Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dyscyplina rynkowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Artykuł poświęcony jest kwestii zarządzania kapitałem w bankach; przedstawia kluczowe aspekty tego zagadnienia. Główna uwaga skoncentrowana jest jednak na ujawnianych przez banki informacjach na ten temat. Przybliżono zatem kluczowe aspekty dyscypliny rynkowej, a następnie wskazano zakres informacji, które powinny być ujawniane przez banki w odniesieniu do tytułowej kwestii. Celem opracowania jest przeprowadzenie analizy raportów na temat adekwatności kapitałowej polskich banków giełdowych i ocena ujawnień na temat zarządzania kapitałem. Przeprowadzone badanie dowiodło niskiej jakości ujawnień, co w dużej mierze spowodowane jest brakiem zainteresowania interesariuszy banków tymi informacjami i brakiem możliwości realnego ich wykorzystania (z uwagi na płytkość rynku kapitałowego i skoncentrowaną strukturę akcjonariatu banków). (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest przybliżenie najnowszych osiągnięć literatury przedmiotu z zakresu dyscypliny rynkowej w bankowości oraz zidentyfikowanie popularnych i obiecujących nurtów badawczych. Za szczególnie istotne uznano wychwycenie najważniejszych osiągnięć z praktycznego, ale także metodologicznego punktu widzenia.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zarysu problematyki dyscypliny rynkowej: jej mechanizmów, warunków efektywnego wykonywania prywatnego nadzoru oraz regulacji prawnych, które ułatwiają uczestnikom rynku wypełnianie tej funkcji. Stawiam tu hipotezę badawczą, stanowiącą, że funkcjonowanie prywatnego monitoringu banków - po spełnieniu fundamentalnych warunków - pozytywnie wpływa na zwiększenie bezpieczeństwa systemu bankowego.(fragment tekstu)
W dniu 28.05.2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok w sprawie, w której istotą sporu było ustalenie, czy otrzymane przez podatnika finansowanie zostało udzielone na warunkach zgodnych z zasadą ceny rynkowej (tzw. arm's length principle). Finansowanie wewnątrzgrupowe, szczególnie w branży nieruchomości komercyjnych, jest powszechnie wykorzystywane w praktyce gospodarczej, a badanie rynkowości oprocentowania takiego finansowania jest coraz częstszym przedmiotem zainteresowania organów podatkowych. Niestety nasze doświadczenia pokazują, że organy podatkowe podążają drogą na skróty, a spoczywające na nich obowiązki w zakresie sposobu przeprowadzenia weryfikacji rynkowości oprocentowania w dużym stopniu nie są realizowane jak należy. Najczęściej brak jest analizy organu, która uzasadniałaby nierynkowość przyjętych ustaleń cenowych, a głównym dowodem na nierynkowość oprocentowania staje się analiza rynkowości złożona przez podatnika, która zostaje zmodyfikowana przez organ w taki sposób (przez usunięcie niektórych podmiotów objętych analizą), że wskazuje niższy przedział rynkowy. Oczywiście analiza podatnika - jako dowód - podlega ocenie organu, ale nie powinna być ona wykorzystywana poprzez "manipulację" danymi przeciwko podatnikowi, tj. stanowić główny kontrdowód i potwierdzać brak rynkowości. Komentowany wyrok stanowi wzorcowy przykład podejścia do analizy sprawy, jakie sądownictwo administracyjne powinno prezentować w skomplikowanych sprawach z zakresu cen transferowych. Zawiera on jedną z najbardziej rozbudowanych ocen sposobu przeprowadzenia analizy porównywalności, która jest niezbędnym etapem postępowania w przedmiocie weryfikacji rynkowości przyjętych pomiędzy podmiotami powiązanymi ustaleniami cenowymi. Z wyroku wynika, że aby analiza porównywalności mogła być prawidłowa merytorycznie, to musi być także prawidłowa formalnie. Dlatego na organach spoczywa obowiązek rzetelnego przeprowadzenia analizy porównywalności, jak również jej udokumentowania w ramach wydanego rozstrzygnięcia. (abstrakt oryginalny)
Niniejsze opracowanie ma charakter przeglądowy i przyjmuje szerszą perspektywę spojrzenia na decyzje kapitałowe banków i regulację w tym zakresie. Syntetyzuje ono i porządkuje główne kwestie związane z tymi zagadnieniami w kontekście trzech związanych ze sobą problemów: ryzyka, efektów zewnętrznych i konfliktu interesów. Uwzględnienie właśnie tych problemów wynika z faktu, iż stanowią one środowisko decyzji kapitałowych banków i ich regulacji. Celem opracowania jest ukazanie w sposób możliwie kompleksowy układu zależności występujących pomiędzy decyzjami kapitałowymi a ryzykiem i kosztami zewnętrznymi rozgrywającymi się w warunkach konfliktu interesów. (fragment tekstu)
Zaprezentowano konstrukcję trzeciego filaru Nowej Umowy Kapitłowej. Podjęto próbę jego wielokryteryjnej oceny. Porównano logiki regulacyjną i rynkową w dążeniu do wzmocnienia dyscypliny rynkowej i zbliżenia zakresu i szczegółowości ujawnianej przez banki informacji do poziomu społecznie optymalnego.
Przybliżono zasady funkcjonowania i zadania stojące przed Bazylejskim Komitetem ds. Nadzoru Bankowego. Omówiono prace Komitetu nad Nową Bazylejska Umową Kapitałową. Zwrócono uwagę, że kolejna runda konsultacji spowodowała odłożenie uprzednio ustalonego terminu wdrożenia Nowej Umowy z 2004 r. na 2005 r. Przedstawiono trzy filary składające się na nową umowę: minimalne wymogi kapitałowe, proces analizy nadzorczej, dyscyplina rynkowa. Na koniec zawarto uwagi do propozycji bazylejskiej.
Artykuł traktuje o dostępności wiarygodnych danych i informacji finansowych o bankach dla możliwości sprawowania dyscypliny rynkowej oraz prowadzenia rzetelnych badań naukowych nad sektorem bankowym. Syntetycznie scharakteryzowano wymogi informacyjne nakładane na banki oraz zmiany regulacyjne zachodzące w ostatnich latach. Na podstawie przeprowadzonych badań oceniono dostępność sprawozdań finansowych oraz raportów na temat adekwatności kapitałowej prezentowanych przez polskie banki. O ile dostępność ta jest dość dobra w przypadku banków komercyjnych (najlepsza w bankach giełdowych) i banku państwowego, o tyle w przypadku banków spółdzielczych jest bardzo niska (aż co czwarty bank - wbrew regulacjom - nie udostępnia żadnych aktualnych danych o swojej kondycji finansowej). Wnioski z analizy regulacji i stanu faktycznego są podstawą dla sformułowania postulatów, których realizacja powinna przyczynić się do poprawy jakości diagnoz i wzmocnienia dyscypliny rynkowej w stosunku do działalności banków. (abstrakt oryginalny)
Odpowiedzialność dyscyplinarna pracowników administracji publicznej polega na stosowaniu kar represyjnych, tj. kar za naruszenie obowiązków pracowniczych w znaczeniu sensu stricto, reguł postępowania wyznaczanych pojęciem godności i powagi urzędu czy też zawodu, a także reguł wykonywania zawodu określonych normami zawodowymi, etyką i deontologią. Rodzaj wykonywanej pracy, zakres obowiązków pracownika lub zajmowane stanowisko determinuje krąg powinności prawnych dotyczący danego pracownika administracji. Pozwala to zatem na stwierdzenie, że odpowiedzialność dyscyplinarna związana jest nie tylko z naruszeniem obowiązków związanych ściśle z wykonywaniem zadań administracji publicznej, lecz również z uchybieniem godności zajmowanego stanowiska. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie oraz omówienie warunków odpowiedzialności dyscyplinarnej pracowników administracji publicznej.(abstrakt oryginalny)
Od początku 2008 roku nadzór nad sektorem bankowym w Polsce będzie należał do kompetencji Komisji Nadzoru Finansowego. Omówiono elementy skutecznego nadzoru sektora bankowego, takie jak: polityka informacyjna, działanie interwencyjne oraz troska o klientów.
W artykule przedstawiono zagadnienie mechanizmów rynkowych dyscyplinujących działania pośredników finansowych, takich jak: banki, zakłady ubezpieczeń i fundusze inwestycyjne. Przybliżono definicję dyscypliny rynkowej i regulacyjnej. Omówiono przyczyny wzrostu zainteresowania dyscypliną rynkową (przemiany w systemie finansowym, niedoskonałości regulacyjne mechanizmów dyscyplinujących, wyniki badań empirycznych potwierdzających pozytywny wpływ dyscypliny rynkowej na bezpieczeństwo systemu finansowego), inicjatywy zmierzające do wzmocnienia dyscypliny rynkowej (inicjatywy ułatwiające proces rynkowego monitorowania, inicjatywy wzmacniające zachęty do sprawowania dyscypliny rynkowej i zwiększające siłę jej oddziaływania).
W opracowaniu podjęto próbę odpowiedzi na pytania: kiedy dyscyplina rynkowa sprzyja utrzymaniu stabilności finansowej, czy kapitałodawcy banków są zainteresowani obserwowaniem ich kondycji, czy kapitałodawcy potrafią oceniać ryzyko banków, czy skutki działań kapitałodawców sprzyjają utrzymaniu stabilności finansowej, kiedy pośrednia dyscyplina rynkowa jest poważnym narzędziem wspierającym utrzymanie dyscypliny rynkowej?
W artykule podano definicje dwóch rodzajów dyscyplin, którym poddane są współczesne banki: dyscypliny regulacyjnej i dyscypliny rynkowej. Omówiono wpływ działań nadzoru na zawartość sprawozdań finansowych banków. Omówiono znaczenie ocen nadzorczych i oddziaływania regulacyjnego dla kapitałodawców. Przedstawiono także problem wpływu dyscypliny regulacyjnej na możliwości dyscyplinowania banków przez podmioty sektora prywatnego i sposób monitorowania przez nie banków.
Opracowanie przedstawia funkcjonowanie dyscypliny rynkowej w warunkach kryzysu finansowego na przykładzie długu jednostek samorządu terytorialnego. Dyscyplina rynkowa jest funkcją rynków finansowych polegającą na generowaniu odpowiednich sygnałów i ograniczeń, które są w stanie skłonić pożyczkodawcę do działań zgodnych z celem zachowania płynności. Opracowanie przedstawia teoretyczne przesłanki występowania dyscypliny rynkowej oraz stopień ich realizacji na tynku kredytów zaciąganych przez jednostek samorządu terytorialnego. Autorzy omawiają wyniki badań empirycznych obrazujących zależność między wysokością stopy procentowej a poszczególnymi zmiennymi wpływającymi na szacunek wielkości ryzyka kredytowego. Opracowanie prezentuje analizę statystyczną wyników badań i wnioski dotyczące znaczenia dyscypliny rynkowej jako czynnika ograniczającego poziom zadłużenia jednostek samorządu terytorialnego i skłaniającego ich organy do pojęcia ewentualnych działań sanacyjnych. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono istotę i wstępne efekty nowozelandzkiego eksperymentu ze zastosowaniem dyscypliny rynkowej w bankowości. W pierwszej części przedstawiono zarys najnowszej historii systemu bankowego Nowej Zelandii. W części drugiej omówiono konkretne rozwiązania zastosowane w tym kraju w celu wysunięcia w polityce nadzoru nad bankami dyscypliny rynkowej na pierwszy plan. Następnie omówiono kierunki ewolucji stworzonego systemu i stojące przed nim wyzwania oraz zauważalne niedostatki.
Autor podejmuje tematykę dotyczącą możliwości wykorzystania informacji rynkowych w ocenie banków przez instytucje nadzorcze. Przedstawia przesłanki świadczące o ich użytecznym charakterze oraz źródła danych rynkowych. Ponadto opisuje wybrane wyniki badań obecnych w literaturze, wskazujących na zasadność ich implementacji w procesie nadzorczym.(abstrakt oryginalny)
Ryzyko płynności i wypłacalności są ze sobą powiązane, ale często rozpatrywane oddzielnie w makroostrożnościowych testach warunków skrajnych. Ignorowanie interakcji między ryzykiem płynności i wypłacalności prowadzi do niedoszacowania ryzyka banku i systemu finansowego. Rodzi to poważne konsekwencje ekonomiczne i finansowe w przypadku znaczącego pogorszenia się warunków zewnętrznych. Wnioski z przeprowadzonego badania rozszerzają obecny stan wiedzy na temat interakcji pomiędzy ryzykiem płynności i wypłacalności. Wskazują one, że banki, wzmacniając pozycję kapitałową, mogą ograniczyć koszty finansowania pożyczkowego. Jest to szczególnie ważne w kontekście rosnących wymogów kapitałowych, jak również konieczności spełnienia wymogu MREL. Brak uwzględnienia efektu spadku kosztu kapitału obcego na skutek redukcji dźwigni finansowej może prowadzić do przeszacowania kosztu reform w sektorze bankowym.(abstrakt oryginalny)
W opracowaniu autorka, Prezes Federalnej Korporacji Ubezpieczenia Depozytów, omówiła niektóre ze zjawisk w sektorze finansowym, jakie przyczyniły się do spekulacyjnego boomu na rynku nieruchomości. Zakończył się on katastrofalnie dla konsumentów, oszczędzających, instytucji finansowych i dla całej gospodarki. Autorka poruszyła takie zagadnienia szczegółowe jak: niedostateczna skuteczność dyscypliny oraz nadzoru rynkowego, zawodność dyscypliny rynkowej, niedostateczna skuteczność nadzoru bankowego, potrzeba reformy systemu nadzoru.
W niniejszym artykule zaproponowaliśmy nowy sposób mierzenia siły dyscypliny rynkowej w bankowości. W miejsce tradycyjnego badania wrażliwości kosztu i dostępności kapitału na czynniki fundamentalne lub niepowtarzalne zdarzenia niosące informację o kondycji banków postulujemy użycie indeksów dyscypliny rynkowej. Ich podstawową zaletą jest to, że wyrażają one natężenie rynkowych procesów monitorowania w danym kraju i okresie za pomocą pojedynczej liczby. Ułatwia to dokonywanie porównań zarówno w czasie, jak i przestrzeni (pomiędzy krajami lub ich grupami). (fragment tekstu)
Celem niniejszego opracowania jest weryfikacja hipotezy menedżerskiej w transakcjach fuzji i przejęć w polskim sektorze bankowym. W artykule analizie poddano kształtowanie się poziomu wynagrodzeń członków zarządów banków komercyjnych w dwudziestu pięciu przypadkach fuzji i przejęć, mających miejsce w latach 1998-2007. Otrzymane wyniki pozwalają dostrzec pewne symptomy świadczące o tym, iż jednym z podstawowych kryteriów podejmowania decyzji mogły stanowić motywy menedżerskie. (abstrakt ze strony domowej wydawcy)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.