Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  European civilization
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Królestwo Polskie powstałe w 1295 roku, w wieku XIV było rządzone kolejno przez dynastie grupy wyszehradzkiej - Przemyślidów, Piastów i Andegawenów z państw środkowoeuropejskich pozbawionych dostępu do morza. W 1385 roku Królestwo Polskie wystąpiło z grupy wyszehradzkiej, wchodząc w unię polsko-litewską pod rządami Jagiellonów. Był to punkt zwrotny w dziejach Polski, otwierający dla cywilizacji europejskiej rozległe międzymorze bałtycko-czarnomorskie, a dla Polski akwen bałtycki dla handlu morskiego kierowanego Wisłą do portu gdańskiego. Po wycofaniu się Królestwa Polskiego grupa wyszehradzka rozpadła się, a jej terytoria przechodziły kolejno do monarchii habsburskiej. (abstrakt oryginalny)
Utworzona w 1958 roku Europejska Wspólnota Gospodarcza liczyła sześć państw (Francja, Włochy, RFN, Belgia, Holandia i Luksemburg) o podobnej strukturze gospodarczej, politycznej i społecznej. Utworzone wówczas na mocy Traktatu rzymskiego w 1957 roku instytucje i procedury zabezpieczały sprawność jej funkcjonowania. Sukcesywne poszerzanie składu członkowskiego Wspólnot o nowe państwa (1973 rok - Wielka Brytania, Dania, Irlandia; 1981 rok - Grecja; 1986 rok - Hiszpania, Portugalia; 1995 rok Szwecja, Austria, Finlandia) doprowadziło do powstania UE-15, tzw. starych państw unijnych. Przed i po każdej nowej akcesji określonych państw do Wspólnot głoszono, że instytucje i procedury unijne są już niewydolne dla zwiększającej się liczby państw UE. Reformowano je wycinkowo, odkładając zasadniczą, konstytucyjną reformę na przyszłe lata. Przed rozszerzeniem Unii w 2004 roku o 10 państw (Polska, Czechy, Węgry, Słowacja, Litwa, Łotwa, Estonia, Słowacja, Cypr i Malta) uznano, że trzeba kompleksowo zreformować Unię, czego nie zdołano dokonać. Nie dokonano tego także przed ostatnim rozszerzeniem członkowskim Unii w 2007 roku (Bułgaria, Rumunia). Tak więc w 2004 roku powstała UE-25, a w roku 2007 UE-27. Struktury, prawodawstwo i zasady funkcjonowania UE-27, w zasadzie niewiele zmienione wobec EWG-6, stały się niewydolne i wymagają zasadniczych zmian, reformy ustrojowej UE. Jest ona niezbędna z kilku powodów.(fragment tekstu)
Wielcy filozofowie czy teoretycy cywilizacji uznawali (i uznają) doniosłą rolę doświadczenia sacrum w budowaniu podstaw więzi moralnych, duchowych, jak również politycznych. Mam na myśli np. Ostwalda Spenglera, Arnolda Toynbee, oraz Erica Voegelina. Wymienieni myśliciele nie przewidywali poważnego rozwoju i ważniejszej roli publicznej tych nowych form wiary i duchowości, o jakich donoszą w ostatnich dekadach socjolodzy religii. Jednakże formy te nie byłyby dla nich prawdopodobnie specjalnie zaskakujące, gdyż spoglądali oni raczej sceptycznie na po-oświeceniowy sekularyzm. W niniejszym artykule dokonuję przeglądu opinii wymienionych filozofów, religioznawców i badaczy nowych form duchowości, a także ich długofalowych prognoz (powiązanych z publiczną obecnością religii) dotyczących przyszłości Cywilizacji Zachodu. (abstrakt oryginalny)
Zjawisko odizolowania wiedzy naukowej od problemów realnego życia, zwłaszcza w naukach społecznych, jest czymś co skłania do pytania o sens badań i poszukiwań naukowych. Zarówno 'czysta' akademickość i abstrakcyjność, jak i wąski pragmatyzm nastawiony na techniczne sposoby zdobywania i sprawowania władzy, negatywnie wpływają na poszukiwanie prawdy. W obu wariantach konsekwencją jest oderwanie się od realnych problemów społecznych, brak zainteresowania rozwojem realnych mechanizmów demokracji i związanych z nią podstawowych ideałów: wolności, równości i sprawiedliwości. Dominacja badań zorientowanych na teorię (theory-driven research) lub metodologię (metod-driven research) nad badaniami nastawionymi na rozwiązywanie rzeczywistych problemów (problem-driven research) powoduje, że naukowe badania społeczne są zbyt oderwane od realnego świata.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Perspektywy cywilizacji europejskiej
61%
Cywilizacja europejska, której źródła wywodzą się z kręgu cywilizacji śródziemnomorskiej, a ściślej ze starożytnej kultury greckiej i rzymskiej, przez kilkanaście stuleci znajdowała się w fazie ciągłego rozwoju. Przez ostatnie trzy wieki Europa stanowiła centrum świata, pełniąc w nim rolę dominującą. Apogeum jej potęgi politycznej i gospodarczej miało miejsce w ostatnim ćwierćwieczu XIX w. Państwa europejskie posiadały wówczas kolonie i terytoria zależne na wszystkich kontynentach. Jedynie w Ameryce Północnej prym wiodły Stany Zjednoczone. Mimo tak ogromnego znaczenia Europy, wiele żyjących w niej narodów nie było wolnych, a poszczególne państwa dzieliła przepaść ekonomiczna. Nie była to zatem Europa marzeń. W XX w. nastąpił w Europie ogromny postęp techniczny i wzrost poziomu życia. Miały jednak miejsce dwie barbarzyńskie, ludobójcze wojny, które pochłonęły dziesiątki milionów ofiar. Pod względem politycznym i moralnym był to zatem wiek klęski, zwłaszcza jego pierwsza połowa. Okazało się, że społeczeństwami wiodącej cywilizacji świata mogą zawładnąć zbrodnicze, totalitarne idee faszyzmu czy komunizmu. Druga połowa XX w. przyniosła powstanie i realizację koncepcji integracyjnych o zasięgu europejskim i transatlantyckim w postaci Rady Europy, Wspólnot Europejskich/Unii Europejskiej, NATO i OBWE, które w ramach współpracy multilateralnej miały jednoczyć świat Zachodu i oddziaływać cywilizacyjnie na świat niezachodni. (fragment tekstu)
Strategię Unii Europejskiej należy budować z szacunkiem dla idei społeczeństwa demokratycznego, która stanowi jedną z najcenniejszych zdobyczy naszej zachodniej cywilizacji i zjednoczonej Europy. Demokracja, która tyle razy w historii bywała zagrożona, skutecznie ograniczana lub okresami „znoszona” przez różnego rodzaju totalitaryzmy i anarchie, wymaga zawsze szczególnej troski świadomych jej wartości społeczeństw, po to żeby niosła pokładane w niej oczekiwania, a nie posłużyła za listek figowy dla nadużycia władzy i manipulacji społeczeństwem. Dziś w Unii Europejskiej brak jest wizji misji i strategii. Ponadto stawiane cele są techniczne, integracja bez solidarności wątpliwa, wspólnota interesów przeważnie płytka i pozorna. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Polska i Polacy doby Renesansu w oczach cudzoziemców
61%
Przedmiotem poniższego tekstu jest próba ukazania obrazu Polski i Polaków w okresie Odrodzenia przez cudzoziemców, którzy dokonywali tej oceny od XVI wieku do czasów nam współczesnych. Moim zdaniem spojrzenie oczami cudzoziemców na ten najlepszy okres w dziejach Polski może być niezwykle interesujące, ponieważ bardziej znane wydają się relacje o naszym kraju dotyczące mniej pomyślnych czasów. Zanim jednak przystąpię do właściwej analizy tematu warto słów kilka powiedzieć o badanej epoce, zarówno na gruncie europejskim, jak i polskim. Pragnę w tym miejscu uściślić, że za lata Odrodzenia w Polsce przyjmuję jego najpełniejszy rozkwit, zatem panowanie ostatnich Jagiellonów i pierwszych władców elekcyjnych. (fragment tekstu)
We wczesnych latach 30. XX wieku z wielu rozmaitych przyczyn doszło do powstania systemów totalitarnych, które zebrały wkrótce krwawe żniwo i niewątpliwie stanowiły cywilizacyjny regres. E. Voegelin spoglądał na te procesy z perspektywy niemieckiej humanistycznej tradycji Wissenschaft des Geistes. Tak ujmowane procesy dziejowe zawierają w sobie współczynnik moralny, intelektualny czy duchowy jako swoje ważne ogniwo. Także w późniejszych, powojennych rozrachunkach, na które składa się zarówno opublikowany przezeń cykl wykładów Hitler und die Deutschen (1964), jak i inne jego publikacje, Voegelin jako filozof dziejów czy teoretyk cywilizacji dociekał duchowych uwarunkowań przemian życia społecznego w świecie zachodu, które doprowadziły do rządów Hitlera i Narodowego Socjalizmu. Autor Order and History doszedł do zarysowania pewnej diagnozy regresu cywilizacyjnego, powiązanej z tzw. gnozą polityczną i ukutym przez siebie pojęciem "patologii ducha". W artykule zestawiam tę diagnozę i wyjaśnienia Voegelina kwestii braku znaczącego oporu Niemców na barbarzyńskie rządy faszystów z opiniami wybranych badaczy na temat biografii i działalności Adolfa Hitlera.(abstrakt oryginalny)
Głównym celem artykułu jest próba wykazania, że obecna faza globalizacji nie jest ustalana wyłącznie przez trajektorie rozwojowe związane z euroatlantyckim środowiskiem kulturowym. Nowe rozwiązania akcentują także kraje azjatyckie, zwłaszcza Chiny lub kraje, w których wpływ tych grup etnicznych jest znaczny. Głównymi czynnikami, które różnią te kraje od modelu euroatlantyckiego to: rola przedsiębiorcy w gospodarce (nie we wszystkich przypadkach); dominacja kolektywizmu nad indywidualizmem (obejmująca umiejętności wspólnego działania i wysoki poziom zaufania), dualny charakter rozwoju gospodarczego i politycznego i wreszcie, wysoka skłonność do oszczędzania wśród gospodarstw domowych. (fragment tekstu)
Autor porusza tematykę przynależności państwa polskiego do szeroko rozumianej cywilizacji zachodniej opartej na wartościach i ideach, które na przestrzeni lat stawiały fundamenty pod sposób rozumienia tego, kim jest współczesny Europejczyk. W artykule odniesiono się do teorii i koncepcji najważniejszych klasycznych europejskich myślicieli, zajmujących się zagadnieniami cywilizacji i kultury, jak m.in.: Samuel Huntington, Arnold Toynbee, Oswald Spengler oraz Feliks Koneczny i inni. Autor dokonuje również próby odpowiedzi na pytanie: Czym jest współczesny Zachód i jaką rolę odgrywa w nim Polska? Artykuł będzie miał charakter teoretyczny i może posłużyć jako wprowadzenie do o wiele bardziej szczegółowych aspektów mieszczących się w ramach szeroko rozumianej cywilizacji zachodniej.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszych rozważań są kwestie związane z tożsamością europejską, czyli pewnym poczuciem „bycia Europejczykiem”, przynależenia do europejskiego kręgu kulturowego, wyrażanego przez wspólne dziedzictwo kulturowe oparte na greckim i rzymskim antyku, tradycjach chrześcijańskich, a także wartościach związanych z demokracją, wolnością, oraz poszanowaniem praw człowieka. (fragment tekstu)
Po zakończeniu zimnej wojny Indie - dążąc do głównego celu swojej polityki zagranicznej, jakim było uznanie ich przez inne państwa za mocarstwo regionalne, a w przyszłości globalne - były aktywnym uczestnikiem stosunków międzynarodowych, zarówno w wymiarze politycznym, jak i gospodarczym. Mimo wielu słabości (głównie wewnętrznych, m.in. wysoki poziom ubóstwa, analfabetyzmu) New Delhi prowadziło politykę zagraniczną o zasięgu globalnym1. Jednym z przejawów międzynarodowej aktywności Indii były zacieśnienie i próba redefinicji stosunków z państwami europejskimi, głównie państwami członkowskimi UE, ale także z Rosją i państwami środkowoeuropejskimi. To z kolei przekładało się na stosunki Polski z Indiami. Ewolucji strategii międzynarodowej Indii towarzyszyły procesy transformacji ustrojowo-politycznej i gospodarczej w Europie. Nowa sytuacja geopolityczna, kwestie ekonomiczno-społeczne, procesy integracyjne w Europie determinowały relacje państw europejskich z Indiami. (fragment tekstu)
Boyowski program kulturalny wiązał się z określonym sądem tego pisarza o kulturze polskiej. Boy dostrzegał w niej brak tradycji mieszczańskiej. Kiedyś powiedział: "Cała Polska to wielka cyganeria. Nigdy nie mieliśmy czasu ani sposobności wyrobić sobie cnót burżuazyjnych". W swoim programie podjął się więc zaszczepiania Polakom owych "cnót burżuazyjnych". Posłużył się publicystyką obyczajową i szeroko zakrojoną działalnością translatorską. Wartości, których bronił w polemice z nacjonalistyczno-klerykalnym ciemnogrodem, działalność wokół Instytucji Świadomego Macierzyństwa korespondowały z wartościami, które popularyzował jako tłumacz. (fragment tekstu)
This article is devoted to the issue of national identity and political preferences of the region of Central Ukraine. The essence of the "in-the-middle" position is tested using a national representative survey known as "Ukrainian Society" for the period of 2000-2012. This longitudinal survey allows for the delineation of tendencies of well-articulated political identities. This includes Galicia being compared to Crimea and Donbas. In this study these areas are compared to those of the Center, a region with an identity lacking thorough study. The specific trends in the development of a national identity and of political preferences are defined and compared within rural and urban populations in the analysed regions. Th e Center was chosen as a comparison to other Ukrainian regions as it characterizes the mobilization of political support in the formative years of Ukraine, commencing with the Orange Revolution in the fall of 2004. (original abstract)
15
Content available remote Polskość i europejskość w procesie integracji kontynentu
51%
Przedstawiono istotę tożsamości narodowej (polskości). Omówione cechy charakterystyczne europejskości i cechy charakterystyczne polskości. Przybliżono problem przewartościowania polskiej tożsamości narodowej po 1989 roku. Opisano pozaeuropejskie cechy polskości a następnie antyintegracyjne cechy polskości.
The aim of the article is to present a case study of the implementation of innovative social investment in the area of social inclusion. The case study analysed, namely the project Assistance from "A" to "Z" - Professional activation of homeless people from Wroclaw Circle St. Brother Albert Aid Society, refers to the social and vocational integration of homeless people at the municipal level in Poland. The authors hypothesize that innovative social investments are key to the success of the policy of social inclusion, which requires new, innovative ideas to empower people at risk of exclusion. The article uses the case study method and the method of desk research, in which an analysis of the strategy documents, source materials and activities was carried out. The results were subjected to critical analysis, using the achievements of research in the field of social investment, social innovation and social inclusion policy. The paper is the result of partial studies carried out within the framework of the research project Innovative Social Investment: Strengthening communities in Europe (InnoSI), financed by the EU Research and Innovation programme Horizon 2020. As a result, one has to consider the question "What works?". The analysis showed the accompaniment method to be the most effective tool in the project's actions and one which may be disseminated as a recommendation for social investment. The question "How?" brought evidence that the existing set of activities and their sequence (integrity and complexity) was appropriate, necessary and effective from the perspective of beneficiaries, the Wroclaw Circle St. Brother Albert Aid Society and stakeholders. Considering the question "In what circumstances?", the key element was related to the leadership offered by the Wroclaw Circle St. Brother Albert Aid Society, which was running the implementation of the project. As a conclusion, one can formulate the cautious thesis that the outcomes can to some extent be generalized, particularly at the level of other local entities in Poland or in other countries/regions of Central and Eastern Europe, which have a similar welfare model (e.g. the Czech Republic, Hungary and Slovakia). (original abstract)
Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego w krajach Europy należących do zachodniego kręgu cywilizacyjnego w ostatnich latach wybuchł kryzys zaufania do demokracji liberalnej oraz w jaki sposób można go pokonać. Zdaniem autora, głównym powodem tego kryzysu jest bardzo instrumentalny stosunek dużej części obywateli tych państw do tej formy rządów. Darzą ją oni akceptacją i zaufaniem tylko do momentu, do którego zapewnia im dobrobyt i poczucie bezpieczeństwa, co obecnie - w ich przekonaniu - nie ma miejsca. Dlatego też, chcąc zmienić ten negatywny stan rzeczy, należy sprawić, by ponownie - w ramach demokracji liberalnej - ich potrzeby i aspiracje zaspokajane były na akceptowalnym przez nich poziomie. W tym celu konieczne jest spełnienie szeregu warunków, do których należy m.in.: przywrócenie zaufania obywateli do organów władzy oraz procedur wyborczych, podjęcie energicznych działań przeciwko rosnącym nierównościom społecznym, wzmożenie przez państwa działań na rzecz skutecznego zwalczania międzynarodowego terroryzmu - aczkolwiek z poszanowaniem liberalnych i demokratycznych wartości oraz wolności i praw człowieka - oraz rzeczywistej integracji przybyszy z innych kręgów cywilizacyjnych, przede wszystkim ze świata islamu. Jednocześnie politycy oraz przedstawiciele świata mediów powinni powrócić do dyskursu opartego na wartościach, na których zbudowane zostały ustroje państw europejskich należących do zachodniego kręgu cywilizacyjnego. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia kilka scenariuszy dotyczących przyszłości Unii Europejskiej i komentarz do nich. (abstrakt oryginalny)
Hilaire Belloc, pisarz angielski pierwszej połowy XX w. i bliski przyjaciel G.K Chestertona, znany był ze swego niezłomnego katolicyzmu oraz wagi, jaką przywiązywał do roli Kościoła w kształtowaniu cywilizacji europejskiej. W połączeniu z ekonomią dawało to konsekwentną wizję historyczną z punktem przesilenia w postaci tzw. reformacji z początku XVI w. Jego zdaniem cywilizacja europejska początkowo istniała w formie ustrojowej określanej jako państwo niewolnicze, które przekształciło się następnie dzięki chrześcijaństwu w państwo dystrybucyjne - uosobienie warunków stanowiących najwyższe możliwe osiągnięcie w dziedzinie stosunków społeczno-ekonomicznych. Jednakże w wyniku reformacji moralność europejska uległa zmianie, czego wynikiem było powstanie kapitalizmu, a przez to zdegradowanie większości społeczeństwa do ludzi pozbawionych wolności ekonomicznej, wraz z dalszymi możliwymi następstwami w postaci socjalizmu, komunizmu i powrotu niewolnictwa. W niniejszym artykule autor argumentuje, iż wbrew popularnym opiniom wpływ reformacji na ustrój ekonomiczny nie stanowił wartości dodanej do cywilizacji europejskiej, lecz destrukcję sprawdzonego i efektywnego systemu przez nową moralność, która w dłuższej perspektywie prowadziła społeczeństwo do dalszych negatywnych konsekwencji.(abstrakt oryginalny)
Szukając odpowiedzi na problem wymieniony w tytule swojego artykułu, autor koncentruje się głównie na pytaniach zadawanych przez naukowców społecznych i politycznych przez Arabską wiosnę. Twierdzi, że nawet jeśli wśród przyczyn zmian znajduje się analogiczny zestaw snów i wizji ludzkiego szczęścia, nie ma jednego uniwersalnego wzorca jego osiągnięcia. Dlatego w celu znalezienia racjonalnej odpowiedzi na problemy spowodowane niechęciami do zmian w krajach arabskich musimy przede wszystkim uwolnić się od europejskiego centralizmu. (abstrakt autora)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.