Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Nowe zasady wykonywania obrotu dewizowego

100%

Skarbek M. M.

Bank

|

2002

|

nr 10

60-62

Omówiono zapisy ustawy Prawo dewizowe uchwalonej przez Sejm 27 lipca 2002 r. Ustawa ta nabiera mocy 1 października 2002 r. Określa wykonywanie obrotu dewizowego z zagranicą oraz obrót wartościami dewizowymi w kraju, a także działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwa w ich kupnie i sprzedaży.

2

Odzwierciedlenie transakcji dewizowych w rachunku zysków i strat oraz rachunku z przepływu środków pieniężnych

100%

Rówińska M.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1998

|

nr 798 Informacyjne wspomaganie controllingu

195-198

Transakcje dewizowe znajdują swoje odzwierciedlenie w podstawowych sprawozdaniach finansowych: bilansie jako wartość posiadanych walorów dewizowych, rachunku zysków i strat, tworząc elementy wyniku finansowego. Ustalony zgodnie z zasadą memoriałową wynik finansowy w zakresie operacji dewizowych świadczy o zyskowności nie oznacza jednak płynności finansowej w tym zakresie. Informacji o rzeczywistych wpływach i wydatkach środków pieniężnych dostarcza rachunek z przepływu środków pieniężnych, sporządzany w oparciu o zasadę kasową. (fragment tekstu)

3

Podstawowe kierunki zmian w polskim prawie dewizowym

100%

Wójtowicz W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1989

|

nr 40

21-35

Aktualna sytuacja polityczna, społeczna, a zwłaszcza gospodarcza, związana z reformą gospodarczą, wymagała jednak nowego ustawowego i całościowego, a przy tym bardziej konkretnego uregulowania polskiego prawa dewizowego. Dotychczasowy kształt tego działu prawa, przy szczupłej, lakonicznej ustawie i bardzo rozbudowanych przepisach wykonawczych, nie odpowiadał tej nowej sytuacji, w której znacznie wzrosły i rozwinęły się różne formy obrotu dewizowego, zarówno gospodarczego, jak i pozagospodarczego, planowego i nie wynikającego z planów. Podstawowy cel nowego prawa dewizowego, jakim jest poprawa bilansu płatniczego państwa powinna realizować już sama ustawa dewizowa w drodze wyczerpującego uregulowania w niej "wszystkich dziedzin mających istotne znaczenie dla dopływu do gospodarki narodowej środków dewizowych oraz dla racjonalnego gospodarowania nimi". (fragment tekstu)

4

Oficjalne rezerwy dewizowe kraju

100%

Bień A.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2009

|

z. 92

46-54

W ciągu ostatnich kilkunastu lat ogólnoświatowe, oficjalne rezerwy dewizowe stale wzrastały do poziomu stanowiącego w końcu III kwartału 2008 roku 6 894,1 mld USD, co stanowi około 50% rocznego PK PKB Stanów Zjednoczonych. Rezerwy wzrastały zarówno krajach uprzemysłowionych, jak i nieuprzemysłowionych, ale wolniejszy ich wzrost występował w krajach uprzemysłowionych. Jednocześnie w końcu 2008 roku aż 51% ogólnoświatowych rezerw przypadało na 6 krajów Południowo-Azjatyckich, w tym 26% rezerw posiadały Chiny (1 950 mld USD), a 14% Japonia (1 030,0 mld USD). Są to kraje opierające swoją gospodarkę na bardzo agresywnej polityce eksportowej, realizujące wysokie nadwyżki w bilansie handlowym, które w tym celu prowadzą politykę stabilizacji kursu walutowego, zapobiegając aprecjacji waluty krajowej. Rezerwy dewizowe tych krajów przekraczają poważnie uzasadnione potrzeby w zakresie zapewnienia ich wypłacalności z zagranicą w razie napięć w bilansie płatniczym. Należy dodać, że następuje stopniowa zmiana struktury walutowej rezerw. Chociaż nadal dominuje w nich USD (67% w III kwartale 2008 roku), to jednak stopniowo wzrasta udział euro, który osiągnął w tym okresie 25,5%. Również Polska dysponuje dość znacznymi oficjalnymi rezerwami dewizowymi, wynoszącymi 51,6 mld euro w końcu III kwartału 2008 roku, co stanowiło odpowiednik 71,5 mld USD. Stan tych rezerw może potwierdzać opinię o wypłacalności naszego kraju wobec zagranicznych partnerów. Przekraczają bowiem krótkoterminowe zobowiązania, a jednocześnie są wystarczające na finansowanie - w razie wystąpienia napięć płatniczych - przeciętnych wydatków importowych za okres 5,4 do 6,6 miesięcy. Jednak pewne obawy budzi pogarszająca się ostatnio szybko relacja rezerw do zagranicznego zadłużenia kraju. W razie wejścia naszego kraju do ERM II posiadane rezerwy dewizowe będą istotnym instrumentem umożliwiającym spełnienie jednego z istotnych warunków, poprzedzającym możliwość przystąpienia do strefy euro, jakim jest utrzymanie stabilizacji kursu złotego w stosunku do euro, przy dopuszczalnych odchyleniach nie przekraczających +, - 15%.(abstrakt oryginalny)

5

Nowe prawo dewizowe a tzw. kantory walutowe

84%

Ofiarski Z.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

1995

|

nr 6

9-15

Komentarz do ustawy o prawie dewizowym z 02.12.1994 r. odnośnie zmian w zasadach funkcjonowania kantorów walutowych. Wykładnia prawna, odzwierciedlająca nowy kurs banków w Polsce w stosunku do działalności kantorów walutowych.

6

Kapitał nie potrzebuje zezwolenia

84%

Zalewski G.

Prawo i Gospodarka

|

2002

|

nr 222

6-9

Omówiono konsekwencje wprowadzenia nowego prawa dewizowego. Od 1 października 2002 r. obywatele polscy bez konieczności posiadania odpowiedniego zezwolenia mogą otworzyć rachunek bankowy lub inwestycyjny w krajach należących do Unii Europejskiej lub OECD.

7

Dobre, bo własne

84%

Gostomski E., Dittmer B.

Gazeta Bankowa

|

2002

|

nr 28

10

Artykuł ukazuje alternatywne formy lokowania oszczędności w kontekście nowelizacji prawa dewizowego w Polsce (zniesienie wszelkich ograniczeń w obrocie kapitałowym między Polską a krajami UE).

8

Złoty w zachodnich kantorach

84%

Stankunowicz E.

Businessman Magazine

|

1998

|

nr 7

76-78

Prawo dewizowe z 1994 r. zastąpić ma nowa ustawa. Regulacje, o których przyjęcie zabiega Ministerstwo Finansów, skupiają się nie - jak to było do tej pory - wokół dewiz i ich obiegu w kraju, ale na dokonywaniu i rozliczaniu transakcji z zagranicą. Artykuł analizuje nową ustawę.

9

Prawno-dewizowe uwarunkowania nabywania papierów wartościowych

84%

Michalski M.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

1997

|

nr 5

6-11

Omówienie ogólnych zasad reglamentacji prawno-dewizowej oraz ograniczeń w nabywaniu i obrocie dewizami w związku czynnościami inwestorskimi a także wyjaśnienie zakresu regulacji prawno-dewizowej w odniesieniu do obligacji skarbowych.

10

Reglamentacja walutowa w polskim ustawodawstwie dewizowym

84%

Ofiarski Z.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

1997

|

nr 2

13-21

Prawo dewizowe jest integralną częścią prawa finansowego i reguluje zasady obrotu dewizami, stosowanie kursów walutowych, zasady zgłaszania mienia dewizowego i kontroli dewizowej. W artykule autor nakreślił problematykę tzw. reglamentacji walutowej w polskim prawie dewizowym.

11

Groźna może być polityka, a nie liberalna ustawa

84%

Pokojska M.

Gazeta Bankowa

|

2003

|

nr 40

14-15

Dokonana przed rokiem liberalizacja prawa dewizowego nie spowodowała dopływu za granicę krajowych oszczędności ani ucieczki zagranicznego kapitału portfelowego.

12

Metody finansowania koniunktury gospodarczej w Niemczech. Polityka pieniężno-walutowa Banku Rzeszy w latach 1929-1939 (część II )

84%

Klimiuk Z.

Społeczeństwo i Polityka

|

2020

|

nr 3(64)

63-78

W artykule przeanalizowano politykę pieniężno-walutową Banku Rzeszy w latach 1929-1939 ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego podwójną rolę w tym okresie: jako źródło pieniądza, z którego finansowano potrzeby skarbu oraz najskuteczniejszy czynnik oddziaływania na rynek pieniężny i skarbowy. Głównym zadaniem polityki pieniężnej i walutowej Banku Rzeszy było przywrócenie zaufania do marki niemieckiej (Reichsmrek, RM) i utrzymanie jej kursu na poziomie parytetu. Chodziło przede wszystkim o zaufanie zagranicznych sfer finansowych, bowiem krajowe nie odgrywały żadnej roli na skutek dewastacji kapitalizacyjnej dokonanej przez hiperinflację. Plan Dewesa stworzył możliwości napływu zagranicznych kapitałów, które dostarczały dewiz będących prawnym zabezpieczeniem emisji not Banku Rzeszy. W dniu 15.06.1939 r. kanclerz Rzeszy podpisał nową ustawę o niemieckim Banku Rzeszy. Akt ten był wyrazem zmian, jakie nastąpiły w ostatnich latach w Niemczech w poglądach na rolę banku centralnego. (abstrakt oryginalny)

13

System dewizowy Polski w latach 1989-1999

84%

Pietrzak E.

Bank i Kredyt

|

2000

|

nr 4

20-31

Scharakteryzowano sytuację Polski pod względem ewolucji systemu dewizowego w latach 90-tych. Omówiono trzy podstawowe standardy wymienialności walut : wymienialność zewnętrzną, wymienialność według wymagań art. VIII statutu MFW i wymienialność całkowitą. W Polsce wprowadzono najpierw wymienialność wewnętrzną, 1 stycznia 1990 roku. Zakres ograniczeń był tu niewiele większy niż w przypadku wymagań art. VIII MFW. Jednak zakres swobody dewizowej był wówczas systematycznie zwiększany (od grudnia 1995 roku do lutego 1997 roku). Od stycznia 1999 roku, czyli od momentu dostosowywania się do wymagań OECD, jesteśmy oceniani w dalszym ciągu jako państwo zbyt restrykcyjne. Podano przyczyny takiego stanu rzeczy ale jednocześnie informację, iż rząd na wniosek Rady Polityki Pieniężnej podjął decyzję o pełnym upłynnieniu kursu złotego wobec walut obcych, od 12 kwietnia 2000 roku.

14

Zrozumieć istotę obrotu dewizowego

84%

Borkowski T.

Bankier

|

2001

|

nr 1

9-11

Obrót dewizowy jest drugą po transferze definicją dynamiczną zakładającą element ruchu w otoczeniu zewnętrznym. Podczas gdy w transferze mamy do czynienia z przemieszczaniem określonych walorów przez granicę, to w obrocie dewizowym chodzi o zdarzenie, którego wypadkową jest czynność prawna.

15

Zasady wyceny walorów dewizowych

84%

Rówińska M.

Zeszyty Naukowe / Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa w Katowicach

|

2001

|

nr 12 Zeszyt Naukowy Katedry Rachunkowości i Finansów

76-83

Nowelizacja prawa dewizowego w Polsce spowodowała rozszerzenie praktycznego znaczenia pojęcia operacji dewizowych wykorzystywanych przez podmioty gospodarcze. Do 1996 roku operacjami dewizowymi, z których mogły na bieżąco korzystać podmioty gospodarcze, były głównie operacje kupna, sprzedaży towarów czy usług za granicę (rozrachunki z kontrahentami zagranicznymi). Zgodnie z nowym prawem dewizowym podmioty gospodarcze uzyskały prawo do prowadzenia rachunków dewizowych w bankach i na nich mogą przechowywać waluty obce. Posiadanie takiego rachunku nie ogranicza tym samym prawa do nabywania prze te podmioty dewiz od banków na cele związane z działalnością gospodarczą ( w ramach uprawnień wynikających z zezwoleń dewizowych). (abstrakt oryginalny)

16

Ostatni moment

67%

Doliniak K.

Gazeta Bankowa

|

2002

|

nr 11

10-11

Rząd przyjął projekt ustawy liberalizującej przepływy kapitałowe między naszym krajem a OECD i tzw. Europejskim Obszarem Gospodarczym. Najprawdopodobmiej ustawa weszłaby w życie 1 października br. W artykule przedstawiono siedem grup transakcji, które objełaby liberalizacja oraz ocenę nowego projektu według Edmunda Pietrzaka z Uniwersytetu Gdańskiego (autor założeń ekonomicznych obowiązującego obecnie prawa dewizowego, doradca prezydenta).

17

Dylematy konwersji pozycji bilansowych

67%

Jędrzejczyk M.

Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości

|

2004

|

21

|

nr 77

126-134

Ponieważ falsyfikacja istniejących przepisów na gruncie empirii przynosi pozytywne rezultaty, należałoby stwierdzić, iż zaprezentowana metoda konwersji wartości dewizowych rekompensuje istniejące niedostatki teoretyczne. Z przeprowadzonych rozważań wynika, iż to właśnie produktywność pracy może być najważniejszym wyznacznikiem determinującym konwersję wartości bilansowych w sprawozdaniach finansowych międzynarodowych przedsiębiorstw, ponieważ kategoria kursu walutowego w brzmieniu proponowanym przez Międzynarodowe Standardy Rachunkowości przelicza prawidłowo jednostki pieniężne, które są jednostkami pracy. Ceny natomiast nie stanowią rezultatu jednostek pracy potrzebnych do wytworzenia danego dobra. Wręcz przeciwnie, o ich wysokości decyduje rynek. Dlatego m. in. występuje potrzeba wykreowania nowego algorytmu uwzględniającego produktywność pracy. Produktywność pracy może zatem posłużyć jako asumpt do wykreowania standardu dotyczącego translacji aktywów w sprawozdaniach finansowych międzynarodowych przedsiębiorstw. Kolejnym etapem zaprezentowanych badań będzie sformułowanie algorytmu umożliwiającego dokonywanie konwersji wartości dewizowych na podstawie relacji produktywności pracy.(abstrakt oryginalny)

18

Rozliczenia dewizowe w praktyce banku komercyjnego

67%

Szydło R.

Zeszyt Naukowy / Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

|

2010

|

nr 17

159-178

Transakcjom przeprowadzanym w handlu zagranicznym oprócz ryzyka handlowego towarzyszy ryzyko nieotrzymania zapłaty za dostarczony towar. System bankowy wypracował wiele form zapłaty w transakcjach na rynku międzynarodowym, których celem jest zmniejszenie, a nawet wyeliminowanie ryzyka związanego z dokonywaniem rozliczeń dewizowych pomiędzy importerem a eksporterem. (abstrakt oryginalny)

19

Wzrost znaczenia złota w rezerwach dewizowych banków centralnych gospodarek wschodzących

67%

Kowalewski P., Skopiec D. A.

Bank i Kredyt

|

2023

|

nr 3

259-284

Celem artykułu jest przeanalizowanie czynników, które spowodowały zwiększenie popytu na złoto ze strony banków centralnych gospodarek wschodzących, a także skali wzrostu i wykorzystania złota w rezerwach dewizowych tych banków. Ponadto analizie poddano obszary i przypadki wykorzystania złota przez gospodarki wschodzące oraz przedstawiono determinanty przyszłej roli tego kruszcu. Szczególną uwagę poświęcono tym gospodarkom wschodzącym, w których przyrost rezerw złota w badanym okresie był największy. Tezą artykułu jest twierdzenie, że wzrost udziału złota w rezerwach dewizowych banków centralnych gospodarek wschodzących wynikał zarówno z dysfunkcjonalności współczesnego międzynarodowego systemu walutowego, jak i z unikalnych cech złota jako rodzaju aktywów rezerwowych, a także coraz bardziej wiązał się ze wzrostem znaczenia czynników geopolitycznych. (abstrakt oryginalny)

20

Kto nie lubi dewiz?

67%

Lach A.

Bank

|

2006

|

nr 3

18-19

Czy pomysłodawcom ograniczeń w udzielaniu kredytów mieszkaniowych w walutach obcych rzeczywiście chodzi o dobro klienta? Czy raczej o to, że dywidenda wędruje za granicę? Głównym argumentem za jest według bankowców fakt, iż ryzyko walutowe w całości obciąża klienta. Proponowane obostrzenia dotyczące udzielania kredytów w walutach mają polegać na uzależnieniu ich poziomu od poziomu kapitałów własnych.