Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zawarcie umowy ubezpieczenia na odległość

100%

Kucharski B.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 11

31-38

Zawieranie ubezpieczeń za pośrednictwem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość wywołuje przede wszystkim problemy dotyczące doręczenia polisy ubezpieczeniowej i ogólnych warunków ubezpieczenia, jak również dostosowania produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką postać mają przybrać dokumenty towarzyszące zawarciu ubezpieczenia na odległość, w jaki sposób powinny być spełnione obowiązki przedkontraktowe stron oraz kiedy dochodzi do zawarcia umowy. Większość problemów dotyczących dokumentów została usunięta przez art. 43 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, który pozwala na sporządzenie dokumentów związanych z zawarciem i wykonaniem umowy ubezpieczenia w postaci elektronicznej oraz mechaniczne odbicie podpisu ubezpieczyciela. Niedostosowaniu produktu ubezpieczeniowego do potrzeb klienta przeciwdziałają zaś przepisy ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Wiążą się z tym obowiązki informacyjne ubezpieczyciela wobec klienta zawierającego umowę ubezpieczenia na odległość. Co do zasady informacje mogą być udostępnione klientowi na trwałym nośniku. Według autora pojęcie to powinno mieć również zastosowanie do doręczenia polisy oraz ogólnych warunków ubezpieczenia.(abstrakt oryginalny)

2

Ustandaryzowane dokumenty zawierające informacje o produkcie ubezpieczeniowym. Możliwe interpretacje w kontekście pojęcia produktu ubezpieczeniowego

100%

Nawracała J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2019

|

nr 2

51-72

Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń nałożyła na dystrybutora ubezpieczeń wymóg przekazywania klientowi obiektywnych informacji o produkcie ubezpieczeniowym przed zawarciem umowy ubezpieczenia. W przypadku ubezpieczeń działu II informacje te powinny być przekazywane w formie ustandaryzowanego dokumentu. Celem niniejszego artykułu jest analiza wybranych problemów praktycznych związanych ze stosowaniem przepisów o ustandaryzowanych dokumentach zawierających informacje o produkcie ubezpieczeniowym. Rozstrzygnięcie tych problemów będzie w istocie w dużej mierze pochodną rozstrzygnięcia, co kryje się pod pojęciem produktu ubezpieczeniowego. Niestety przepisy nie zawierają definicji tego wyrażenia, co prowadzić może do wniosków niejednoznacznych w obszarach istotnych dla praktyki. W artykule zostały omówione przede wszystkim główne wątpliwości i możliwe sposoby interpretacji przepisów.(abstrakt oryginalny)

3

Zakazane powiązania podmiotowe i bliskie powiązania pośredników ubezpieczeniowych w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń

100%

Szaraniec M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2019

|

nr 3

39-49

Artykuł omawia treść przepisów zakazujących współpracy i powiązań pomiędzy pośrednikami ubezpieczeniowymi oraz rozpatruje znaczenie pojęcia bliskich powiązań pomiędzy pośrednikami ubezpieczeniowymi w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń. W tekście podjęto ponadto zagadnienia konfliktu interesów i zakazanych powiązań podmiotowych między pośrednikami, a także pozostawania przez nich "w innych relacjach", które mogłyby zagrażać wykonywaniu działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń z zachowaniem wymogów określonych w art. 7 ust. 1 u.d.u.(abstrakt oryginalny)

4

Rozwój kanałów dystrybucji usług ubezpieczeniowych w Polsce na tle trendów europejskich

84%

Penczar M., Liszewska M.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

R. 11, nr 2, cz. 5

221-234

W artykule przedstawiono analizę zmian w zakresie struktury kanałów sprzedaży usług ubezpieczeniowych w Polsce w latach 2007-2011. Odnotowane zmiany wynikały nie tylko z rozwoju polskiego rynku ubezpieczeniowego w kierunku rynków dojrzałych, ale były również w dużym stopniu determinowane zawirowaniami na rynku finansowym. W artykule dokonano także porównania struktury dystrybucji ubezpieczeń na rynku polskim z wybranymi rynkami europejskimi, z uwzględnieniem podziału na segment ubezpieczeń na życie oraz ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych. Umożliwiło to wskazanie modelu, w którego kierunku rozwija się rynek ubezpieczeń w Polsce, a tym samym dało podstawy do wnioskowania w zakresie przyszłych możliwych kierunków zmian struktury dystrybucji produktów ubezpieczeniowych. (abstrakt oryginalny)

5

The Insurance Market in Poland - an Analysis of the Current Situation and Development Prospects

84%

Borda M., Ronka-Chmielowiec W.

Mathematical Economics

|

2011

|

nr 7(14)

18-30

The paper contains an analysis of changes which took place on the Polish insurance market during the last twenty years. First, some important facts concerning the development of this market between 1990 and 2009 are briefly described. Then, the results of research concerning development tendencies, threats and comparisons with other foreign markets are presented. The development ratios characterizing the insurance market in Poland in comparison with developed markets is analysed. The conducted analysis was mainly focused on the following areas: market structure measured with gross written premium and claims paid, number of insurers operating on the market, ownership and capital structure of the insurance companies and insurance distribution channels. Moreover, new trends concerning changes in demand for insurance products and the increasing need for financial insurance, private health insurance and liability insurance are considered. In the last part of the paper, conclusions and development opportunities as well as new challenges for the insurance sector in Poland are discussed.(original abstract)

6

Ustawa reklamacyjna a obrót ubezpieczeniowy (Część II)

84%

Kowalewski E., Ziemiak M. P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2018

|

nr 1

3-14

Uchwalona w sierpniu 2015 r. ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym stała się ważnym instrumentem dla ubezpieczających, ubezpieczonych oraz poszkodowanych w sporach toczonych z zakładami ubezpieczeń. Z dniem 1 października 2018 r., tj. z dniem wejścia w życie ustawy o dystrybucji ubezpieczeń, procedury reklamacyjne rozszerzone zostaną o pośredników ubezpieczeniowych (agentów i brokerów ubezpieczeniowych), a dostęp do tychże procedur w obrocie ubezpieczeniowym - mocą art. 16 ustawy dystrybucyjnej - zyskają także osoby prawne oraz niektóre tzw. niepełne osoby prawne. Podobnie jak miało to miejsce prawie 3 lata temu, uchwalone przepisy budzą pewne wątpliwości, m.in. co do przyświecającej im aksjologii jak i sposobu ich stosowania. Wszystko to sprawia, że konieczna i nieodzowna jest analiza nowych rozwiązań.(abstrakt oryginalny)

7

Ewolucja rynku

84%

Rosiński K.

Gazeta Bankowa

|

2008

|

nr 37

36-37

Zbliża się nowa generacja bancassurance: przejście od modelu „annex sale” do modelu transakcyjnego i doradczego. Rynek będzie ewoluował od masowych, stosunkowo prostych produktów, do zindywidualizowanej, coraz bardziej skomplikowanej oferty. Bancassurance, czyli w wielkim uproszczeniu – idea świadczenia usług bankowych i ubezpieczeniowych „pod jednym dachem” – w Polsce nie ma jeszcze długich tradycji. Udział w rynku tej formy dystrybucji ubezpieczeń jest szacowany na kilkadziesiąt procent, z bardzo dobrymi perspektywami na przyszłość. Wszelkie analizy wskazują, że potencjał rozwoju rodzimego rynku jest bardzo duży, także jeśli odniesiemy się do całej Europy. Średnio w Unii Europejskiej dystrybucja ubezpieczeń w placówkach bankowych nie przekracza 40 proc. portfela, ale w Portugalii, we Włoszech, w Hiszpanii czy Francji już ponad 60-65 proc. ubezpieczeń w ten sposób trafia do klientów. (abstrakt oryginalny)

8

Rola banków w dystrybucji produktów ubezpieczeniowych w Polsce w latach 2002-2010

84%

Kozak S.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr 245 Ekonomia

210-221

Od połowy pierwszej dekady nowego tysiąclecia banki odgrywają coraz ważniejszą rolę w dystrybucji produktów ubezpieczeniowych, szczególnie z działu I. W 2010 r. 29% składki z ubezpieczeń z działu I pozyskano za pomocą banków. Z wyjątkiem lat 2008-2009, większość tak pozyskanej składki pochodziła ze sprzedaży polis ubezpieczenia grupowego. Banki sprzedawały polisy razem z innymi produktami bankowymi bądź też jako indywidualne instrumenty inwestycyjne. W znacznie mniejszym stopniu uczestniczyły w dystrybucji ubezpieczeń z działu II, choć udział tej sprzedaży w rynku wzrastał systematycznie. W tej grupie największy udział posiadały ubezpieczenia finansowe. Prowizje z tytułu sprzedaży polis stały się dla banków istotnym składnikiem przychodów nieodsetkowych. Spowodowało to, że niemal wszystkie banki sprzedawały ubezpieczenia z działu I, a ok. 75% z nich ubezpieczenia z działu II. (abstrakt oryginalny)

9

Insurance Transparency and Protection Regime under the Insurance Distribution Directive

84%

Malinowska K.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 4

89-101

20 stycznia 2016 roku, po długim czteroletnim procesie legislacyjnym, Rada UE i Parlament Europejski oficjalnie przyjęły dyrektywę o dystrybucji ubezpieczeń nr EU 2016/97. Celem dyrektywy jest poprawa regulacji rynku ubezpieczeniowego, stworzenia więcej szans na rozwój działalności transgranicznej, stworzenie warunków niezbędnych dla uczciwej konkurencji pomiędzy dystrybutorami produktów ubezpieczeniowych, lecz przede wszystkim wzmocnienia ochrony konsumenta. Zmianie uległa cała filozofia regulacji, poprzez objęcie nią nie tylko pośrednictwa ubezpieczeniowego, lecz wszelkich form dystrybucji ubezpieczeń, w tym sprzedaż bezpośrednią prowadzoną przez ubezpieczycieli. Ochronne cele dyrektywy mają być teraz wykonane przez bardzie restrykcyjne normy w zakresie obowiązków informacyjnych i porady udzielanej przez dystrybutorów. Celem autorki jest pokazanie reżimu transparentności, który został w dyrektywie podniesiony do rangi jednej z najważniejszych zasad rządzących dystrybucją ubezpieczeniową. Analiza przeprowadzona w artykule dotyczy postanowień dyrektywy w perspektywie zasady transparentności, w celu pokazania, że podstawowe aspekty nowego reżimu ochronnego mogą być rozumiane właśnie jako zaawansowana zasada transparentności, nie ograniczona do obowiązków informacyjnych, lecz rozciągnięta na takie kwestie jak zarządzanie produktem, konflikt interesów i zasady wynagradzania. Artykuł porusza także kwestie wysiłków polskiego ustawodawcy w zakresie implementacji przepisów dyrektywy do polskiego porządku prawnego oraz stan prac w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)

10

Selected Remarks on Policyholders Protection in the Draft of Polish Act on Insurance Distribution

84%

Ziemiak M. P., Marszelewski M.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2017

|

nr 3(25)

100-116

The purpose of this paper is to introduce certain new solutions in field of policyholders protection drafted by Polish legislators in the process of IDD implementation (in B2C and B2B transactions). By the end of February 2018, the Insurance Distribution Act is to enter into force, fundamentally reshaping Polish insurance law. The Insurance Distribution Act draft includes a multitude of provisions aimed at improving and broadening legal mechanisms guaranteeing the rights and obligations of insurance customers. However, the current contents of the Insurance Distribution Act draft already raise doubts whether the legislative techniques are accurate and precise. The authors focus on the solutions chosen in the Insurance Distribution Act draft that constitute new quality for Polish policyholders, including consumers. This is preceded by overall remarks on the draft itself as well as the current state of insurance legislation in Poland and the notion of a consumer. (original abstract)

11

Analiza wymagań i potrzeb klienta w świetle ustawy o dystrybucji ubezpieczeń - zarys procesu

84%

Czajkowska A.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2018

|

nr 4

17-35

Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń obliguje, aby przed zawarciem umowy ubezpieczenia wykonana została analiza potrzeb i wymagań klienta na podstawie przekazanych przez niego informacji. Brak sformalizowania tego procesu, a także obarczenie wykonującego go dystrybutora sankcjami powodują, że należy rozważyć, w jaki sposób spełnić oczekiwania ustawodawcy, wypełniając przy tym podstawowe cele regulacji, która jest implementacją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 z dnia 20 stycznia 2016 roku w sprawie dystrybucji ubezpieczeń. W artykule został omówiony aspekt missellingu jako głównej przyczyny regulacji. Następnie przedstawiono istotę analizy potrzeb. Ważne w aspekcie tematu są również dyskusje prowadzone podczas prac legislacyjnych, mające wpływ na ostateczny kształt polskiej ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. W tekście została też poruszona problematyka podmiotowego i przedmiotowego aspektu analizy potrzeb i wymagań klienta, oraz formy jej przeprowadzania, a także praktyczne bariery, które mogą napotkać dystrybutorzy, przesądzające o proklienckim charakterze wprowadzonej regulacji.(abstrakt oryginalny)

12

Prywatna emerytura jako składnik pozapłacowego systemu wynagrodzeń i jednocześnie tarcza podatkowa

84%

Pękala M.

Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace / Szkoła Główna Handlowa

|

2018

|

nr 4

129-139

Dopełnieniem obecnego bazowego systemu emerytalnego jest prywatna emerytura (opracowana i stosowana jako polisa na życie z UFK), finansowana przez pracodawcę, wliczana w koszty uzyskania przychodów, zbudowana na podstawie ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, stanowiąca tarczę podatkową dla przedsiębiorcy, dodatkowo motywująca pracowników, jednocześnie wypełniająca "idee oszczędzania". Tego typu rozwiązanie jest możliwe w obecnym stanie prawnym i nie wymaga żadnych dodatkowych ustaw, ustaleń czy innych deklaracji politycznych. Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (DzU 2017, poz. 2486), jak również ścisły nadzór Komisji Nadzoru Finansowego sprawowany nad towarzystwami ubezpieczeniowymi, które w sposób szczególny są zobowiązane do prowadzenia swoich ksiąg rachunkowych (Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, DzU 1994, nr 121, poz. 591), statut, regulaminy oraz sprawozdania finansowe poszczególnych UFK pozwalają wnioskować, iż programy ubezpieczeń na życie z UFK będą pod ścisłym nadzorem odpowiednich organów państwowych i dzięki temu "bezpieczne" dla pracodawców, pracowników i pozostałych konsumentów.(abstrakt oryginalny)

13

Modele internetowe a wsparcie klienta w procesie zakupu ubezpieczenia

84%

Kaczała M.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2005

|

nr 1088, t. 1 Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek. T. 1

242-251

Gdy przyjmiemy, że ubezpieczający ma dostęp do internetu oraz że potrafi się nim posługiwać, wówczas - o ile nie ma przymusu prawnego - o wykorzystaniu przez niego kanału internetowego decyduje jego indywidualny bilans korzyści i kosztów. Ich identyfikacja jest złożona i obejmuje wiele zagadnień. Ze względu na ograniczenia objętościowe, autorka jedynie zasygnalizuje część z nich.W celu udzielenia odpowiedzi na postawione pytanie, zostanie przeprowadzone następujące rozumowanie, po pierwsze zostanie zanalizowany poziom niezbędnej wiedzy klienta i zaufanie do posiadanych przez niego informacji z punktu widzenia kolejnych etapów procesu zakupu, po drugie, rozpatrzone będą poszczególne modele internetowe stosowane w ubezpieczeniach z uwzględnieniem wsparcia ubezpieczającego w zdobyciu tej wiedzy, po trzecie, zostaną wysunięte wnioski i przedstawione będą praktyczne wskazówki dotyczące stosowania w ubezpieczeniach modeli b2c (business-to-customer). (fragment tekstu)

14

Pojęcie tzw. efektów brokerskich

84%

Orłowski Ł.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2023

|

nr 11

50-56

Zgodnie z założeniami ustawodawcy profesjonalny pośrednik ubezpieczeniowy funkcjonuje na rynku za wynagrodzeniem. Świadczenie wypłacane jest przez ubezpieczyciela, a swoje źródło ma poza porozumieniem kurtażowym. Przesłanką otrzymania wynagrodzenia jest umocowanie profesjonalnego pośrednika do działania przez podmiot poszukujący ochrony ubezpieczeniowej i powstanie stosunku zobowiązaniowego, który staje się warunkiem wypłaty świadczenia przez ubezpieczyciela. Celem niniejszej publikacji jest próba odpowiedzi na pytanie badawcze, czy stosunek obligacyjny, który łączy brokera ubezpieczeniowego z ubezpieczającym, ma charakter dzieła, czy rezultatu. Wydaje się też, że inaczej należy zdefiniować powiązanie wynagrodzenia za osiągnięcie rezultatu, bez przymusu jego osiągnięcia, aniżeli wynagrodzenie za osiągnięcie rezultatu jedynie w sytuacji osiągnięcia tytułowych "efektów". W końcu trudno uznać, że profesjonalny pośrednik ubezpieczeniowy zobowiązuje się wobec podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej do zawarcia stosunku zobowiązaniowego. Autorowi przyświeca także cel odpowiedzi na pytania, czym są tytułowe "efekty brokerskie" i jakie są przesłanki ich osiągnięcia. Uprawniają one bowiem brokera ubezpieczeniowego do uzyskania kurtażu od ubezpieczyciela. Do weryfikacji hipotez badawczych wykorzystano metodę dogmatycznoprawną i empirycznoprawną.(abstrakt oryginalny)

15

Jakie zmiany dla polskiego rynku ubezpieczeń przyniesie Dyrektywa w sprawie dystrybucji ubezpieczeń?

84%

Mrozowska-Bartkiewicz B.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2016

|

nr 2

111-123

Przyjęta w dniu 20 stycznia 2016 roku Dyrektywa 2016/97 w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (IDD) jest jednym z ważniejszych aktów prawnych, organizujących sprzedaż i zarządzanie produktów ubezpieczeniowych. Swym zakresem obejmuje wszystkie osoby i podmioty zaangażowane w sprzedaż produktów ubezpieczeniowych, a więc zarówno pośredników ubezpieczeniowych, jak i pracowników zakładów ubezpieczeń. Podstawowym celem jest zapewnienie klientom lepszej i obiektywnej porady w zakresie usług ubezpieczeniowych, opartej na analizie potrzeb. Zaleca zarządzanie konfliktem interesów, m.in. poprzez wprowadzenie obowiązków informacyjnych, a także politykę ujawniania informacji o rodzaju otrzymywanego przez dystrybutora wynagrodzenia. Kładzie silny nacisk na kwalifikacje zawodowe sprzedawców i obowiązek ich podnoszenia w trakcie wykonywania pracy. Nowe zasady są obwarowane surowymi sankcjami administracyjnymi, stosowanymi w przypadku naruszenia obowiązków i zasad sprzedaży. Tym samym wdrożenie IDD jest jednym z poważniejszych wyzwań dla sektora ubezpieczeniowego, pośredników, w tym banków, a ostateczny kształt implementacji będzie miał kluczowy wpływ na dalszy rozwój i dochody branży. (abstrakt oryginalny)

16

Znaczenie nietradycyjnych kanałów dystrybucji ubezpieczeń w Polsce w latach 2007-2012

84%

Wieczorek-Kosmala M., Staszel A.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2014

|

nr 198, cz. 2 Finanse - problemy - decyzje 2014. Cz. 2

236-246

Celem niniejszego artykułu jest analiza wybranych aspektów zmian w obrębie bezpośredniej i pośredniej dystrybucji ubezpieczeń w Polsce, ukierunkowanych na rozpoznanie znaczenia kanałów nietradycyjnych w perspektywie średniookresowej, obejmującej łącznie ostatnie sześć lat. Jako podstawową zastosowano metodę analizy struktury danych, pozwalającą na ocenę zmian udziału poszczególnych nietradycyjnych kanałów dystrybucji ubezpieczeń w sprzedaży bezpośredniej i pośredniej, również w przekroju rodzajowym. Artykuł otwiera punkt, w którym w zarysie odniesiono się do aspektów teoretycznych dystrybucji ubezpieczeń, akcentując rodzaje nietradycyjnych kanałów dystrybucji. W kolejnym punkcie przedstawiono metodologię przeprowadzonych badań z uwzględnieniem specyfiki wykorzystanych danych oraz postawionych hipotez. Punkt trzeci prezentuje wyniki badań. Artykuł zamykają wnioski końcowe. (fragment tekstu)

17

Pojęcie zarządzania produktem ubezpieczeniowym w świetle dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń i przepisów implementacyjnych

84%

Malinowska K.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2017

|

nr 1

7-21

Artykuł dotyczy dyrektywy w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (Directive 2016/97/EU on insurance distribution), przyjętej przez Radę i Parlament Europejski w dniu 20 stycznia 2016 roku z obowiązkiem implementacji do 23 lutego 2018 roku, oraz jej przepisów regulujących sposób powstawania produktów ubezpieczeniowych i zarządzania nimi. Rozważania będące treścią artykułu obejmują pojęcia produktu ubezpieczeniowego oraz pojęcia zarządzania nim w świetle nowych przepisów o dystrybucji ubezpieczeń. Szczególne zainteresowanie budzi sposób implementacji regulacji w zakresie zarządzania produktem i jej spójność z kulturą prawa ubezpieczeniowego w Polsce, a w szczególności - z wykształconymi funkcjami pośredników ubezpieczeniowych. Z tego względu, szczególnej uwadze ustawodawcy powinny być poddane zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe aspekty zarządzania produktem, w sposób pozwalający na ich wykonanie przez adresatów norm, a także - na ich egzekwowanie. Jak się wydaje na tym etapie, trudno przesądzić rzeczywisty (a nie tylko formalny) zakres zastosowania przepisów o zarządzaniu produktem ubezpieczeniowym przez poszczególne typy dystrybutorów. Wydaje się, że jednolitość regulacji w tej mierze nie gwarantuje jednolitości ich zastosowania, a to z uwagi na odmienne funkcje poszczególnych dystrybutorów, w szczególności różnice pomiędzy zakładami ubezpieczeń i pośrednikami, a także pomiędzy poszczególnymi rodzajami pośredników ubezpieczeniowych. (abstrakt oryginalny)

18

Bancassurance na tle kanałów dystrybucji ubezpieczeń w sektorze małych I średnich przedsiębiorstw

84%

Pawłowski M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2011

|

nr 62 Uwarunkowania rynkowe rozwoju mikro, małych i średnich przedsiębiorstw - Mikrofirma 2011 : systemy finansowania i oceny

217-225

W wyniku prężnie działającej konkurencji wzrasta rola i znaczenie narzędzi, które umożliwiają przedsiębiorstwom ubezpieczeniowym wyróżnienie się na rynku oraz przezwyciężenie ograniczeń wynikających z działań innych podmiotów. Z uwagi na niematerialność usług ubezpieczeniowych, częściową symultaniczność procesów produkcji oraz konsumpcji tychże usług oraz niską świadomość ubezpieczeniową ich nabywców i użytkowników, podstawowymi narzędziami, przy pomocy których zakłady ubezpieczeń mogą uzyskać przewagę konkurencyjną na rynku, są kanały dystrybucji.(abstrakt oryginalny)

19

Marketing ubezpieczeniowy

84%

Nowotarska-Romaniak B.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2002

|

nr 9-10

62-67

Istotną rolę w tworzeniu strategii marketingowej dla firmy ubezpieczeniowej pełni dystrybucja. Na rynku usług ubezpieczeniowych istnieją różne typy kanałów dystrybucji usług ubezpieczeniowych.(fragment tekstu)

20

Wpływ zmian systemowych i prawnych na poprawę adekwatności produktów ubezpieczeniowych do potrzeb i wymagań klientów

84%

Nowak P.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2018

|

32

|

nr 2 Uwarunkowania rozwoju przedsiębiorstw oraz wybranych sektorów gospodarki = Conditions for the Development of Enterprises and Selected Sectors of the Economy

164-174

Artykuł opisuje zmianę paradygmatu regulacyjno-nadzorczego oraz przepisów prawnych w aspekcie przeciwdziałania zjawisku nieuczciwej sprzedaży (ang. misseling) na rynku ubezpieczeniowym. Przedstawiono w nim istotę, formy oraz skalę występowania tego zjawiska. Dokonano analizy treści nowych regulacji prawnych, wprowadzonych w związku z transpozycją dyrektywy o dystrybucji ubezpieczeń IDD 2016/97 z 20 stycznia 2016 roku do polskiego porządku prawnego, z punktu widzenia możliwości ograniczenia nieuczciwej sprzedaży i nieadekwatności produktów ubezpieczeniowych do potrzeb i wymagań klientów. W szczególności przebadano przepisy dotyczące obowiązku działania w jak najlepiej pojętym interesie klienta, badania potrzeb i wymagań klientów oraz wynagradzania pośredników ubezpieczeniowych. Wnioski wskazują na głęboką zmianę modelu ochrony klienta na rynku ubezpieczeniowym. Implementacja przepisów dyrektywy IDD nie doprowadzi do ujednolicenia poziomu ochrony pomiędzy kanałami dystrybucji, natomiast wpłynie na ograniczenie konfliktu interesów i poprawi adekwatność produktów. Skuteczność przepisów będzie przede wszystkim zależała od zdolności do ich egzekwowania przez organy nadzoru. Artykuł powstał na podstawie studiów literatury przedmiotu oraz analizy treści przepisów prawnych.(abstrakt oryginalny)