Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  European Landscape Convention
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W artykule przeanalizowano stan realizacji zapisów Europejskiej Konwencji Krajobrazowej w Polsce w kontekście obowiązku opracowania audytu krajobrazowego. Głównym celem badań było wykazanie, czy audyt krajobrazowy realizuje zalecenia zawarte w Konwencji ratyfikowanej przez Polskę w 2004 roku. Drugim celem była ocena możliwości wykorzystania metody wykonania audytu w skali pojedynczej gminy oraz określenia rekomendacji w zakresie gospodarowania wodą w krajobrazie. Aby zrealizować założone cele, przetestowano metodę wyznaczania krajobrazów priorytetowych, zawartą w projekcie rozporządzenia w sprawie audytu krajobrazowego na przykładzie gminy Kąty Wrocławskie, graniczącej bezpośrednio z Wrocławiem. Na tej podstawie wskazano podstawowe zalety i wady przyjętych rozwiązań. (abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Rural Landscape as a Value of Cultural Heritage
63%
Autorka - etnolog i antropolog kultury - broni tezy, że krajobraz wiejski jest ważnym komponentem dziedzictwa kulturowego. Wirtualne "cyberprzestrzenie" urastają do alternatywnego środowiska życia. Przestrzeń fizyczna traci podstawy wyjaśniania świata i kształtowania doświadczeń człowieka. Zdegradowany krajobraz kulturowy wsi jest świadectwem błędnych koncepcji, a przestrzeń wsi skupia efekty deficytu wrażliwości na "długie trwanie". W opozycji do ujęć postmodernistycznych autorka przeciwstawia się próbom zdestabilizowania kultury. Kultura jest ważna i ma znaczenie. Ochrona krajobrazu rolniczego jako szczególnie wrażliwej i cennej jakości ma sens. W konkluzji sugeruje pogłębienie refleksji humanistycznej, aby można było wdrożyć w sposób optymalny zalecenia Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. (abstrakt oryginalny)
Celem prezentowanego opracowania jest identyfikacja najważniejszych problemów w polityce krajobrazowej Polski w kontekście ochrony krajobrazu i zagospodarowania przestrzennego kraju. Wyartykułowano najważniejsze wyzwania, jakie stoją przed nami w kontekście kreowania polityki krajobrazowej w Polsce, a efekt ich realizacji zależy od nas wszystkich, zarówno środowisk naukowych, biznesowych, elit politycznych, jak i całego społeczeństwa.(fragment tekstu)
Landscapes can be understood as social ecological systems under constant change. In Europe various territorial dynamics pose persistent challenges to maintaining diverse landscapes both as European heritage and in their capacity to provide vital functions and services. Concurrently, under the competence of cohesion policy, the EU is attempting to improve policy making by better policy coordination and respecting regional specifics. This paper explores the question how a policy dedicated to landscape can help to handle territorial change and support territorial cohesion. It presents results and performances of the ESPON applied research study LP3LP: (1) a common landscape policy for the Three Countries Park, across the Dutch, German and Belgium borders, including a spatial landscape vision, a governance proposal of adaptive landscape management, and thematic strategies dealing with green infrastructure, cultural heritage, complementary biomass and quality production; (2) recommendations at the EU level. In discussing the significance of a landscape approach for EU policy, three dimensions of landscape are linked with important aspects of territorial cohesion: 'landscape as asset' addressing natural-cultural territorial capital as an indigenous base for smart, sustainable, and inclusive development; 'landscape as place' stressing the relevance of landscape for place-based policies; and 'landscape as common ground' highlighting its potential for horizontal, vertical, and territorial integration. (original abstract)
5
Content available remote Audyt krajobrazowy narzędziem innowacji społecznej
63%
W artykule zaprezentowano zagadnienia dotyczące wprowadzania procedury audytu krajobrazowego, wynikającego z przyjęcia przez Polskę Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Autorki za wiodące zagadnienie uznały partycypację społeczną i jej rolę podczas wdrażania audytu. Dokonano oceny procedury partycypacji społecznej w dwóch wariantach, wynikającej z obowiązujących przepisów prawnych oraz zaproponowanej w metodyce wykonywania audytu. Wnioski z przeprowadzonej oceny pozwalają stwierdzić, że tak nowatorskie narzędzie jak audyt może okazać się niewykorzystaną szansą na wprowadzenie ważnej społecznej innowacji. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Ochrona przestrzeni publicznej w świetle tzw. ustawy krajobrazowej
63%
Artykuł prezentuje nowe rozwiązania prawne zawarte w ustawie z dnia 24 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015, poz. 774) nazwaną ustawą krajobrazową , których zasadniczym celem było stworzenie instrumentów prawnych służących ochronie przestrzeni publicznej. Zmiany legislacyjne były konsekwencją ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polskę Europejskiej Konwencji Krajobrazowej uchwalonej we Florencji 20 października 2000 r. Ustawa krajobrazowa wprowadziła definicję legalną krajobrazu i jego ochronę zwłaszcza w zakresie lokalizacji reklam, pobierania opłat , sporządzania audyty krajobrazowego przez samorządy terytorialne. (abstrakt oryginalny)
Polska jest sygnatariuszem szeregu międzynarodowych umów, m.in. Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Wiele o ochronie przyrody i dóbr kultury mówi się i pisze w dokumentach strategicznych, a mimo to ciągle obserwuje się utratę tych zasobów i zachwianie ładu przestrzennego. Powodem nasilenia dyskusji na ten temat stała się obowiązująca od 11.09.2015 r. ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu, potocznie zwana "ustawą krajobrazową". Ma ona pomóc samorządom zadbać o ład przestrzenny i ochronę krajobrazu, wprowadzając wymóg identyfikacji i oceny krajobrazów, a także ustalenia standardów jakości krajobrazu z uwzględnieniem aspiracji społecznych. Czas pokaże, jak samorządy regionalne i lokalne wywiążą się z nałożonych obowiązków, jednak bez woli współpracy między poszczególnymi szczeblami planowania i gospodarowania przestrzenią żadne kolejne nakazy i zakazy, płynące z audytów krajobrazowych czy innych regulacji prawnych, mogą nie być skuteczne.(abstrakt oryginalny)
Od lat 70. ubiegłego wieku nasiliły się badania i opracowania dotyczące wielofunkcyjności i zróżnicowania krajobrazu kulturowego obszarów wiejskich. W artykule podjęto próbę wykazania zróżnicowania procesu wielofunkcyjności obszarów wiejskich w okresie 1970-2010. Następnie przedstawiono konsekwencje wielofunkcyjności w wiejskim krajobrazie kulturowym w ujęciu regionalnym i krajowym. W artykule dokonano zwięzłej charakterystyki 9 typów krajobrazu wiejskiego w Polsce: rolniczego, leśnego, turystyczno-wypoczynkowego, mieszkaniowo-usługowego (zurbanizowanego), górniczoprzemysłowego, osadniczego, wielofunkcyjnego (mieszanego), komunikacyjnego oraz dziedzictwa kulturowego. Zwrócono też uwagę na czynniki kształtujące wiejski krajobraz kulturowy w Polsce w przyszłości, zgodnie z wdrażanymi zasadami i normami Europejskiej Konwencji Krajobrazowej z 2000 r.(abstrakt oryginalny)
Ochrona krajobrazu i jego świadome kształtowanie są przedmiotem wzmożonego zainteresowania specjalistów wielu dziedzin. Powodem tego zainteresowania jest pogarszanie się stanu otoczenia, a co za tym idzie jakości życia. Niekorzystne zmiany krajobrazu są spowodowane głównie rozwojem cywilizacyjnym i niewłaściwym gospodarowaniem przestrzenią. Przeciwdziałanie dalszym negatywnym przekształceniom krajobrazu powinno być przedmiotem zainteresowania władz na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym. 24 czerwca 2004 roku Polska ratyfikowała Europejską Konwencję Krajobrazową (EKK) sporządzoną w 2000 roku we Florencji. Władze zobowiązały się do dbałości o jakość rodzimego krajobrazu, stanowiącego część dziedzictwa kultury europejskiej. Pomimo kilkukrotnych prób, w wyniku których powstały wstępne opracowania analityczne konwencja nie została w Polsce wdrożona. Wdrażanie zapisów konwencji wymaga identyfikacji krajobrazów na obszarze Polski i określenia ich wartości. Działania te wymagają usystematyzowanego podejścia do przeprowadzenia oceny krajobrazów będącej podstawą do opracowania mapy krajobrazowej. Praca prezentuje wybrane założenia metodyczne typologii krajobrazu i oceny jego jakości w aspekcie ich przydatności do implementacji Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Przedstawiona w pracy propozycja metodyki oceny walorów estetycznych krajobrazu wpisuje się w aspekt uregulowań prawnych jakim jest konieczność wprowadzania audytu krajobrazowego. Jednym z etapów tego audytu jest określenie lokalizacji krajobrazów szczególnie cennych (priorytetowych) ze względu na wartości estetyczne. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy tematu partycypacji społecznej w kontekście zadań wyznaczanych przez Europejską Konwencją Krajobrazową i prezydencki projekt tzw. ustawy krajobrazowej. Autorka przedstawia założenia teoretyczne i projekt plebiscytu, czyli konkursu internetowego "Piękna Polska", którego celem jest poznanie stosunku społeczeństwa do krajobrazu. (abstrakt oryginalny)
Mija 10 lat od podpisania przez Polskę Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. W tym czasie wzrosło zainteresowanie władz samorządowych i administracji publicznej kwestią krajobrazu. W artykule autorka podkreśla, że wdrożenie przepisów Konwencji wymaga odpowiedniego planowania i przygotowania strategii rozwoju przestrzennego, opracowania zasad zarządzania krajobrazem we wszystkich jego poziomach (materialnym, fizjonomiczno-estetycznym, symbolicznym), a przede wszystkim wprowadzenia racjonalnej polityki kształtowania i ochrony krajobrazów. Współczesna polityka przestrzenna musi uwzględniać zasady rozwoju zrównoważonego. W odniesieniu do krajobrazu nie da ich się jednak urzeczywistnić bez zasadniczych zmian prawnych i zmian w mentalności obywateli. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy kluczowych problemów ochrony i kształtowania krajobrazu w Polsce w nawiązaniu do Europejskiej Konwencji Krajobrazowej oraz przepisów projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu. Projekt ten jest bezprecedensową próbą powstrzymania degradacji krajobrazu. Jego skuteczność może ograniczać postępująca liberalizacja przepisów w zakresie planowania przestrzennego i prawa budowlanego, lecz związane z nim prace eksperckie i publiczne spory otwierają dyskusję o jakości krajobrazu w kontekście jakości życia. (abstrakt oryginalny)
Ratyfikacja Europejskiej konwencji krajobrazowej determinuje w Polsce i obowiązek prowadzenia polityki w zakresie ochrony krajobrazu, gospodarowania krajobrazem i jego planowania. Obejmuje to konieczność określenia ogólnych zasad, strategii i wytycznych, pozwalających na wdrożenie zestawu środków prowadzących do osiągania zrównoważonego gospodarowania zasobami krajobrazu. Zrównoważone gospodarowanie krajobrazem to działanie mające na celu zapewnienie regularnego przepływu energii, materii i informacji w krajobrazie pomiędzy elementami jego struktury, zapewniające ciągłość funkcji przyrodniczych i gospodarczych świadczonych przez krajobraz. Proces zrównoważonego gospodarowania krajobrazem obejmuje etap planowania krajobrazu, korzystania z jego zasobów i walorów przez gospodarkę i człowieka oraz działania ochronne w sposób nienaruszający przyrodniczej równowagi krajobrazu. Celem artykułu jest omówienie klasyfikacji zasobów i walorów krajobrazowych będących podstawą procesów gospodarowania krajobrazem oraz czynników warunkujących poziom ich wykorzystania (fragment tekstu)
Zapisany w ustawie krajobrazowej obowiązek sporządzania audytów krajobrazowych jest efektem wdrażania Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Ograniczenie audytu do skali regionalnej (mezoregionów) nie sprzyja identyfikacji lokalnej specyfiki krajobrazu, zwłaszcza w odniesieniu do jego aspektów kulturowych, kompozycyjnych i percepcyjnych. Jeżeli audyt krajobrazowy ma być rzeczywistym narzędziem służącym ochronie krajobrazu w planowaniu przestrzennym, niezbędne jest sporządzanie go również dla jednostek niższego rzędu (mikroregionów), kompatybilnych ze skalą planowania miejscowego, uwzględniając perspektywę człowieka - obserwatora. Aspekty kulturowe, kompozycyjne i percepcyjne w znacznym stopniu decydują o przywiązaniu do miejsca oraz społecznej akceptacji krajobrazu. Powinny one stanowić podstawę prawidłowej jego ochrony i kształtowania na poziomie lokalnym, zwłaszcza w odniesieniu do krajobrazu nie uznawanego za "priorytetowy", lecz "zwyczajny", "codzienny". Artykuł stanowi przegląd przykładów zastosowania metod z zakresu architektury krajobrazu, uwzględniających lokalną specyfikę przestrzeni i wykazujących możliwość jej uwzględnienia w planowaniu miejscowym. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Zoning as an Instrument of Landscape Protection of Health Spa Resorts in Poland
51%
The paper discusses the issue of the "A", "B", "C" zones of spa protection regulated by "The law on spa treatment, health resorts and its protected areas, and on health resort administrative districts" (2005) as part of the spa area or spa protection area, defined in a spa statute, established in order to protect healing medical properties and natural medical resources in the respect of values of environment protection and spa facilities. The aim of the research, the results of which arepresented in the paper, was to identify the problems related to the functioning of protection zones in spas in Polish. In addition, an attempt was made to assess the efficiency of zoning as an instrument of landscape protection, defined by the European Landscape Convention as a geographical-psychological reality perceived in a multi-sensory way. In the course of the research, selected planning and strategic documents were analysed, including spa statutes. On their basis, the cities in Poland with the largest and smallest area of the A zone of spa protection and health resorts in Poland according to the size of the area of different types of spa protection zones were compared. The outcomes of the research were juxtaposed with the conclusions drawn in the report of the Supreme Audit Office (2016). It was shown that the spa protection zones, due to their protection, the function that determines the preservation of the therapeutic qualities of the landscape should be treated as an indispensable tool for protecting the landscape of spa resorts.(original abstract)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.