Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 51

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  EU borders
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
The article presents the reasons that affect the small border traffic between Poland and the Kaliningrad Oblast of Russian Federation, opportunities and barriers that affect the development of the attractiveness of the Polish-Russian border regions. Theoretical considerations have been supported by the results of empirical research. The aim of the study was to identify reasons that reduce the attractiveness of the Polish-Russian border regions. Identified deficiencies in Polish service offer and difficulties of cross-border cooperation. Also, the article contains statistical data on the development of the small border traffic and expenses incurred by the Russians during their stay in Poland.(author's abstract)
Podjęto próbę zrekonstruowania i scharakteryzowania polityki granic zewnętrznych Unii Europejskiej w wymiarze funkcjonalnym, która prowadzona była w pierwszej dekadzie funkcjonowania tej wspólnoty. Podstawowym problemem badawczym rozprawy uczyniono odpowiedź na pytanie, jaką politykę wobec granic zewnętrznych UE formułowano w dokumentach politycznych i prawnych wybranych instytucji UE w latach 1992-2002. Kwestia ta wymagała ustalenia celów, zasad i instrumentów działania, które ustanowiła UE wobec swoich granic zewnętrznych oraz wskazania wizji granic Stojącej (lub stojących) u podstaw określonych rozwiązań, formułowanych i przyjmowanych w obszarze tej polityki. (fragment tekstu)
A number of the EU officials stated that the enlargement of the European Union is a process, whit is, among others, also corroborated by the fact that Croatia received the positive avis of the European Commission which gives Croatia the opportunity to commence negotiations on its future membership. New European bordeline will now be drawn along the the East it is to be expectes that in the remote future the EU borders will be extended all the way to the Russian borders. (fragment of text)
Członkostwo w Unii Europejskiej powoduje głębokie konsekwencje polityczne, ekonomiczne, społeczne i kulturowe, wpływając na gwałtowne przeobrażanie się świadomości społecznej. Zasadniczy cel publiczny ostatniego dziesięciolecia został już osiągnięty - i sam ten fakt wymusza poszukiwanie nowych wyzwań, które jednak nie będą miały tak spektakularnego charakteru. W krótkim czasie zmieniła się całkowicie optyka spojrzenia na własne państwo i na Europę zarówno wśród euroentuzjastów, jak i wśród eurosceptyków. Zmienia się postrzeganie starej Unii (UE 15) przez nowych członków oraz nowych państw przez mieszkańców "piętnastki". (fragment tekstu)
Autor analizuje w artykule problem funkcjonowania granic zewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej w strefie Schengen. Tekst sytuuje się w obszarze nauk o polityce. Autor omawia zmiany systemu ochrony granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej, wynikające z integracji Rzeczypospolitej Polskiej z Unią Europejską, w szczególności ze strefą Schengen. Celem podstawowym artykułu jest analiza zakresu i rodzaju przedsięwzięć organizacyjnych i administracyjno-logistycznych w zakresie ochrony granicy po przystąpieniu Polski do strefy Schengen. W pierwszej kolejności scharakteryzowano zmiany systemu zarządzania granicą państwową oraz sposobów funkcjonowania służb granicznych w związku z akcesją do UE. Analizie zostały również poddane unijne wymogi zarówno w zakresie wzmocnienia infrastruktury granicznej, jak i systemu współpracy instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo granic. W efekcie przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do strefy Schengen wiązało się z całkowitą zmianą strategii zarządzania granicami państwa.(abstrakt oryginalny)
Zewnętrzna granica Unii Europejskiej jest przedmiotem zintegrowanego zarządzania mającego na celu zminimalizowanie zagrożeń związanych z nielegalnym przemieszczaniem osób i towarów. W województwie lubelskim usytuowany jest istotny odcinek zewnętrznej granicy UE. Wynika to z jego długości i wielkości transgranicznego przepływu osób i towarów oraz zróżnicowania infrastruktury granicznej. Celem artykułu jest omówienie zagadnień związanych z zintegrowanym zarządzaniem granicami zewnętrznymi UE oraz przedstawienie i przeanalizowanie systemów obsługi granicznej w drogowych przejściach granicznych, z podziałem na system terminalowy (Koroszczyn-Kukuryki) oraz system potokowy (Dorohusk). (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest ukazanie liberalizacji reżimu wizowego na zewnętrznych granicach Unii Europejskiej, ze szczególnym zwróceniem uwagi na granicę polsko-rosyjską. Ruch bezwizowy na pograniczu polsko-rosyjskim stanowi interesujący problem badawczy, ze względu na pilotażowy charakter obwodu kaliningradzkiego w relacjach unijno-rosyjskich. Ponadto pozostaje niewykorzystanym narzędziem integracji transgranicznej i rozwoju zmarginalizowanych obszarów przygranicznych. Artykuł został opracowany na podstawie przeglądu literatury oraz badań własnych autorek, które zostały przeprowadzone w latach 2012-2014 na obszarze włączonym do ruchu bezwizowego. Badaniem objęto przedstawicieli władz lokalnych i regionalnych oraz przedsiębiorców zarówno z polskiej, jak i rosyjskiej strefy przygranicznej1(abstrakt oryginalny)
This article presents an analysis of borderland organizations in eastern Poland. It examines the nature of organizations creating the idea of a borderland, their territorial location, and the meanings of the borderland representations they create. The category of "borderland" is mainly used by local self-governments and NGOs. After 1989, these actors concentrated on organizing the region's ethnic differences. The oldest borderland organizations are focused on the multicultural past of the region. Poland's accession to the EU resulted in the reorganization of cross-border relations in connection with the emergence of new organizations interested in the state border or in the profits associated with proximity to it. The idea of a borderland in eastern Poland is supported by a small number of local institutions, which have not created a unified representation of what the borderland is. Therefore, the region has retained features of a coexisting and/or interdependent borderland. (original abstract)
Defining the Cyprus Green Line is a contested issue. Since the accession to the European Union of the Republic of Cyprus (RoC) in 2004, the EU has had to balance between two conflicting definitions of the Green Line. The first, set by international law and the United Nations (UN) resolutions, is that of a peace line that is only a temporary internal discontinuity within the RoC, separating both communities until a settlement is agreed. The second, championed by Turkey and the Turkish Cypriots' pseudo-state, is that of an international border between both independent communities. The EU has had to apply both definitions at the same time, legally and pragmatically, which has heavily hindered its own peacebuilding efforts in Cyprus and reduced its actorness in Eastern Mediterranean geopolitics. (original abstract)
Dyskurs nad polityką zagospodarowania przestrzennego w Unii Europejskiej nabrał ostatnio charakteru "terytorialnego", zwłaszcza po kryzysie migracyjnym. Mimo, iż terminologia dotycząca tej dziedziny polityki bywa niejednoznaczna, to pojęcia terytorium oraz terytorialności są de facto coraz bardziej powszechne w dyskursie nad organizacją przestrzeni europejskiej (czyli UE). W rzeczywistości pojęcie terytorialności wyraźnie przyćmiło powszechne pojęcie "przestrzeni europejskiej", które zostało opracowane na początku lat 90. ubiegłego stulecia. Zasadniczo dominująca koncepcja przestrzenna UE przyczynia się do zaostrzenia budowy terytorialnej przestrzeni europejskiej. Zarówno idea spójności terytorialnej, jak i ciągłości terytorialnej zapewnia odpowiedni wgląd w pojęcie terytorialności w ramach "dyskursu europejskiego", a co za tym idzie wyraźnie pokazuje stopień akceptacji narzędzi rozgraniczających (w ramach polityki i praktyki), a także ostrą dychotomię wewnętrzną/zewnętrzną oraz wykorzystanie terytorium jako elementu wsparcia dla zunifikowanej jednostki politycznej. W związku z tym pragmatycznym pojęciem terytorialności, wizja Unii Europejskiej jako "nowego imperium", charakteryzującego się zmiękczeniem granic i podziałem władzy politycznej pomiędzy wieloma wielopoziomowymi politykami, stała się co najmniej nierealna. Z drugiej strony Europa zawsze wyróżniała się otwartością na pozostałą część świata. Nigdy też nie była wyraźnie odgraniczonym kontynentem lub wydzieloną stałą granicą całością i zawsze charakteryzowała się przesunięciami przestrzeni politycznych. Średniowiecze w Europie charakteryzowało się nachodzeniem na siebie podzielonych struktur władzy i często kontrowersyjnych jurysdykcji, bez obudowy terytorialnej i jasnego pojęcia granicy. Dostrzeżenie wymiaru ponadnarodowego otwiera nowe możliwości badawcze i oferuje nowe sposoby pojmowania problemu. (abstrakt oryginalny)
Unijni ministrowie spraw wewnętrznych zdecydowali 8 listopada o rozszerzeniu strefy Schengen o dziewięć nowych krajów UE, w tym o Polskę. Co to oznacza dla sektora finansowego? Zanim na dobre i jak najbardziej dosłownie znajdziemy się w granicach Unii Europejskiej warto się przyjrzeć, jakie konsekwencje może to mieć dla polskiego kapitału oraz europejskich instytucji finansowych, które już od dawna przygotowywały się do otwartych granic. (abstrakt oryginalny)
W artykule przeanalizowano polityczne i prawne aspekty oraz dynamikę stosunków Ukrainy z UE i jej państwami członkowskimi w zakresie zintegrowanego zarządzania granicami w celu usprawnienia współpracy międzyagencyjnej i międzynarodowej, ustanowienia wspólnej kontroli celnej i przejść granicznych, organizacji wspólnych patroli, zwiększenia bezpieczeństwa i otwartości granic państwowych oraz poprawy ich funkcji integracyjnej. Zbadano zagadnienia związane ze stworzeniem i modernizacją przejść granicznych, wprowadzaniem europejskich standardów ochrony granic, kontroli celnej i innych rodzajów kontroli na granicy państwowej Ukrainy i krajów UE. Zarysowano perspektywy przystąpienia Ukrainy do systemu zintegrowanego zarządzania granicami. Przeanalizowano także mechanizmy pogłębionej współpracy w zakresie zintegrowanego zarządzania granicami zgodnie z warunkami realizacji Układu o stowarzyszeniu między Ukrainą a Unią Europejską.(abstrakt oryginalny)
Gdy w grudniu 2001 r. zadecydowano ostatecznie o rozpoczęciu prac nad drugą generacją Systemu Informacyjnego Schengen (SIS II), stało się jasne, że przystąpienie krajów Europy Środkowej i Wschodniej do Unii Europejskiej nie będzie się wiązać z jednoczesnym pełnym stosowaniem przepisów Schengen w tych państwach. Decyzja ta, która określiła charakter najpierw dostosowań przedakcesyjnych, a następnie samego członkostwa, została przyjęta z niezadowoleniem przez państwa kandydujące. Część komentatorów oceniła ją nawet jako doprowadzenie do powstania "drugiej kategorii członków UE", inni zaś wskazując na konieczność realnego zapewnienia wysokiego poziomu ochrony unijnych granic zewnętrznych, uważali wstrzymanie się z pełnym rozszerzeniem Schengen za zasadne. Prawda leżała w zasadzie pośrodku: z jednej strony faktycznie doszło do sytuacji, w której z powodu utrzymania kontroli na granicach z nowymi państwami członkowskimi3 odbiór społeczny akcesji był stosunkowo słabszy, a zasada swobody przepływu osób nie była w pełni realizowana, z drugiej natomiast nowe wyzwania płynące z wdrażania reformy amsterdamskiej w części "uwspólnotowiającej" acquis Schengen oraz reakcja na zamachy terrorystyczne z 11 września 2001 r. sprawiły, że koncepcja wzmocnienia ochrony granic zewnętrznych nabrała szczególnego znaczenia. Prace nad nowym system informacyjnym SIS II oraz proces oceny gotowości nowych państw członkowskich do pełnego stosowania przepisów schengeńskich (tzw. SCHEVAL) skutecznie odsuwały w czasie podjęcie decyzji politycznej w sprawie daty rozszerzenia strefy. (fragment tekstu)
Obszary transgraniczne w specyficzny sposób koncentrują procesy, które są charakterystyczne dla instytucjonalnie i kulturowo zróżnicowanego świata. Z tego powodu istotne znaczenie odgrywa wielowymiarowa i przestrzenna analiza zjawisk społeczno-gospodarczych, ze szczególnym uwzględnieniem endogenicznych i egzogenicznych czynników wpływających na różne poziomy rozwoju badanych obszarów - dotyczy to przede wszystkim wschodniej, zewnętrznej granicy Unii Europejskiej. Unikalny charakter tych obszarów wymaga zatem przeprowadzenia wielu różnorodnych badań. Funkcjonowanie spójnego systemu badań obszarów transgranicznych pozwoli na zastosowanie innowacyjnych narzędzi modelowania ekonometrycznego, a także wykorzystanie wyników analiz na poziomie mikromezo- makroekonomicznym. Polska statystyka publiczna jest w trakcie tworzenia takiego systemu, który obejmuje liczne badania, dotyczące zarówno gospodarstw domowych jak i przedsiębiorstw, wykorzystując wielowymiarowe analizy przestrzenne (w tym klastry). Okazuje się, że wyniki tych badań w wielu przypadkach są nieoczekiwane i w konsekwencji prowadzą do modyfikacji metodologii (metody estymacji, kalibracja wag, techniki zbierania ankiet, konieczność wykorzystania dodatkowych źródeł danych, itd.). Warto także podkreślić, że skala zjawisk gospodarczych na obszarach transgranicznych wykracza poza poziom lokalny oraz regionalny i może mieć pewien wpływ na procesy wzrostu gospodarczego całego kraju. Jest to szczególnie ważne w okresie spowolnienia gospodarczego, gdy większa aktywność przedsiębiorstw i gospodarstw domowych w tych obszarach działa jako stabilizator sytuacji społeczno-gospodarczej. (abstrakt oryginalny)
Within Europe, there are a number of small, independent and internationally recognised states which are the European Union's neighbours; however they are not members of this organisation: the Principality of Andorra, the Republic of San Marino, the Principality of Monaco. In December 2010, the Council concluded that EU relations with these three Mini-States were "extensive but fragmented", as there are still obstacles to introduce free movement of persons, goods and services into and out of the EU. Citizens and companies of all three Mini-States have limited access to the EU's internal market. The most problematic areas are the free movement of persons and services, and the freedom of establishment. Goods originating in these States also encounter obstacles regarding the free movement of goods in so far as EU standards and regulations may prevent these goods from being sold within the EU market. EU citizens and businesses would also benefit from greater integration with Mini-States. EU citizens currently require a permit to work and/or reside in each of the Mini-States. However, all of the Mini-States have expressed the wish to enhance their relations with the EU, notwithstanding there being some differences of emphasis in terms of extent and scope. Andorra has expressed an openness to consider various options short of EU accession, while voicing a certain preference for an Association Agreement. Monaco has also expressed an interest to further discuss options for its closer integration into the internal market. Finally, San Marino has expressed an openness to consider a wide range of options for enhanced European integration, ranging from EEA Membership to a multilateral or bilateral Association Agreement with the EU. All three countries wish to safeguard their specificities and identities in their relations with the EU. The main objective of this paper is to examine the possibilities of future deeper and enhanced cooperation between the EU and these three Mini-States. (original abstract)
Artykuł jest polemiką nad kształtem przyszłej Europy, charakterem jej granic zewnętrznych oraz miejscem Polski w strukturach wspólnotowych.
Polacy z dniem 1 maja 2004 roku staną się w rozumieniu prawa pierwotnego Unii Europejskiej również obywatelami europejskimi, a zatem będą korzystać z prawa do swobodnego podróżowania i osiedlania się. Jedną z problematycznych i wywołujących częste dyskusje kwestii, która wiąże się z przyszłym członkostwem Polski w Unii Europejskiej, są zasady przekraczania granicy i rodzaje dokumentów służących do przekraczania granic państw członkowskich przez obywateli RP. Nierzadko podawane informacje są nieprecyzyjne albo niepełne, zwłaszcza o możliwościach przekraczania granic na podstawie dokumentów innych niż paszport. Jest to zastanawiające, ponieważ na większość tych pytań odpowiedzi istnieją już od dawna. W przypadku paszportu nie ma wątpliwości, że jako uniwersalny dokument podróży służy on obecnie (a także będzie służyć w przyszłości) do przekraczania granic państwowych. Zastanawiające, dlaczego w odniesieniu do innych dokumentów np. dowodów osobistych, takiej pewności już nie ma. A sytuacja z prawnego punktu widzenia, jest jednoznaczna: od 1 maja 2004 r. obywatele polscy nabędą - jak wszyscy pozostali obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej - prawo do przekraczania granic innych państw UE nie tylko na podstawie paszportu, ale także na podstawie dokumentu tożsamości. Zostało to potwierdzone przez wiceministra spraw wewnętrznych i administracji Pawła Dakowskiego na konferencji prasowej, w związku z odbywającą się w dniu 6 listopada 2003 roku w Brukseli Radą Ministrów Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych UE. (fragment tekstu)
Klasycznymi elementami tworzącymi przestrzeń międzynarodową są podmioty państwowe, suwerenność, terytorium, prawo międzynarodowe i pochodne tych elementów zakorzenione w ładzie wesfalskim. Ich zwornikiem są granice, które porządkują przestrzeń międzynarodową, a zmiany ich położenia, struktury czy zasad przekraczania pociągają za sobą ogromne konsekwencje dla porządku politycznego. Wyznaczniki ładu późnowesfalskiego, którymi są: zmienność, niepewność i pluralizm możliwości, burzą w pewnym wymiarze wypracowane mechanizmy funkcjonowania tych elementów. Zmiany zasad i możliwości funkcjonowania państw w środowisku międzynarodowym powodują często deficyt mechanizmów reakcji na nie i pojawiający się efekt zaskoczenia. Zmianom ulega również istota granic, do których zaliczymy: redefinicję podziału wnętrza państwa i środowiska zewnętrznego, zastępowanie percepcji granicy w kategoriach bariery na rzecz pomostu oraz rozszerzenie praktyk kontroli granic o koncepcję zarządzania granicami. Strefa Schengen urzeczywistnia porządek późnowestfalski, redefiniując pojęcie środowiska wewnętrznego i zewnętrznego, granic państwowych i granic zewnętrznych oraz jest przejawem zmienności, niepewności i sprzeczności. Strefa ewoluowała w wymiarze terytorialnym i prawnym, przechodząc przez fazy wprowadzenia, wzrostu i dojrzałości oraz schyłku, który nie oznacza upadku strefy Schengen, ale niepewność co do uwarunkowań jej działania i jest przejawem koncepcji o "niezdecydowaniu" granic. Obecna faza może stać się punktem zwrotnym w kierunku konwersji strefy Schengen, niosąc ze sobą nowe rozwiązania.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest ukazanie możliwości włączenia w zakres zainteresowań statystyki regionalnej problematyki obszarów przygranicznych. Wydaje się to szczególnie aktualne w warunkach zmieniających się funkcji granic na kontynencie europejskim. Z jednej bowiem strony przybywa tzw. miękkich granic (soft borders), typowych dla obszarów zintegrowanych (taki charakter mają granice wewnątrzunijne), ale z drugiej strony istnieje niebezpieczeństwo odradzania się granic twardych (hard borders) na obrzeżach Unii Europejskiej. W tej sytuacji statystyka regionalna nie może poprzestać na analizach dotyczących jedynie pograniczy wewnątrzunijnych, ale powinna włączyć w krąg swoich zainteresowań także zewnętrze pogranicza UE. Jednym z takich obszarów położonych wzdłuż zewnętrznej granicy Unii, jest pogranicze polsko-ukraińskie. Doświadczenia urzędów statystycznych w Lublinie i Rzeszowie, związane z tworzeniem systemu informacyjnego na tym pograniczu, poprzedzone ogólnymi rozważaniami na temat zakresu, funkcji oraz głównych problemów metodologicznych statystyki regionalnej obszarów transgranicznych, składają się na treść artykułu.
Gdy w listopadzie 2003 r. Komisja Europejska przedstawiła projekt rozporządzenia Rady w sprawie utworzenia tzw. Europejskiej Agencji Granicznej było wiadomo, że przed państwami członkowskimi Unii stanie niezwykle ważne i zarazem trudne zadanie zapewnienia nowych zasad koordynacji współpracy granicznej. Sugestie, aby powołać taki organ pojawiły się już wcześniej, przede wszystkim podczas dyskusji o funkcjonowaniu Wspólnej Jednostki Praktyków do spraw Granic Zewnętrznych oraz w komunikacie Komisji z maja 2002 r. w sprawie zintegrowanego zarządzania zewnętrznymi granicami Unii Europejskiej, w którym mowa była o tzw. stałym procesie koordynacji operacyjnej. Rada Europejska na spotkaniu w Salonikach w czerwcu 2003 r. wezwała Komisję do przedstawienia projektu aktu prawnego w sprawie nowej struktury koordynacji operacyjnej, zaś w październiku tego samego roku stwierdziła, że akt ten winien być przyjęty przez państwa członkowskie do końca 2003 r. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.