W ciągu ostatnich kilkunastu lat ogólnoświatowe, oficjalne rezerwy dewizowe stale wzrastały do poziomu stanowiącego w końcu III kwartału 2008 roku 6 894,1 mld USD, co stanowi około 50% rocznego PK PKB Stanów Zjednoczonych. Rezerwy wzrastały zarówno krajach uprzemysłowionych, jak i nieuprzemysłowionych, ale wolniejszy ich wzrost występował w krajach uprzemysłowionych. Jednocześnie w końcu 2008 roku aż 51% ogólnoświatowych rezerw przypadało na 6 krajów Południowo-Azjatyckich, w tym 26% rezerw posiadały Chiny (1 950 mld USD), a 14% Japonia (1 030,0 mld USD). Są to kraje opierające swoją gospodarkę na bardzo agresywnej polityce eksportowej, realizujące wysokie nadwyżki w bilansie handlowym, które w tym celu prowadzą politykę stabilizacji kursu walutowego, zapobiegając aprecjacji waluty krajowej. Rezerwy dewizowe tych krajów przekraczają poważnie uzasadnione potrzeby w zakresie zapewnienia ich wypłacalności z zagranicą w razie napięć w bilansie płatniczym. Należy dodać, że następuje stopniowa zmiana struktury walutowej rezerw. Chociaż nadal dominuje w nich USD (67% w III kwartale 2008 roku), to jednak stopniowo wzrasta udział euro, który osiągnął w tym okresie 25,5%. Również Polska dysponuje dość znacznymi oficjalnymi rezerwami dewizowymi, wynoszącymi 51,6 mld euro w końcu III kwartału 2008 roku, co stanowiło odpowiednik 71,5 mld USD. Stan tych rezerw może potwierdzać opinię o wypłacalności naszego kraju wobec zagranicznych partnerów. Przekraczają bowiem krótkoterminowe zobowiązania, a jednocześnie są wystarczające na finansowanie - w razie wystąpienia napięć płatniczych - przeciętnych wydatków importowych za okres 5,4 do 6,6 miesięcy. Jednak pewne obawy budzi pogarszająca się ostatnio szybko relacja rezerw do zagranicznego zadłużenia kraju. W razie wejścia naszego kraju do ERM II posiadane rezerwy dewizowe będą istotnym instrumentem umożliwiającym spełnienie jednego z istotnych warunków, poprzedzającym możliwość przystąpienia do strefy euro, jakim jest utrzymanie stabilizacji kursu złotego w stosunku do euro, przy dopuszczalnych odchyleniach nie przekraczających +, - 15%.(abstrakt oryginalny)