Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Dwie twarze niskiej emisji

100%

Świtalska K.

Logistyka Odzysku

|

2014

|

nr 4(13)

36-38

Pojęcia "niska emisja" oraz "gospodarka niskoemisyjna" używane są przez wiele osób zamiennie, jednakże definicje te mają odmienne znaczenia. Niska emisja to całość emitowanych do powietrza substancji z niewysokich źródeł. Termin gospodarka niskoemisyjna jest znacznie szerszy i oznacza nie tylko wyeliminowanie niskiej emisji, ale również poprawę jakości życia społeczeństwa przy wzroście gospodarczym kraju. W obecnej perspektywie finansowej 2014-2020, samorządy stają przed ważnym zadaniem w zakresie planowania energetycznego w regionie. Przepisy unijne oraz systemy wsparcia finansowego inwestycji mają stanowić pomoc w jego realizacji. Aby skorzystać z nowych programów pomocowych, samorządy będą musiały spełnić niektóre wymogi stawiane przez Unię Europejską.(abstrakt autora)

2

Wykorzystanie transakcji repo na rynku praw do emisji gazów cieplarnianych do arbitrażu międzyrynkowego

100%

Styn I.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2011

|

nr 158 Zarządzanie finansami firm - teoria i praktyka

862-872

W artykule scharakteryzowano wykorzystanie transakcji repo i reverse repo na EUA - uprawnienia do emisji do powietrza gazów cieplarnianych występujące w europejskim systemie handlu emisjami EU ETS - do arbitrażu między rynkiem EUA a międzybankowym rynkiem depozytów w euro. Autor zanalizował dwie możliwe sytuacje - arbitraż typu cash and carry oraz typu reverse cash and carry. Warunki do drugiego rodzaju arbitrażu występowały na obu analizowanych rynkach w momencie pisania artykułu. Niestety użytkownicy instalacji emitujących gazy cieplarniane w Polsce wskutek niedopracowanych i niezgodnych z literą prawa Wspólnot Europejskich przepisów prawa polskiego napotykają wiele utrudnień w korzystaniu z taniego źródła dodatkowego finansowania, jakim jest arbitraż międzyrynkowy wykorzystujący EUA.(abstrakt oryginalny)

3

Handel emisjami do powietrza jako instrument polityki klimatycznej

80%

Borys G.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2006

|

nr 1129 Współczesne problemy polityki ekonomicznej

279-288

Jednym z najpoważniejszych wyzwań ekologicznych przełomu XX i XXI w. jest przeciwdziałanie globalnej zmianie klimatu, spowodowane tzw. efektem cieplarnianym. Zagrożenie efektem cieplarnianym dostrzegł po raz pierwszy szwedzki chemik Savante Arhenius w 1908 r. Jednak u progu XX w. jego odkrycie nie zyskało szerszego rozgłosu. Prawdziwy alarm podniósł się dopiero w drugiej połowie XX w., kiedy to statek kosmiczny Mariner 2 znalazł się na Wenus. Odkryto wówczas, że planetę tę okrywa bardzo gęsta atmosfera, w której stężenie dwutlenku węgla jest 100 razy większe niż na Ziemi, i że rzeczywiście zaistniał tam efekt cieplarniany - temperatura powierzchni Wenus wynosi 480°C. Wielu naukowców oskarżyło o tę sytuację nadmiar znajdującego się w atmosferze Wenus dwutlenku węgla i ogłosiło, że efekt cieplarniany niedługo powtórzy się na Ziemi, co skłoniło polityków do przeciwdziałania takiemu rozwojowi wydarzeń. (fragment tekstu)

4

Design of Smart Dust Sensor Node for Combustible Gas Leakage Monitoring

80%

Spirjakin D., Baranov A. M., Sleptsov V.

Annals of Computer Science and Information Systems

|

2015

|

5

1279-1283

In this work we present the results of design of smart dust sensor platform for combustible gas leakage monitoring. During the design process we took into account a lot of combustible gas sensor specific problems such as their huge power consumption, the necessity to work in explosive environment and sensor parameters degradation. To decrease power consumption we designed specific energy efficient algorithms for measurements. The resulting average power consumption of the node is low enough for one year autonomous lifetime. The methods and algorithms which was designed are very promissing for catalytic combustible gas sensors. (original abstract)

5

Możliwości redukcji emisji amoniaku z zagospodarowania obornika

80%

Jarosz Z., Faber A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2018

|

20

|

z. 4

60-66

Celem badań było wskazanie możliwości ograniczenia emisji amoniaku w wyniku zastosowania niskoemisyjnych praktyk nawożenia obornikiem. Szacunki przeprowadzone dla gospodarstw stosujących wybrane techniki aplikacji obornika w 2016 roku wykazały ograniczenie emisji amoniaku w zakresie 2,4- 3,0% w stosunku do wielkości emisji bez zastosowania praktyk niskoemisyjnych. Na podstawie projekcji ograniczenia emisji NH3 wykonanych dla wszystkich gospodarstw stosujących nawożenie obornikiem i rekomendowanych niskoemisyjnych praktyk, można stwierdzić, że oszacowana wielkość emisji amoniaku mieściła się w zakresie 192,6-206,8 Gg NH3, co stanowiło od 4 do 10,6% redukcji.(abstrakt oryginalny)

6

Ocena ilościowa i wartościowa emisji związków azotu z działalności rolniczej na podstawie bilansów zlewni

80%

Bieńkowski J., Jankowiak J.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2011

|

13

|

z. 4

13-17

Przeprowadzone badania na grupie 101 gospodarstw (1522 pól produkcyjnych) wykazały zależność wielkości uwalnianych nadwyżek azotu do środowiska od typu produkcyjnego gospodarstwa. Największe salda N generowały gospodarstwa typu trzodowego i następnie połączonej produkcji trzody chlewnej i bydła mlecznego, a najmniejsze - typu roślinnego. Wielkość salda zależała od obsady zwierząt. Średnia nadwyżka N z gospodarstw inwentarzowych w zlewni wynosiła 91,9 kg N/ha, a z gospodarstw bezinwentarzowych - 26,7 kg N/ha. Emisja form gazowych N stanowiła 45,3% salda w gospodarstwach inwentarzowych i ok. 2% w gospodarstwach bezinwentarzowych. Wartość ekonomiczna strat gazowych azotu obliczona metodą utraconych korzyści wynosiła 141 zł/ha. (abstrakt oryginalny)

7

Możliwości wykorzystania uprawnień do emisji co2 przez sektor wytwarzania energii elektrycznej w ramach projektów CDM I JI

80%

Styn I.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

|

2009

|

nr 39 Finanse 2009 - teoria i praktyka. Finanse przedsiębiorstw

115-121

Ratyfikacja przez Polskę w 1995 roku Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu oraz przyjęcie decyzją Rady Unii Europejskiej z 25 kwietnia 2002 roku Protokołu z Kioto do tejże konwencji (która to decyzja obowiązuje także Polskę po jej przystąpieniu do Unii)1 spowodowały, że państwa-sygnatariusze obu dokumentów m.in. zobowiązały się do zredukowania do końca 2012 roku emisji gazów cieplarnianych [zwanych dalej: GHG]. Protokół z Kioto zobowiązuje Polskę do redukcji do końca 2012 roku emisji GHG o 6% w stosunku do poziomu z 1990 roku. Wewnętrzne regulacje UE narzucają jeszcze większe normy redukcji GHG. Do 2020 roku kraje członkowskie UE mają łącznie zredukować poziom emisji GHG o co najmniej 20% w stosunku do roku 19902. Jest to wprawdzie cel indykatywny (jego osiągnięcie nie jest obowiązkowe), ale brany pod uwagę przy decyzjach Komisji, np. obniżających krajowe plany przydziału uprawnień do emisji CO. (fragment tekstu)

8

Modelowanie emisji podtlenku azotu i amoniaku w skali regionalnej oraz w Polsce

80%

Faber A., Jarosz Z.

Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego

|

2018

|

18(33)

|

z. 2

70-81

Celem badań była weryfikacja przyjętych w krajowych inwentaryzacjach emisji gazów cieplarnianych współczynników emisji bezpośredniej N2O i NH3 oraz oszacowanie emisji bezpośredniej i pośredniej N2O w systemach uprawy zwiększających sekwestrację węgla. Symulacje wykonywano przy użyciu modelu DNDC dla województw i Polski z użyciem dwudziestoletnich serii danych meteorologicznych. Stwierdzono, że symulowana emisja bezpośrednia podtlenku azotu dla Polski była zgodna z przyjętym współczynnikiem emisji. Symulowana emisja amoniaku była większa od przyjętego współczynnika emisji. Zastosowanie w symulacjach systemów uprawy zwiększających sekwestrację węgla organicznego, takich jak uprawa konserwująca oraz nawożenie obornikiem, zwiększało: wymycie i spływ powierzchniowy azotu oraz emisję bezpośrednią i pośrednią N2O. Wzrost tych emisji powinien był skompensowany z naddatkiem przyrostem ilości sekwestrowanego węgla organicznego w glebie, jeżeli bilans emisji gazów cieplarnianych ma był ujemny. (abstrakt oryginalny)

9

Badania nowoczesnych układów klimatyzacji powietrza korzystających z proekologicznych czynników ziębniczych

80%

Dąbrowski T. J.

Logistyka

|

2015

|

nr 3, CD 1

941-950

Artykuł przybliża metodologie badań nowoczesnych układów kondycjonowania powietrza w pojazdach samochodowych opartych o naturalne czynniki ziębnicze, budowę i zasadę działania a także problemy z związane z ich wykorzystaniem. Omówiono i porównano własności fizykochemiczne oraz ekologiczne syntetycznych czynników chłodniczych aktualnie stosowanych w pojazdach samochodowych oraz czynników pochodzenia naturalnego, a także przedstawiono różnice w konstrukcji układów realizujących obieg czynnika syntetycznego R134a oraz naturalnego R744 jak i różnicę w realizacji cyklu podkrytycznego oraz transkrytycznego. Omówiono przepisy regulujące stopień emisji szkodliwych syntetycznych czynników ziębniczych do atmosfery ziemskiej, oraz powody trudności z ograniczeniem emisji. (abstrakt oryginalny)

10

Statki do przewozu CO2 - potrzeba przyszłości?

80%

Starosta A.

Logistyka

|

2011

|

nr 4, CD

871-878

Emisja dwutlenku węgla jest uważana za jeden z głównych powodów globalnego ocieplenia. Szczególnie Unia Europejska chce bardzo mocno ograniczyć jego emisję. Jednym z pomysłów na rozwiązanie tego problemu jest przechwytywanie CO2 i przechowywanie go w strukturach geologicznych. Przygotowywane projekty zakładają wykorzystanie do tego celu wyeksploatowanych złóż ropy naftowej np. na Morzu Północnym. W tym celu potrzebne są jednostki, które przewiozą CO2 z lądu na morze. Artykuł prezentuje propozycję takich jednostek, jak i problemy, które muszą być uwzględnione podczas ich projektowania. (abstrakt oryginalny)

11

A Comparison of the Exhaust Emissions of a Vehicle Fuelled with Petrol and CNG in Turn

80%

Bielaczyc P., Szczotka A., Woodburn J.

Logistyka

|

2014

|

nr 6, CD 3

1906-1915

Technologia lekkich samochodów użytkowych jest dobrze rozwinięta i samochody zasilane CNG mają osiągi porównywalne do ich benzynowych odpowiedników. CNG jest powszechnie stosowane w silnikach spalinowych o zapłonie iskrowym, ponieważ ich układy napędowe są stosunkowe łatwe do przekształcenia z zasilania paliwami ciekłymi na zasilanie paliwami gazowymi, a ponadto znacznie wzrasta znaczenie gazu ziemnego jako paliwa używanego do transportu. Oprócz dostępności w dużej ilości i atrakcyjnej ceny rynkowej, paliwo to daje również istotne korzyści w aspekcie emisji CO2 i związków szkodliwych spalin, co prowadzi do wzrostu wykorzystania gazu ziemnego jako paliwa silnikowego. Celem tego artykułu było określenie wpływu paliwa CNG na emisje spalin w zakresie nowych wymagań Euro 6 i porównanie emisji samochodu zasilanego CNG i benzyną. W tym celu wykonano testy na hamowni podwoziowej.W artykule zaprezentowano analizy wyników emisji CO, THC, CH4, NMHC, NOx- NO i NO2 oraz CO2 podczas testów na hamowni podwoziowej samochodu zasilanego alternatywnie CNG i benzyną. Wyniki pokazały różnice w zakresie emisji limitowanych związków szkodliwych spalin, dwutlenku węgla jak i udziału emisji NO i NO2 w całkowitej emisji NOx.(abstrakt oryginalny)

12

Dekompozycja redukcji emisji dwutlenku siarki w polskich elektrowniach, 1995-2008

80%

Iskrzycki K., Suwała W., Kaszyński P.

Polityka Energetyczna

|

2011

|

14

|

z. 2

107-125

Celem niniejszego artykułu jest określenie jakie czynniki wpływają na zmianę emisji końcowej SO2 w elektrowniach w latach 1995-2008. Aby to osiągnąć utworzono model dekompozycyjny, wyszczególniający wielkości kształtujące emisję. Model zakłada zależność między czynnikami: procesowym, paliwowym, sprawności oraz popytu. Dzięki przedstawionym metodom możliwe było określenie efektów pochodzących od wymienionych czynników. Uzyskane wyniki wskazują, iż największy wpływ na zmianę emisji końcowej SO2 miały dwa pierwsze efekty: procesowy i paliwowy. Natomiast efekt sprawności oraz popytu nie wpłynął znacząco na wynik końcowy. Dwie z trzech zastosowanych metod dają porównywalne wyniki, zaś metoda dekompozycji niedoskonałej charakteryzuje się nieco zawyżonymi wartościami. (abstrakt oryginalny)

13

Analiza dekompozycyjna wzrostu emisji gazów cieplarnianych z transportu samochodowego na przykładzie Polski i Rumunii

80%

Gozdek A., Szaruga E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Transportu i Logistyki

|

2015

|

nr 29 Konkurencja i kooperacja w transporcie samochodowym

371-383

W artykule przedstawiono cele unijne z uwzględnieniem zmniejszenia emisji GHG, ze szczególnym uwzględnieniem transportu samochodowego i rekomendacji dotyczących tego celu. W dalszej kolejności przedstawiono kwerendę literatury, w której przytoczono badania oparte na metodzie LMDI i odnoszące się do emisji dwutlenku węgla. Kolejna część artykułu zawiera część empiryczną, w której ujęte są badania dla Polski i Rumunii, przedstawiające zmiany GHG w okresie 5-letnim (2008-2012) oraz roczne zmiany GHG w latach 2008-2012. W artykule określono zarówno źródła wzrostu GHG z transportu samochodowego, jak i czynniki je łagodzące. (abstrakt oryginalny)

14

Analiza możliwości ograniczenia emisji gazów cieplarnianych ze statków dalekomorskich

80%

Kowalski J.

Logistyka

|

2018

|

nr 3

49-53

W artykule przedstawiono możliwości ograniczania emisji gazów cieplarnianych ze statków dalekomorskich. Przedstawiono również analizę tych rozwiązań. W ogólnym zarysie metody ograniczania emisji gazów cieplarnianych sprowadzają się do zwiększenia efektywności energetycznej statków poprzez zwiększenie efektywności działania źródeł energii w tym silników okrętowych, zwiększenie efektywności napędu statku, minimalizowanie zużycia energii na statku, wzmożone działania nad odzyskiwaniem energii odpadowej oraz wprowadzenie rozwiązań pozwalających na optymalizację przebiegu rejsu statku. Wszystkie przedstawione grupy metod polegają na zmniejszeniu wartości współczynnika EEOI (Energy Efficiency Operational Indicator), określającego stosunek zużytego paliwa do iloczynu przepłyniętej odległości i masy przewożonego ładunku. Zgodnie z przedstawioną analizą na uwagę zasługują metody zmierzające do ograniczania zużycia energii na statku i optymalizacja przebiegu trasy rejsu. Co prawda metody te nie powodują znaczących redukcji emisji, ale nie generują znacznych kosztów inwestycyjnych jak to ma miejsce w przypadku pozostałych przedstawionych metod.(abstrakt oryginalny)

15

Unijny handel uprawnieniami zbywalnymi na emisję CO2

80%

Kudełko M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2011

|

nr 37

241-251

Zakres pożądanej (optymalnej) redukcji emisji zanieczyszczeń, w tym CO2, powinien wynikać z porównania jej kosztów i korzyści. Wyznaczony w ten sposób "limit" emisji może być osiągnięty za pomocą zestawu instrumentów ekonomicznych, w tym handlu uprawnieniami zbywalnymi. W artykule przedstawiono istotę działania tego narzędzia. Wskazano na podstawową zaletę tego instrumentu w postaci oszczędności kosztów. Opisano najistotniejsze zasady unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji CO2 (EU ETS) oraz uwarunkowania jego działania dla Polski. Zaakceptowane przez UE bardziej restrykcyjne przepisy obowiązujące po 2012 roku, polegające na zamianie obecnego darmowego przydziału uprawnień na system aukcyjny, w zasadniczy sposób wpłyną na zwiększone koszty funkcjonowania przedsiębiorstw objętych tym systemem. (abstrakt oryginalny)

16

Europejska polityka energetyczna a globalny scenariusz redukcji emisji CO2

80%

Wolska P.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

|

2008

|

18

|

nr 12

215-230

W niniejszej pracy podjęto próbę syntetycznego przedstawienia owych reguł związanych z ograniczeniami emisji CO2, zdefiniowanych przez Europejską Politykę Energetyczną (EPE). Politykę tę z jednej strony usytuowano w uwarunkowaniach globalnych wynikających z Protokołu z Kioto, a z drugiej - pokazano jej wpływ na funkcjonowanie polskiego sektora elektroenergetycznego.

17

Possibilities of Reducing Ammonia Emissions from Agriculture - Scenario for 2030

80%

Jarosz Z., Faber A.

Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu

|

2020

|

22

|

z. 2

41-48

Celem badań było wskazanie możliwości ograniczenia emisji amoniaku w 2030 roku, w wyniku podejmowania działań zawartych w "Kodeksie doradczym dobrej praktyki rolniczej dotyczącej ograniczenia emisji amoniaku". Szacunki emisji wykonano na podstawie metodyki opublikowanej przez Europejską Agencję Środowiska w 2016 roku. Projekcję wykonano dla każdej kategorii źródeł (produkcja zwierzęca, stosowanie mineralnych nawozów azotowych) oraz oszacowano całkowitą emisję amoniaku w 2030 roku, a uzyskane wyniki odnoszono do bazowego roku 2005. Na podstawie przeprowadzonych analiz można stwierdzić, że osiągnięcie celów redukcyjnych wskazanych w dyrektywie NEC będzie trudne. Nie podejmując żadnych działań przyczyniających się do ograniczenia emisji amoniaku w 2030 roku, należy się spodziewać wzrostu całkowitej emisji o 2,7%. Rozpatrując zaś obie kategorie źródeł emisji osobno, należy oczekiwać wzrostu emisji NH3 o ponad 45% ze stosowania nawozów mineralnych i spadku o 6% z produkcji zwierzęcej. Największy wpływ na ograniczenie całkowitej emisji amoniaku może mieć szybkie przyorywanie nawozów naturalnych (najlepiej w ciągu 4 godzin od aplikacji). Dużym potencjałem charakteryzuje się także działanie polegające na zastępowaniu mocznika saletrą amonową (-12,4) oraz bezrozbryzgowa aplikacja gnojowicy z jednoczesnym przyorywaniem obornika (-11,0%).(abstrakt oryginalny)

18

Low Carbon Development Pathways in Indian Agriculture

80%

Wang S. W., Lee W.-K., Son Y.

Change and Adaptation in Socio-Ecological Systems

|

2017

|

3

|

nr 1

18-26

Indian agriculture sector is a significant emitter of Green House Gas (GHG), which is projected to increase by 47% between 2011 and 2020. In response to this, India has committed itself to voluntarily reduce its emissions intensity (emissions per unit GDP) between 20 to 25 percent below 2005 levels by 2020. This would require rapid and significant scaling up of mitigation efforts including the agriculture sector, which remains a challenge, as mitigation is not a priority in Indian agriculture. The study found out that in-spite of numerous mitigation technologies that are readily available for takeoff, the scale of adoption and deployment is far from sufficient to meet the emission targets set by the Government of India, mainly due to lack of financial incentives, capacity building of farmers, and an enabling policy at different levels. This study identified a suite of feasible interventions for promoting low carbon agriculture such as: low tillage systems as it has negative costs due to savings on tillage and fuel; introduction of superior livestock breeds to reduce numbers (especially unproductive cattle) and increase yield; use of livestock wastes to produce energy for cooking and heating through bio-gas technology can not only reduce methane emission but also save electricity costs for the households and; introduction of carbon credits and exploration of domestic carbon markets. An enabling policy environment must be created for these interventions to take off. (original abstract)

19

Challenges Faced by the EU's Energy Policy on CO2 Emissions From 1997-2017, Including Bilateral Trade Between the EU and the US

80%

Fortuński B.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska

|

2020

|

z. 147 Modernity of industry and services

109-127

Purpose of research: The European Union has three main objectives in its energy policy. The most crucial one is due by 2020, to reduce greenhouse gas emissions (mainly CO2) by at least 20% below 1990 levels. This research attempts to calculate Actual-Open CO2 emission in the EU countries for the years 1997-2017, including in the calculation export and import of CO2 in products and services from the USA. Design/methodology/approach: This study takes into account the USA and 27 European countries (all the EU members without Malta). Actual-Open CO2 emissions were obtained by applying the appropriate Actual Emission Factor. The calculation takes into consideration the transfer of CO2 in exported products and services from the USA to the EU and vice versa. Findings: It has become apparent, that Actual-Open CO2 emission statistics in the EU member states are different from the Official-Closed CO2 emission data. This has raised several challenges: 1) A change should be considered in the approach to the reduction of CO2 emission in the EU energy policy, to take into account CO2 emission balance with other countries. 2) To implement this, the EU needs an instrument that would lead other countries to look at their CO2 emissions in a similar manner to the EU. 3) EU member states should redefine their approach to the import of goods from countries with a lower production cost due to their less stringent approach to environmental problems. Originality/value: The survey presents actual CO2 emission values in the EU countries incorporating net gain/loss from the US imports/exports.(original abstract)

20

Integrating the Cost of the Carbon Footprint within the Income Statement : Tests on Seven Polish Firms

80%

Cathala C.

e-Finanse

|

2021

|

17

|

nr 2

32-43

Purpose: Even if popular, carbon accounting is not yet compulsory for companies. However, it should be and certainly will be. From the state's point of view, this will be a prerequisite to respecting its international commitments. From the point of view of companies, it is also necessary because they use, in part for free, limited resources to create value-added [...] and they generate externalities which are not yet fully measured and communicated. Our purpose is to propose a relatively new metric, which is quite simple and could be applied to all companies, especially small ones (turnover < EUR 10 million). Design/methodology/approach: Our metric in this paper is linked to the income statement and measurement of the output of carbon used in the production process of goods and/or services. We compare the use of carbon by seven Polish companies in seven different sectors from 2014 to 2020. The metric is computed in the same way for the firms in our sample and is based on information which must be stated on the yearly income statement. Findings: From our empirical tests, we observe that comparison can first be made between firms and sectors. As expected, the impact is far more important for industries than for service companies. In terms of volatility, we reach the same result. However, this volatility is not linked to the nature of the companies but more to the volatility of the carbon price. As a first step, this gives an interesting and rough measure of the cost of the carbon emission per company per year. (original abstract)