Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Liberal Monism and the Culture War: Richard J. Neuhaus and the Imperial Moral Self

100%

Bryk A.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2013

|

nr 1 Culture Wars In The United States

63-152

Autor poruszył zagadnienie liberalnego monizmu jako doktryny o pretensjach totalitarnych - stojących w centrum wojny o kulturę. Podejmuje analizę liberalnego monizmu i antropologii stojącej u jego podstawy na przykładzie ich krytyki, dokonanej przez wybitnego amerykańskiego teologa i intelektualisty Richarda J. Neuhausa.(abstrakt oryginalny)

2

Strauss's Farabi

80%

Shokri M.

Studia Humana

|

2013

|

2(2)

36-41

This article considers a difference between Farabi's political views and Strauss political view at one part and showing how Strauss has skillfully diverged from Farabi's path on the other part. For this purpose, and because of the wide range of works from both thinkers, I will consider one work from Farabi under the title of The philosophy of Plato and one work of Strauss under the title of Farabi's Plato which they have already bounded together in a view to the context. It must be discussed and analysis that how and why Strauss took such a view in aforementioned work about Farabi which is not easy to discover. To make the discussion more concrete, I will explain some esoteric notion of Farabi's political view.(original abstract)

3

Political Imagination - Contributions to a Christian Vision of Politics

80%

Szalay M.

Horyzonty Polityki

|

2016

|

7

|

nr 19 Osoba, wspólnota, polityka

35-56

CEL NAUKOWY: Z jednej strony, współczesna polityka jest tak pełna wyobraźni, że istnieje ryzyko, iż przerodzi się w komunikację czysto kreatywną. Z drugiej zaś strony, w epoce, gdy polityka sprowadza się do zwykłego zarządzania, mało jest miejsca dla wyobraźni i nowych możliwości, jakie ona stwarza. Wyjaśniając dwuznaczną naturę aktu wyobraźni, chciałbym pokazać, w jaki sposób chrześcijańska wizja polityki może dopomóc w zrozumieniu obydwu stron tego paradoksu. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Istnieją dwa diametralnie różne sposoby zastosowania wyobraźni w zależności od postawy podmiotu. Dlatego, stosując analizę fenomenologiczną, zbadam, w jaki sposób owa różnica uobecnia się we wszystkich wymiarach wyobraźni politycznej, spełniając następujące istotne kryteria: a) koncentracji na przedmiocie intencjonalnym, b) metodologii c) struktury czasowej. PROCES WYWODU: Jeśli w istocie akt fantazji nie spełnia tych wszystkich kryteriów, to dlaczego filozofowie wolą go od aktu wyobraźni? Argumentuję, że historycznie rzecz biorąc, kluczowym momentem jest filozofia kantowska i że to właśnie kantowskie dziedzictwo wpłynęło na Feuerbacha, który stworzył nowe podstawy dla filozofii fantazji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku interpretacji zasadniczego ustępu Istoty chrześcijaństwa pióra Feuerbacha pokazuję, że sposób, w jaki Kant i Feuerbach przekształcili pojęcie receptywnej i uległej wyobraźni skoncentrowanej na chrześcijańskiej tajemnicy, okazuje się zabójczy dla filozofii politycznej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Podkreślam, że współczesna polityka chrześcijańska znów znajduje się na rozdrożu: albo pozostaje pod urokiem fantazji, albo wyzwala się, stając się prawdziwą wyobraźnią. Wyobraźnia skupia się na tajemnicy, która oświetla całą sferę polityki we wszystkich jej horyzontalnych i wertykalnych wymiarach, uwzględniając tym samym radykalnie nowy początek refleksji politycznej. (abstrakt oryginalny)

4

Law as a Fable: The Issue of Myth in the Interpretation of Law

61%

Ceglarska A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2021

|

Vol. 30, nr 2

49-61

Fakt wpływu rozmaitych mitów na kształt prawa oraz mitologizacja pewnych jego założeń są niepodważalne. W większości wypadków ten proces "mitologizacji" postrzegany jest pejoratywnie - jako prowadzący do ugruntowania bezpodstawnych, irracjonalnych wyobrażeń i zarazem do odrzucenia "nauki" na rzecz "fikcji". Celem niniejszego artykułu jest zaproponowanie odmiennego podejścia zarówno do samego pojęcia mitu, jak i do mitologizacji prawa poprzez odwołanie się do klasycznego, antycznego rozumienia pojęcia mythos jako fabuły, opowieści. Starogrecki mit pełnił funkcję zbliżoną do prawa, ustanawiał bowiem pewne podstawowe reguły obowiązujące w społeczeństwie. Zaakcentowanie jego strony "fabularnej" wskazuje zaś, że istotny jest nie tyle opis rzeczywistości, ile proces podkreślający relacyjny charakter wspólnoty. Tym samym opowiadanie mitu, podobnie jak odczytywanie normy prawa, stanowi interpretację zdarzenia w świetle obowiązujących zasad i systemów wartości, jest również ciągłym procesem kształtowania społecznej świadomości. Ujęcie prawa jako opowieści powoduje, że ci, którzy je tworzą i stosują, tracą luksus prostego pozostania monteskiuszowskimi "ustami ustawy", ponieważ mają się troszczyć nie tylko o jego wykonywanie, lecz także o jakość oraz przekonanie obywateli co do jego słuszności. Proponowana forma odczytania prawa jako mitu-opowieści, mitu politycznego polega zatem na poszukiwaniu fabuły, czyli możliwości działania umożliwiającego reagowanie na potrzeby i problemy zmieniającego się świata oraz na rozwój polityczności i edukację obywateli. (abstrakt oryginalny)

5

Refleksje wokół wybranych zagadnień współczesnej historii Iraku na tle Bliskiego Wschodu

61%

Jamsheer H. A.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

nr 3 Andrzeja Kapiszewskiego przekraczanie granic kulturowych

195-206

Artykuł przedstawia szereg refleksji na temat przemian politycznych zachodzących w Iraku na tle współczesnej historii Bliskiego Wschodu. Analiza rozpoczyna się od rezultatów I wojny światowej, które wyłoniły dominację Wielkiej Brytanii i Francji na tym obszarze. Dominacja ta potęgowała w miejscowej ludności potrzebę uzyskania niezawisłości narodowej. W warunkach słabości partii politycznych i ewidentnej słabości zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, inicjatywę polityczną - na rzecz uzyskania niepodległości i w rezultacie wyłącznego rządzenia niepodległym państwem - przejęła armia. Konsekwencje tego stanu rzeczy to powstanie niedemokratycznych, autorytarnych reżymów wojskowych w Iraku i wielu państwach arabskich. W ostatnich dwóch dekadach mamy liczne przykłady tragicznych skutków tej formy sprawowania władzy. Artykuł opisuje doktrynalny wyraz autorytarnych rządów panujących w Iraku w postaci ideologii Baas, tj. Socjalistycznej Partii Odrodzenia Arabskiego - ideologii nacjonalizmu arabskiego stanowiącej apologię nieograniczonej, a zarazem bezterminowej władzy jednostki. (abstrakt oryginalny)

6

Новый русский консерватизм: философско-мировоззренческий, когнитивный и идеологический потенциал

61%

Михеева И.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2012

|

nr 1

21-34

The author has shaped a new Russian conservatism. For this purpose, among other things, the Centre for the development and evolution of conservative ideology in Russia was established. (original abstract)

7

Myśl polityczna Legionu Młodych - akademickiego związku pracy dla państwa. Wprowadzenie do tematu

61%

Sioma M.

Humanities and Social Sciences

|

2015

|

20 (XX)

|

nr 22 (2)

133-153

Legion Młodych (LM) był młodzieżową organizacją piłsudczykowską powstałą w 1930 r. Dotychczas nie doczekał się monografii, co czyni badania naukowe pionierskimi. Nieznana pozostaje nie tylko historia związku, ale i jego oryginalna, a zarazem kontrowersyjna myśl polityczna. Młodolegioniści, począwszy od pierwszej deklaracji ideowej z 1930 r., na piedestale postawili "ideę państwową" i państwo, któremu podporządkowali pozostałe elementy porządku społecznego. Rozwój myśli zależał przy tym od komendanta głównego i składu osobowego Komendy Głównej. W latach 1930-1932 przeważały hasła umiarkowane sprowadzające się do kontynuacji i rozwinięcia idei legionowej Józefa Piłsudskiego. Wraz ze wzrostem wpływów grupy Henryka Dembińskiego z Wilna poglądy polityczne LM ulegały radykalizacji, co znalazło odzwierciedlenie w drugiej deklaracji ideowej z 1932 r. Przyjęte na II Kongresie założenia ponownie czyniły myślą przewodnią państwo, ale młodolegioniści głosili także postulat zorganizowania narodu według hierarchii i dyscypliny, budowy państwa pracą i bronienia krwią, tworzenia elity, którą miał stanowić żołnierz i człowiek pracy. Największymi wartościami stać się miały krew i trud. Myśl państwowa miała zostać zespolona z polskim światem pracy w celu przebudowy gospodarczej, społecznej i politycznej. Realizując założenia ideowe ojca-kreatora Adama Skwarczyńskiego, myślano także o symbiozie marksizmu z syndykalizmem, której amalgamat stałby się fundamentem państwa uspołecznionego. Domagano się ponadto likwidacji ustroju parlamentarnego opierającego się na fikcjach teoretycznych i przekształcenia psychiki społeczeństwa w myśl nowej etyki pracy. W polityce zagranicznej celem miały być zorganizowanie współżycia i współpracy narodów na obszarze międzymorza bałtycko-czarnomorskiego oraz rozbudowa marynarki wojennej i floty handlowej. W następnej fazie rozwoju myśl polityczna się radykalizowała w zakresie zagadnień gospodarczych. Młodolegioniści żądali m.in. wprowadzenia gospodarki trójdzielnej (indywidualnej, uspołecznionej, państwowej), zakazu napływu kapitałów obcych, ingerencji państwa w obroty handlowe z zagranicą, zniesienia tajemnicy gospodarczej, czy też przebudowy ustroju rolnego. Oficjalnie jednak LM popierał działania rządowe. Kolejnym ważnym dokumentem, który ma istotne znaczenie dla analizy myśli politycznej LM, była trzecia deklaracja ideowa z 1935 r., w której złagodzeniu uległy postanowienia poprzedniej. Zniknęły m.in. zapisy o całkowitym upaństwowieniu gospodarki i przeciwstawieniu się instytucji Kościoła katolickiego na rzecz częściowego upaństwowienia i dążenia do zapewnienia każdemu obywatelowi jak najdalej posuniętej wolności sumienia i tolerancji. Legionowi Młodych nie udało się zrealizować deklarowanych założeń ideowych w praktyce, ale jego myśl polityczna miała wpływ na założenia deklaracji ideowo-politycznej Obozu Zjednoczenia Narodowego, co pozwala na konstatację, że - wbrew krytycznym ocenom - nie była ona bezwartościową paplaniną akademików. (abstrakt oryginalny)

8

Ameryka jako symbol nowoczesności w filozofii Martina Heideggera

61%

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica.

|

2018

|

21

|

nr 282

123-131

Antyamerykanizm ma bardzo długą historię i stanowi ponad 200 lat wysiłków intelektualnego Zachodu. Antyamerykanizm sięga swymi korzeniami głęboko w przeszłość, datując się zapewne na równi z początkiem obecności Europejczyków w Nowym Świecie. Ameryka nie została odkryta, tylko wymyślona - jak podkreślał Bernardo O'Gormann (Katzenstein, Keohane 2007: 39). Przybywający do Ameryki w XVI wieku Europejczycy wywodzili z zasłyszanych plotek o Nowym Świecie (nadzy ludzie, brak własności prywatnej), że jest to kraina na wzór biblijnego Edenu, bogata w rajską florę i faunę. (fragment tekstu)

9

Raison d'état - Research Challenges

61%

Sanecka-Tyczyńska J.

Humanities and Social Sciences

|

2015

|

20 (XX)

|

nr 22 (2)

123-132

Artykuł jest podzielony na dwie zasadnicze części. Pierwsza - odnosi się do problemów i wyzwań badawczych, które napotykają politolodzy, zajmując się racją stanu jako kategorią badawczą. Można je ująć w trzy grupy. Pierwsza jest związana z wyzwaniami natury definicyjnej, druga obejmuje problemy teoretyczne, trzecia - metodologiczne. W drugiej części artykułu zawarta jest odpowiedź na pytanie: dlaczego warto badać rację stanu jako kategorię współczesnej polskiej myśli politycznej? Wskazano na specyfikę i oryginalność pojmowania racji stanu przez polskie elity polityczne oraz jej aktualność w XXI w. W badaniach politologicznych rację stanu można traktować dwojako. Po pierwsze - jako jedyną i obowiązującą normę, dyrektywę w działaniu władz państwowych. W dokonaniu podstawowych ustaleń empirycznych przydatna będzie analiza dokumentów państwowych, strategii, aktów prawnych odzwierciedlających rację stanu danego państwa). W drugim ujęciu racji stanu - jako kategorii myśli politycznej - należy kierować się przekonaniem, że każda partia na swój sposób definiuje i formułuje własną koncepcję racji stanu. Niezbędna będzie analiza nie tylko świadectw myśli politycznej, ale też jej śladów, czyli decyzji podejmowanych przez polityków, którzy byli aktywni na arenie politycznej bądź uczestniczyli w sprawowaniu władzy. Ponadto wyzwaniem dla badacza niewątpliwie będzie rozpoznanie, które elementy składają się na rację stanu w myśli politycznej danej partii, gdyż politycy chętnie uciekają się do pojęć ostatecznych, zazwyczaj pojmowanych arbitralnie, jak "racja stanu" lub "interes narodowy". Racja stanu jest jednocześnie argumentem w debacie politycznej - każdy, kto ma inne zdanie, jest traktowany jako "dyletant" lub "zdrajca". Niezależnie od poziomu debaty politycznej, pytanie, na które muszą odpowiadać politycy, brzmi: co należałoby zmienić w polskiej rzeczywistości, aby zrealizować cele uznawane za strategiczne, czyli te, które gwarantują realizację racji stanu? (abstrakt oryginalny)

10

Tradycja republikańska, respublica, republikanizm

61%

Pietrzyk-Reeves D.

Horyzonty Polityki

|

2013

|

4

|

nr 7 Rzeczpospolita i republikanizm

47-66

Artykuł składa się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej z nich przedstawiam krótką analizę głównych pojęć związanych ze współczesnym odrodzeniem zainteresowania tradycją republikańską, takich jak respublica, klasyczna tradycja republikańska oraz nowożytny republikanizm. Może ona posłużyć w badaniach poświęconych zarówno republikanizmowi w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, jak i neorepublikanizmowi. Celem drugiej części artykułu jest wprowadzenie do dyskusji nad źródłami i podstawami polskiej tradycji republikańskiej, która bierze początek w XVI wieku i przynosi niezwykle bogaty dyskurs teoretyczny inspirowany ideami klasycznej tradycji republikańskiej obecny w polskiej myśli politycznej aż do czasów rozbiorów. (abstrakt oryginalny)

11

Moja, twoja, nasza... Wolność i zaimki w polskiej myśli politycznej XVIII wieku

61%

Grześkowiak-Krwawicz A.

Horyzonty Polityki

|

2013

|

4

|

nr 7 Rzeczpospolita i republikanizm

89-108

Artykuł poprzez analizę zaimków towarzyszących pojęciu wolności w polskiej myśli politycznej XVIII wieku pokazuje istotne kwestie z pogranicza ideologii politycznej i filozofii państwa. Przede wszystkim fakt, że była to nie tyle wolność indywidualna - moja, ile wolność w ramach pewnej wspólnoty - nasza. Podstawą posiadania wolności był fakt bycia obywatelem Rzeczypospolitej, czy bycia szlachcicem, czyli przynależność do określonej zbiorowości. Tylko ona gwarantowała swobodę i tylko w jej ramach mogła się ona realizować. Stąd wolność "ich" występuje stosunkowo rzadko, częściej jest to raczej "ich" niewola - stanów innych niż szlachecki, państw innych niż Rzeczpospolita. Nie była to jednak tylko wolność kolektywna - w ramach wspólnoty każdy indywidualnie cieszył się wolnością, sam decydował o sobie, czego wymowną ilustracją jest niesłychanie popularny zaimek "sam, sobie". Koncepcje wspólnotowe zaczęły ulegać zmianom pod koniec wieku XVIII, kiedy pod wpływem teorii zachodnich coraz więcej uwagi poświęcano wolności "mojej/jego" - wolności należnej z natury każdemu człowiekowi. Wizja wolności "naszej" okazała się jednak wyjątkowo trwała, odżyła w wieku XIX, kiedy utrata niepodległości pokazała, że bez wolności wspólnoty zagrożona jest także wolność jednostek ją składających. (abstrakt oryginalny)

12

Glosa do idei republikanizmu

61%

Buchner W.

Horyzonty Polityki

|

2013

|

4

|

nr 7 Rzeczpospolita i republikanizm

135-155

Artykuł stanowi próbę zrozumienia idei republikanizmu we współczesnym kontekście politycznym. Autor stawia tezę, że klasyczna idea republikanizmu, ucieleśniona w Republice Rzymskiej, daleko odbiega od form, jakie przyjmują dzisiejsze republiki. Dlatego często nadużywa się samego określenia republiki bez odpowiedniego odniesienia do rzeczywistości historycznej. Na potwierdzenie tej tezy przytoczono przykłady republikańskich opcji, wskazując na ich historyczne uwikłania. Konkluzję wywodu stanowi teza, że dzisiejsze republiki demokratyczne nie mają wiele wspólnego z instytucjami dawnej Republiki Rzymskiej, ponieważ ich przemożny demokratyzm niszczy znane niegdyś, zróżnicowane formy wolności, poddając je jednolitej presji biurokracji i parlamentaryzmu. (abstrakt oryginalny)

13

Ruch komunitarystyczny a Charles Taylor

61%

Baran M.

Horyzonty Polityki

|

2011

|

2

|

nr 2 Polityczny potencjał człowieka

147-159

Artykuł koncentruje się na ukazaniu pewnych aspektów programu ruchu komunitarystycznego w zestawieniu z antropologią filozoficzną Charlesa Taylora. We wstępie zajmuje się wyjaśnieniem kwestii terminologicznych dotyczących nazwy komunitaryzm oraz rozróżnieniem pomiędzy ruchem komunitarystycznym a myślicielami określanymi jako komunitaryści. Następnie rozpatrywana jest Komunitariańska Platforma Programowa będąca rodzajem manifestu ruchu komunitarystycznego. Zostaje ukazany nacisk jaki kładzie ona na społeczny aspekt natury człowieka oraz potrzebę odwołania się w życiu społecznym do opinii moralnych. Z kolei następuje przedstawienie zarysu głównych elementów wizji człowieka jaką prezentuje w swoich pismach Charles Taylor. Może ona bowiem stanowić dobre teoretyczne uzasadnienie głównych postulatów wysuwanych przez ruch komunitarystyczny. (abstrakt oryginalny)

14

Społeczne i edukacyjne uwarunkowania biograficznych doświadczeń w narracjach pokolenia 1947

61%

Rostocki J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2018

|

nr 67 Uniwersytet w perspektywie doświadczenia pokoleniowego

11-33

W artykule zaprezentowano wyniki analizy transkrypcji wywiadów narracyjno-biograficznych przeprowadzonych z emerytowanymi nauczycielami akademickimi Instytutu Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego, którzy rozpoczęli studia w roku 1965. Byli oni zatem przedstawicielami pokolenia, które urodziło się tuż po II wojnie światowej. Rozmowy dotyczyły ich wspomnień związanych z dwoma okresami składającymi się na pamięć komunikacyjną tej grupy pokoleniowej: studiami w latach 1965-1970 oraz późniejszą pracą akademicką. Pierwsza część artykułu poświęcona została krótkiemu opisowi zależności między ideologiczną doktryną a statusem socjologii jako nauki. Druga część zawiera analizę transkrypcji dokonaną w dwóch zasadniczych obszarach problemowych: doświadczeń formacyjnych związanych z wydarzeniami marcowymi 1968 roku oraz relacji wybitnych naukowców z ich uczniami przyjmujących formę mistrz-uczeń, opisanej za pomocą retorycznej figury "mistrza".(abstrakt oryginalny)

15

Reprezentacja polityczna w ujęciu doktryny francuskiej

61%

Szymanek J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2014

|

22

135-148

Genezy francuskiego projektu reprezentacji politycznej należy poszukiwać w teorii przeniesienia. W artykule omówiono koncepcję przeniesienia oraz koncepcję reprezentacji. Przedstawiono główne założenia francuskiej doktryny reprezentacji politycznej.

16

Kryzys ukraiński : Nowe spojrzenie na wojnę - z rosyjskiej perspektywy

61%

Kraj K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2015

|

nr 2 Przemiany systemu bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej w drugiej dekadzie XXI w. : Część 2: Geopolityczny wymiar kryzysu ukraińskiego

25-38

Rosyjska myśl wojskowa jest obudowywana i wspierana przez badaczy, takich jak Aleksander Dugin czy Igor Panarin. Ponadto, jak wskazaliśmy w tekście, problematyką zajmują czynni i byli wojskowi w ramach pracy naukowej i publicystycznej w naukowych instytucjach państwowych, jak również w licznych organizacjach o charakterze stowarzyszeń. Tworzą oni zaplecze teoretyczne dla przygotowywania i wdrażania nowych koncepcji prowadzenia wojny, zajmując się uważną i krytyczną analizą koncepcji zachodnich, ze szczególnym uwzględnieniem USA.(fragment tekstu)

17

Integracja europejska jako "historyczna konieczność"

61%

Machaj Ł.

Przegląd Europejski

|

2003

|

nr 2

103-114

Przedmiotem niniejszego artykułu jest postrzeganie integracji europejskiej jako konieczności historycznej przez współczesną polską myśl polityczną (po 1989 r.). Kilka uwag poświęcono konceptowi nieuchronności dziejowej.

18

Polityczna natura człowieka jako problem : między czytaniem Arystotelesa a nowoczesnym użyciem rozumu

61%

Armada P.

Horyzonty Polityki

|

2010

|

1

|

nr 1 Polityczna natura człowieka

25-62

Artykuł rozjaśnia koncepcję politycznej natury człowieka, łatwo odnajdywaną w słynnym początkowym fragmencie Polityki Arystotelesa. Klasyczna nauka o polityce, w znacznej mierze wywodząca się z dzieła Arystotelesa i dająca się odróżnić od nowoczesnych nauk politycznych, w istocie opiera się na tym właśnie twierdzeniu dotyczącym ludzkiej natury, które należy postrzegać w świetle szerszej wizji kosmosu. Istnieje też żywotne napięcie pomiędzy życiem kontemplacyjnym a polityką czy praktyką, które z pewnością warto wziąć pod uwagę, pytając o podstawy wskazanego wyżej twierdzenia. Aby pojąć to napięcie, należy zwrócić się w stronę innego dobrze znanego tekstu Arystotelesa, a mianowicie fragmentu Etyki Nikomachejskiej. Rozjaśniwszy pokrótce dzieło klasyka, autor artykułu ukazuje bardzo zwięźle intelektualne powody współczesnego zapomnienia klasycznej nauki o polityce, któremu towarzyszy ugruntowanie ponowoczesnej koncepcji zaangażowania politycznego bądź "polityczności". (abstrakt oryginalny)

19

Znaczenie pojęcia "natura" w doktrynie politycznej Thomasa Hobbesa na tle koncepcji zoon politikon

61%

Świercz P.

Horyzonty Polityki

|

2010

|

1

|

nr 1 Polityczna natura człowieka

111-130

Głównym celem tego artykułu jest analiza znaczenia pojęć "natury", "stanu natury" i "naturalnych uwarunkowań ludzkości" w doktrynie politycznej Thomasa Hobbesa. Należy podkreślić, że chodzi tu o kwestię pojęcia "natury", nie zaś o opis naturalnego stanu u Hobbesa. Wzięto pod uwagę kilka możliwości: "natura" jako istota, "natura" ("stan natury") jako dzikość, "natura" jako coś przeciwnego temu, co "sztuczne", "natura" jako abstrakcyjna koncepcja indywiduum ludzkiego. By podkreślić wagę tego zagadnienia, ukazano je na tle klasycznej (greckiej i chrześcijańskiej) idei zoon politikon. Wydaje się to uzasadnione, skoro polityczną doktrynę Hobbesa rozważa się (co czyni nawet sam Hobbes) w opozycji do klasycznego pojmowania ludzkiej natury. W podsumowaniu tejże rozprawy autor stara się wskazać powody niejasności w doktrynie Hobbesa i konsekwencje tegoż dla nowożytnych idei politycznych. (abstrakt oryginalny)

20

Kilka uwag o polskich przemianach, ludzkiej naturze i granicach absurdu

61%

Buchner W.

Horyzonty Polityki

|

2010

|

1

|

nr 1 Polityczna natura człowieka

183-194

Omówiono przemiany w naszym kraju oraz podejście społeczeństwa, a także naukowców do nich. Autor zastanawia się, czy można obiektywnie podejść do analizy zjawisk społeczno-politycznych.