Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Ecological organisations
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem opracowania jest prezentacja organizacji ekologicznych o zasięgu międzynarodowym oraz krajowych organizacji ekologicznych, które przyczyniają się do kształtowania poglądów proekologicznych, dzięki czemu rośnie świadomość ekologiczna społeczeństw, a ta ma wpływ na poprawę środowiska przyrodniczego. (fragment tekstu)
Dążenie do bycia "zieloną" firmą wcale nie musi być kosztowne. Czasem wystarczy prosty pomysł i nieskomplikowany projekt, by pozytywnie wpłynąć na ochronę środowiska. Potrzebne są przede wszystkim chęci. (abstrakt oryginalny)
Pozarządowe organizacje ekologiczne stanowią potężny czynnik kształtowania ładu gospodarczego. Często pomagają ludziom uzmysłowić sobie, że ich działania są ekologicznie szkodliwe. Niestety czasami występują w złej sprawie, wykorzystując opinię publiczną albo luki w przepisach w celu przeforsowania rozwiązań, które mają tylko pozory ekologicznej poprawności. Nie chodzi mi tutaj o podszywanie się pod ruch ekologiczny w celu wyłudzania haraczy. Wiele osób ma w pamięci proceder praktykowany przez spryciarzy występujących w roli "rzeczników ochrony środowiska", szantażujących deweloperów opóźnianiem budowy, jeżeli nie zostanie im zlecona odpowiednia "ekspertyza". Prawdziwi rzecznicy ochrony środowiska dość szybko się od nich odcięli i chyba nie ma już poważnego problemu. (fragment tekstu)
Zapoczątkowana przez Т. Nordhausa i M. Shellenbergera kontestacja tradycyjnych sposobów ochrony środowiska naturalnego (zabezpieczanie, izolowanie i konserwacja jego składników) oraz coraz większa obojętność społeczeństwa na problemy stanu przyrody rozpoczęły nowy etap w rozwoju działań ochronnych - ekopragmatyzm. Akceptujący i uwzględniający interesy nie tylko zagrożonych gatunków, ale również coraz liczniejszych społeczeństw dążących do zaspokojenia swoich potrzeb i poprawienia warunków życia, a więc wywierających coraz silniejszą presję na środowisko naturalne. Wyzwaniem dla ochrony środowiska naturalnego w XXI wieku jest zainteresowanie się przyszłością terenów objętych działalnością ludzi, ekosystemów miejskich, plantacji rybnych, szkółek leśnych, a zwłaszcza potężnych obszarów monokultur rolnych. (abstrakt oryginalny)
Polityka klimatyczna jest uważana za jedną z trudniejszych polityk publicznych ze względu na swoją złożoność, pilność oraz silny wpływ na gospodarkę. Podmioty ekonomii społecznej mają potencjał odgrywania istotnej roli w funkcjonowaniu tej polityki. Artykuł przedstawia rolę i charakteryzuje działania podmiotów ekonomii społecznej przy programowaniu, implementowaniu, analizie scenariuszy, a także ewaluacji polityki klimatycznej w Polsce. Artykuł wskazuje również produkty i usługi wytwarzane przez te podmioty w różnych obszarach tej polityki. (abstrakt oryginalny)
W wysoko rozwiniętych społecznie i gospodarczo państwach nastąpiła proekologiczna reorientacja menedżerów i wzrosły wymagania społeczeństwa w zakresie ochrony środowiska. Otoczenie, poprzez swoje instytucje i organizacje, stawia coraz ostrzejsze wymagania władzy państwowej i terytorialnej odnośnie zarządzania środowiskiem naturalnym. Unia Europejska przyjęła koncepcję trwałego rozwoju jako strategię rozwoju państw członkowskich, w której ochrona środowiska jest integralną częścią polityki gospodarczej. Różnice w świadomości ekologicznej społeczeństw stanowią obecnie jedną z największych barier cywilizacyjnych. Podstawową przyczyną tego stanu jest różnica w sposobie edukacji społecznej i ekologicznej. Droga do poprawy stanu świadomości i rozwoju kultury ekologicznej wiedzie głównie przez edukację obejmującą jak najszersze kręgi społeczeństwa, od przedszkolaków po najwyższych urzędników państwowych. Tam, gdzie brakuje edukacji dochodzi do największych konfliktów między człowiekiem a otaczającym go środowiskiem. Kulturę ekologiczną należy rozumieć jako system wiedzy i przekonań oraz wynikającą z nich gotowość człowieka do działań i zachowań zgodnych z zasadami szacunku do przyrody. Z kulturą ekologiczną ściśle związane jest zrozumienie, że przyroda umożliwia istnienie i rozwój ludzkości. Kultura ekologiczna wiąże się też z przekonaniem o potrzebie istnienia pełnej harmonii między ludźmi, oraz między człowiekiem a przyrodą. (fragment tekstu)
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19.01.2018 r., II OSK 833/16 uznał, że warunek dopuszczenia do udziału w postępowaniu związany z prowadzeniem działalności statutowej w zakresie ochrony środowiska lub ochrony przyrody przez minimum 12 miesięcy przed dniem wszczęcia postępowania wymagającego udziału społeczeństwa, znajduje również zastosowanie przy ocenie dopuszczalności złożenia odwołania od decyzji wydanej w takim postępowaniu. Pogląd przyjęty przez Naczelny Sąd Administracyjny wydaje się jednak wątpliwy w kontekście brzmienia art. 44 ust. 2 in fine ustawy z o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, który przewiduje udział organizacji ekologicznej w postępowaniu odwoławczym na prawach strony, nie zastrzegając na tę okoliczność warunku co do okresu prowadzonej działalności.(abstrakt oryginalny)
Wśród naukowców ekologów nie brakuje takich, którzy są godni szacunku, nie tylko z powodu sukcesów naukowych, ale też z tego, że żarliwie bronili przyrodę, obiekty swoich badań. Robili wiele, aby zachować ją dla przyszłych pokoleń. Rachel Carson to amerykańska biolożka morza, ale także pisarka, nazywana "matką ekologii". W jednej z jej książek Silent Spring (Milcząca wiosna), opisała skutki stosowania pestycydów w naturalnych ekosystemach, ale również przypadki ludzkiego zatrucia tymi substancjami, które mogą prowadzić do rozwoju nowotworów i wielu innych chorób. Przyczyniła się do zakazu stosowania środka owadobójczego DDT. Rachel Carson była inspiracją dla powstania ruchów ekologicznych, zmieniła społeczne postrzeganie przyrody. (abstrakt oryginalny)
Zarządzanie relacjami przedsiębiorstwa ze środowiskiem przyrodniczym jest istotne zarówno w skali makro, jako element polityki ekologicznej państwa dla osiągania celów środowiskowych, jak również w skali organizacji, w kategoriach zagrożeń i szans dla jej rozwoju. Konieczność zarządzania przez państwo relacjami pomiędzy przedsiębiorstwem a środowiskiem przyrodniczym na poziomie makro wynika ze skali działalności gospodarczej i rozmiarów jej skutków dla środowiska oraz z niedoskonałości mechanizmu rynkowego w sferze efektywnej alokacji zasobów naturalnych. Polityka ekologiczna bowiem - jak stwierdzono powyżej - to świadoma i celowa działalność państwa polegająca na racjonalnym kształtowaniu środowiska przyrodniczego poprzez jego właściwe użytkowanie i ochronę, na podstawie poznanych praw przyrodniczych, ekonomicznych i społecznych. Polityka ekologiczna państwa tworzy ramy dla relacji przedsiębiorstwa ze środowiskiem, formułując zasady, sposoby i granice korzystania przedsiębiorstw ze środowiska oraz odpowiedzialności za wyrządzone szkody. Czyni to w postaci norm prawno-administracyjnych oraz zestawu narzędzi i instrumentów polityki, zorientowanych technologicznie i produktowo. Rzeczą polityki ekologicznej państwa jest zapewnienie bardziej ekwiwalentnej wymiany przedsiębiorstwa z otoczeniem przyrodniczym (reguł gry), przypisując w coraz większym stopniu zasobom naturalnym ich ceny, określając w stosunku do nich prawa własności i konkurencyjność w ich użytkowaniu. Sprawą polityki ekologicznej jest więc zapewnienie warunków internalizacji "kosztów zewnętrznych" w działalności przedsiębiorstw. (fragment tekstu)
Czystsza produkcja przedstawiona została jako element strategii ekorozwoju. Omówiono strategię czystszej produkcji, które to pojęcie UNEP definiuje jako: "...strategię ochrony środowiska polegającą na ciągłym, zintegrowanym, prewencyjnym działaniu w odniesieniu do procesów, produktów i usług oraz redukcji ryzyka dla ludzi i środowiska przyrodniczego". Przedstawiono założenia filozofii czystszej produkcji, formy i cele funkcjonowania tej strategii także jako systemu strategii zarządzania. Sporo miejsca poświęcono działalności organizacji międzynarodowych, m.in. ONZ ds. Ochrony Środowiska, Ogólnoświatowej sieci organizacji Okrągłego Stołu Czystszej Produkcji, ONZ ds. Rozwoju Przemysłowego, Światowego Centrum Ochrony Środowiska itd.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.