoski i hiszpański, wskazuje zarówno podobieństwa, jak i różnice w ustrojowej pozycji jednostek subpaństwowych. jednocześnie podkreśla dążenia regionów do poszerzania zakresów ich autonomii oraz dostępne mechanizmy prawne, które umożliwiają kształtowanie się różnic między regionami w ramach jednego państwa regionalnego. Zwraca także uwagę na niezwykle istotną funkcję we włoskim i w hiszpańskim porządku prawnym, którą pełnią statuty regionalne. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Decentralizacja struktury politycznej w ujęciu nowej ekonomii politycznej
75%
Celem opracowania jest analiza decentralizacji struktury politycznej pod kątem osłabienia ekonomicznych "bodźców" wpływu zorganizowanych interesów na proces podziału i redystrybucji zasobów społecznych. Teoretyczne rozważania zaprezentowane w artykule są oparte na dorobku nowej ekonomii politycznej. Autor dowodzi, że rozwiązania oparte na jurysdykcji federalnej, gdzie administracja dysponuje prawem nakładania podatków, są najbliższe prospołecznej polityce powszechności podziału. (abstrakt oryginalny)
The article analyzes and assesses the competence of local government bodies and the rights and obligations of citizens forming local and regional communities during states of emergency. In the first part of the paper we present a brief historical outline and characterize the notion of states of emergency in Poland. The introduction of a state of emergency is a special event in a democratic state ruled by law. Especially if they are unitary states with a decentralized system. This is due to the fact that the introduction of states of emergency modifies the actions of the authorities and public administration in the direction of centralization and is followed by the protection of rights and freedoms of human and citizen. The second part of the article examines the powers of local government units during states of emergency. The subordination of local government units in an emergency is the negation of decentralization of power and public administration in the performance of their duties. Limited is also the independence of local government units, mostly political, but also in the organizational, economic and financial aspects. In emergency situations the structure of decentralization of the authority and public administration structure is replaced with deconcentralization. During martial law and states of emergency units of local government are subordinate to the government administration, and the state of natural disaster may be further subordination between local government units. The last part of the article analyzes the restrictions on freedom and human and civil rights during states of emergency. Restrictions on the rights and freedoms of man and citizen in emergency restrictions apply to personal or real ones. Acceptable directory in / on restrictions is contained respectively in the laws about the state of natural disaster, a state of emergency and martial law.(original abstract)
Sytuacja polityczna w Europie po 1989 r. zaowocowała tworzeniem się nowych europejskich demokracji. Polska, jako pierwsza spośród byłych państw tego bloku sowieckiego, rozpoczęła polityczną i gospodarczą transformację. Podstawowym celem podjętych działań było utworzenie demokratycznego państwa. Wychodząc z założenia, że jednym z podstawowych wymogów demokracji jest decentralizacja administracji publicznej, twórcy reformy podjęli działania na rzecz przywrócenia w Polsce samorządu terytorialnego opartego na wzorcach zaczerpniętych z II Rzeczpospolitej oraz modelach funkcjonujących w demokratycznych państwach Europy. Działania te doprowadziły do powstania samorządu terytorialnego, który w wyniku ustawowych1 umocowań uzyskał rangę podmiotu zdolnego do działań w sferze ekonomicznej, społecznej i innych.(fragment tekstu)
Warunkiem podstawowym umożliwiającym uspójnienie celów i zadań na różnych szczeblach organizacji społeczeństwa są właściwe relacje pomiędzy państwem a samorządem terytorialnym. Decentralizacja dokonana przez państwo bywa rozmaicie rozumiana i nie zawsze oznacza uznanie przez nie, że samorząd terytorialny jest świadomym, kompetentnym podmiotem mogącym samodzielnie decydować o pozostających w jego kompetencjach obowiązkach i zadaniach. Czasem - symptomy tego nierzadko obserwuje się w polskich warunkach - jest on traktowany jako instytucjonalne rozwiązanie usprawniające regulację sfery zarządzania dobrami publicznymi przez państwo . Samorządowi są przydzielane trudne i kłopotliwe zadania, przekazaniu których nie towarzyszą wystarczające środki finansowe. W relacjach państwo - samorząd terytorialny przedmiotem dyskusji pozostaje problem centralizacji i decentralizacji państwa. Zarówno w Polsce, jak i innych krajach europejskich jest podejmowany nieustanny spór co do zakresu stosowania zasady subsydiarności czy też zakresu kompetencji przynależnych państwu i samorządom terytorialnym, sposobu i charakteru podejmowanych decyzji na różnych szczeblach organizacji państwa, struktury wydatków władz państwowych i samorządowych, poziomu wydatkowanych środków z budżetu państwa w stosunku do PKB. Spór ten w istocie ma charakter ideologiczny i jest nierozstrzygalny. Studiując literaturę przedmiotu, można się pokusić o zestawienie możliwych wad i zalet podnoszonych przez zwolenników i przeciwników różniących się w tym zakresie rozwiązań (por. tab. 1).(fragment tekstu)
Decentralizacja organizacyjna w obrębie administracji publicznej w Danii i Szwecji jest szczególnie dobrze widoczna w strukturze samorządu gminnego. Ustawy krajowe przyznają radom gmin kompetencje nie tylko do ustalania składu osobowego organów gminnych (zarządu gminy i stałych komisji), ale również - do wyposażania tych organów w prawo do wykonywania zadań i kompetencji stricte administracyjnych. Wprawdzie to rada gminy podejmuje kluczowe dla gminy rozstrzygnięcia, ale pozostałe kompetencje decyzyjne są delegowane przez radę do pozostałych organów gminnych, stosownie do miejscowych preferencji i potrzeb. W literaturze przedmiotu utrwalona jest opinia, że w duńskich i szwedzkich gminach nie obowiązuje typowy rozdział funkcji prawodawcy lokalnego - z jednej strony oraz funkcji wykonawczej i administracyjnej z drugiej strony. Wręcz przeciwnie, ustawodawca krajowy za punkt wyjścia przyjmuje organizacyjną decentralizację, zgodnie z którą każda gmina we własnym zakresie tak ma zorganizować swój samorząd, aby w najlepszy sposób wywiązała się ze swych obowiązków wobec miejscowej wspólnoty. Duńskie i szwedzkie gminy są zarządzane zarówno przez nieprofesjonalistów - polityków, jak i zawodową biurokrację. Stałe komisje rady są organizowane w taki sposób, aby mogły na co dzień włączać się aktywnie do procedur administracyjnych prowadzonych przez wydziały urzędu gminy. Niektóre sprawy indywidualne są załatwione bezpośrednio przez stałe komisje rady. Ale z drugiej strony pracę urzędników gminnych organizuje i nadzoruje dyrektor urzędu. Jest możliwe wskazanie stanowiska w administracji gminy, które do pewnego stopnia może być odpowiednikiem stanowiska "burmistrza" (mayor) w większości krajów europejskich. Z całą pewnością nie jest to jednak tzw. silny burmistrz i to nawet w tych gminach, gdzie ten burmistrz skupia w swoim ręku funkcję przewodniczącego zarówno rady gminy, jak i zarządu gminy. Ten przewodniczący musi bowiem współpracować z pozostałymi członkami organu kolegialnego, wobec których nie posiada pozycji kierowniczej. Pozycja burmistrza duńskiego jest nieco silniejsza z uwagi na przyznanie mu przez ustawę drugiej funkcji - przewodniczącego komitetu finansowego (czyli zarządu gminy), jak również prawa żądania od każdej stałej komisji rady informacji o sprawach, którymi komisja się zajmuje. Można więc dojść do wniosku, że wyraźne przeciwstawienie modeli pozycji burmistrza (albo mocny, albo słaby) nie pomaga w identyfikacji kluczowych cech gmin Danii i Szwecji. Jest to konsekwencja silnej pozycji radnych, stałych komisji oaz ich przewodniczących. Taka złożona charakterystyka analizowanych jednostek samorządu terytorialnego skłania wielu obserwatorów i badaczy do mówienia o istnieniu w pojedynczej gminie wielu organów wykonawczych (!). Duńska i szwedzka wersja decentralizacji w administracji publicznej jest niezwykle interesująca dla studiów nad europejskim samorządem terytorialnym, ponieważ jest ona realizowana w modelu wewnętrznej organizacji gminy z wiodącą rolą komisji rady. Pokaźna liczba stałych komisji nie pozostawia miejsca dla silnego zarządu gminy ani dla ograniczania udziału radnych w bieżącej działalności urzędu gminy. Jest to model decentralizacji, który jest bardzo bliski demokracji bezpośredniej, w której wszyscy wyborcy i podatnicy uczestniczą w procedurach decyzyjnych. W gminach duńskich i szwedzkich niezawodowi radni mają w maksymalnym zakresie angażować się w sprawy swej gminy przez cały okres swej kadencji.(abstrakt oryginalny)
Funkcjonowanie społeczności lokalnych jest przedmiotem zainteresowania socjologów, etnografów, ekonomistów i politologów. W ostatnich kilku latach wzrosła liczba prac poświęconych temu zagadnieniu, mimo, iż wraz z rozwojem procesów centralizacji życia gospodarczego i politycznego w latach siedemdziesiątych, autonomia tych społeczności uległa ograniczeniu. W sferze nauk politycznych obiektem szczególnego zainteresowania jest zwykle kwestia funkcjonowania władzy lokalnej, jako tej, której działalność wywiera w sposób najbardziej bezpośredni wpływ na życie mieszkańców społeczności lokalnej. Sposób funkcjonowania tej władzy w znacznym stopniu kształtuje postawy i opinię obywateli na temat władzy w ogóle, z władzami centralnymi włącznie. Działalność władz lokalnych ma zatem istotny wpływ na funkcjonowanie systemu politycznego i gospodarczego danego kraju jako całości. Działanie całości nie jest - jak wiadomo - prostą sumą działań elementów składowych. Władze lokalne i prowadzoną przez nie politykę traktować można jako czynnik pośredniczący i oddziałujący między polityką władz centralnych a poziomem i całością życia ludności. Siła, charakter i zakres oddziaływań jest różny w różnym czasie, w różnych społecznościach i w różnych dziedzinach życia. Nawet w wysoko scentralizowanych systemach wpływ czynnika władzy lokalnej odgrywa jednak znaczącą rolę w funkcjonowaniu całości systemu. Także bowiem w sytuacji poważnych ograniczeń uprawnień i swobody działania władz lokalnych na rzecz władz centralnych, władze lokalne są co najmniej organizatorem i wykonawcą decyzji wyższych szczebli. Sposób realizacji tych decyzji ma istotny wpływ na poziom zaspokajania potrzeb społeczności lokalnych. Celem artykułu jest dokonanie przeglądu ważniejszych wyników badań politologicznych w omawianym wyżej zakresie, zwłaszcza z minionej dekady. Okres ten przyniósł wzrost zainteresowania polskiej politologii problematyką funkcjonowania władz lokalnych. Wydaje się, iż można postawić tezę: brak jest do tej pory opracowań opisujących mechanizm całościowego funkcjonowania lokalnego systemu politycznego. Większość powstałych prac koncentruje swoją uwagę na jednym elemencie tego systemu i poddaje go wnikliwej analizie. Nie ma natomiast opracowań ukazujących relację pomiędzy poszczególnymi elementami systemu politycznego na szczeblu lokalnym. Przegląd literaturowy poprzedzony jest krótkimi rozważaniami natury terminologicznej, odnoszącymi się do ciągle jeszcze kontrowersyjnych kategorii pojęciowych z obszaru badawczego władz lokalnych oraz propozycją teoretyczną modelu lokalnego mechanizmu decyzyjnego. Uzupełnieniem artykułu jest bibliografia polskiej literatury politologicznej, dotyczącej omawianych zagadnień, obejmującej lata 1979-1983. (fragment tekstu)
Z uwagi na mające miejsce w Europie (Katalonia, Baskonia, Szkocja, Flandria i Walonia, Bawaria, Padania - Północne Włochy, Wenecja, Korsyka, Bretonia itd.) i w innych miejscach świata (Teksas, Bougainville, Grenlandia, Fidżi itd.) procesy secesjonistyczne, które mają doprowadzić do powstania szeregu nowych państw - czy to w wyniku separatyzmu czy irredentyzmu - coraz częściej i na coraz większym poziomie szczegółowości dyskutowane są gospodarcze konsekwencje, jakie mogą przynieść wspomniane procesy. W związku z tym uzasadnionym wydaje się bliższe przyjrzenie się poglądom gorącego orędownika secesjonizmu, jednego z prominentnych przedstawicieli szkoły austriackiej i teoretyka libertarianizmu, Hansa-Hermanna Hoppego. Celem artykułu jest zabranie głosu w debacie na temat procesów secesjonistycznych ze szczególnym uwzględnieniem ich ekonomicznych skutków i uwarunkowań. W wywodzie wskazano i dokonano krytycznej analizy mankamentów ekonomicznych skutków procesów secesjonistycznych obecnych w poświęconych tematyce secesji publikacjach H.H. Hoppego. Podjęto także próbę skorygowania owych - spowodowanych czy to przeoczeniem, czy niedopowiedzeniem i brakiem precyzji - wad przedmiotowej analizy, oraz uzupełniono i zmodyfikowano ustalenia Hoppego tak, by były one bardziej spójne z metodologicznego punktu widzenia. Wskażę też, które z elementów jego analizy są w moim odczuciu na tyle dyskusyjne, że byłoby warto zastanowić się nad ich całkowitym odrzuceniem. Po przedstawieniu ogólnego zarysu prosecesjonistycznych ustaleń libertariańskiego teoretyka, wymieniono oraz omówiono dostrzeżone w niej niedociągnięcia, a następnie przeprowadzono krytykę. W podsumowaniu zaprezentowano wnioski płynące z tej analizy i propozycje natury teoretycznej. (fragment tekstu)
Pojęcie "decentralizacja" występuje zarówno w nauce o administracji i w prawie administracyjnym3, w polityce społecznej, jak i w zarządzaniu ogólnym, zwłaszcza zaś w zarządzaniu publicznym, gdzie stanowi jedno z fundamentalnych pojęć. W demokratycznym państwie prawnym decentralizacja oznacza przede wszystkim zasadę działania administracji publicznej założoną w normie konstytucyjnej. W Polsce, stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 roku, ustrój terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia decentralizację władzy publicznej. Jakkolwiek unormowanie to odnosi się tylko do ustroju terytorialnego, to wynika z niego także i to, że relacje między organami władzy publicznej, w tym pomiędzy organami administracji publicznej, powinny być budowane na zasadzie decentralizacji. (fragment tekstu)
Konstytucje Estonii, Litwy, Łotwy i Polski odpowiadają standardom demokratycznego państwa prawa. Łotwa przywróciła moc obowiązującą swej ustawy zasadniczej z 1922 r., więc w następnych latach zostało do niej dodane kilka nowych przepisów, w tym także te, których przedmiotem jest samorząd gminny. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wymienione kraje ratyfikowały Europejską Kartę Samorządu Lokalnego, co rzutowało na treść nowych konstytucji Estonii, Litwy i Polski. Karta jest więc dzisiaj integralną częścią prawa krajowego tych czterech państw, więc jest powoływana i stosowana w procedurach administracyjnych i sądowych. Karta jest aktem prawnym niższego rzędu niż każda z konstytucji, a zarazem karta ta znajduje się w hierarchii źródeł prawa ponad ustawami oraz innymi aktami normatywnymi stanowionymi przez organy administracji publicznej. Trwała obecność samorządu gminnego jest zagwarantowana expressis verbis przez Konstytucje Estonii, Litwy i Polski. W Konstytucji Łotwy znajdziemy tylko kilka przepisów bezpośrednio regulujących samorząd gminny, ale art. 1 jest interpretowany jako gwarancja samorządności lokalnej. Zasada uczestniczenia przez samorządy gminne w zarządzaniu istotną częścią spraw publicznych jest gwarantowana przez konstytucje narodowe z daleko posuniętą powściągliwością. Decentralizacja kompetencji administracyjnych jest zadeklarowana przez każdą z tych konstytucji, choć różnią się one zastosowaną terminologią. Jeśli natomiast bardziej uważniej przyjrzymy się gwarancjom owego istotnego udziału w realizacji administracji publicznej, to dojdziemy do niejednoznacznych konkluzji. Konstytucja Litwy ogranicza się do bardzo ogólnych deklaracji bez żadnych kompetencji materialnoprawnych. Konstytucja Estonii zawiera tylko nieznacznie bardziej szczegółowe deklaracje. W rozdziale 1. Konstytucji Polski expressis verbis zapisany został udział samorządów gminnych w zarządzaniu istotną częścią spraw publicznych, a rozdział 7 w całości poświęcono samorządowi terytorialnemu. Jednak ostatnie 12 lat obowiązywania tej Konstytucji pokazało, że takie konstytucyjne regulacje nie gwarantują same przez się lokalnej samorządności. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera rezultaty analizy stanu i problemów rozwoju samorządu lokalnego na Ukrainie w kontekście kształtowania demokracji lokalnej. Określony bariery kształtowania samorządu lokalnego na poziomie pierwotnym. Wyznaczono kierunki wzmacniania możliwości administracyjnej i zasobowej samorządu lokalnego w warunkach reform systemowych. Uwzględniono perspektywy wpływu procesu integracji europejskiej Ukrainy na kształtowanie się skutecznego samorządu lokalnego.(abstrakt oryginalny)
Since disintegration of the Soviet Union, the Republic of Belarus, as well as other former Soviet Union Republics has been turned to reforms in economy. In this period, there was also an aspiration to reforming in economic relations at a local level among the numerous of reformations. It is necessary to note, that in the first five years of Belarus Republic's economic development it has appeared the determination to seriously follow the European models of local government based on a democratic principles and market transformations. The evidence to that is the Law on Local Government and Self-Government adopted by the Belarus Parliament in February 1991 which was initially as much as possible approached to the requirements of European Charter of Local Self-Government. With the introducing of the Institute of Presidency in Belarus, however, the role, spirit and philosophy of this document has appreciably decreased. It is enough to note since 1995 the initial document has undergone nine editions which step by step has thrown out all democratic spirit of this document and have replaced elements of decentralisation with elements of strict centralization and building of presidential verticals at a local level. The Belarus is one of the post - socialist countries where local governments have a status of State Authority and State Administration. (fragment of text)
18
Content available remote Side Effects of Fiscal Rules: a Case of Polish Local Self-Government
51%
The trend towards decentralization of government activities has prompted an increased interest in sub-national fiscal rules. The paper investigates an ex ante adaptation to the modified subnational fiscal framework. Using a panel of 2,479 Polish municipalities in the years 2011-2013 the aim is to verify the existence of the side effect of the new debt repayment rule. The empirical results show that local government units for which the new rule would have been more demanding than the former generated higher revenues per capita from asset sales. (original abstract)
19
Content available remote Social Service Management - Challanges for Ukraine
51%
W artykule omówiono konceptualne podejście do reformy systemu sfery społecznej w procesie decentralizacji władzy na Ukrainie. Dokonano próby określenia czynników związanych z zarządzaniem odnową infrastruktury społecznej w zakresie prawnego funkcjonowania społeczności, głównie na przykładzie dobrowolnego stowarzyszenia gmin. Przedstawiono możliwości wykorzystania różnych koncepcji w zakresie określenia jednolitego centrum administracyjnego społeczności lokalnej, w szczególności koncentrując się na funkcjonowaniu stworzonej infrastruktury władz publicznych, dostępności infrastruktury w sektorze publicznym jako podstawie do zapewnienia pełnego cyklu usług społecznych, z uwzględnieniem czynników przyrodniczych i historycznych. Obserwuje się wykorzystywanie pojęcia zrównoważonego rozwoju jako jednego z obszarów najbardziej istotnych reguł UE. Szczególną uwagę przywiązuje się do ujawnienia charakteru i cech zarządzania w edukacji, ochrony zdrowia i zabezpieczenia społecznego w pogłębianiu demokratyzacji, humanizacji, decentralizacji władzy. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.