Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Shifting Emphasis of the ENP: is the EaP Less 'Sexy'?

100%

Stępniewski T., Visvizi A.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

199-210

The ENP is an offspring of the EU's ambition to manage its relations with countries located in the Southern Mediterranean. In this sense, starting with the Barcelona Process and the ensuing Euro-Mediterranean Partnership, the power of political gravity in the ENP has always pulled this policy framework toward the South. From this perspective, the ability of the governments of Poland and Sweden to successfully promote the idea of the establishment of the Eastern Partnership, meant as a way of re-balancing the ENP's focus and pre-empting the emergence of a possible power vacuum in the region, deserves particular attention and applaud. To certain extent and in a forward thinking manner, once agreed upon, the EaP became a powerful instrument for the EU to manage its relations with countries beyond its eastern borders. Today, given the developments in the EU's southern and eastern neighbourhood, the salient question is if the EaP will retain the clout it requires if the EU is to efficiently manage its relations with countries Eastern Europe and in the broadly conceived post-Soviet space. The objective of this paper is outline the key problems and challenges that may protract the EU's capacity to do that.(original abstract)

2

Blaski i cienie Partnerstwa Wschodniego Unii Europejskiej

100%

Barburska O.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2015

|

nr 4

49-70

Przedstawiono genezę Partnerstwa Wschodniego. Omówiono założenia, instytucje i mechanizmy oraz finansowe i ekonomiczne aspekty Partnerstwa Wschodniego.

3

Europejska Polityka Sąsiedztwa i Rosja

100%

Gretskiy I., Treschenkow E.

Stosunki Międzynarodowe

|

2013

|

47

|

nr 1

133-146

Rozszerzenie Unii Europejskiej w 2004 r. znacznie zmieniło jej wschodnie granice. Powiększona Unia przybliżyła się do przestrzeni poradzieckiej, która już tradycyjne postrzegana jest przez rosyjskie władze jako strefa żywotnych interesów i bezpieczeństwa Rosji. W tym kontekście na plan pierwszy wysuwa się kwestia rosyjskiego postrzegania Europejskiej Polityki Sąsiedztwa (EPS). W literaturze naukowej dość wyczerpująco rozwinięte zostały różnorodne aspekty postrzegania Europejskiej Polityki Sąsiedztwa przez państwa, które są obiektami tej polityki. Jednakże postrzeganie jej przez Rosję - jednego z najważniejszych aktorów w regionie - pozostało poza dyskursem naukowym. Większość ekspertów najczęściej i najchętniej podejmuje problematykę Partnerstwa Wschodniego, często zapominając o tym, że jest ono częścią EPS. Autorzy mają na celu zbadanie kwestii postrzegania Europejskiej Polityki Sąsiedztwa przez rosyjskich polityków oraz środowisko ekspertów, poczynając od dyskusji na temat samej idei EPS, a kończąc na kształtowaniu się jej wymiaru wschodniego - programu Partnerstwa Wschodniego. (fragment tekstu)

4

Ewolucja południowego wymiaru Europejskiej Polityki Sąsiedztwa po Arabskiej Wiośnie

100%

Diawoł-Sitko A.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

nr 3 Stosunki międzynarodowe na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie

213-228

Celem artykułu jest analiza ewolucji Europejskiej Polityki Sąsiedztwa - w szczególności jej wymiaru południowego - po Arabskiej Wiośnie. Od czasu tych wydarzeń Unia kilkukrotnie zmieniała dokumenty strategiczne EPS, próbując dostosować swą politykę do zmian zachodzących w regionie. Zainicjowana w 2004 r. polityka sąsiedztwa stała się jednym z najambitniejszych przedsięwzięć Unii Europejskiej wobec najbliższych sąsiadów Europy - oparta na doświadczeniach procesu akcesyjnego, zaoferowała partnerom pomoc finansową oraz integrację niemal we wszystkich obszarach współpracy. Równocześnie Unia położyła nacisk na reformy demokratyczne i przestrzeganie praw człowieka. Powstania arabskie postawiły jednak logikę i skuteczność polityki sąsiedztwa pod znakiem zapytania - w 2011 r. rozpoczął się proces zmian jej założeń, będący wyrazem konsensusu w instytucjach UE i państwach członkowskich co do konieczności dostosowania strategii współpracy z sąsiadami Unii, do rzeczywistych możliwości, wyzwań i problemów. (abstrakt oryginalny)

5

The Socio-cultural Dimension of the Southern Partnership: Contingencies and Prospects

100%

Górak-Sosnowska K., Danecki J.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

107-119

This paper examines the socio-cultural dimension of the EU's policy towards countries in the Southern Mediterranean (SEM) region. It dwells on the specific provisions of the Euro-Mediterranean Partnership (EMP) as well as the most recent programmes. From this perspective those programmes' relevance and effectiveness are discussed.(original abstract)

6

The Challenges of Ukraine's European Choice in the Context of the Kremlin's Neo-Imperialist Policies During Volodymyr Zelenskyy's Presidency

100%

Stępniewski T., Szabaciuk A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2021

|

nr 4

51-65

This article attempts to analyse the situation in Ukraine in the face of ongoing Russian aggression and increasing pressure from the Kremlin towards Eastern European states. The armed conflict taking place in Ukraine means that the geostrategic situation of Eastern Europe has changed. In this context, the Eastern Partnership, which was meant to be one of the key instruments shaping international relations with the states neighbouring the EU in the East, is quite often seen as an ineffective or even obsolete tool. There can be no doubt that the greatest problem for the Eastern Partnership is that the project is seen in geopolitical categories - thinking of the countries of the Eastern Partnership in the context of the necessity for them to choose between the European Union and Russia (listening to statements by the EU's political decision-makers, it can often seem that those states have no other option). The key research question is whether we will be dealing with an assertive EU policy in tandem with current US policy, or whether there will be another reset in relations between the West and the Russian Federation.(original abstract)

7

Dylematy unijnej polityki sąsiedztwa oraz wyzwania dla polityki zewnętrznej UE na Bliskim Wschodzie, Afryce Północnej i Ameryce Łacińskiej

100%

Mizerska-Wrotkowska M.

Przegląd Europejski

|

2015

|

nr 1

122-141

Celem artykułu jest analiza wyzwań dla polityki zewnętrznej Unii Europejskiej w trzech - traktowanych jako case studies - obszarach zainteresowania tej organizacji: w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie oraz w Ameryce Łacińskiej. Podjęto problemy badawcze zmierzające do odpowiedzi na następujące pytania: Jak uczynić Europejską Politykę Sąsiedztwa bardziej efektywną? Na czym polega brak konsekwencji w polityce Unii Europejskiej wobec państw arabskich? Jakie wyzwania stoją przed Unią Europejską w Afryce Północnej? Jaki jest, a jaki powinien być udział Unii Europejskiej w bliskowschodnim procesie pokojowym? Jaka jest rola Unii Europejskiej w rozwiązaniu kryzysu w Syrii? Na czym polegają ograniczenia unijnej polityki w Ameryce Łacińskiej? Przy pisaniu artykułu wykorzystano metody analizy i krytyki źródeł oraz analizę porównawczą. (abstrakt oryginalny)

8

External and internal liberalization that ENP promotes as transmission belts of democratization and political stability: success and failure revisited - the Southern Dimension

75%

Zajaczkowski M.

Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace / Szkoła Główna Handlowa

|

2017

|

nr 3

87-106

The European Neighborhood Policy (ENP) was launched in 2004 with the aim of building new political and economic relations between the EU and its Southern and Eastern neighboring states through support for introduction of reforms and systemic changes in the partner states. In the South, the initiative covered ten countries: Algeria, Egypt, Israel, Jordan, Lebanon, Libya, Morocco, Palestine, Syria and Tunisia. It was associated with better political and economic relations with the EU, which should result in a wider access to the European market for Mediterranean goods and a larger foreign direct investment in$ow to the partner countries' markets. The aim of the paper is to analyze the effects of ENP on the Southern Mediterranean neighbors in the context of economic liberalization and pro-democratic changes. The paper analyses two problems: economic development and trade liberalization offered by ENP through deeper integration with the EU and marketoriented regulations. The second problem analyzed in the paper concerns the process of democratic changes that the EU committed to promote. Due to the highly controversial nature of democratization for the Mediterranean states, it was replaced by the idea of good governance. For this purpose, general trends within the Mediterranean societies in their approach to that notion of governance are presented. (original abstract)

9

Przeobrażenia w europejskiej polityce spójności z perspektywy Polski

75%

Szprynger W.

Polityka Gospodarcza

|

2006

|

nr 13

171-182

Przedstawione w raporcie propozycje Komisji Europejskiej są zbieżne z interesami Polski Korzystne jest utrzymanie Funduszu Spójności, który według pierwotnych założeń miał mieć jedynie charakter przejściowy. Spośród wszystkich polityk koordynowanych przez Wspólnotę największy udział posiadamy jedynie w alokacjach Funduszu Spójności. (...) Zwrócona została uwaga na całkowicie równorzędną rolę spójności przestrzennej w kształtowaniu polityki regionalnej oraz na trudności przy ocenie stopnia zaawansowania. Wskazano na możliwość przedmiotowego i podmiotowego ujęcia polityki spójności oraz na perspektywy dla przejścia od konkurencyjności do współpracy. Wymieniono cztery nowe instrumenty polityki współpracy zewnętrznej, koncentrując się przy tym na Europejskim Instrumencie Sąsiedztwa i Partnerstwa. (fragment tekstu)

10

The Geo-economics of the ENP: The Eurozone Crisis and the Global Financial Crisis

75%

Visvizi A., Stryjek J.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2017

|

nr 3

75-96

The global financial crisis 2008+ and the euro area crisis highlighted how fragile the institutional set-up of today's world is. Moreover, these crises reminded us that questions of international collaboration and multilateralism as well as questions of security, in all its dimensions, remain as valid as ever. Taking these observations as a point of departure, this paper asks the question of how these twin-crises and their implications influenced the ENP and its efficacy. To this end, an integrated two-pronged approach to the study of the ENP is employed to gain a more comprehensive insight into the ENP, its evolution and the impact it can actually exert on the EU's neighbourhood.(original abstract)

11

The economic dimension of the EU cooperation with the Maghreb countries

75%

Salamon J.

Annals of Marketing Management & Economics

|

2016

|

2

|

nr 2

111-120

The present article discusses the collaboration between the Maghreb countries (the region is defined in broad terms, including the member states of the Union Arab Maghreb - Algieria, Libya, Morocco, Mauritania and Tunisia) and the European Union in terms of economic development. Of essential importance is the year 1995, when the countries signed the Barcelona Declaration. One of its priorities was "(...) the creation of a free trade area, the aim of which is the gradual elimination of customs barriers (tariff and non-tariff) in relation to the trade of manufactured products. Partners also provide for progressive liberalization of trade in agricultural products and services (...)". The Union for the Mediterranean and the European Neighbourhood Policy evolved gradually. The article examines bilateral documents (in particular in terms of financial assistance) and economic indicators such as the Index of Economic Freedom. (original abstract)

12

Processes of Deliberation and Negotiation in the Revamped ENP: Divergent modes of Governance that Emerge at the Intersection of EaP/SoP and the EU and its Member States

75%

Kwiecień J.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

183-197

The understanding of the process of negotiation as a mode of neighbourhood governance requires that three questions be explored, i.e. the salience of the EU enlargement policy as a source of inspiration for the European Neighbourhood Policy (ENP); the complexity of the negotiation process with several factors that shape the context, including most importantly the actors involved, their interests and preferences as well as their specific strategies, negotiation and communication styles; and the implications of the ideas behind the ENP as a result of which the target regions were treated in an uneven manner from the beginning. The paper seeks to assess the influence of the instrument of 'negotiation' on the background of other modes of neighbourhood governance. At the same time, it aims at furthering analysis of the ENP through the 'negotiation perspective' in order to deepen our understanding of this policy-framework.(original abstract)

13

The idea of the Southern Mediterranean and its Role in Shaping the Logic behind the Southern Dimension of the ENP

75%

Kwiecień J.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

87-105

Launching the relations between the EU and the Southern Mediterranean region was an outcome of a certain ambitious vision that was aimed at the creation of a common space for dialogue, exchange and cooperation in the name of peace, stability and wealth. However, the mix of challenges with involvement of foreign powers in particular, has made the unification of the Southern Mediterranean region almost impossible and, thus, the cooperation itself with the EU very hard. The aim of this study is to analyse the development of the EU-Southern Mediterranean relations referring to the institutional milestone points: establishment of the EMP, its absorption by the ENP, and finally, its revitalization in the form of the UfM. In the first three parts of the study, the subsequent institutional frameworks are presented and discussed with special attention paid to the bilateralism and regionalism issues. Then, a brief overview of further possible institutional solutions for the EU-Southern Mediterranean relations is considered. The study is concluded with some important remarks.(original abstract)

14

Testing the CEEs' Model of Transformation in the ENP Framework: Challenges and Opportunities: the Eastern Dimension

75%

Falkowski K.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

9-25

This paper addresses three intertwined questions: (i) to what extent the East-Central European (CEE) model of transformation can be emulated elsewhere, e.g. in countries of the Eastern Dimension (EDCs) of the European Neighbourhood Policy (ENP); (ii) if prospects of completing transformation exist; (iii) to what extent ENP can be conducive in this regard. To this end, first, the model of transformation in the CEEC countries is described; a synthetic, comparative analysis of transformation results in the CEEs and EDCs follows. Third, fundamental determinants of transformation in the EDCs are discussed. Finally, challenges to and prospects of reaching the 'critical mass' of transformation in the EDCs are highlighted.(original abstract)

15

The European Neighbourhood Policy and FDI: the Southern Dimension

75%

Stryjek J.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2016

|

Vol. 14, z. 6 The European Neighbourhood Policy: FDI, democratization, prospects

49-69

This paper addresses three intertwined questions: (i) to what extent the East-Central European (CEE) model of transformation can be emulated elsewhere, e.g. in countries of the Eastern Dimension (EDCs) of the European Neighbourhood Policy (ENP); (ii) if prospects of completing transformation exist; (iii) to what extent ENP can be conducive in this regard. To this end, first, the model of transformation in the CEEC countries is described; a synthetic, comparative analysis of transformation results in the CEEs and EDCs follows. Third, fundamental determinants of transformation in the EDCs are discussed. Finally, challenges to and prospects of reaching the 'critical mass' of transformation in the EDCs are highlighted.(original abstract)

16

Europejska polityka sąsiedztwa, czyli stakeholders management w wykonaniu Unii Europejskiej

75%

Kożuch B.

Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zarządzanie

|

2013

|

40

253-263

Unia Europejska znalazła się na granicy swoich możliwości absorpcyjnych. Brak możliwości kształtowania relacji z państwami sąsiedzkimi w oparciu o obietnicę akcesji wymógł na organizacji zmiany koncepcji zarządzania strategicznego. Artykuł ma na celu przedstawienie i dokonanie oceny Europejskiej Polityki Sąsiedztwa - bilateralnej sieci powiązań między Unią Europejską a krajami ościennymi - jako strategii opartej na idei stakeholders management. (abstrakt oryginalny)

17

Europejskie kraje WNP a unijna polityka sąsiedztwa

75%

Błaszczuk M.

Wspólnoty Europejskie

|

2004

|

nr 8 (153)

20-26

Perspektywa rozszerzenia Unii Europejskiej o kraje Europy Środkowej i Wschodniej skłoniła "Piętnastkę" do zajęcia się kwestią stosunków z nowymi sąsiadami. W wyniku rozszerzenia nastąpiło bowiem "przybliżenie" do Unii Rosji, Białorusi i Ukrainy. Jednocześnie ze względu na przewidywane przyjęcie Rumunii do UE w 2007 r. w debacie uwzględniono również stosunki z Mołdową. W trakcie wypracowywania koncepcji wzmocnienia współpracy z tymi krajami, Rada Europejska podjęła w 2002 r. decyzję o stworzeniu "szerszej" polityki sąsiedztwa, obejmującej również kraje basenu Morza Śródziemnego: Algierię, Egipt, Izrael, Jordanię, Liban, Libię, Maroko, Autonomię Palestyńską, Syrię i Tunezję. Ponadto w czerwcu 2004 r. do polityki tej zostały włączone trzy kraje Kaukazu Południowego: Armenia, Azerbejdżan i Gruzja. W nowych warunkach (po rozszerzeniu) Unia chce zapewnić stabilność i bezpieczeństwo całego ugrupowania. Oficjalnie określono to jako "stworzenie na zewnętrznych granicach UE obszaru dobrobytu i przyjaznego sąsiedztwa, który ma zapewnić stabilność, bezpieczeństwo i pomyślność ugrupowania". Cel ten ma zostać osiągnięty poprzez ściślejszą współpracę z nowymi sąsiadami, opartą na wspólnych wartościach i interesach, oraz niesienie pomocy sąsiadującym z UE słabszym ekonomicznie krajom. Dla Polski niezwykle ważna jest odpowiedź na pytanie o miejsce europejskich krajów Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) w tworzonej przez UE polityce, w tym w szczególności sąsiadujących z nią - Rosji, Ukrainy i Białorusi. (fragment tekstu)

18

Granice Europy w wyobrażeniach i praktykach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego

75%

Grzymski J.

Przegląd Europejski

|

2017

|

nr 3

58-76

Autor bada w niniejszym artykule wyobrażenia granic Europy zawarte w praktykach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego. W nawiązaniu do badań nad granicami oraz zastosowaniem konstruktywizmu w studiach europejskich, autor przekonuje, że owe wyobrażenia i praktyki ujawniają niejednoznaczne rozumienie wyobrażonej przestrzeni Europy i jej granicy między Europą a "nie-Europą" oraz Europą a Europą Wschodnią, bez określenia całkowitego wnętrza i zewnętrza. Nie-Europa oraz Europa Wschodnia są wyobrażane w praktykach i poszczególnych instrumentach polityki sąsiedztwa, jako geograficzna część kontynentu europejskiego lub jako "sąsiad Europy", ale będącymi zarazem w procesie stawania się bardziej "europejskimi". Artykuł pokazuje jak instrumenty polityki sąsiedztwa zmieniają rozumienie granic i tożsamości Europy.(abstrakt oryginalny)

19

Ukraina w Partnerstwie Wschodnim: osiągnięcia i perspektywy

75%

Bazhenova H.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

Vol. 17, z. 2 10 lat Partnerstwa Wschodniego UE - perspektywa Polski i Europy Środkowej

65-93

Celem niniejszego artykułu jest ustalenie głównych osiągnięć Partnerstwa Wschodniego z perspektywy priorytetów i interesów Ukrainy, a także zaproponowanie nowego, efektywnego modelu stosunków między Ukrainą a innymi państwami partnerskimi z UE w ramach tej inicjatywy. W tekście wyodrębnione i przeanalizowane zostały główne etapy współpracy Ukrainy i UE w latach 1991-2019, zwłaszcza udział państwa w Europejskiej Polityce Sąsiedztwa i Partnerstwie Wschodnim. Artykuł pokazuje, że polityka Partnerstwa Wschodniego i mechanizmy jego realizacji potrzebują rewizji strukturalnej i wdrożenia zróżnicowanego podejścia programowego, które będzie odpowiadało potrzebom, oczekiwaniom oraz interesom wszystkich stron. Jeśli UE zamierza nadal rozwijać tę politykę, powinna adaptować istniejący model współpracy ze swoimi wschodnimi sąsiadami do wyzwań teraźniejszości.(fragment tekstu)

20

The EU-Georgia Association Agreement : an Instrument to Support the Development of Georgia or Lip Service?

75%

Kawecka-Wyrzykowska E.

Comparative Economic Research

|

2015

|

18

|

nr 2

77-97

1 września 2014 r. wszedł w życie (częściowo) układ stowarzyszeniowy między UE i Gruzją. Jego główną część stanowi "Umowa o pogłębionej i całościowej strefie wolnego handlu", która przewiduje pełną liberalizację handlu wyrobami przemysłowymi i znaczącą redukcję barier w handlu rolnym. Istotna część umowy jest poświęcona eliminacji regulacyjnych barier dla handlu (np. standardów technicznych). Umowa przewiduje też stopniową i częściową liberalizację handlu usługami, jak też szybką i głęboką eliminację barier w zakresie przepływów kapitałowych. Liberalizacja przepływu pracowników ma bardzo ograniczony zakres. Postanowienia układu stowarzyszeniowego UE-Gruzja są podobne do Układów europejskich podpisanych wcześniej przez państwa Europy Środkowej i Wschodniej, jakkolwiek istotne są też różnice. Oczekuje się, że układ stowarzyszeniowy przyniesie wiele korzyści Gruzji, w tym (a) stabilizację jej systemu ekonomicznego i prawnego, czyniąc go w efekcie bardziej przewidywalnym dla inwestorów oraz bardziej przyjaznym dla przedsiębiorców; (b) zbliżenie wielu przepisów do tych, które obowiązują w UE, co rozszerzy rynek dla gruzińskich towarów i usług; (c) lepsze wdrożenie przepisów ważnych dla biznesu. Krótkookresowe korzyści wynikające z liberalizacji handlu będą skromne dla Gruzji, częściowo z uwagi na otwarty dostęp do jej rynku już przed wejściem Układu w życie. Implementacja Układu będzie się też wiązać z kosztami dostosowawczymi, które są zazwyczaj nieuniknioną metodą wzrostu eksportu na wielki rynek UE. (abstrakt oryginalny)