Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Dyrektywa MiFID umożliwia firmom inwestycyjnym świadczenie usług inwestorom na terenie całej Unii bez konieczności spełniania dodatkowych wymogów lokalnych. Pozwala też korzystać z usług inwestycyjnych na ujednoliconych zasadach obywatelom Unii we wszystkich krajach. Celem dyrektywy jest przede wszystkim zwiększenie konkurencji na rynku usług inwestycyjnych oraz ochrona klientów. Proces transpozycji systemu MiFID do polskiego porządku prawnego nastąpił z ponad 3-letnim opóźnieniem. Autor artykułu przedstawia najbardziej spektakularne zmiany projektowane w nowym systemie MiFID.
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na różnice w ocenie ryzyka finansowego i tolerancji ryzyka oraz wskazanie, że deklaracje leżące u podstaw takich ocen bywają zmienne, niespójne i uzależnione od czynników indywidualnych. W artykule uwaga poświęcona jest przede wszystkim różnicom w samoocenie tolerancji ryzyka kobiet i mężczyzn. (fragment tekstu)
Podstawowym celem każdego banku komercyjnego jest maksymalizacja jego wartości poprzez uzyskanie możliwie największych korzyści w różnych okresach. Cel ten musi być osiągnięty przy zachowaniu wszelkich norm bezpieczeństwa działalności bankowej. W ostatnich latach banki coraz częściej odchodzą od tradycyjnej działalności bankowej, polegającej na zgromadzeniu depozytów na podejmowanie akcji kredytowej, szukają nowych możliwości zwiększania dochodów banku. Jednym z takich obszarów jest dystrybucja i zarządzanie funduszami inwestycyjnymi. W związku z praktyką oferowania klientom różnych instrumentów finansowych przez instytucje finansowe, od roku 2007 w Unii Europejskiej, a od tego roku w polskim sektorze bankowym zostały wprowadzone decyzje o przyjęciu dyrektyw MiFID, które mają na celu wzmocnienie ram prawnych dla międzynarodowego przepływu usług inwestycyjnych, ujednolicenie zasad oferowania ich obywatelom 'Unii Europejskiej we wszystkich krajach. Dlatego istnieje konieczność dostosowania procedur i zachowań klientów tak, aby zarządzanie funduszami inwestycyjnymi nie było zbyt ryzykowne w przypadku awarii z powodu dokładności regulacji w prawie wykonywania działalności i wymogów informacyjnych. Jak ważne jest to dla banków, wskazuje fakt, że zyski z tej działalności w niektórych bankach stały się jedną z największych pozycji w dochodach z prowizji i opłat bankowych.(abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono stosowane obecnie i na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat sposoby zmniejszenia ryzyka kursowego walut w działalności gospodarczej przedsiębiorstw. Wskazano na zalety i wady poszczególnych instrumentów pochodnych. Szczególnie dużo uwagi poświecono tzw. opcjom walutowym, z których niektóre w latach 2007-2009 okazały się niekorzystne dla przedsiębiorców. Doprowadziły one wiele przedsiębiorstw do upadku lub spowodowały wśród nich wielkie straty finansowe. Z powodu niekorzystnych opcji walutowych straty poniosła cała polska gospodarka. Szacuje się, że mogły one wynieść nawet 160 mld zł. Jako głównego winnego w tym działaniu upatruje się banki działające na rynku polskim, których spółki matki są za granicami Polski. Oskarżenia jednak kierowane są również przez te banki pod adresem przedsiębiorców polskich, którzy nie rozumiejąc w pełni sensu tych opcji wystawiali je, narażając się na realne wielkie straty. Negatywny wpływ na rozwój rynku opcji walutowych miało też spóźnione wdrożenie zasad MiFID-u. (abstrakt oryginalny)
Celem przeprowadzonych w niniejszym artykule badań jest analiza istniejących norm prawnych w kontekście stosowania terminowych instrumentów walutowych. Hipoteza rozważań zawiera się w określeniu: stosowanie opcji walutowych przez instytucje finansowe przed kryzysem finansowym mogło narażać przedsiębiorstwo na nieograniczone ryzyko powstania straty. Rozważania prowadzone przez autora artykułu skupiają się na wskazaniu istoty instrumentów zabezpieczających oraz i zastosowaniu w praktyce, wobec przedsiębiorców. Wykazano istnienie norm prawnych, których zastosowanie mogło ograniczyć ryzyko strat przedsiębiorstw, umożliwiając poprawne rozumienie istoty stosowanych instrumentów terminowych w zawieranych umowach.(abstrakt oryginalny)
Jednym z celów Dyrektywy MIFID II było ograniczenie konfliktów interesów oraz missellingu pomiędzy dystrybutorami instrumentów finansowych a klientami detalicznymi. Nowością było ograniczenie zakresu wypłacania "zachęt" przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych dystrybutorom instrumentów finansowych. W artykule opisano nowe praktyki powstałe na rynku dystrybucji instrumentów finansowych po wdrożeniu Dyrektywy MIFID II oraz wyniki pogłębionej ankiety przeprowadzonej wśród profesjonalistów rynku finansowego. Autorzy dowodzą, że Dyrektywa MIFID II zwiększyła liczbę regulacji dla dystrybutorów instrumentów finansowych, wzmocniła ochronę klientów detalicznych (szczególnie inwestorów indywidualnych), ale z drugiej strony ograniczyła zakres oferty i (w związku z ograniczeniem "zachęt") pogorszyła sytuację dystrybutorów niepowiązanych z grupami bankowymi. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy mających wejść w życie zmian dotyczących funkcjonowania firm inwestycyjnych (MiFID). Dyrektywa o rynkach instrumentów finansowych zastąpi obowiązującą obecnie z dnia 10 maja 1993 r. o usługach inwestycyjnych. MiFID jest kamieniem milowym w ustawodawstwie Unii Europejskiej. Ma na celu rozwój jednolitego rynku papierów wartościowych, regulowanego przez wspólne standardy zapewniające przejrzystość cen na rynkach finansowych, a także ochronę inwestorów oraz podnoszenie świadomości ryzyka i promowanie konkurencji. Dyrektywa definiuje instrumenty finansowe, usługi inwestycyjne oraz ustala zasady prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne odnośnie realizacji zleceń, systemów i procedur wewnętrznych, rejestrowania danych o klientach i transakcjach czy outsourcingu.
Celem artykułu było omówienie problematyki związanej z bezpieczeństwem finansowym lokat zakładów ubezpieczeń w odniesieniu do wymogów przedsiębiorstw inwestycyjnych, przewidzianych w dyrektywach MiFID (Markets in Financial Instruments Directive). Zdaniem autorki, wprowadzenie dyrektywy MiFID, a zgodnie z nią odpowiednich wymogów organizacyjnych przedsiębiorstw inwestycyjnych, przyczynia się do eliminacji niektórych elementów ryzyka operacyjnego, a więc zwiększa bezpieczeństwo lokat zakładów ubezpieczeń oraz ich bezpieczeństwo finansowe. (fragment tekstu)
31 stycznia Komisja Europejska wniosła do Trybunału Sprawiedliwości sprawę przeciwko Polsce, Hiszpanii i Republice Czeskiej o niewdrożenie dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych. Prawda czy fałsz? Chodzi właściwie o dwie dyrektywy: dyrektywę 2004/39/WE znaną jako MiFID i dyrektywę wprowadzającą 2006/73/WE. W przypadku Polski i Republiki Czeskiej zawalone zostały obie. Hiszpanie natomiast są w nieco lepszej sytuacji – nie wdrożyli tylko dyrektywy wprowadzającej. Czym grozi nam Trybunał Sprawiedliwości? (abstrakt oryginalny)
Inwestycje na rynku nieruchomości podejmowane przez inwestorów, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem funduszy inwestycyjnych, wymagają szczególnej wiedzy związanej ze specyfiką rynku. Opracowanie omawia cel i zakres dyrektywy Markets in Financial Instruments Directive (MiFID), na mocy której regulowanych jest wiele innych istotnych kwestii z zakresu funkcjonowania rynkowych instrumentów finansowych. (fragment tekstu)
Tylko rok pozostał do wdrożenia unijnej dyrektywy o instrumentach finansowych MiFID. Polska nie jest jedynym członkiem Unii Europejskiej, który zasadniczo niewiele zrobił w sprawie wdrożenia tego systemu. Autorka omawia strukturę systemu, jego zastosowanie, przeznaczenie, cele i zakres działania.
Dyrektywa MiFID powinna zacząć obowiązywać we wszystkich krajach unijnych od 1 listopada 2007 roku. W Polsce nie będzie – brakuje przepisów prawnych. Ministerstwo Finansów za jeden z powodów opóźnienia we wdrażaniu dyrektywy dotyczącej rynku instrumentów finansowych (MiFID) uważa przedterminowe wybory, a co za tym idzie, brak czasu na przegłosowanie niezbędnych nowelizacji ustaw. Nowelizacje dotyczą wielu ustaw, m.in. Ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, Ustawy o ofercie publicznej i Ustawy o funduszach inwestycyjnych. Prawda jednak jest bardziej brutalna. (abstrakt oryginalny)
Instrumenty pochodne są obecnie podstawowymi instrumentami ograniczenia ryzyka rynkowego ponoszonego zarówno przez banki, jak i ich klientów korporacyjnych. Jednak instrumenty pochodne nie tylko pełnią funkcję zabezpieczenia przez ryzykiem, lecz niekiedy same generują ryzyko dla tych podmiotów. Jedną z metod ograniczenia ryzyka transakcji instrumentami pochodnymi jest wdrożenie przez banki/firmy inwestycyjne regulacji markets in financial instruments directive (MiFID). Przesłanką wprowadzenia MiFID był obowiązek przedstawienia klientowi przez bank/firmę inwestycyjną informacji na temat charakteru instrumentu finansowe- o i opis ryzyka, jaki się z nim wiąże, po to, by mógł on dokonywać operacji zgodnych ze swoimi oczekiwaniami inwestycyjnymi. Celem artykułu jest wskazanie znaczenia norm ostrożnościowych przy zawieraniu przez banki transakcji na rynku instrumentów pochodnych, w tym w szczególności wytycznych dyrektywy w sprawie rynków instrumentów finansowych (MiFID) oraz jej znaczenia dla działalności banków/firm inwestycyjnych i ich klientów.(abstrakt oryginalny)
Stoimy obecnie w przededniu pełnej transpozycji do prawa polskiego przepisów unijnej dyrektywy 2004/39/WE. Dyrektywa ma na celu reformę rynków instrumentów finansowych w całej wspólnocie europejskiej. Od angielskiego skrótu nazwy (Markets in Financial Instruments Directive) dyrektywę tę potocznie określa się MiFID I. Szczegółowe przepisy wykonawcze zawiera kolejna dyrektywa – 2006/73/WE, zwana MiFID II, a także rozporządzenie 1287/2006. Reforma ma charakter kompleksowy i obejmuje praktycznie wszystkie istotne aspekty prowadzenia działalności inwestycyjnej (maklerskiej). Dotyczy ona nie tylko firm inwestycyjnych, ale także stosuje się do banków, które świadczą swoim klientom usługi inwestycyjne. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy dyrektywy unijnej, która reguluje przepisy prawne dotyczące doradztwa inwestycyjnego oraz wymogów dotyczących prowadzenia działalności inwestycyjnej. W artykule znaleźć można szczegóły dotyczące wymienionej dyrektywy, cele jej wprowadzenia oraz jej główne założenia.
Wspólnotowy rynek usług finansowych zmaga się od 2007 roku z harmonizacją działań w postaci implementacji dyrektyw MIFID. Dla Polski jest to szczególne wyzwanie, ponieważ od kilku miesięcy obowiązują nowe przepisy, które zmieniają percepcję w podejściu do sprzedaży produktów inwestycyjnych. Autor przedstawia genezę projektu, jego cele razem z tłem w postaci prawnych zagadnień. Ostatnia część poświęcona jest praktycznym aspektom funkcjonowania MIFID oraz konkluzjom na temat wdrożenia powyższych regulacji.(abstrakt oryginalny)
Doświadczenia ostatniego kryzysu finansowego wymusiły poszukiwania rozwiązań pozwalających minimalizować ryzyko działalności systemu finansowego na poziomie krajowym i ponad narodowym. Powstało wiele koncepcji reform regulacji systemu, część z nich ma charakter lokalny, część globalny. W artykule ujęto diagnozę przyjętego przez Komisję Europejską jednolitego systemu obrotu i zabezpieczenia instrumentów finansowych na terenie UE jako regulatora systemu finansowego. Podjęte zagadnienie jest związane z rolą dyrektywy MiFID w zmniejszeniu ryzyka inwestycyjnego klientów i instytucji i zapobieganiu kryzysom finansowym w UE. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote Uwarunkowania i perspektywy rozwoju polskich funduszy inwestycyjnych
67%
Dotychczasowy rozwój polskich funduszy inwestycyjnych determinowany był przez różnorodne czynniki o charakterze prawnym oraz makro- i mikroekonomicznym. Dzięki znajomości tych uwarunkowań możliwe było podjęcie próby odpowiedzi na pytanie o przyszłość funduszy inwestycyjnych w polskich warunkach. Z przeprowadzonych rozważań rysuje się ogólnie pozytywny obraz przyszłości, chociaż nie jest ona pozbawiona potencjalnych zagrożeń. Poza rozważaniami czysto teoretycznymi, w opracowaniu zawarto również prognozę rozwoju polskich funduszy inwestycyjnych opartą na analogiach do funduszy amerykańskich. (abstrakt oryginalny)
Pomyślne zakończenie procesu całkowitej implementacji dyrektyw regulujących działanie rynków finansowych jest najpilniejszym i najważniejszym wyzwaniem stojącym przed uczestnikami rynku finansowego. Projekty ustaw implementujących postanowienia MiFID skierowane zostały do Sejmu RP w maju 2007 r., jednak z uwagi na skrócenie kadencji parlamentu nie zostały uchwalone w przewidywanym terminie. Z uwagi na fakt, że 1 listopada br. upłynął termin, z jakim państwa członkowskie UE miały obowiązek rozpoczęcia stosowania postanowień dyrektywy MiFID (które powinny być wdrożone 1 stycznia 2007 r. do krajowych systemów prawnych), działania związane z uchwaleniem projektów ustaw implementujących są zdecydowanie priorytetowe (projekty ustaw znalazły się w wykazie rządowych projektów ustaw skierowanych do Sejmu RP VI kadencji). (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przedstawienie wybranych aspektów organizacji i regulacji rynku doradztwa finansowego w Polsce w 2011 roku. Treść artykułu koncentruje się na identyfikacji podstawowych problemów związanych z rozwojem rynku doradztwa finansowego, ze szczególnym uwzględnieniem kontrowersji dotyczących form ewentualnego nadzoru, a także organizacji tego rynku. W artykule dokonano przeglądu najważniejszych regulacji prawnych i innych projektów mających wpływ na przyszły kształt rynku doradztwa finansowego w Polsce. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.