Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Obieg prawny zaświadczenia stwierdzającego złożenie oświadczeń

100%

Rakoczy T.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2015

|

nr 30

21-35

W procedurze zawierania małżeństwa cywilnego w formie małżeństwa kościelnego, duchowny ma za zadanie zredagowania Zaświadczenia stwierdzającego, że oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński zostały złożone w obecności duchownego i przekazania go właściwemu USC, względem miejsca zawarcia małżeństwa, celem sporządzenia przez kierownika USC aktu małżeństwa. Sporządzenie tego aktu jest ostatnim krokiem w zawarciu małżeństwa cywilnego, w formie wyznaniowej, w prawie polskim. Ścieżka administracyjna, jaką pokonuje wskazany dokument jest skomplikowana i budzi wiele niejasności. Zaświadczenie musi zostać przede wszystkim przekazane duchownemu, przed którym małżeństwo zostanie zawarte. U podstaw zredagowania dokumentu stoi oświadczenie stron o zawarciu małżeństwa cywilnego. Niestety, akty normatywne nie wskazują ani dokładnego momentu w czasie, ani sposobu, w jaki takie oświadczenie należy odebrać. Jak pokazuje praktyka, oświadczenie woli o zawarciu małżeństwa cywilnego jest zwykle odbierane per facta concludentia, co nie jest sposobem właściwym. Dokument musi następnie zostać podpisany przez duchownego wskazanego w Obwieszczeniu MSW. Po zredagowaniu Zaświadczenia, duchowny ma za zadanie w za-witym terminie przekazać je właściwemu miejscowo kierownikowi USC. Ten krok stanowi o ostatniej przesłance konstytutywnej. Jeśli kierownik USC nie otrzyma wskazanego Zaświadczenia, albo otrzyma je po terminie, nie sporządzi aktu małżeństwa. W krytyce tej przesłanki podnosi się, że nie może mieć ona charakteru konstytucyjnego, lecz jedynie deklaratywny. Po wtóre nie można uzależniać skutków czynności prawnych (zawarcia małżeństwa nupturientów) od braku działania osoby trzeciej (niedostarczenia Zaświadczenia w sposób zawiniony bądź niezawiniony przez duchownego). (abstrakt oryginalny)

2

Zgoda czy brak sprzeciwu. Wiedza na temat oświadczenia woli i obowiązujących przepisów prawnych w zakresie przeszczepiania narządów w Polsce.

100%

Michalska W., Jandy W., Sadaj-Owczarek K.

Zeszyty Naukowe Collegium Witelona

|

2023

|

nr 46

11-25

Transplantacja narządów jest jedyną uznaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności narządów. Z danych Poltransplantu wynika, że codziennie średnio 15 chorych umiera, nie doczekawszy przeszczepu. Przez pojęcia transplantacja (od łac. transplantare - co oznacza "szczepić", "przesadzać") rozumie się zabieg przeniesienia komórek tkanek lub narządów w obrębie jednego organizmu lub między kilkoma organizmami żywymi. Dawcą narządu może zostać żywy człowiek, wówczas pobranie takie nazywamy - ex vivo, bądź osoba zmarła, wtedy nazywane jest pobraniem - ex mortuo. Ze względu na typ dawcy narządów wyróżnia się następujące rodzaje przeszczepów: przeszczep od dawcy zmarłego oraz przeszczep tzw. rodzinny, czyli od dawcy żywego. W przypadku dawcy żywego przeszczepić można wyłącznie jedną nerkę lub fragment wątroby, wtedy biorcą może być wyłącznie biorca pediatryczny. Zgodnie z Ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (rozdział 3 zatytułowany "Pobieranie komórek, tkanek lub narządów od żywych dawców") pobranie narządu od żywego dawcy musi zostać poprzedzone niezbędnymi badaniami lekarskimi ustalającymi, czy ryzyko zabiegu nie wykracza poza przewidywane granice dopuszczalne dla tego rodzaju zabiegów i nie wpłynie w istotny sposób stanu zdrowia dawcy. W przypadku pobrania narządów od dawcy zmarłego - z chwilą uznania chorego za zmarłego i z chwilą komisyjnego stwierdzenia śmierci mózgu - zasadniczym celem dalszej opieki nad potencjalnym dawcą narządów jest zapewnienie właściwej funkcji narządów mogących być przedmiotem transplantacji, pod warunkiem że zweryfikowano (dokonano autoryzacji pobrania narządów), czyli zmarły nie zgłosił sprzeciwu na pobranie narządów za życia. Warto podkreślić, że proces orzekania śmierci mózgu następuje wedle jasnych i transparentnych przepisów prawa, zaś zmarłego - jako potencjalnego dawcę narządów można rozpatrywać wyłącznie po jego śmierci. Procedura stwierdzenia śmierci mózgu nie może być kojarzona zatem z pobraniem narządów. To, czy do pobrania narządów dojdzie po śmierci, decyduje wiele czynników, a pierwszym jest doprowadzenie do tzw. autoryzacji pobrania narządów, czyli określenia, czy zmarły nie zastrzegł sobie za życia sprzeciwu na pobranie narządów. Kolejnym czynnikiem, który uniemożliwia pobranie narządów od zmarłego, są czynniki medyczne. Od jednego zmarłego dawcy narządów pobrać można dwie nerki, serce, trzustkę, wątrobę, dwa płuca, jelito, narządy twarzy i szyi, tkanki: rogówki, powięzie, zastawki, kości oraz naczynia.(abstrakt oryginalny)

3

Uwagi o koncepcji wad oświadczenia woli w prawie polskim i francuskim

100%

Dziedzic B.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2023

|

nr 105 Varia

167-183

Artykuł ma na celu przedstawienie podstawowych założeń ustawodawców polskiego i francuskiego, które zadecydowały o ukształtowaniu regulacji wad oświadczenia woli w każdym z porządków prawnych. W pierwszej kolejności zaprezentowane zostały zapatrywania obu systemów na pojęcie oświadczenia woli, bez którego rozważenia nie sposób zrozumieć konstrukcji wad oświadczenia woli. Następnie przedstawione zostały koncepcje wad oświadczenia woli przyjęte w dwu systemach: normatywna w prawie polskim i psychologiczna w prawie francuskim. Zidentyfikowane i omówione zostały również wartości chronione przez konstrukcję wad oświadczenia woli. Wyjaśnione zostały nadto ogólne różnice w kodeksowym unormowaniu tych wad w obu systemach. Asumpt do podjęcia rozważań nad tytułowym zagadnieniem stanowi reforma francuskiego prawa zobowiązań dokonana ordonansem z 2016r., która objęła również regulację wad oświadczenia woli. Towarzyszyła jej żywa dyskusja, która wzbogaciła dorobek doktryny francuskiej o nowe wypowiedzi dotyczące unormowania wad oświadczenia woli. (abstrakt oryginalny)

4

Możliwość zastosowania przepisów o wadach oświadczenia woli do umów zawartych w trybie zamówień publicznych

100%

Królikowski M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2018

|

nr 540 Prawo zamówień publicznych - w kierunku efektywniejszych rozwiązań prawnych

216-228

Artykuł dotyczy możliwości zastosowania przepisów o wadach oświadczenia woli do umów zawieranych w trybie zamówień publicznych. Autor omawia problematykę czynności prawnej (umowy) dokonywanej z wykorzystaniem mechanizmów zawierających elementy administracyjne. Stawia pytanie o skuteczność czynności prawnej dokonanej pod wpływem wady oświadczenia woli. Przyjmuje, że podstawy wadliwości czynności prawnych przewidziane w kodeksie cywilnym mogą mieć również niekiedy zastosowanie do umów zawartych w trybie zamówień publicznych. Omawia poszczególne wady (w tym między innymi błąd), konfrontując przepisy o wadach oświadczenia woli z regulacjami o charakterze administracyjnym. Artykuł dotyka również kwestii praktycznej doniosłości regulacji wad oświadczenia woli w zakresie umów zawieranych w ramach zamówień publicznych. (abstrakt oryginalny)

5

Prywatnoprawny status kontrasygnaty skarbnika

75%

Bitner M.

Finanse Komunalne

|

2021

|

nr 6

21-29

Kontrasygnata skarbnika jest elementem procesu wykonywania budżetu wywołującym istotne skutki w zakresie prawa prywatnego. Jej koncepcja jako instytucji prawa publicznego wymaga zatem uzupełnienia o analizę aspektów cywilnoprawnych. W artykule poddano dyskusji najważniejsze problematyczne kwestie wyznaczające cywilnoprawny status kontrasygnaty. Po pierwsze, pozycję skarbnika w relacjach łączących jednostkę samorządu terytorialnego z innymi podmiotami. Po drugie, kwestię związania jednostki samorządu terytorialnego oświadczeniem woli złożonym bez wymaganej kontrasygnaty. Po trzecie, możliwość dokonania kontrasygnaty w sposób dorozumiany. W tym ostatnim zakresie przedstawiono argumenty pozwalające na polemikę z utrwalonym stanowiskiem judykatury. Przeprowadzone analizy oparte są na poczynionych uprzednio ustaleniach dotyczących funkcji kontrasygnaty w prawie budżetowym (M. Bitner, Kontrasygnata skarbnika jako instytucja prawa budżetowego - próba syntezy, "Finanse Komunalne" 2021/5).(abstrakt oryginalny)

6

Zakres kognicji sądu rejestrowego w odniesieniu do oświadczeń woli złożonych pod wpływem błędu lub groźby

75%

Daszczuk P.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

nr 3

28-33

Artykuł dotyczy kognicji sądu rejestrowego w sprawach, w których uczestnik postępowania złożył oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli z uwagi na to, że zostało ono złożone pod wpływem błędu lub groźby. W tym kontekście istotne jest, czy sąd jest uprawniony do badania skuteczności takiego oświadczenia, w jakim zakresie może prowadzić postępowanie dowodowe, na kim ciąży ciężar wykazania jego skuteczności oraz czy sąd rejestrowy może uzależniać wpis od rozstrzygnięcia sprawy o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa.(abstrakt oryginalny)

7

Uregulowania prawne oświadczenia woli

75%

Tuzimek W.

Studia Ekonomiczne, Prawne i Administracyjne

|

2019

|

nr 2

52-62

Celem artykułu jest przedstawienie podstaw prawnych dotyczących oświadczenia woli. Na podstawie obowiązujących przepisów prawnych oraz literatury przedmiotu przedstawiono istotę oświadczenia woli. Scharakteryzowano formy oświadczenia woli ze szczególnym uwzględnieniem formy elektronicznej czynności prawnych. Ponadto wykorzystując wyroki Sądu Apelacyjnego przedstawiono chwile skutecznego składania oświadczeń woli. Omówiono także pięć wad oświadczenia woli tj.: brak świadomości lub swobody, pozorność, błąd, podstęp, groźbę.(abstrakt oryginalny)

8

Dopuszczalny zakres badania umowy w administracyjnej sprawie o zwrot dofinansowania projektu z funduszy europejskich. Glosa do wyroku NSA z 28.05.2020 r., I GSK 1820/19

75%

Kopeć M.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2021

|

nr 7-8

159-170

Umiejscowienie sprawy administracyjnej o zwrot dofinansowania na styku prawa publicznego i prawa prywatnego rodzi rozliczne wątpliwości praktyczne. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dominuje obecnie stanowisko ograniczające dokonywanie wykładni przez organy administracji publicznej umowy o dofinansowanie, jak i oświadczenia woli dotyczącego wypowiedzenia tej umowy, jeśli takowe oświadczenie zostało złożone przed wszczęciem postępowania o zwrot dofinansowania. W glosie do wyroku NSA z 28.05.2020 r., I GSK 1820/19, podjęto próbę wykazania, że w administracyjnym postępowaniu o zwrot środków może być konieczne dokonanie wykładni treści umowy przez organ administracji. W glosie podjęto także próbę krytyki stanowiska o konieczności podważenia w postępowaniu cywilnym oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy w przypadku wszczęcia postępowania o zwrot dofinansowania.(abstrakt oryginalny)

9

Pełnomocnictwo medyczne w świetle obowiązujących przepisów ustawowych

75%

Waszkiewicz K.

Rynek - Społeczeństwo - Kultura

|

2017

|

nr spec. (26) Prawo - koncepcje, regulacje, współczesne problemy

133-136

Instytucja pełnomocnictwa medycznego nie została wprowadzona do polskiego porządku prawnego, pojawiają się jednak liczne postulaty sugerujące pilną potrzebę jej unormowania. Celem artykułu jest zbadanie dopuszczalności ustanawiania pełnomocnika medycznego na podstawie obowiązujących przepisów Kodeksu cywilnego oraz analiza potrzeby i proponowanych sposobów jego uregulowania. Z przeprowadzonych rozważań wynika, że przepisy prawa cywilnego dopuszczają możliwość ustanawiania pełnomocników medycznych. Nie chronią one jednak w pełni autonomii pacjentów, dlatego wprowadzenie szczegółowych przepisów normujących instytucję pełnomocnictwa medycznego wydaje się być konieczne. (abstrakt oryginalny)

10

Jeszcze w sprawie charakteru prawnego zadatku

75%

Mularski K.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2019

|

113

117-137

Przedmiot badań: Przedmiotem podjętych badań był wybrany aspekt instytucji zadatku (art. 394 KC). Cel badawczy: Zadaniem opracowania było ustosunkowanie się do tezy (argumentów mających tę tezę uzasadniać), wedle której zadatek (danie zadatku) nie jest częścią oświadczenia woli, względem którego art. 394 § 1 KC ustanawia apragmatyczną dyrektywę wykładni, lecz zdarzeniem faktycznym, które wywołuje skutki prawne z mocy samego prawa na podstawie art. 56 KC. Problem nie jest "akademicki"; akceptacja jednego z konkurencyjnych stanowisk rzutuje na sposób interpretacji art. 394 KC, wpływając na skutki społeczne wywoływane przez instytucję zadatku. Metoda badawcza: Badania prowadzono metodą dogmatycznoprawną, wykorzystując narzędzia filozofii analitycznej ("łagodnego" rekonstrukcjonizmu). Wnioski: Stwierdzono, że argumenty mające przemawiać za tezą, wedle której danie zadatku jest zdarzeniem faktycznym, są nietrafne. Uznanie trafności niektórych spośród argumentów mających przemawiać za odrzuconą tezą zmuszałoby do odrzucenia przyjętej w kulturze prawnej koncepcji wykładni oświadczeń woli oraz przynajmniej radykalnej modyfikacji przyjętego sposobu rozumienia "oświadczenia woli". Sygnalizuje to, że argumenty podnoszone w dyskusji nad konkretną instytucją prawną mogą rzutować na cały system prawa cywilnego, cywilistykę i w dalszej kolejności szeroki zakres stosunków społecznych. Przeprowadzone badania umożliwiły też krytykę redakcji art. 394 KC w zakresie, w jakim w art. 394 § 1 KC stanowi o "zadatku" danym przy zawarciu umowy. "Zadatek" jako nazwa (a właściwie predykat) nie może być nikomu "dany". Dany może być natomiast określony przedmiot (rzecz, suma pieniężna, w niedosłownym sensie wierzytelność, etc.). Stąd prawidłowa redakcja powinna brzmieć następująco: "[w] braku [...] przedmiot dany przy zawarciu umowy (zadatek) ma to znaczenie [...]".(abstrakt oryginalny)

11

Certain Remarks on the Element of will in Customary International Law: a Short Comment

75%

Kałduński M.

Wroclaw Review of Law, Administration & Economics

|

2018

|

8

|

nr 2

72-84

The article examines the element of will in customary international law. This brief comment is not intended to address all of the important issues that arise with respect to the formation and binding force of customary international law. It will only invite attention to a question concerning the element of the will of States. Thus, the aim of this comment is to stimulate the reader to consider the nature and essence of the will of States in customary international law. (original abstract)

12

Określenie momentu złożenia pisemnego oświadczenia woli drugiej stronie stosunku pracy - najnowsze orzecznictwo

75%

Maniewska E.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2023

|

nr 12

55-57

Autorka referuje orzecznictwo Sądu Najwyższego - Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych dotyczące kwestii określenia momentu złożenia oświadczenia woli jego adresatowi. Wskazuje na istotną zmianę stanowiska Sądu w tym zakresie w odniesieniu do oświadczeń woli złożonych na piśmie doręczanych ich adresatom pocztą. Według najnowszego judykatu dotyczącego tego zagadnienia, doręczenie listu zawierającego oświadczenie woli wypełnia przesłanki z art. 61 § 1 k.c. najpóźniej w dniu następnym po dokonaniu awizo, bowiem w typowych przypadkach awizowanie przesyłki stwarza adresatowi realną możliwość zapoznania się z oświadczeniem woli. (abstrakt oryginalny)

13

Wymogi formalne testamentu tajemnego w świetle ustawodawstwa Królestwa Polskiego i praktyki na przykładzie akt kancelarii notarialnych w Zgierzu w latach 1826-1875

63%

Bieda J., Wiśniewska-Jóźwiak D.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2013

|

88

11-34

Testament tajemny (mistyczny) był, obok testamentu własnoręcznego i testamentu publicznego, formą rozporządzenia ostatniej woli przewidzianą przez Kodeks Napoleona.(fragment tekstu)

14

Forma elektroniczna czynności spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych

63%

Bierecki D.

Pieniądze i Więź

|

2018

|

nr 2(79)

88-93

Ustawa o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych ustanawia formę elektroniczną czynności prawnej, odmienną od wynikającej z Kodeksu cywilnego formy elektronicznej opatrzonej kwalifikowanym podpisem elektronicznym, która może być stosowana jedynie w przypadku czynności ze spółdzielczymi kasami. Forma ta może być stosowana w przypadku czynności prawnych oraz czynności podobnych do czynności prawnych, do których uprawnione są spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Złożenie oświadczenia woli w formie elektronicznej w czynności prawnej dokonywanej ze spółdzielczą kasą oszczędnościowo-kredytową podlega regulacji ogólnej normy prawnej wynikającej z art. 60 Kodeksu cywilnego (w przypadku czynności podobnych do czynności prawnych art. 60 stosuje się w zw. z art. 651 Kodeksu cywilnego), z zastrzeżeniem jednak, że oświadczenie woli jest złożone za pomocą środka komunikacji elektronicznej.(abstrakt oryginalny)

15

O pojęciach "czynność prawna" oraz "oświadczenie woli"

63%

Wolak G.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2009

|

nr 8

62-71

W artykule przedstawiam jak doktryna rozumie pojęcia: "czynność prawna" i "oświadczenie woli" oraz wzajemne relacji między nimi. Osobiście sprzeciwiam się utożsamianiu wyżej wymienionych pojęć, o ile bowiem bez oświadczenia woli nie ma czynności prawnej, o tyle niejednokrotnie prócz jednego czy więcej oświadczeń woli potrzebne są jeszcze inne elementy, aby można było mówić o ważnym i skutecznym dokonaniu czynności prawnej. (abstrakt oryginalny)

16

Stosunki rosyjsko-unijne w świetle Układu o partnerstwie i współpracy

63%

Bodio M.

Przegląd Europejski

|

2005

|

nr 2

71-83

Przedstawiono szczegółowe założenia Układu o partnerstwie i współpracy (Partnership and Cooperation Agreement - PCA) podpisanym 24 czerwca 1995 roku na wyspie Korfu. W ramach tego układu strony zobowiązały się do działań na rzecz intensyfikacji wzajemnych stosunków opartych na dialogu politycznym i gospodarczym, eliminacji praktyk dyskryminacyjnych, współpracy w obszarze reform demokratycznych i rynkowych w Rosji, stworzenia obszaru wolnego handlu.

17

Forma prawna powołania do pełnienia funkcji

63%

Szreniawska M.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2009

|

nr 4(17)

288-294

Problematykę powołania do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej określają zarówno ustawy ustrojowego prawa administracyjnego jak i przepisy prawa pracy. Powołanie jest specyficznym trybem nawiązania umowy o pracę. Cechą charakterystyczną tej instytucji jest przede wszystkim forma, w jakiej zostaje złożone oświadczenie woli organu powołującego, określone w przepisach obowiązującego prawa stanowiska, które mogą być obsadzane w trybie powołania oraz sposób zakończenia stosunku pracy na podstawie powołania. Powołanie do pełnienia funkcji w organach administracji publicznej stanowi bardzo ważny element sprawnego i efektywnego działania administracji. Sprzyja zatrudnianiu wykwalifikowanej kadry, a także daje możliwość weryfikacji jej działań i odpowiednio szybkiej reakcji na brak kompetencji strony powołanej. Podmioty uprawnione do powoływania do pełnienia funkcji często podejmują także decyzję bez uwzględniania kryterium fachowości przyjmując do współpracy osoby z klucza politycznego. W związku z tym instytucja powołania ułatwia zatrudnianie pracowników w ten sposób, a z drugiej strony daje możliwość, po zmianie rządów, na szybkie rozwiązanie stosunku pracy z powołania. (fragment tekstu)

18

Uznanie niewłaściwe w świetle zmian Kodeksu cywilnego

63%

Górecka-Ochnio K.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2019

|

nr 2

50-55

W artykule przedstawiono pokrótce jedną z instytucji przerywających na podstawie art. 123 § 1 k.c. bieg przedawnienia, tj. uznanie niewłaściwe roszczenia. Zarysowano kontrowersje dotyczące charakteru prawnego tego rodzaju uznania roszczenia, w tym poglądy dotyczące jego kwalifikacji jako oświadczenia woli, przejawu woli albo oświadczenia wiedzy. Analizie poddano kwestię odpowiedniego stosowania do uznania niewłaściwego przepisów o oświadczeniach woli i czynnościach prawnych oraz wpływ zmian Kodeksu cywilnego, w tym wprowadzenia art. 651 k.c. przewidującego odpowiednie stosowanie przepisów o oświadczeniach woli do innych oświadczeń, na tę kwestię. Szczególny nacisk został położony na zagadnienie uznania niewłaściwego roszczenia przez osobę prawną w kontekście stosowania bądź nie zasad reprezentacji i wyróżnienia osób, których działanie może stanowić uznanie niewłaściwe roszczenia przypisane dłużnikowi będącemu osobą prawną.(abstrakt oryginalny)

19

Pozorność nawiązania stosunku pracy z kobietą w ciąży a prawo do krótkoterminowych świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Część II

63%

Rylski M.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2023

|

nr 2

7-21

Autor prowadzi rozważania na temat zjawiska pozorowania stosunku pracy z kobietą w ciąży w celu uzyskania przez nią korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych, czyniąc to z perspektywy prawa cywilnego, prawa pracy, prawa karnego, a także zasad współżycia społecznego. Badania tej problematyki zostały zaprezentowane w formie dwuczęściowego artykułu. Niniejsza część, część druga, została poświęcona rodzajom, roli i ocenie okoliczności (kryteriów) faktycznych, które winny być brane pod uwagę przy ustalaniu pozorności nawiązania stosunku pracy, a także przedstawiono w niej zalecany schemat postępowania przy ustalaniu pozorności stosunku pracy. Wątek ten dopełniony został przez trzy kwestie. Po pierwsze, o ocenę możliwości dokonywania przez organ rentowy, w sposób wiążący, kwalifikacji prawnej umowy łączącej strony oraz jednostronnej modyfikacji wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Po drugie, o kwestię odpowiedzialności karnej rzekomego pracownika i pracodawcy. Po trzecie wreszcie, o możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa za nadużycie uprawnień kontrolnych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wobec kobiet w ciąży lub krótko po porodzie. (abstrakt oryginalny)

20

Testament ustny w świetle regulacji kodeksowej, poglądów doktryny i orzecznictwa Sądu Najwyższego

63%

Krawczyk M.

Zeszyty Naukowe Akademii Podlaskiej. Administracja i Zarządzanie

|

2009

|

8

|

nr 81

143-153

Testament ustny jest jednym z testamentów szczególnych normowanych przez prawo cywilne. Aby testament ustny został sporządzony w sposób ważny, muszą zostać spełnione następujące warunki. Po pierwsze, spadkodawca może sporządzić taki testament jedynie w ściśle określonych, wyjątkowych sytuacjach. Po drugie, oświadczenie woli powinno być złożone w obecności co najmniej trzech świadków. Po trzecie, treść testamentu ustnego powinna być stwierdzona w przewidziany przez prawo sposób. Przywołane w artykule orzeczenia Sądu Najwyższego oraz poglądy doktryny wyjaśniają wiele wątpliwości interpretacyjnych dotyczących sporządzania ważnych i skutecznych testamentów ustnych. (abstrakt oryginalny)