PL
 |
EN
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
  1. 6 Stosunki Międzynarodowe
  2. 4 Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
  3. 3 Krakowskie Studia Międzynarodowe
  4. 2 Debiuty Naukowe Studentów Wyższej Szkoły Bankowej
  5. 2 Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Więcej...
Autorzy help
  1. 5 Andrzejczak K.
  2. 5 Jasiński M.
  3. 4 Nowik M.
  4. 3 Nowak W.
  5. 2 Kliber A.
Więcej...
Lata help
  1. 1 2023
  2. 1 2022
  3. 2 2020
  4. 7 2019
  5. 3 2018
Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 60

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Development aid
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
1
Architektura pomocy rozwojowej - problem proliferacji i fragmentacji
100%
Nowik M.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia
|
2011
|
13
|
nr 197
121-130
Współczesna architektura pomocy rozwojowej stanowi wysoce złożony zestaw reguł i instytucji, które zarządzają globalnymi przepływami środków pomocowych. System ów stanowi rezultat procesu zapoczątkowanego po zakończeniu II wojny światowej i podlegającego ciągłej ewolucji. Dwa podstawowe trendy, jakie można wyróżnić na podstawie dotychczasowego przebiegu tego procesu, to fragmentacja oraz proliferacja pomocy. Zgodnie z nomenklaturą IDA proliferacja odnosi się do liczby kanałów, jakimi przekazywana jest pomoc rozwojowa, podczas gdy fragmentacja dotyczy liczby działań realizowanych przez donatorów i ich przeciętnej wielkości. W niniejszej pracy scharakteryzowane zostały oba wskazane zjawiska pod kątem ich wpływu na efektywność działań pomocowych oraz wskazano czynności podejmowane przez wspólnotę międzynarodową mające na celu załagodzenie ich negatywnych skutków oraz przeciwdziałanie dalszemu ich rozwojowi. (abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Pomoc rozwojowa krajów BASIC
100%
Nowak W.
Ekonomia XXI Wieku
|
2015
|
nr 3 (7)
46-64
W pierwszej dekadzie XXI wieku Brazylia, Chiny, Indie i Republika Południowej Afryki (kraje BASIC) znacznie zwiększyły środki na pomoc rozwojową dla krajów rozwijających się. Obecnie uważa się je za głównych wschodzących (nowych) donatorów. Występują w podwójnej roli, są jednocześnie beneficjentami krajów rozwiniętych i organizacji międzynarodowych oraz dawcami pomocy dla krajów Południa. Nowi donatorzy, aktywnie włączając się w światowy system pomocy rozwojowej, nie tylko zmieniają zasady ustalone przez tradycyjnych donatorów, ale także zmniejszają możliwość ich wpływu na politykę gospodarczą prowadzoną przez kraje rozwijające się. Celem artykułu jest prezentacja poziomu i strategii pomocy rozwojowej Chin, Indii, Brazylii i Republiki Południowej Afryki. Rozmiary udzielonej pomocy określa się na podstawie raportów dostępnych na internetowych stronach rządowych krajów BASIC i szacunkowych danych zawartych w literaturze przedmiotu. Jednak, ze względu na złożoność systemów pomocy wschodzących donatorów, dane te w pełni nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego. Spośród badanych krajów, od początku XXI wieku, największą pomoc zaoferowały Chiny, a najmniejszą Republika Południowej Afryki. Z kolei Brazylia i Indie w latach 2007-2010 przeznaczyły zbliżone kwoty na pomoc rozwojową dla krajów Południa. Brazylia, Chiny, Indie i Republika Południowej Afryki, zamiast warunkowej pomocy rozwojowej, oferują współpracę rozwojową. Zrywają z tradycyjną relacją donator-odbiorca, deklarują solidarność z krajami rozwijającymi się i poszanowanie ich niezależności. Ponadto wykazują większą wrażliwość na potrzeby krajów rozwijających się i dzielą się z nimi własnymi doświadczeniami w zakresie rozwoju społeczno-gospodarczego. Ich pomoc/współpraca rozwojowa jest nastawiona na uzyskiwanie wzajemnych korzyści i tworzenie warunków do dalszej współpracy gospodarczej. Pomoc/współpraca rozwojowa jest także ważnym narzędziem polityki zagranicznej krajów BASIC. Często jest wykorzystywana do osiągnięcia przez nie założonych celów politycznych, strategicznych i ekonomicznych. Niemniej jednak jest znacznie atrakcyjniejsza dla krajów rozwijających się i ma większy wpływ na ich wzrost gospodarczy niż pomoc rozwojowa oferowana przez tradycyjnych donatorów.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Japońska pomoc rozwojowa na rozdrożu: merkantylizm versus humanitaryzm
75%
Kopiński D.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze
|
2008
|
19
|
nr 28 Studia azjatyckie
125-136
Celem niniejszego artykułu jest charakterystyka japońskiej pomocy rozwojowej i próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje realna szansa, aby ponadpięćdziesięcioletnia, głęboko merkantylistyczna tradycja japońskiej pomocy, w myśl której priorytetem są narodowe korzyści, ustąpiła miejsca humanitaryzmowi i większej bezinteresowności. (fragment tekstu)
4
Strukturalne przemiany w obszarze indyjskiej pomocy gospodarczej na rzecz Nepalu
75%
Nowik M.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
|
2014
|
nr 369, t.2 Przemiany strukturalne i koniunkturalne na światowych rynkach Tom 2
21-32
Indyjska współpraca gospodarcza z Nepalem, której istotnym komponentem jest pomoc rozwojowa, realizowana jest od wczesnych lat 50. XX w. Nepal przez cały okres zimnej wojny był kluczowym adresatem indyjskich działań o charakterze pomocowym. Indie wspierały rozwój infrastruktury kraju oraz tworzenie instytucji nowoczesnego państwa. Po trwającym dekadę kryzysie indyjskich programów pomocowych, na początku XXI wieku nastąpiła bezprecedensowa ich intensyfikacja, która bezpośrednio dotyka wszystkie kraje sąsiednie Indii, w tym Nepal. Niniejsza praca jest próbą odpowiedzi na pytanie badawcze o dotychczasowy rozwój i współczesny kształt - na przykładzie Nepalu - indyjskich programów pomocy gospodarczej w regionie Himalajów. Indyjska pomoc rozwojowa kierowana do tego regionu została poddana analizie pod kątem wielkości wolumenu środków oraz w ujęciu sektorowym. Nacisk położony został na wskazanie zmian w podejściu Indii do współpracy gospodarczej z Nepalem, do jakich doszło wraz ze wznowieniem programów pomocowych po roku 2003. Wyodrębnione zostały obszary poddawane krytyce oraz wskazano rysujące się długofalowe trendy.(abstrakt oryginalny)
5
Logistyka humanitarna i pomoc rozwojowa a skutki katastrof na przykładzie Sudanu Południowego
75%
Marcinkowski J. M.
Logistyka
|
2017
|
nr 2
46-54
Celem artykułu jest określenie roli, jaką pełni logistyka humanitarna oraz pomoc rozwojowa w Sudanie Południowym. Wyróżniono głównego koordynatora udzielanej pomocy, wskazano mankamenty realizowanych działań, scharakteryzowano system transportowy oraz określono komponenty, które wpływają na sytuację społeczno-gospodarczą państwa. Posłużono się krytyczną analizą dokumentacji oraz studium przypadku. Przykład Sudanu Południowego wskazuje na niezbędność synergicznej współpracy administracji rządowej, organizacji pozarządowych, wojska oraz mieszkańców. Działania te mają na celu przeciwdziałanie, minimalizację i eliminację negatywnych skutków katastrof. Ponadto, stawianie człowieka w centrum projektowanych scenariuszy i rozwiązań, a także wykorzystanie nowoczesnej technologii jest istotą pomocy humanitarnej oraz rozwojowej. (abstrakt oryginalny)
6
Tożsamość międzynarodowa UE w świetle koncepcji ról międzynarodowych
75%
Borkowski P. J.
Przegląd Europejski
|
2009
|
nr 1
69-84
Omówiono miejsce Unii Europejskiej w systemie stosunków międzynarodowych, jej oddziaływanie na innych uczestników oraz znaczenie w całym systemie. Scharakteryzowano role międzynarodowe UE oraz ich wpływ na tożsamość międzynarodową UE.
7
Aspekty monokulturowe pomocowo-przekazowej choroby holenderskiej Globalnego Południa
75%
Jasiński M.
Myśl Ekonomiczna i Polityczna
|
2023
|
nr 1 (76)
44-76
Celem opracowania jest sklasyfikowanie 134 państw i terytoriów Globalnego Południa pod kątem wielkości otrzymywanych środków finansowych z tytułu oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) oraz przekazów od emigrantów. Hierarchizacja ekonomicznego znaczenia ODA i przekazów oraz identyfikacja grupy państw o cechach "monokultury pomocowo-przekazowej" (syndromu MIRAB) dokonana została w wyniku aplikacji danych za 2019 r. do dwóch (skonstruowanych na potrzeby badania) wskaźników: pomocy rozwojowej w gospodarce (WPRG) oraz przekazów od emigrantów w gospodarce (WPEG). Konstrukcja pierwszego wskaźnika ujmuje trzy perspektywy gospodarczego znaczenia środków finansowych z tytułu ODA. Pierwszą są łączne wpływy z pomocy rozwojowej zestawione z wielkością gospodarki (mierzonej PNB). Drugą jest odniesienie łącznych wpływów z ODA do wielkości importu towarów i usług. Trzecią jest wartość otrzymanej pomocy rozwojowej przeliczona na jednego (stałego) mieszkańca. Drugi ze wskaźników ujmuje trzy perspektywy gospodarczego znaczenia środków finansowych z tytułu przekazów. Aspekty monokulturowe pomocowo-przekazowej choroby holenderskiej Globalnego Południa 75 Pierwszą jest łączna wartość przekazów zestawiona z wielkością gospodarki (mierzoną PKB). Drugą jest odniesienie łącznych wpływów z przekazów do wielkości importu towarów i usług. Trzecią jest wartość przekazów przeliczona na jednego (stałego) mieszkańca. Zastosowane wskaźniki pomocy rozwojowej w gospodarce (WPRG) oraz przekazów od emigrantów w gospodarce (WPEG) stanowić mogą syntetyczne (proste) narzędzie do pomiaru stopnia nasycenia (czy też przesycenia) gospodarki pomocą rozwojową i przekazami od emigrantów, czy też diagnozowania syndromu MIRAB. Autor ma świadomość, że prostota prezentowanego tu narzędzia pomiarowego może niektórych zniechęcać, przez co niewątpliwie WPRG i WPEG mogą być bardzo podatne na krytykę.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Wielkie gospodarki wschodzące - nowi partnerzy gospodarczy krajów Afryki
75%
Ambukita E.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
|
2012
|
nr 267, t. 1 Handel i inwestycje w semiglobalnym otoczeniu
25-36
Celem artykułu jest próba analizy i oceny współpracy między Afryką i jej partnerami wschodzącymi. Współpraca ta nie ogranicza się już do wymiany handlowej, jest ona przedłużona przez dwa inne ważne wektory zmian: inwestycje bezpośrednie i pomoc na rzecz rozwoju. To nowe współuczestnictwo z wielkimi krajami wschodzącymi jest dla Afryki pomyślną sytuacją, ale równocześnie jest ono nośnikiem ryzyka, m.in. wzmożonego uzależnienia od surowców i degradacji rządzenia oraz nowego cyklu nadmiernego zadłużenia. Rozwój relacji korzystnej dla dwóch stron będzie trudny, szczególnie dla tych krajów afrykańskich, które są słabiej wyposażone.(abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Brytyjska pomoc rozwojowa w latach 2000-2015
75%
Rabczun A. A.
Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze
|
2019
|
nr 11
55-68
Niniejszy tekst jest charakterystyką brytyjskiej pomocy rozwojowej w latach 2000-2015. Autorka rozpoczynając od kwestii teoretycznych przechodzi poprzez definicje i klasyfikację pomocy do zdefiniowania światowych donatorów. Dwuetapowa analiza jasno wskazuje, że Wielka Brytania to jeden z największych globalnych donatorów pomocy. Na mocy niniejszego wniosku budowana jest narracja wokół jej pozycji i priorytetów realizowanej polityki rozwojowej. Analiza sektorowa i geograficzna pokazują, że Wielka Brytania w badanych latach żywo angażowała się w realizację Milenijnych Celów Rozwoju oraz wspierała swój interes polityczny i gospodarczy poprzez wybór konkretnych odbiorców swoich środków zlokalizowanych w trzech obszarach geograficznych. Dzięki takiej konstrukcji tekstu możliwe było zmierzenie z celem jakim było przybliżenie czytelnikowi strategii brytyjskiej pomocy rozwojowej w XXI w.(abstrakt oryginalny)
10
Unia Europejska wobec problemu terroryzmu w Afryce Subsaharyjskiej
75%
Zajączkowski K.
Stosunki Międzynarodowe
|
2015
|
51
|
nr 4
293-317
W artykule poddano analizie problematykę terroryzmu w Afryce Subsaharyjskiej i działania podjęte przez Unię Europejską w celu jego zwalczania. Opisano przesłanki i uwarunkowania terroryzmu w tym regionie, wskazując ich polityczne, społeczno-ekonomiczne oraz kulturowe źródła. Przedstawiono instytucjonalne i prawne podstawy współpracy UE z państwami Afryki Subsaharyjskiej dotyczącej zapobiegania aktom terroru na kontynencie afrykańskim. Omówiono również charakter i formę pomocy finansowej, jakiej UE udziela im w walce z ugrupowaniami terrorystycznymi, w szczególności Instrument na rzecz Pokoju w Afryce oraz Instrument na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju. Przedstawiono trzy najważniejsze ugrupowania terrorystyczne operujące w Afryce Subsaharyjskiej: Boko Haram, Al-Shabaab i Al-Ka'idę w Islamskim Maghrebie. Na tle wyzwań i zagrożeń związanych z ich działalnością w Afryce Subsaharyjskiej scharakteryzowano główne założenia polityki UE. W tym kontekście omówiono podejmowane przez nią działania z jednej strony mające na celu ograniczenie zdolności bojowych ugrupowań terrorystycznych w regionie, z drugiej - zapewniające trwały i stabilny rozwój na kontynencie afrykańskim i tym samym ograniczające różne negatywne zjawiska. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku w stosunku do UE są koncepcje "roli aktora" (actorness), "obecności" (presence) oraz "mocarstwa niewojskowego" (civilian power). Podkreśla się w nich dysponowanie przez UE możliwościami aktywnego i celowego podejmowania działań wobec pozostałych aktorów na arenie międzynarodowej i realnym wpływem na sprawy międzynarodowe dzięki stosowaniu środków głównie ekonomicznych, finansowych i politycznych. Artykuł jest próbą odpowiedzi na następujące pytania: Jaka jest rola i znaczenie UE w przeciwstawianiu się terroryzmowi w Afryce Subsaharyjskiej? W jakim stopniu podejmowane przez UE działania wpływają na ograniczenie tego zjawiska? Jakie są główne słabości i wyzwania w europejskiej (unijnej) polityce antyterrorystycznej wobec Afryki Subsaharyjskiej? Czy przyjęte przez UE dokumenty przekładają się na skuteczność podejmowanych przez nią działań i inicjatyw? Jaki jest charakter i stopień instytucjonalizacji współpracy między obu regionami w zakresie zapobiegania aktom terroru w Afryce Subsaharyjskiej?(abstrakt oryginalny)
11
Recenzja książki Bartosza Jankowskiego pt. Udział Polski w międzynarodowej współpracy na rzecz rozwoju, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2015
75%
Jędrzejowska K.
Stosunki Międzynarodowe
|
2016
|
52
|
nr 1
377-380
Pomoc rozwojowa, czy obecnie raczej międzynarodowa współpraca na rzecz rozwoju, od ponad półwiecza nie przestaje być jednym z kluczowych działań na rzecz przezwyciężenia dualizmu rozwojowego. Jej rola w zwalczaniu skrajnego ubóstwa stanowi również centralne zagadnienie dla studiów nad rozwojem oraz kolejnych międzynarodowych inicjatyw w tym zakresie, takich jak Milenijne Cele Rozwoju (Millennium Development Goals, MDGs) czy nowo przyjęte Cele Zrównoważonego Rozwoju (Sustainable Development Goals, SDGs).(fragment tekstu)
12
Africa-China-Europe Relations: Conditions and Conditionalities
75%
Bodomo A.
Journal of International Studies
|
2019
|
12
|
nr 4
115-129
This paper uses two concepts, conditions and conditionalities, to explain the differing approaches between China and the European Union (EU) in regards to how these two entities engaged African countries socio-politically, socio-economically, and socio-culturally between 2000 and 2018. Using mixed methods (both qualitative and quantitative) to obtain data we argue that the EU tends to impose more conditionalities on African countries than China does, and in so doing China is making more investment progress in Africa than Europe does. As part of the practical results of this research the paper outlines a number of ways the EU can re-engage Africa to match up or even surpass Chinese engagement on the continent of Africa, including less political conditionalities, more trade than development aid, and also inclusion of African diaspora more in Europe's dealings with African countries. (original abstract)
13
Content available remote Peruwiański eksperyment. Pomoc rozwojowa poprzez współpracę wielu podmiotów z organizacją pozarządową jako liderem
75%
Gozdowski P.
Studia z Polityki Publicznej / Szkoła Główna Handlowa
|
2019
|
nr 1
87-108
Artykuł ten jest studium przypadku roli, jaką odgrywa organizacja pozarządowa w polityce rozwojowej i pomocy rozwojowej na przykładzie działalności Fundacji Coprodeli w Peru. W rozwiniętych państwach demokratycznych organy władzy państwowej realizację części swoich zadań przekazują organizacjom społeczeństwa obywatelskiego. Jednak organizacje te mogą także stać się liderem polityki rozwoju, zastępując lub wspierając państwo. Ustalenie to jest szczególnie istotne w perspektywie krajów rozwijających się. Jednak model działalności tych organizacji musi być włączający, a nie zastępujący. Wypracowany przez Coprodeli model angażuje zarówno beneficjentów, lokalne i państwowe struktury władzy i biznesu, jak i inne organizacje pomocowe. Współuczestnictwo wielu podmiotów i specyfika pracy fundacji, która stawia całe osiedla w miejscach zaniedbanych i dotkniętych klęskami żywiołowymi, sprawiają, że model wypracowany przez Coprodeli jest ważny dla rozwoju teorii polityki pomocy rozwojowej.(abstrakt oryginalny)
14
Polityczno-gospodarcza dynamika pomocy rozwojowej - na przykładzie zaangażowania Francji i Niemiec w Afryce Subsaharyjskiej
75%
Paterek A.
Krakowskie Studia Międzynarodowe
|
2019
|
nr 2 Handel międzynarodowy a współpraca polityczno-gospodarcza państw
223-248
Artykuł omawia ostatnie zmiany we francuskiej i niemieckiej pomocy rozwojowej do Afryki, w szczególności Afryki Subsaharyjskiej. W ujęciu porównawczym ukazuje uwarunkowania i zasady alokacji pomocy do krajów Afryki Subsaharyjskiej oraz przedstawia jej zasadnicze problemy z punktu widzenia realizacji współpracy rozwojowej. Zarówno motywy dawcy, jak i potrzeby beneficjentów są wyznacznikami francuskiej i niemieckiej pomocy kierowanej do partnerów z Afryki Subsaharyjskiej. Co więcej, w przypadku obu donatorów obserwuje się coraz większe znaczenie przypisywane aspektom ekonomicznym i związanym z bezpieczeństwem przy wyborze i formach pomocy. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Aspekty monokulturowe pomocowej choroby holenderskiej
63%
Jasiński M.
Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace / Szkoła Główna Handlowa
|
2017
|
nr 3
151-167
Artykuł obejmuje teoretyczne rozważania dotyczące zagrożeń wynikających ze zjawiska choroby holenderskiej wywołanej przez pomoc rozwojową. Stanowią one pretekst do ukazania ekstremalnego stadium "pomocowej" choroby holenderskiej - określonej na potrzeby tych rozważań "monokulturą pomocową". Zjawisko to zostało wyróżnione na podstawie analizy wysokości dwóch wskaźników: odsetka oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) w produkcie narodowym brutto (PNB) oraz ODA per capita. Spośród państw o najwyższych wskaźnikach na świecie wyróżniono grupę małych państw wyspiarskich: Federacyjne Stany Mikronezji, Tuvalu, Wyspy Marshalla, Palau, Wyspy Salomona, Kiribati oraz Wyspy Świętego Tomasza i Książęca. Otrzymywanie w długim okresie (i w znacznych ilościach) pomocy rozwojowej, przy jednocześnie utrzymującej się stagnacji gospodarczej w tej grupie państw, sprowokowało autora do próby odpowiedzi na pytania: w jakim stopniu pomoc rozwojowa przyczyniła się do wystąpienia "monokultury pomocowej" oraz jak trwałe jest to zjawisko. Artykuł stanowi wprowadzenie do dalszych badań zjawiska "monokultury pomocowej". (abstrakt oryginalny)
16
Pomoc rozwojowa Unii Europejskiej dla krajów Partnerstwa Wschodniego i Azji Środkowej w latach 2005-2013
63%
Falkowski K.
Unia Europejska.pl
|
2015
|
nr 4 (233)
35-47
Głównym celem artykułu jest omówienie pomocy rozwojowej Unii Europejskiej dla poradzieckich krajów Europy Wschodniej, Kaukazu oraz Azji Środkowej na tle międzynarodowej pomocy rozwojowej udzielanej tym krajom w latach 2005-2013. Ze względów praktycznych na potrzeby analizy przedmiotowego zagadnienia kraje te zostały podzielone na dwie grupy, tj. kraje tzw. Partnerstwa Wschodniego (Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Mołdawia, Ukraina) oraz kraje Azji Środkowej (Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan). W niniejszym artykule stawia się tezę, zgodnie z którą Unia Europejska od lat jest donatorem pomocy rozwojowej dla krajów poradzieckich, z roku na rok przeznaczając na ten cel coraz większe środki finansowe. Znaczenie unijnej pomocy jest różne w poszczególnych krajach omawianego obszaru geograficznego, ale także wyraźnie zróżnicowana jest jej rola między grupą krajów Partnerstwa Wschodniego i Azji Środkowej. Jest ona zdecydowanie większa w przypadku krajów Partnerstwa Wschodniego, co jest zdeterminowane ich bliskością geograficzną, jak również większym zakresem współpracy z Unią Europejską. (abstrakt oryginalny)
17
Zróżnicowanie przestrzenne pozarządowej pomocy rozwojowej świadczonej na Madagaskarze
63%
Klein M.
Prace Geograficzne / Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego
|
2022
|
z. 168
29-45
Celem omawianych badań jest sprawdzenie, czy istnieje związek między poziomem obiektywnej jakości życia w regionach Madagaskaru a obecnością na ich obszarze pozarządowej pomocy rozwojowej. Prace obejmowały kilka etapów. W pierwszej kolejności opracowano bazy danych zawierające informacje o projektach, które prowadzone były w latach 2015-2019 w ramach pozarządowej pomocy rozwojowej (to jest pomocy pochodzącej od organizacji pozarządowych i placówek misyjnych prowadzących działalność pomocową). Następnie dokładne lokalizacje projektów (648) naniesione zostały na mapy, prezentujące zmiany poziomu obiektywnej jakości życia (wyrażonej za pomocą wskaźnika rozwoju społecznego, HDI) w regionach. Analiza przestrzenna nie wykazała związku między obecnością pozarządowej pomocy rozwojowej a poziomem obiektywnej jakości życia. Uwagę przykuwa sytuacja południowych regionów, w których warunki środowiskowe są najtrudniejsze, i gdzie, szczególnie w regionie Atsimo-Andrefana, wskaźnik rozwoju społecznego odnotował w badanych latach wyraźny spadek (mimo stosunkowo dużej obecności pozarządowej pomocy rozwojowej na tych terenach). (abstrakt oryginalny)
18
Pomoc rozwojowa jako instrument kształtowania pozytywnego wizerunku Szwecji w świecie
63%
Barczak I.
Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
|
2012
|
nr 249
142-154
W artykule omówiono rolę pomocy rozwojowej w tworzeniu pozytywnego wizerunku Szwecji. Skupiono się na analizie pojęcia i roli dyplomacji publicznej - narzędzia realizacji polityki zagranicznej. Pomoc rozwojowa przekazywana przez kraje rozwinięte, składająca się z przepływów finansowych, dóbr i usług, know-how i wiedzy to jeden z elementów dyplomacji publicznej. Szwecja jako jeden z największych dawców pomocy jest znana ze swojej hojności. Autor utrzymuje, że tego typu polityka jest wynikiem wykorzystywania szwedzkiego modelu społecznego na świecie i próbą projektowania wartości wyznawanych w szwedzkim społeczeństwie na inne części świata. W artykule zaprezentowano jak szwedzkie zaangażowanie poprawia rozpoznawalność Szwecji wśród międzynarodowej społeczności. (abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Variabilité Climatique en Afrique de l'Ouest : Incidence de l'Aide Publique au Développment sur la Sécurité Alimentaire
63%
Da Ndonougbo Y., Agbodji E. A.
Revue Internationale des Economistes de Langue Française : revue de l'Association Internationale de Economistes de Langue Française avec la collaboration Université des Sciences Economiques et de Gestion
|
2020
|
5
|
nr 2
220-234
L ' objectif de ce papier est d ' évaluer l ' effet de l ' aide publique au développement dans l ' atténuation des effets de la variabilité climatique sur la sécurité alimentaire des pays de l ' Afrique de l ' ouest. En utilisant les données de panel sur 14 pays au cours de la période de 1990 à 2016, les résultats des estimations économétriques révèlent que l ' effet négatif de la variabilité des précipitations sur l ' approvisionnement alimentaires des pays de la zones ' atténue indirectement avec l ' aide publique au développement. Par ailleurs, l ' aide publique au développement quant à elle seule semble n ' avoir pas d ' effet significatif sur l ' approvisionnement alimentaire des pays de la zone essentiellement agricole. Ainsi, l ' aide publique au développement constitue un facteur d ' atténuation des effets du changement climatique et devrait être plus considérer dans les politiques d ' adaptation au changement climatique afin de réduire les effets de ce dernier sur la sécurité alimentaire des pays de la zone. (abstrakt oryginalny)
20
France's Development Aid for Former Colonies in 1981-2007
63%
Andrzejczak K.
Zeszyty Studiów Doktoranckich / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu. Wydział Ekonomii
|
2009
|
nr 48
5-22
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.