Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 237

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Economic development of the country
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
Przedmiotem opracowania jest analiza zaproponowanych w rundzie Doha opcji włączenia krajów rozwijających się w światowy system handlu. Część z tych propozycji stanowi powrót do podejścia klubowego i ponownego różnicowania krajów na bogate i biedne, co wyłączyłoby praktycznie kraje rozwijające się z korzyści odnoszonych z wolnego handlu. Pełne zintegrowanie krajów rozwijających się ze światowym systemem handlu wymaga przede wszystkim intensyfikacji działań w kierunku zwiększenia przejrzystości w wielostronnych negocjacjach handlowych, łącznie z oceną skutków społeczno-gospodarczych przyszłych porozumień. Muszą one w szczególności odzwierciedlać zasadę uczciwości, która będzie gwarantować krajom rozwijającym się możliwość osiągania korzyści z wolnego handlu. Specjalne i zróżnicowane ich traktowanie umożliwi tej grupie krajów dostosowanie się do nowych regulacji WTO, których implementacja wiąże się z wysokimi kosztami dostosowawczymi. (fragment artykułu)
W artykule rozpatruje się tendencje rozwoju gospodarki Łotwy na podstawie restrukturyzacji gospodarki narodowej za ostatnie 10 lat. Wyznacza się główny kierunek późniejszego rozwoju kraju jako rynku z przeważającym sektorem małego i średniego biznesu. Poruszane są problemy związane z pogorszeniem czynnika ludnościowego. Omówiono też wskaźniki rozwoju rynku, które odzwierciedlają poziom dobrobytu kraju, jak: inflacja, średnia i minimalna pensja, wielkość koszyka spożywczego. Można wysnuć wniosek, że nabywcza zdolność ludności Łotwy w okresie członkostwa w UE się podniosła, co uważa się za czynnik pozytywny.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote ENP after EEAS: impact, changes, implications for its delivery
100%
The objective of this paper is to examine the influence of the establishment of the European External Action Service (EEAS) on the shape and implementation of the European Neighbourhood Policy (ENP). To this end, EEAS role in the process of ENP implementation is discussed and some comments regarding its possible future development are made. It is argued that while EEAS does have an influence on the shape of the ENP, similarly as in the past, the key decisions concerning the ENP will be taken at the intergovernmental level.(original abstract)
In the European Union (EU), as a global economic community, there are countries with very different levels of economic development. Therefore, it takes place unevenly - some countries develop intensively, but with significant changes in it, others - stably, without significant changes, but not intensively, etc. In such a situation, it is important to determine adequately the current state of economic development. It is an integral quantity that combines both development changes and intensity. These two components of development form two of its partial indicators. Combined into one size, they comprehensively reflect the current situation of the country's economic development. Development refers to a process, so it must be assessed not on the basis of the state at the end of the period under consideration, but on the whole of this period. The presentation of development in the sense of recent years does not reflect the overall development process, based on the economic development of countries 2018-2022. Their ranks are determined by the results of the comprehensive assessment. Since they do not adequately reflect the current situation, the countries were combined into homogeneous groups, where countries with close values of the economic development indicator were located. This allows to highlight the economic development trends of EU countries. (original abstract)
5
Content available remote Portugalia w Unii Europejskiej - ekonomiczne aspekty dwudziestu lat członkostwa
75%
W artykule przedstawiono ewolucję gospodarki portugalskiej w okresie ostatnich dwudziestu lat. Integracja ze strukturami WE zmusiła Portugalię do reorganizacji i liberalizacji gospodarki. Portugalia stała się nowoczesnym i konkurencyjnym krajem.
Wyjaśniono pojęcie pomocy publicznej oraz omówiono znaczenie pomocy publicznej dla rozwoju gospodarczego państw Unii Europejskiej. Scharakteryzowano wielkość i przeznaczenie pomocy publicznej w UE, z uwzględnieniem kryzysu finansowego.
Problem pułapki średniego dochodu staje się jednym z częściej podnoszonych tematów zarówno w literaturze popularnej, jak i naukowej. Dotyczy on sytuacji, w której dany kraj po osiągnięciu określonego poziomu rozwoju nie jest w stanie dłużej utrzymywać wysokiego tempa wzrostu. Celem artykułu jest analiza tego czy i jeśli tak, na ile Polska jest zagrożona wpadnięciem w pułapkę średniego dochodu. Celem artykułu jest zbadanie czy - a jeśli tak, to w jakim stopniu, groźba wpadnięcia w pułapkę średniego dochodu dotyczy Polski. W celu realizacji tematu dokonano analizy literaturowej oraz analizy w oparciu o dane statystyczne dostępne w bazach danych Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IMF) oraz Eurostatu. Na pytanie czy Polska jest narażona i czy wpadnie w pułapkę średniego dochodu należy udzielić odpowiedzi twierdzącej, gdyż stan i prognozy dotyczące sytuacji w Polsce jednoznacznie wskazują, że charakteryzuje się ona szeregiem czynników determinujących i czyniących ją podatną na wpadnięcie w tę pułapkę. Z drugiej strony należy jednak zauważyć, że w ciągu ostatniego ćwierćwiecza Polska dokonała ogromnej zmiany, restrukturyzując i całkowicie zmieniając swoją gospodarkę. Tym samym nie można wykluczyć, że być może w kolejnych latach będziemy świadkami kolejnej wielkiej zmiany, tak by nie zmarnować szans rozwojowych i ostatecznie osiągnąć nadrzędny cel, jakim jest zbudowanie dostatniego, silnego państwa z mocną gospodarką opartą na solidnych fundamentach. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia najważniejsze założenia tzw. "inteligentnej specjalizacji" w polityce spójności - inicjatywy przygotowanej przez Komisję Europejską dla perspektywy wieloletniej w okresie 2014-2020. Wspomniana inicjatywa tworzy unikalną szansę rozwoju innowacyjnej gospodarki w Polsce, choć realizacja tego zamierzenia może napotkać różnorodne problemy. W konkluzjach autor przedstawia największe wyzwania, jakie inteligentna specjalizacja stawia w najbliższym czasie przed polskimi władzami publicznymi - krajowymi i regionalnymi. (abstrakt oryginalny)
Zjawisko ubóstwa energetycznego nie jest ani fenomenem, ani czymś nowym. Jednak dopiero kilka lat temu podjęto próby jego zdefiniowania. Pierwsza znana definicja pochodzi z Wielkiej Brytanii [www2, s. 40]. Wynika z niej, że gospodarstwo domowe jest ubogie, jeżeli koszty utrzymania komfortowych warunków cieplnych (tj. ok. 210C w głównych pomieszczeniach i ok. 180C w pozostałych) to koszt co najmniej 10% ogółu wydatków tego gospodarstwa. Stąd też wykorzystywany w analizach wskaźnik ubóstwa energetycznego, stanowiący iloraz kosztów paliw (liczonych jako iloczyn zużycia i ceny) i dochodu. Wartość wskaźnika większa od 0,1 oznacza, że gospodarstwo znalazło się w strefie ubóstwa energetycznego [Stępniak, Tomaszewska, 2014]. Ubóstwem energetycznym można nazywać zjawisko polegające na doświadczeniu trudności w zaspokojeniu podstawowych potrzeb energetycznych w miejscu zamieszkania za rozsądną cenę. Składa się na nie utrzymanie adekwatnego standardu ciepła i zaopatrzenie w pozostałe rodzaje energii służące zaspokojeniu w adekwatny sposób podstawowych potrzeb funkcjonowania biologicznego i społecznego członków gospodarstwa domowe-go [Owczarek, Miazga, 2015]. Osobami ubogimi energetycznie można więc nazwać te osoby, które doświadczają braku komfortu cieplnego w mieszkaniu, bądź osoby, które muszą ograniczać konsumpcję dóbr podstawowych, aby opłacić rachunki za energię [Boardman, 1991; Hills, 2011]. (fragment tekstu)
Stanowisko Marshalla można byłoby podsumować następująco: rynek nie jest doskonały, ale to jeszcze nie powód, aby twierdzić, że regulacje rządowe przyniosą lepsze efekty. Nie można zaprzeczyć, iż teoria Marshalla mogła stać się podstawą do zwiększenia aktywności państwa wobec gospodarki, ale należy pamiętać o tym, że dla niego samego była to podstawa dalece niewystarczająca. On poszukiwał takiego rozwiązania problemów społecznych, które nie godziłoby w fundamenty porządku wolnokonkurencyjnego. Był liberałem, zwolennikiem gospodarki rynkowej, ale równocześnie człowiekiem niezwykle wrażliwym na bolączki ludzi najuboższych, zatroskanym o los tych, którym system wolnorynkowy nie dawał szans na rozwój i przetrwanie. (fragment tekstu)
Jeszcze czternaście lat temu Litwa, Łotwa i Estonia stanowiły (nierozerwalną jak się wtedy wydawało) część ogromnego monolitycznego bloku, jakim był Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Dziś są państwami niepodległymi, które w bardzo krótkim czasie całkowicie przetransformowały swoje systemy gospodarcze, tj. zbudowały od podstaw nowoczesne rządy prawa, oparte na zasadach demokracji i wolności oraz dobrze funkcjonującą gospodarkę rynkową. Aktualny stan gospodarek krajów bałtyckich w dużej mierze jest wynikiem aspiracji tych państw związanych z członkostwem w Unii Europejskiej. Dążenia te stały się głównym motorem przemian, mobilizowały do wprowadzenia nieraz trudnych, ale koniecznych reform. Od 1 maja 2004 r. Litwa, Łotwa i Estonia są pełnoprawnymi członkami Unii Europejskiej. Obecna sytuacja gospodarcza Litwy, Łotwy i Estonii nie jest jedynie wynikiem krótkiego, bo czternastomiesięcznego, członkostwa tych państw w elitarnym klubie, jakim jest Unia Europejska. Głównym motorem przemian gospodarczych w tych krajach był sam proces negocjacji akcesyjnych. Zauważmy, że już jako państwa stowarzyszone, Litwa, Łotwa i Estonia mogły liczyć na finansową pomoc Unii w ramach tzw. funduszy przedakcesyjnych. Ponadto - perspektywa członkostwa w Unii była z pewnością istotnym czynnikiem podnoszącym "atrakcyjność" gospodarczą i warunkującym napływ kapitału w postaci inwestycji zagranicznych do tych państw, co z kolei w istotny sposób wpłynęło na ich rozwój gospodarczy. A więc irracjonalne byłoby ocenianie wyłącznie skutków samego członkostwa Litwy, Łotwy i Estonii w UE. Z tego względu w niniejszym artykule na wstępie opisany został proces transformacji ze szczególnym uwzględnieniem okresu negocjacji członkowskich, co pozwoli na przedstawienie pełniejszego obrazu dotychczasowych rezultatów integracji. (fragment tekstu)
W artykule omówiony jest plan rozwoju polskiej gospodarki w najbliższych latach dostosowując jej funkcjonowanie do standardów Unii Europejskiej. Opracowano w związku z tym kompleksowe dokumenty, będące efektem planowania strategicznego rozwoju gospodarki krajowej, które są adekwatne do założeń rozwoju gospodarczego UE. Są to np. Narodowe Plany Rozwoju na lata 2004-2006 i 2007-2013.
13
Content available remote Sektorowe aspekty nierównomierności wytwórczych w państwach Unii Europejskiej
75%
W opracowaniu analizom poddaje się sektorowe aspekty dysproporcji w wytwarzaniu wartości dodanej brutto na mieszkańca występujących pomiędzy państwami Unii Europejskiej. Dokonuje się oceny znaczenia zróżnicowań międzysektorowych i wewnątrzsektorowych w układzie 10 agregatów branżowych. Tym samym określa się wagę w procesach rozwojowych tych dwóch przyczyn niespójności gospodarczej. Podejmuje się także próbę identyfikacji branży cechujących się największymi dysproporcjami wytwórczymi między państwami członkowskimi, jak i tych, w ramach których nierówności pozostają najmniejsze. Analizy przyjmują charakter dynamiczny, tym samym zwracając uwagę na tendencje w kształtowaniu się dysparytetów wewnątrzunijnych w układzie sektorowym. Wyniki badań pozwalają powiązać procesy konwergencyjne w Unii Europejskiej po 2004 r. ze zmianami strukturalnymi poziomu branżowego i kierują uwagę na realne wyniki dążeń integracyjnych.(abstrakt oryginalny)
Celem badań było określenie poziomu i czynników rozwoju gospodarczego w wybranych krajach na świecie. Przedstawiono teorie i mierniki rozwoju gospodarczego oraz jego poziom i determinanty. Badania dotyczyły 2011 r. Najwyższy poziom rozwoju gospodarczego pod względem PKB per capita miały kraje, takie jak: Luksemburg, Norwegia, Katar, Szwajcaria, Kuwejt i Australia. Polska z wynikiem 13,5 tys. dolarów zaliczała się do krajów o niskim PKB na mieszkańca. Według innych mierników rozwoju gospodarczego - HDI, LPI i HPI, Polska zajmowała odpowiednio: 39., 28. i 77. miejsce wśród badanych 173 krajów. (abstrakt oryginalny)
Tematem niniejszego artykułu nie jest szczegółowa ocena realizacji „IV RP” czy ocena stanu budowanej wtedy rzeczywistości, tylko próba zastanowienia się nad stosowaną metodą, próbą odpowiedzi czy „IV RP” można było stworzyć, stosując metodę zrywania z ideą rozwoju ciągłego. Celem artykułu jest ponadto podkreślenie wyłaniających się niebezpieczeństw i zagrożeń wynikających z tego typu prób wprowadzenia „przyspieszonego” rozwoju. (fragment tekstu)
Bogactwo kraju tworzą jego mieszkańcy - producenci, pracownicy i konsumenci. Różnią się oni między sobą majątkiem, wykształceniem, aktywnością i kreatywnością, talentami oraz wyznawaną ideologią. Wśród mieszkańców są też "obcy", przed którymi kraj otworzył swe granice, kierując się względami ekonomicznymi i humanitarnymi. Położenie Polski w środku Europy, panująca w niej tolerancja i gościnność Polaków zachęcały przybyszów z państw sąsiednich, jak i dalekich, uciekających przed prześladowaniami politycznymi, religijnymi i społecznymi do osiedlenia się w Polsce. Celem rozdziału jest przedstawienie w ujęciu historycznym wkładu wniesionego przez wybrane grupy cudzoziemców w rozwój gospodarki polskiej. Przyjęta została hipoteza, że wpływ "obcych" na polską gospodarkę i społeczeństwo był znaczący. (fragment tekstu)
After the disintegration of the Soviet Union several new states were founded, and majority of them created the Commonwealth of Independent States (CIS) while three Baltic states decided about independent path of development so now they are member states of EU. The aim of the paper is to evaluate the level of economic development of 10 countries, that previously were Soviet Union republic. The evaluation procedure is provided applying taxonomic indicators constructed on the basis of 12 variables observed for each country in years 1995-2009. Aggregated measure values are used to classify the investigated states into four classes containing countries with similar level of economic development. (original abstract)
Reforma przedsiębiorstw państwowych przeprowadzana w ostatnich latach w Chińskiej Republice Ludowej w sposób decydujący wpływa na wzrost i rozwój gospodarczy kraju. Chiny dokonały znaczącej przemiany w sferze struktury własności państwowej, autonomii przedsiębiorstw oraz procesu urynkowienia gospodarki. W ubiegłej dekadzie większość przedsiębiorstw państwowych zmieniło swoją formę własności. W przeciwieństwie do znacznej redukcji liczby firm państwowych, ich udział w całkowitej produkcji przemysłowej wykazuje ledwie zauważalny spadek. Opracowanie koncentruje się na wybranych aspektach prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, ich działalności i roli, jaką pełnią w gospodarce narodowej. Ponadto, artykuł dokonuje przeglądu aktualnego stanu chińskich przedsiębiorstw państwowych oraz wskazuje na perspektywy ich dalszego istnienia w gospodarce. (abstrakt oryginalny)
The aim of this paper is twofold. Firstly, we show Lewis's groundbreaking concept of 1954. Secondly, we contribute relevant elements to the criticism of this concept and which are significant for contemporary Development Economics, which has not formulated a unique paradigm of pulling developing economies out of the poverty trap so far. Updating remarks on Lewis's theory are focused on the following problems: population dynamics and economic growth; accumulation and depreciation of physical capital; the null consumption of capitalists; human capital accumulation, savings, growth and development; and the number of market contributors and their influence on the price mark-up. Critical and updating remarks concerning the Lewis model presented in this paper do not undermine the general conclusions, supplementing them, and incorporating this model into the contemporary exogenous growth theory. (original abstract)
Specyficzną grupę instrumentów finansowych stanowią instrumenty publicznego systemu finansowego, określane jako pomoc publiczna. Pomoc publiczna jest jedną z form interwencji państwa w działalność gospodarczą i społeczną, która może naruszyć warunki konkurencji rynkowej, dlatego Unia Europejska ustaliła zasady obecności państwa w gospodarce krajów członkowskich. (…) W artykule podjęto próbę określenia zakresu i form stosowania pomocy publicznej przed wejściem Polski do Unii Europejskiej i po jej akcesji oraz wpływu tej pomocy na wyniki gospodarcze. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.