Szybki rozwój nowych technologii, zapoczątkowany w latach 90. XX w., głównie sieci cyfrowych i Internetu, doprowadził do gwałtownych zmian we wszystkich dziedzinach ludzkiego życia, w tym także do zmian w sferze wykonywania przez człowieka pracy (w ramach stosunku pracy). Pracodawca, pod którego kierownictwem pracownik ma wykonywać pracę określonego rodzaju (w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę i na jego rzecz), zgodnie z przepisem art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - zyskał nowe narzędzia techniczne, które pozwalają mu na kontrolę wykonywania pracowniczych obowiązków w odmienny niż dotychczas sposób i za pomocą nowoczesnych narzędzi. Kontrola bezpośrednia, tj. obserwacja, i metoda kontroli papier - ołówek zostały zastąpione kontrolą odpersonifikowaną opartą na działaniu nowoczesnych narzędzi technicznych. W związku jednak z brakiem w kodeksie pracy, de lege lata, regulacji kontroli pracowników expressis verbis, poważne dylematy prawne wiążą się z korzystaniem przez pracodawcę z tego typu możliwości, szczególnie że dokonywanie czynności kontrolnych wkracza w sferę konkurencji dóbr i interesów stron stosunku pracy. Ich wyważenie wymaga, moim zdaniem, interwencji ustawodawcy. Teza o konieczności stworzenia wyraźnych norm prawnych, które regulowałyby wskazaną materię wymaga jednak uzupełnienia, gdyż istotę problemu stanowi kształt uprawnienia pracodawcy do kontroli, w szczególności zaś wyznaczenie granic tego uprawnienia. Analiza źródeł uprawnienia pracodawcy do kontroli oraz regulacji prawnych, które wiążą się z dokonywaniem czynności kontrolnych przez pracodawcę, stanowi punkt wyjścia do skonstruowania katalogu zasad kontroli, które powinny obowiązywać niezależnie od zmieniających się jej form. Dokonanie przeglądu nowych możliwości technicznych daje z kolei asumpt do uwypuklenia postulatu dotyczącego kształtu proponowanych norm prawnych, konwergencji prawa i nowych technologii. Obecne rozwiązanie - brak wyraźnych norm ustawowych dotyczących kontroli - nie jest według mnie satysfakcjonujące, gdyż nie zapewnia dostatecznej ochrony dóbr i interesów stron stosunku pracy, szczególnie pracownika, co jest niezwykle jaskrawe w dobie bardzo szybkiego rozwoju nowych narzędzi technicznych kontroli i łatwości korzystania z nich przez pracodawcę w procesie kontroli. Poniższa analiza wskazuje, po pierwsze, skąd wynikają i jakich kwestii dotyczą problemy prawne związane z kontrolą pracowników, po drugie zaś, jaki jest wpływ rozwoju nowych technologii, z których pracodawca korzysta w procesie kontroli, na sferę dóbr i interesów stron stosunku pracy. Rozważania zostały ograniczone jedynie do wybranych kwestii związanych z kontrolą pracowników, gdyż temat ten przekracza znacznie ramy tego opracowania, które koncentruje się na argumentacji uzasadniającej tezę o konieczności skonstruowania prawa do kontroli pracownika i propozycji kształtu tego prawa; prawa egzekwowalnego, przewidywalnego, racjonalnego; prawa, które zapewnia właściwą, a nie jedynie iluzoryczną ochronę dóbr i interesów stron stosunku pracy. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.