Istnieje szereg pojęć interpretacji prawa. Autor ujmuje interpretację jako ustalenie znaczenia budzących wątpliwość testów prawnych. Jest to ujęcie przydatne dla badań wykładni podejmowanej w procesie stosowania prawa (wykładnia operatywna) i dotyczy wykładni dokonywanej przez naukę prawa (wykładnia doktrynalna), choć w obu rodzajach wykładni odmienne są źródła wątpliwości oraz charakter podejmowanej decyzji interpretacyjnej. Autor przedstawia typologię wykładni, ze względu na: (a) źródła wykładni, (b) moc wiążącą ustaleń interpretacyjnych, (c) rodzaj interpretowanego tekstu, (d) kwalifikację wykładni. Model wykładni operatywnej wyróżnia następujące elementy zanalizowane przez autora: (a) źródła wątpliwości w rozumieniu tekstu prawnego połączone z właściwościami języka prawnego, systemu prawa i kontekstu jego funkcjonowania; (b) zastosowanie dyrektyw interpretacyjnych pierwszego stopnia, ujętych w trzy rodzaje wykładni prawa, wyodrębnione ze względu na kontekst językowy, systemowy i funkcjonalny (autor formułuje 14 dyrektyw tego typu); (c) porównanie wyników zastosowania tych dyrektyw i usunięcie ewentualnych rozbieżności przez dyrektywy preferencji drugiego stopnia (autor podaje trzy takie dyrektywy); (d) sformułowanie decyzji interpretacyjnej uzasadnianej przez powołanie dyrektyw interpretacyjnych oraz ocen potrzebnych do ich wyboru oraz stosowania. Ustalenie interpretacyjne dotyczy znaczenia przepisu lub jego elementu w języku prawnym lub w danej sytuacji jogo użycia. Przy podejściu oceniająco-postulatywnym do wykładni prawa formułuje się ideologie względnie normatywne teorie wykładni prawa. Wyznaczają one podstawowe wartości, które interpretator winien realizować, oraz dyrektywy interpretacyjne. Normatywna teoria wykładni formułuje je w sposób wyczerpujący i wystarczający do rozwiązania każdego zagadnienia interpretacyjnego, ideologia zaś jedynie ogólnie je wyznacza. Ze względu na podstawowe wartości zakładane w ideologii (normatywnej teorii) wykładni autor wyróżnia teorie statyczne (wartości: pewność prawa, stałość prawa, bezpieczeństwo prawne), związane z konstrukcją stałego znaczenia przepisów oraz teorie dynamiczne (wartość: dostosowanie prawa do życia) zakładające konstrukcję zmiennego znaczenia przepisu. Dyskutowane zagadnienie twórczego charakteru wykładni oraz istnienia "rzeczywistego znaczenia przepisu" zakłada przyjęcie szeregu konstrukcji pojęciowych. Istnienie takiego znaczenia przyjmuje wykładnia operatywna oraz, z reguły, wykładnia doktrynalna. Z teoretycznoprawnego punktu widzenia, ustalone interpretacyjnie znaczenie przepisu jest uzależnione od przyjętych dyrektyw interpretacyjnych i ocen. Prawdziwość ustaleń interpretacji, przy założonej koncepcji prawdy, zależy od właściwości tej relatywizacji. Zastosowanie teorii wykładni do wykładni konstytucji wiąże autor z rozważaniem funkcji kontrolnej przepisów konstytucji, w ramach której występuje kontrola konstytucyjności ustaw oraz odpowiedzialność konstytucyjna, co wymaga z reguły dokonania wykładni odpowiednich przepisów. Istnieją trzy instytucjonalne rozwiązania kontroli konstytucyjności ustaw (przez ciało polityczne, przez instytucję typu sądowego, w drodze samokontroli); każda wymaga dokonania wykładni niezbędnej do sformułowania odpowiedniego zwrotu stosunkowego o zgodności ustawy z konstytucją. Autor omawia również podstawowe rozwiązania w zakresie odpowiedzialności konstytucyjnej związanej z wykładnią niezbędną dla sformułowania zwrotu stosunkowego o zgodności zachowania z konstytucją. Szczególne problemy wykładni konstytucji wiążą się z następującymi momentami: (a) z różnorodnością reguł konstytucji przy założeniu jej normatywnego charakteru (reguły sensu stricto, reguły organizacyjne, reguły celowościowe, reguły dyrektywalne); (b) z rodzajami zwrotów występujących w sformułowaniach konstytucji (zwroty oceniające zwroty quasi-opisowe, zwroty opisowe); (c) ze stosowalnością przepisów konstytucji (bezpośrednia stosowalność, pośrednia przez ustawy); (d) z politycznym charakterem wykładni konstytucji, która jest najwyższym hierarchicznie aktem normatywnym i jednocześnie aktem politycznym. (abstrakt oryginalny)