Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 50

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dollar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Dolaryzacja to zjawisko polegające na substytucji pieniądza krajowego przez pieniądz innego kraju. W artykule przedstawiono pojęcie, rodzaje, zakres oraz przyczyny tego zjawiska, jak również konsekwencje dolaryzacji dla krajów, w których ten fenomen występuje. Problem dolaryzacji przedstawiony został na przykładzie Ekwadoru, w którym pełna dolaryzacja występuje od początku 2000 roku. (abstrakt oryginalny)
Dolar uznano za jeden z eksportowych hitów Ameryki. Przedstawiono działania podejmowane przez Amerykanów w celu zapewnienia wysokiej jakości banknotów.
4
Content available remote Global Imbalances - Their Sustainability and the Role of the Dollar
75%
This paper aims at delivering some analysis on the complex issue of global imbalances in the pattern of exports and imports of goods and services and simultaneous flow of capital in the world economy during the last decade. It discusses why these flows were principally streaming from developing to developed countries and what are their main driving forces. It also embarks on the problem of sustainability of global imbalances and the dollar playing an important role in reshaping them. (original abstract)
Słaby dolar jako waluta rezerwowa reszty świata, oddziałuje na globalną gospodarkę. John Connnally, sekretarz skarbu w gabinecie prezydenta Nixona, zwykł mawiać „to nasza waluta, ale wasze zmartwienie”, kiedy Europejczycy piętnowali słabego dolara. Dzisiaj te słowa nabierają szczególnego znaczenia – dosłownego. Słaby dolar jako waluta rezerwowa reszty świata, oddziałuje na globalną gospodarkę. Chiny „okazują zaniepokojenie” słabym dolarem (w swoich rezerwach walutowych mają 1,34 bln dol.), eksport krajów strefy euro stracił już prawie całą rezerwę konkurencyjności na amerykańskim rynku, cena ropy bije rekordy, a szefowie amerykańskich banków i rynki finansowe na długo zapamiętają zeszłoroczne „hipoteczne” wakacje. Wszystko to oddziałuje na dolara i jego wartość – cena eurodolara zbliża się do psychologicznej bariery 1,50, zaś my od kilkunastu tygodni przywykliśmy do „zielonego” wartego niecałe 2,50 zł. (abstrakt oryginalny)
W artykule przytoczono wypowiedzi Petera D. Schiffa, jednej z najbardziej znanych obecnie postaci w amerykańskim świecie finansów. Sławę zyskał dzięki słusznej diagnozie, którą postawił długo przed wystąpieniem kryzysu finansowego. W diagnozie tej stwierdził, że Ameryka jest bankrutem. Obecnie ostrzega przed inwestowaniem w dolara. Podaje przyczyny dla których dolar cieszy się niesłabnącym powodzeniem inwestorów na całym świecie. Uważa, że inflacja dolara jest nieuchronna.
7
Content available remote US Dollar and Euro as Global Currencies
75%
Tourist activity and travel constitute the function of the people's quality of life and indicate the level of civilizational development of the country. Tourism of young people has its separate, specific place in the trends in contemporary tourism. Students constitute a social group that has substantial free time resources at hand, and therefore, form one of the most touristically active society groups. This articles aims at analyzing tourist activity of Szczecin universities students, and in particular, in detecting the relations between the variables characterizing their holiday. Simple statistic methods in the field of structure analysis and multidimensional correspondence analysis were used as a scientific tool. The Correspondence Analysis module of STATISTICA 8.0 package was used for the purpose of calculations and graphic presentation.(original abstract)
Analitycy przewidują, że kurs euro może przekroczyć granicę 1,30 USD a nawet 1,40 USD. Dotychczasowe interwencje EBC okazały się nieskuteczne. Zdaniem Umberto Alvisi, jeśli EBC na serio chcą powstrzymać galopadę euro, to powinien interweniować, sprzedając miliardy euro i skupując dolary. W ciągu ostatnich dwunastu miesięcy taką strategię zastosowali Japończycy.
Artykuł przedstawia skutki polityki słabego dolara, wdrażanej ostatnio przez administrację Busha, dla gospodarek takich krajów jak: Japonia, Chiny, Unia Europejska i Polska.
Dolaryzacja oficjalna jest strategią monetarną i kursową, która oznacza rezygnację z własnej waluty narodowej. Jest to rozwiązanie, które może być stosowane w różnych celach, zarówno ofensywnych, jak i defensywnych, co potwierdzają przykłady Ekwadoru i Salwadoru czy Panamy. Opis znaczenia i efektów dolaryzacji może być istotny zarówno w kontekście krajów rozwijających się, jak i w aspekcie problematyki światowego porządku monetarnego, którego elementem jest m.in. integracja monetarna w postaci strefy euro. Literatura dotycząca dolaryzacji oficjalnej obejmuje m.in. prace Berga i Borenszteina [2000] o wadach i zaletach dolaryzacji, Changa i Velasco [2002] na temat konsekwencji dolaryzacji dla dobrobytu, publikację Barro [1999] będącą rekomendacją oficjalnej dolaryzacji dla krajów AP, opracowania Edwardsa [2002] oraz Edwardsa i Magendzo [2003], zawierające empiryczne testowanie efektów oficjalnej dolaryzacji dla wzrostu gospodarczego. Opis i ocena efektów strategii monetarnej są istotnym problemem wpisującym się w znacznie szerszą aktualną problematykę światowego porządku monetarnego określającego znaczenie walut poszczególnych krajów i obszarów walutowych, a przez to gospodarek narodowych w międzynarodowym podziale pracy. Dolaryzacja oficjalna i wejście do strefy euro, mimo dzielących je różnic, zawierają wspólne elementy, np. takie jak rezygnacja z polityki kursowej czy redukcja znaczenia polityki monetarnej, co potwierdza przydatność tego opracowania. Zastosowano metodę ogólnego poznania w obszarze ekonomii pozytywnej z wykorzystaniem metody opisowej i zastosowaniem elementów badań porównawczych, a także ilościowego opisu stanu zjawisk gospodarczych i społecznych, w tym wskaźników struktury i dynamiki. Artykuł jest próbą ustalenia charakteru i natężenia powiązań między dolaryzacją oficjalną a zmianami gospodarczymi, takimi jak stopa inflacji czy stopa procentowa. Problemem badawczym jest opis i ocena efektów dolaryzacji oficjalnej. Pytaniem, na jakie ma odpowiedzieć artykuł, jest to, czy kraje dolaryzacji oficjalnej osiągnęły stawiane przed nią cele i w jaki sposób przyczyniła się ona do bieżącej sytuacji gospodarczo-społecznej tych krajów. Spróbujemy zweryfikować hipotezę mówiącą, że dolaryzacja oficjalna może być tylko wstępem do reform strukturalnych i instytucjonalnych i że jeżeli one zostaną zaniechane, to pozytywne efekty krótkookresowe dolaryzacji oficjalnej nie muszą okazać się trwałymi osiągnięciami gospodarczymi, czyli hipotezę zakładającą, że dolaryzacja oficjalna jest przyczyną pozytywnych zmian gospodarczych polegających na krótkookresowych efektach stabilizacji w sferze nominalnej (inflacja, stopa procentowa czy sektor bankowy) i długookresowych - w postaci przyspieszonego wzrostu gospodarczego i towarzyszących mu zmian rozwojowych. W naturalny sposób aspekt rozwojowy jest mniej obecny. W tym celu obserwacji i analizie porównawczej zostaną poddane wybrane aspekty sytuacji gospodarczej Panamy, Ekwadoru i Salwadoru. Badane zależności mogą być interesujące w aspekcie procesu wzrostu i rozwoju gospodarczego w krajach rozwijających się. Wykorzystane zostaną także obserwacje innych badaczy, dotyczące dolaryzacji oficjalnej w tych krajach. Dane statystyczne i zebrane opinie o badanych gospodarkach wskazują, że bezpośrednie i najbardziej oczywiste efekty dolaryzacji oficjalnej pojawiają się w kategoriach pieniężnych, takich jak stopa inflacji, stopa procentowa czy system bankowy, choć ten wpływ może być korygowany przez czynniki związane z wiarygodnością kraju, ryzykiem politycznym czy napływami dolara z tytułu przekazów pracowniczych. Natomiast dolaryzacja oficjalna nie sprowadza automatycznie gospodarki na ścieżkę wysokiego i stabilnego wzrostu gospodarczego. W sferze realnej efekty są wtórne i wydaje się, że muszą być wspierane przez zmiany instytucjonalne i strukturalne. Dolaryzacja oficjalna nie jest substytutem procesu reformowania gospodarki, choć może być jej elementem.(abstrakt oryginalny)
W przypadku dolaryzacji podaż pieniądza nie jest całkowicie egzogeniczna, ponieważ bank centralny kontroluje i częściowo ją określa, to jest część w walucie krajowej, a druga jest w walucie obcej. Dolaryzacja jest więc utrudnieniem dla osiągnięcia celów polityki pieniężnej. Dedolaryzacja jest częściowym lub całkowitym spadkiem wykorzystania waluty innego państwa. Gospodarka jest subsydiowana, gdy w części lub w całości kończy się dolarowaniem. W tym przypadku waluta krajowa stopniowo powraca do tradycyjnych funkcji, które straciła w dolaryzacji. Zauważa się stopniowy spadek kursu dolarowego. Jest to bardzo istotna i złożona kwestia, która zaleca przedsięwzięcie wielu zasobów i reform. Należy zauważyć, że nie można ustalić subsydiowania, w przeciwnym razie towarzyszyć mu będzie niestabilność w gospodarce, nabyta pod koniec działań zmierzających do odzyskania suwerenności w walucie krajowej. Polityka pieniężna w Demokratycznej Republice Konga nie cieszy się pełną niezależnością. Duża część podaży pieniądza pochodzi z zagranicznych banków centralnych, a jej skuteczność wynika z efektu losowego. Instrumenty stają się coraz mniej operacyjne. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Wybrane aspekty przemian w międzynarodowym systemie walutowym
63%
Głównym celem artykułu jest przedstawienie najważniejszych zjawisk zachodzących w Międzynarodowym Systemie Walutowym, ze szczególnym uwzględnieniem zdarzeń, które miały miejsce w 2010 r., a także próba sformułowania scenariuszy przemian w kolejnych latach. W części pierwszej przedstawiono prawdopodobne kierunki przekształceń MSW w następstwie kryzysu, który wyeksponował słabe strony systemu zdominowanego przez jedną walutę. Ocenie poddano możliwości funkcjonowania systemu dwuwalutowego, opartego na parze dolar - euro, systemu wielowalutowego oraz zdolność SDR (Special Drawing Rigths) do przejęcia funkcji waluty międzynarodowej. Z pierwszej części analiz wynika, że w krótkim okresie należy oczekiwać utrzymania w MSW dominacji dolara amerykańskiego i euro w roli walut wiodących. Jednak w konsekwencji kryzysu, w średnim i długim okresie, system walutowy może ewoluować w kierunku modelu wielowalutowego. Wynika to zarówno z ryzyka systemowego, związanego z dominacją jednej waluty, jak i ze wzrostu znaczenia krajów rozwijających się. Historia gospodarcza pokazuje jednak, że zmiana statusu jednostki pieniężnej w systemie walutowym to proces charakteryzujący się dużym stopniem inercji, wobec czego zazwyczaj nie następuje w krótkim czasie. W drugiej części artykułu opisano główne czynniki eskalacji napięć w MSW w okresie kryzysu. Przedstawiono też zmianę zakresu wykorzystywanych instrumentów polityki makroekonomicznej, ze szczególnym uwzględnieniem polityki kursu walutowego. Teza sformułowana na podstawie obserwacji zawartych w tej części tekstu sugeruje, że wojny walutowe przejawiające się dumpingiem kursowym (currency depreciation) bądź działaniami chroniącymi przed nadmierną i nieuzasadnioną aprecjacją (competitive non-apreciation) to z jednej strony element walki o wzrost gospodarczy, z drugiej instrument ochrony rynku wewnętrznego. Intensywność działań interwencyjnych w zakresie polityki makroekonomicznej może przybierać na sile w przypadku pojawienia się trudności z pobudzeniem wzrostu gospodarek wysoko rozwiniętych i utrzymaniem napływu kapitału do gospodarek rozwijających się. (fragment tekstu)
Amerykański dolar 21 lipca br. sięgnął dna – średni kurs NBP dla pary USD/PLN wyniósł wtedy 2,0220. W ciągu trzech miesięcy waluta ta umocniła się o 32 proc. Bynajmniej nie oznacza to, że w USA nastąpiła gwałtowna poprawa gospodarki. Jest wręcz przeciwnie – z pięciu największych amerykańskich banków inwestycyjnych przetrwały tylko dwa (J.P. Morgan i Goldman Sachs), dane makroekonomiczne napływające z rynku pracy są gorsze od oczekiwań analityków, stawki na międzybankowym rynku pieniężnym są na niespotykanych od dawna poziomach. Niepewność rządzi rynkami finansowymi. Cóż więc powoduje tak gwałtowne umacnianie waluty USA – kraju, od którego rozpoczął się kryzys? Wydaje się, że mocny dolar jest wypadkową wspólnego oddziaływania kilku czynników: planu Paulsona, nerwowości na międzynarodowych rynkach, kryzysu na Węgrzech i w Islandii, a także mało dotychczas znana strategia – carry tradingu. (abstrakt oryginalny)
W artykule podkreślono, że dolar pozostaje najważniejszą walutą międzynarodową na świecie. Przedstawiono dane dotyczące struktury walutowej oficjalnych rezerw dewizowych oraz udziału procentowego walut w obrotach rynków.
Stany Zjednoczone są największym konsumentem ropy naftowej w świecie i w najbliższym ćwierćwieczu to się nie zmieni. W 2002 roku na naftowe zakupy Amerykanie wydali niespełna 80 mld USD, a w tym - przy aktualnych cenach - będzie to 450 mld USD. Koszty te kumulują się w portfelach mieszkańców USA z wydatkami ponoszonymi na misje wojskowe w regionie Bliskiego Wschodu. Wycofanie wojsk doprowadzi do raptownego niekontrolowanego wzrostu cen ropy za sprawą eskalacji konfliktu w całym regionie Zatoki Perskiej, natomiast pozostawienie ich na miejscu niweczy szansę na zachowanie podatków na dotychczasowym pułapie. W efekcie wzrośnie presja inflacyjna na dolar, prowadząc do stopniowego zastępowania dolara w rozliczeniach handlowych innymi walutami. Powodowana tym dalsza przecena ostatecznie podważy zainteresowanie inwestorów dolarem. Zmiana preferencji na rynkach finansowych przyczyni się do wzrostu atrakcyjności m.in. upstreamów surowcowych i umocnienia pozycji tradycyjnych środków tezauryzacyjnych, takich jak złoto i nieruchomości. (abstrakt oryginalny)
Research background: Most transactions in world trade are invoiced in several international currencies. The changes in the distribution of the great economic powers and the strengthening of the position of developing countries make it necessary to consider the factors determining the choice of trade invoicing currency and to assess the prospects of the dollar as an invoicing currency and the possibility of strengthening the position of developing countries' currencies in this function. Purpose of the article: The aim of the paper is to assess the factors influencing the choice of invoicing currency for international trade in 2000?2019. Methods: The analysis of factors influencing the choice of international trade invoicing currency is based on panel data modelling. The study is conducted for a group of 55 countries. It is assumed that the following variables may influence the currency position in the trade invoicing function: the share of the issuer's country in the bilateral trade, inflation and exchange rate. Findings & value added: The analysis showed that despite the decreasing share of the United States in world trade, the U.S. dollar remains the most important export invoicing currency. The main factors influencing the dollar's dominance are the U.S. share of countries' exports, inflation in developing countries, and the exchange rate in advanced economies. The great significance of trade share as a determinant of the position of the trade invoicing currency is an important indication of the strengthening position of developing country currencies, particularly the Chinese yuan. The obtained results confirm, with the use of more complete data, the validity of the dominant currency paradigm and enrich the still underdeveloped analysis in the area of international macroeconomics using panel data analysis.(original abstract)
Do umocnienia złotego doszło mimo stosunkowo słabych wyników makroekonomicznych. Opłacalność eksportu będzie więc spadać, ale taka jest cena spadku ryzyka inwestycyjnego w Polsce i wiążącego się z tym rosnącego importu kapitału. Podano wartości zmian kursów walut narodowych wobec dolara (30.12.98-24.06.99).
Celem artykułu jest analiza i ocena pozycji walut kluczowych jako czynnika determinującego zmiany w funkcjonowaniu międzynarodowego systemu walutowego. Metodyka obejmuje badania teoretyczne (analityczne studia literatury naukowej i raportów badawczych) oraz badania empiryczne (analiza danych statystycznych BIS, IMF, SWIFT, EBC, UNCTAD). Przeprowadzona analiza pozwala na stwierdzenie, że główną walutą międzynarodową pozostaje dolar, a utworzenie obszaru wspólnej waluty w UE nie doprowadziło do oczekiwanych zmian pozycji głównych walut i uzyskania przez euro pozycji drugiej waluty globalnej, konkurującej skutecznie z dolarem w pełnieniu funkcji pieniądza światowego. Ponadto, rosnący od lat potencjał gospodarczy i handlowy Chin oraz transformacja układu sił gospodarczych nie znajduje odzwierciedlenia w zmianie pozycji walut krajów rozwijających się w pełnieniu funkcji pieniądza światowego. Prezentowane scenariusze transformacji MSW nie dają jednoznacznej odpowiedzi co do zmian znaczenia walut kluczowych, ale wprowadzenie jednej globalnej waluty wydaje się być zbyt trudne w obecnych warunkach. (abstrakt oryginalny)
Od dłuższego czasu pozycja dolara jako waluty globalnej jest stabilna. Jego dominacja zaczęła się od 1944 r., zgodnie z założeniami konferencji z Bretton Woods, gdzie dolar był jedyną walutą wymienialną na złoto. Stany Zjednoczone spełniały wszystkie warunki, aby ich pieniądz krajowy był główną walutą rezerwową. Pomimo prób zastąpienia go przez euro, renminbi czy specjalne prawa ciągnienia, nadal odgrywa on znaczącą rolę w systemie monetarnym. Obecnie największe zagrożenie dla dolara stanowi juan chiński. Gospodarka chińska rozwija się stale w bardzo szybkim tempie i ma dodatni bilans handlowy. Stany Zjednoczone wykazują przeciwne wartości, dlatego chcąc zachować swoją pozycję, będą musiały dokonać poważnych zmian strukturalnych. Chociaż upadek w odniesieniu do dolara brzmi dosyć niewiarygodnie, to nie jest niemożliwy. Szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę historie systemów monetarnych. Ewentualny upadek obecnego systemu może wiązać się z wojną, złotem, chaosem albo ze wszystkimi naraz. (abstrakt oryginalny)
Amerykańska Rezerwa Federalna (FED) podjęła decyzję o dodrukowaniu do połowy 2011 roku dodatkowych 600 mld dolarów. Celem jest ożywienie koniunktury i akcji kredytowej oraz walka z bezrobociem. Jednak zagrożeniem jest wzrost inflacji oraz osłabienie dolara, w którym wiele państw trzyma swoje rezerwy.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.