Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 74

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dyscyplina finansów publicznych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Partnerstwo publiczno-prywatne (PPP) stanowi istotną formę realizacji zadań publicznych jednostek samorządu terytorialnego (JST). Ład i bezpieczeństwo finansów publicznych zapewnia w tym przypadku m.in. zachowanie dyscypliny w wydatkowaniu środków publicznych. Obszar badań został ograniczony do umów koncesji na roboty budowlane lub usługi zawieranych w ramach PPP przez samorządowe jednostki sektora finansów publicznych i partnerów prywatnych. Podstawowym celem badawczym jest określenie istoty PPP w realizacji zadań publicznych samorządu terytorialnego oraz wskazanie możliwości naruszenia podstawowych zasad gospodarowania środkami publicznymi skutkujących naruszeniem dyscypliny finansów publicznych. Autor dochodzi do wniosku, że PPP jest bardzo atrakcyjną, bo działającą w interesie społecznym, ale niepozbawioną wad formą współpracy JST z sektorem prywatnym, choć trzeba zaznaczyć, że w latach 2013-2017 organy orzekające rozpatrywały sprawy dotyczące naruszenia umów koncesji na roboty budowlane i usługi zaledwie dwukrotnie. W opracowaniu zastosowano metody porównawczą, dogmatyczną i analizy podstawowych aktów prawnych, sprawozdań z działalności organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz poglądów wyrażonych w literaturze przedmiotu.(abstrakt oryginalny)
Artykuł przybliża problematykę miękkich i twardych ograniczeń budżetowych w kontekście ich możliwego wpływu na poziom zadłużenia podmiotów sektora subnational government. W opracowaniu szczególną uwagę zwrócono na istotę ograniczeń budżetowych, mechanizm ich powstawania oraz czynniki determinujące występowanie i charakter tego zjawiska. Wskazane zostały różnice pomiędzy miękkimi i twardymi ograniczeniami budżetowymi oraz kształtowaniem się poziomu długu sektora subnational government. Analizie poddano także zależności pomiędzy rodzajem ograniczeń budżetowych a formami wsparcia finansowego adresowanego ze strony państwa dla podmiotów sektora subnational government. Zaprezentowana została również komparatystyka rozwiązań przyjętych w zakresie miękkich i twardych ograniczeń budżetowych w Polsce i wybranych krajach. Analiza przypadków dotyczyła takich państw jak: Niemcy, Włochy oraz Szwecja.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Zaniechanie w dyscyplinie finansów publicznych
100%
Niniejsze opracowanie obejmuje zarys problematyki dotyczącej pojęcia zaniechania w ramach reżimu odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. W pierwszej kolejności podkreślić należy, że opracowanie dotyczy zaniedbań w finansach jednostek samorządu terytorialnego, za które osoby obowiązane mogą ponieść karę. W dalszej kolejności wskazuje się na cechy zaniechania. Chodzi o trudność w ustaleniu czasu popełnienia oraz konieczność wskazania obowiązku prawnego, który nie jest wykonywany. (skrócony abstrakt oryginalny)
Artykuł poświęcony jest systemowi kar za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Obejmuje on 4 rodzaje sankcji, trzecią w kolejności jest kara pieniężna. Celem artykułu jest analiza cech kary pieniężnej w porównaniu z pozostałymi sankcjami, a także omówienie okoliczności warunkujących jej wymierzanie. W części praktycznej scharakteryzowano 2 przypadki naruszeń dyscypliny finansów publicznych orzeczonych przez Regionalną Komisję Orzekającą (RKO) w Gdańsku zakończonych wymierzeniem kary pieniężnej. Omawiając je, akcent położono na przesłanki, które zadecydowały o jej zastosowaniu. Wykorzystaną w artykule metodą badawczą jest studium przypadku - case study. Podstawowy wniosek płynący z artykułu jest taki, że brak należytej dbałości o ład systemu finansów publicznych może spowodować otrzymanie kary pieniężnej przez osobę postępującą niezgodnie z obowiązującymi regułami, jednak dochodzi do tego stosunkowo rzadko, a wymierzana kara orzekana jest bliżej dolnej granicy dopuszczonej prawem(abstrakt oryginalny)
W opracowaniu omówiono jedno z najczęściej stwierdzanych naruszeń dyscypliny finansów publicznych. Przeanalizowano kilkadziesiąt orzeczeń komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, co umożliwiło wskazanie głównych obszarów zagrożenia bezpieczeństwa finansów publicznych. Zakres podmiotowy oraz przedmiotowy nierzetelnego prowadzenia i rozliczania inwentaryzacji omówiono z wykorzystaniem metody dogmatycznej, prawnoporównawczej oraz analitycznej. Badania, o których mowa, zostały poparte analizą statystyczną zagadnienia, przeprowadzoną na podstawie danych opublikowanych w sprawozdaniach z działalności komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w latach 2012-2016. Uwzględniono stan prawny obowiązujący na dzień 21.08.2017 r. (abstrakt oryginalny)
Regulacja zawarta w art. 32 ust. 3 ustawy z 17.12.2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych umożliwia osobie ukaranej zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi, w okresie obowiązywania orzeczonej kary, kandydowanie na wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Autorzy wskazują negatywne konsekwencje wspomnianej regulacji dla wspólnoty samorządowej i formułują postulat jej zmiany. (abstrakt oryginalny)
W ocenie prawidłowości dokonywania operacji gospodarczych, tj. gospodarowania środkami pieniężnymi (środkami publicznymi) ma zastosowanie Ustawa z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Ma to bezpośredni związek z faktem, że zakres odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych dotyczy kierowników jednostek (budżetowych) sektora finansów publicznych (dysponentów trzeciego stopnia) oraz pracowników tych jednostek, którym powierzono obowiązki gospodarki finansowej zgodnie z przepisami prawa, a także osób gospodarujących środkami publicznymi przekazanymi jednostkom niezaliczanym do sektora finansów publicznych. Dysponenci trzeciego stopnia (dyrektorzy placówek oświatowych) podlegają restrykcyjnym przepisom ustawy, szczególnie, gdy dokonują wydatków ze środków publicznych bez upoważnienia lub z przekroczeniem jego zakresu. (fragment tekstu)
Stabilność fiskalna ma istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania gospodarki, także członków Unii Europejskiej. W kontekście działań mających na celu intensyfikację współpracy transatlantyckiej, warto wskazać, że stabilne finanse publiczne mają także wpływ na tworzenie środowiska sprzyjającego rozwojowi biznesu. Celem artykułu jest przedstawienie rozwiązań, które pozwalają na dyscyplinowanie polityki fiskalnej w Unii Europejskiej oraz sytuacji finansów publicznych Polski. Realizacji celu służyć będzie przedstawienie założeń Paktu Stabilności i Wzrostu oraz jego reformy, a także ocena zmian w poziomie deficytu budżetowego, długu publicznego, wydatków oraz dochodów sektora finansów publicznych i salda strukturalnego w Polsce w okresie 2000-2016. Artykuł kończy zestawienie najważniejszych wniosków wynikających z przeprowadzonej analizy. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Finansowe preferencje w gminnej praktyce samorządowej
75%
Preferencje finansowe są z uwagi na ich specyfikę jednymi z najbardziej efektywnych narzędzi oddziaływania wykorzystywanych przez lokalne władze samorządowe. Stosowanie tych preferencji jest domeną organów stanowiących i wykonawczych gmin. Władze samorządowe do praktycznego wykorzystywania uprawnień w tym zakresie podchodzą jednak z dużą dozą sceptycyzmu. Stykają się bowiem z wieloma dylematami wynikającymi z niedoskonałości prawa, braku jednoznacznych interpretacji, presji lokalnych społeczności i mediów, obaw co do wartości arbitralnych rozstrzygnięć itd. Problemy te w wielu przypadkach nie tylko utrudniają podejmowanie odpowiednich decyzji, ale niekiedy wręcz stanowią barierę w tym zakresie. Istotnym dylematem władz samorządowych jest zwłaszcza podjęcie decyzji o uszczupleniu dochodów własnych budżetów wobec społecznej presji ukierunkowanej na przeznaczanie coraz większych kwot wydatków na zaspokojenie zbiorowych potrzeb lokalnej społeczności(abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono zagadnienia związane z instytucją wydatków publicznych ujętych w budżecie zadaniowym w kontekście postanowień ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Autor dokonuje ogólnej analizy budżetu zadaniowego, jego celów i cech charakterystycznych, podkreślając, że w polskim porządku prawnym istnieje potrzeba rozwinięcia zakresu przedmiotowego odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. W aktualnym stanie prawnym utrudnione, a niekiedy nawet niemożliwe jest ukaranie osób odpowiedzialnych za nieprzestrzeganie zasad związanych z dokonywaniem wydatków publicznych ujętych we właściwym budżecie zadaniowym. Celem autora jest ukazanie wpływu braków definicyjnych w ustawie o finansach publicznych, odnoszących się do budżetu zadaniowego, na efektywność egzekwowania odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Należy bowiem mieć na uwadze, że ww. rozwiązania prawne mają charakter represyjny i zakazana jest ich wykładnia rozszerzająca. W obowiązującym porządku prawnym brakuje definicji legalnej, m.in. budżetu zadaniowego, budżetowania zadaniowego, wydatku, które to pojęcia mają istotne znaczenie w odniesieniu do omawianych instytucji. W opracowaniu zastosowano różne metody badawcze: prawnoporównawczą, dogmatycznoprawną, analityczną, które zostały wykorzystane w odniesieniu do właściwych merytorycznie aktów prawnych, orzeczeń organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz sądów administracyjnych, a także literatury przedmiotu. W opracowaniu uwzględniono stan prawny obowiązujący na dzień 24 lutego 2017 roku. (abstrakt oryginalny)
Odstąpienie od wymierzenia kary jest instytucją bardzo często stosowaną w praktyce orzeczniczej organów orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. W latach 2010-2014 liczba spraw, które kończą się odstąpieniem od wymierzenia kary, przekracza liczbę orzeczonych w danym roku kar. Kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych stanowią sankcję za popełnienie czynu, którego skutki naruszają ład w finansach publicznych. Omawiane kary: upomnienie, nagana, kara pieniężna i zakaz pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi, spełniają przede wszystkim funkcję represyjną i prewencyjną (prewencja ogólna i indywidualna). W opracowaniu dokonano analizy instytucji odstąpienia od wymierzenia kary oraz samych kar za naruszenie dyscypliny finansów publicznych z wykorzystaniem metody analitycznej, dogmatyczno-egzegetycznej i empirycznej, odnosząc się do wykładni przepisów ustawy z 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz do poglądów doktryny, a także orzecznictwa organów orzekających na podstawie ww. ustawy oraz sądów administracyjnych. Źródłem danych empirycznych są sprawozdania z działalności Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz zbiorcze sprawozdania z działalności komisji orzekających w pierwszej instancji w latach 2010-2014. W opracowaniu uwzględniono stan prawny na dzień 21 kwietnia 2015 r. (abstrakt oryginalny)
Dyscyplina finansów publicznych oznacza obowiązek przestrzegania zasad gospodarki finansowej określonych w ustawie o finansach publicznych oraz innych aktach prawnych regulujących zasady gospodarowania środkami publicznymi. Naruszenie dyscypliny finansów publicznych nie musi wiązać się z powstaniem szkody w majątku. Jest nim samo naruszenie reguł funkcjonowania sektora publicznego. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest odpowiedzialnością personalną i w szczególności ponoszą ją np. na szczeblu zdecentralizowanym kierownicy jednostek samorządu terytorialnego, pracownicy tych jednostek oraz osoby dysponujące środkami publicznymi. Za nieprzestrzeganie dyscypliny finansów publicznych osoby uznane za winne ponoszą kary. Karami tymi mogą być: upomnienie, nagana, kara pieniężna czy zakaz pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi. (oryginalne streszczenie)
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na nieprawidłowości w zorganizowaniu i prowadzeniu audytu wewnętrznego, które stanowią naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Zasadniczym zamierzeniem jest ocena, czy stypizowane w przepisach o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych [Ustawa 2004, art. 18a] czyny mają w istocie charakter dyscyplinujący kierowników jednostki, których owe naruszenia zasadniczo dotyczą. Artykuł obejmuje ogólne przedstawienie charakteru odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz analizę szczegółową art. 18a Ustawy 2004.(abstrakt oryginalny)
Z zasady nullum crimen sine lege wyprowadza się trzy postulaty - typizacji czynów zabronionych tylko przez ustawę, maksymalnej określoności tworzonych typów, zakazu stosowania analogii i wykładni rozszerzającej na niekorzyść sprawcy. Postulaty te powinny stanowić wzorzec według którego konstruuje się wszystkie reżimy odpowiedzialności o charakterze penalnym, w tym również odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. W niniejszym opracowaniu nakreślę problematykę zasady określoności czynu w odniesieniu do odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych i zbadam, czy zasada ta została przełożona na treść poszczególnych norm, czy też pozostała jedynie niewcieloną w życie deklaracją wartości. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono wyniki prowadzonych badań w zakresie wpływu stosowanych reguł fiskalnych na stabilny rozwój na przykładzie krajów Grupy Wyszehradzkiej. Zdecydowano się dokonać badania zależności tych dwóch zmiennych, ponieważ ich wykorzystanie jako instrumentu stabilności fiskalnej objawia się nałożeniem różnego rodzaju ograniczeń związanych ze skalą wydatków, deficytu czy długu publicznego. W przeprowadzonej analizie polityka fiskalna oraz stabilny rozwój są rozpatrywane za pomocą wskaźników dotyczących stanu finansów publicznych, wyników ekonomicznych i wskaźników finansowania zrównoważonego rozwoju. (abstrakt oryginalny)
Przestrzeganie dyscypliny finansów publicznych odgrywa istotną rolę w procesie zarządzania finansami publicznymi. W publikacji przedstawiono istotę dyscypliny finansów publicznych i podstawowe zasady oraz zakres podmiotowej i przedmiotowej odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote The influence of fiscal rules on the discipline in the public finance in Poland
75%
Fiscal rules constitute tools that match the characteristics of a transparent fiscal policy. Increasing the predictability of activities conducted within the public finance sector, which can limit politicians' irresponsible behaviour, is of crucial importance. Fiscal rules may be preventative in nature - they can, therefore, prevent negative phenomena in the area of public finance now and in the near future. They become a kind of obstacle for potential inappropriate fiscal expansion, expenditure expansion in particular, of the public authorities, which could lead to too deep an imbalance between the lia- bilities of the state and the sources sufficient to cover its obligations. The trends in changes in the current public finance are supplemented by introducing fiscal rules or strengthening their role. The basic problem with fiscal rules is that in many cases they are leaky and are also not consistently observed. The aim of the article is to present a brief overview of national and supranational fiscal rules and reference to the existing situation in the public finance in Poland. The article presents the analysis of the source literature, legal acts and statistical data.(original abstract)
W opracowaniu przedstawione zostały rozważania na temat ciążącego na lekarzu obowiązku opłacania składek członkowskich na rzecz samorządu zawodowego oraz konsekwencji niedopełnienia wskazanej powinności, jakie może ponieść przedstawiciel tej profesji w sferze odpowiedzialności zawodowej. Analiza podstaw prawnych prowadzenia postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej za tego rodzaju przewinienie ukazana została na tle postanowienia SN z dnia 11 lutego 2016 r. (SDI 71/15) oraz w odniesieniu do zbliżonych rozwiązań, funkcjonujących na gruncie innych (wybranych) zawodów zaufania publicznego, których wykonywanie wiąże się z obligatoryjną przynależnością do samorządu i partycypowaniem w jego finansowaniu.(abstrakt oryginalny)
W polskiej publicznej gospodarce finansowej istotną rolę obok instytucji budżetu państwa ogrywają fundusze celowe. Różnią się one od instytucji budżetu przede wszystkim stopniem specjalizacji. Budżet państwa jest funduszem uniwersalnym, gromadzącym dochody z różnych źródeł i umożliwiającym wydatkowanie zgromadzonych zasobów na różne cele. Z kolei fundusz celowy jest instytucją wyspecjalizowaną, służącą do finansowania zazwyczaj wąskiej grupy celów. Źródłami dochodów funduszy celowych mogą być zasoby własne (podatki, opłaty), dotacje z budżetu oraz środki przekazane z innych funduszy. Finansowanie wyznaczonych zadań publicznych za pomocą funduszy celowych zapewnia ciągłość finansowania tych zadań, ponieważ z końcem roku budżetowego nie wygasają upoważnienia do wydatkowania środków publicznych na ten sam cel. Natomiast w przypadku środków budżetowych nie ma gwarancji, że podmioty uchwalające plany finansowe na nowy rok kalendarzowy nadal będą uznawały potrzebę dalszego finansowania zadań publicznych na dotychczasowych zasadach. Ponadto fundusze celowe mają możliwość kumulacji niewykorzystanych w danym roku środków publicznych z przychodami osiągniętymi w nowym roku. Zagwarantowanie w ustawie o powołaniu funduszu celowego źródeł finansowania określonych zadań stwarza domniemanie, iż wcześniej lub później zostaną one zrealizowane. W przypadku natomiast budżetu brak jest tej zależności. Należy jednak zauważyć, że możliwość kumulacji środków na rachunkach funduszy często nie sprzyja racjonalizacji gospodarki finansowej państwa. Przykładowo w sytuacji występowania nadmiernego deficytu budżetowego oraz rosnących potrzeb pożyczkowych państwa nadwyżka zasobów funduszu celowego jest zamrożona na jego rachunku i nie może być wykorzystana na finansowanie zadań objętych budżetem państwa. (fragment tekstu)
Nadzwyczajne okoliczności i zdarzenia, których zaistnienie oraz rozmiar czy nasilenie były niemożliwe do przewidzenia - takie jak pandemia COVID-19, wojna w Ukrainie, katastrofy klimatyczne i ekologiczne - skutkują trudnościami w realizacji zawartych umów w sprawach zamówień publicznych. Zarówno zamawiający, jak i wykonawcy są zainteresowani zrealizowaniem udzielonego zamówienia, jednak często nie jest to możliwe na warunkach zawartych w umowie ze względu na znaczący wzrost kosztów. Przepisy Prawa zamówień publicznych zawierają instrumenty umożliwiające zamawiającemu dokonanie zmian umowy przy spełnieniu odpowiednich przesłanek, jednak w przypadku jednostek sektora finansów publicznych konieczne jest uwzględnienie upoważnienia do zaciągania zobowiązań określonego odpowiednio w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej lub planie finansowym jednostki.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.