Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Exchange rate regime
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Exchange market pressure and domestic credit evidence from Poland
100%
Starting from the Girton-Roper definition of the exchange market pressure index (EMP) we use the index to describe the Polish exchange rate system in transition 1994-2002. We also compare EMP indices calculated under two alternative methodologies. For that purpose we use first all foreign reserve changes and then pure official FOREX intervention data, which seems to be more relevant for assessing the actual exchange market stance. In fact, it better catches 'events' in the history of the Polish currency market. However, the narrower index performs worse than the broader one in the estimated linear EMP models. On the contrary, in the case of a VAR model the EMP index based on the intervention data produces more clear and long-lived signals, confirming the strong sterilization practice by the Polish central bank in the first sample subperiod. (original abstract)
Biorąc pod uwagę znane zalety kursu płynnego jako amortyzatora niekorzystnych wstrząsów makroekonomicznych, otrzymane rezultaty na podstawie modelu SVAR z dwoma zmiennymi sugerują, że oczekiwane teoretycznie korzyści od większej giętkości kursu walutowego nie są obserwowane dla Węgier i Rumunii, ponieważ więcej niż 80% zmienności nominalnego (realnego) kursu walutowego w obrębie roku jest wyjaśnione przez neutralny wstrząs strukturalny. Jednocześnie zmienność produkcji zależy głównie od własnych wstrząsów permanentnych. Świadczenia na korzyść stabilizacyjnych właściwości kursu walutowego są bardziej wiarygodne dla Polski i Czech (w mniejszym stopniu), gdzie od 30% do 40% zmian nominalnego (realnego) kursu walutowego można tłumaczyć permanentnymi wstrząsami ze strony sektora realnego. Otrzymane wyniki zależą jednak od wykorzystanych danych. (abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Uwarunkowania i miejsce Polski w drodze do mechanizmu ERM2
100%
W niniejszym opracowaniu przedstawiono podstawowe uwarunkowania, decydujące o możliwości wprowadzenia polskiego pieniądza do tego systemu, a także warunkujące ewentualny sukces jego pobytu w nim, oraz nakreślono etap, na jakim znajduje się nasz kraj w drodze do akcesji do ERM2. Jako metodę badawczą wykorzystano powszechnie stosowaną krytyczną analizę literatury, posiłkując się w niewielkim zakresie analizą danych statystycznych. (fragment tekstu)
Podczas kryzysu w latach 2008-201 1 kraje Europy Środkowo-Wschodniej, które są członkami Unii Europejskiej stosują różne reżimy kursowe. Polska, Czechy, Rumunia i Węgry stosują płynny kurs walutowy. Podczas kryzysu nominalny kurs walutowy tych państw uległ głębokiej deprecjacji łagodząc wpływ recesji w strefie euro na gospodarki tych państw. Tymczasem pozostałe kraje, czy to będące już członkami unii walutowej, jak np. Słowenia, czy też utrzymujące bez dewaluacji jakąś formę kursu sztywnego, nie wykorzystały kursu jako amortyzatora szoku. Wówczas cały ciężar akomodacji spadł na sferę realną gospodarki, co w konsekwencji wpłynęło na zmniejszenie konkurencyjności zewnętrznej tych gospodarek. Kraje bałtyckie były zdeterminowane do obrony sztywnego kursu swoich walut. Sztywny kurs postrzegano jako kotwicę utrzymującą wiarygodność kraju, ochronę przed odpływem kapitału i wzrostem zadłużenia. Celem opracowania jest ocena reżimów walutowych stosowanych podczas kryzysu w latach 2008-2011 przez 10 krajów Europy Środkowo-Wschodniej, członków Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Strategia bezpośredniego celu inflacyjnego, która w ostatnich latach stosowana jest przez kilkadziesiąt banków centralnych na świecie, wiąże się z rezygnacją z wyznaczania celów pośrednich polityki pieniężnej. Kraje Europy Środkowo-Wschodniej stanowią interesujący przykład stosowania strategii BCI w warunkach różnych systemów kursu walutowego (od kursu stałego z dopuszczalnym pasmem wahań do kursu płynnego niezależnego). Celem artykułu jest przestawienie założeń teoretycznych strategii bezpośredniego celu inflacyjnego, wskazanie zarówno korzyści, jak i potencjalnych zagrożeń płynących z przyjęcia tej strategii. Analiza empiryczna dotyczy porównania rezultatów prowadzenia strategii BCI w krajach Europy Środkowo-Wschodniej (Polska, Czechy, Słowacja, Węgry). (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu omówiono najważniejsze rodzaje systemów kursowych wyodrębnionych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Przedstawiono hipotezy dotyczące związków między kursem walutowym a stabilnością finansową. Zwrócono uwagę na wpływ kursów walutowych na stabilność finansową instytucji finansowych. Na zakończenie przybliżono problem zadłużenia zagranicznego Polski.
Autor zanalizował temat wykorzystując model logitowy, zastosowany w badaniach okresu 1999-2009. W opracowaniu zweryfikowano tytułową hipotezę oraz zweryfikowano czynniki oddziałujące na decyzje dotyczące wyborów systemów kursowych w krajach rozwiniętych i rozwijających się. (fragment tekstu)
L ' objectif ici est d ' étudier l ' effet du régime de change sur la croissance du revenu par tête des pays de la CEDEAO, à partir des données de panel couvrant la période 2000- 2015.L ' étude s ' appuie sur la méthode des moments généralisés en système, pour mettre en relief, qu ' en dehors des fluctuations conjoncturelles, le régime de change, qu ' il soit fixe ou flexible, n ' a pas d ' influence sur la croissance du revenu par tête des pays de la CEDEAO. D ' après nos résultats, le régime de change fixe exerce un effet négatif mais conjoncturel sur la croissance du revenu par tête des pays de l ' UEMOA, tandis que, pour les pays de la ZMOA, l ' effet du régime flexible sur la croissance reste positif mais conjoncturel. A long terme, les déterminants structurels de la croissance du revenu par tête dans les pays de la CEDEAO sont l ' écart de production, la valeur ajoutée de l ' agriculture et l ' investissement. Le régime de change n ' est pas un déterminant structurel de la croissance économique des pays de la CEDEAO.(abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest wskazanie na konsekwencje stosowania systemów kursu walutowego dla gospodarki przy wykorzystaniu doświadczeń państw ostatnich lat dla wyjaśnienia możliwych następstw dla polskiej makrogospodarki przystąpienia do mechanizmu kursowego ERM II. (fragment tekstu)
W niniejszym opracowaniu podjęto próbę oceny, jakie uwarunkowania makroekonomiczne towarzyszą utrzymywaniu stabilnego kursu waluty wobec euro w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Dokonano analizy ewolucji systemów kursowych stosowanych przez państwa z tego regionu latach 1999-2011. Na podstawie analizy logitowej określono, w jakich warunkach makroekonomicznych następuje stabilizacja kursu ich walut wobec euro. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że prawdopodobieństwo utrzymywania stabilnego kursu jest wyższe w państwach o małej gospodarce, zdyscyplinowanej polityce fiskalnej i niskiej relacji wolumenu kapitału zagranicznego, napływającego w postaci inwestycji bezpośrednich i portfelowych, a także pozostałych inwestycji, do oficjalnych rezerw walutowych. Te kraje Europy Środkowej i Wschodniej, które utrzymują stabilny kurs waluty wobec euro, cechuje też na ogół wyższy deficyt bilansu obrotów bieżących w porównaniu z innymi państwami regionu, w których nie stabilizuje się kursu walutowego. Jest to wynikiem realnej aprecjacji, prowadzącej do pogorszenia konkurencyjności eksportu. W takich uwarunkowaniach stabilizowanie kursu może wymagać utrzymywania stóp referencyjnych na wysokim poziomie, ponieważ władze monetarne małych krajów muszą brać pod uwagę parytet stóp procentowych. Oznacza to, że cały ciężar szoków gospodarczych jest przerzucany na sferę realną, co może stanowić przyczynę długotrwałych i nawracających recesji. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zbadanie reakcji polityki gospodarczej na występowanie niestabilności zewnętrznej w krajach CEE-8 przejawiającej się w nagłych zmianach popytu i podaży na pieniądz krajowy i zagraniczny na rynku walutowym. Spośród różnych narzędzi analitycznych wywodzących się z teorii finansów międzynarodowych wykorzystano model Mundella-Fleminga, za pomocą którego starano się wyjaśnić następujące zagadnienia ekonomiczne: (i) równowaga zewnętrzna a wzrost gospodarczy w krajach CEE-8 w okresie przedkryzysowym, (ii) reakcja gospodarek krajów CEE-8 na nagłe zmiany transgranicznych przepływów kapitałowych, (iii) sposoby i skutki przywracania równowagi zewnętrznej w krajach CEE-8 w obliczu kryzysu finansowego. Artykuł może stanowić również wkład do aktualnej dyskusji dotyczącej argumentów za i przeciw szybkiemu przyjęciu euro przez kraje CEE-8. (fragment artykułu)
Artykuł ilustruje przejście od światowego systemu stałych (sztywnych) kursów walutowych (zwanego Bretton Woods 1) do systemu płynnych kursów walutowych (zwanego Bretton Woods 2), który funkcjonuje obecnie. Autor wskazuje, na słabość dolara amerykańskiego, która przyczyniła się do upadku pierwszego systemu, a obecnie zagraża stabilności drugiego. Podkreśla także konieczność zastąpienia współczesnego globalnego systemu walutowo-finansowego zdominowanego przez dolara, nowym systemem płynnych kursów walutowych, zdominowanym przez kilka walut, zwłaszcza juana chińskiego i jena japońskiego w Azji, dolara amerykańskiego w obu Amerykach i euro w Europie. Autor przewiduje także wzrost inflacji w nowym systemie i pogorszenie się terms of trade (warunków wymiany) dla drobnych producentów rolnych. Wskazuje także na duże znaczenie grup producenckich, które mogą skutecznie przeciwstawić się tym niekorzystnym tendencjom w handlu. (abstrakt oryginalny)
W niniejszym opracowaniu podjęto próbę oceny możliwości stosowania systemów sztywnego kursu przez kraje Europy Środkowej i Wschodniej. Dokonano analizy ewolucji systemów kursowych stosowanych przez państwa z tego regionu w latach 1999-2009, zbadano też sytuację gospodarczą tych państw, które stosowały system sztywnego kursu. Następnie, wykorzystując model Cukiermana, Kiguela i Liviatana [1992], zbadano uwarunkowania stosowania tego systemu. Odnosząc wyniki uzyskane z modyfikacji i rozszerzenia modelu Cukiermana i in. do sytuacji krajów Europy Środkowej i Wschodniej, stosujących systemy sztywnego kursu, stwierdzono, że wykorzystywanie tych systemów staje się coraz kosztowniejsze. Wybuch globalnego kryzysu finansowego sprawił bowiem, że w badanych państwach ukształtowała się niekorzystna kombinacja policy-mix z restrykcyjną polityką pieniężną i luźną polityką fiskalną, ograniczająca wiarygodność realizowanych programów antyinflacyjnych. Następstwem tego zjawiska może być próba przetestowania władz monetarnych przez podmioty gospodarujące, a masowe spekulacje walutowe mogą doprowadzić do załamania się systemu sztywnego kursu. Żeby tego uniknąć, analizowane kraje Europy Środkowej i Wschodniej nie mają innego wyjścia niż przyjęcie euro tak szybko, jak to możliwe. Tylko taki sposób odstąpienia od systemu sztywnego kursu nie będzie obarczony wysokim kosztem "wyjścia", dając możliwość uniknięcia spadku reputacji władz monetarnych i zaburzeń na rynku walutowym. (abstrakt oryginalny)
Wraz z wprowadzeniem waluty euro 1 stycznia 1999 r. utworzono mechanizm kursów walutowych ERM II. Celem mechanizmu jest stabilizacja wahań kursowych pomiędzy walutą euro a walutami krajów, które uczestniczą w mechanizmie, ale nie należą do strefy euro. Dla każdej waluty uczestniczącej w ERM II ustalany jest kurs centralny oraz standardowy przedział wahań o szerokości ± 15%. W artykule zaprezentowano ramy prawne, cel, konstrukcję oraz podstawowe zasady ERM II. Omówione zostały również kwestie związane z uczestnictwem w mechanizmie, procedura przystąpienia do ERM II oraz problem wyboru reżimu kursowego. Pokrótce przeanalizowano także funkcjonowanie mechanizmu stabilizacji kursowej. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Funkcjonowanie euro jako waluty międzynarodowej w warunkach kryzysu gospodarczego
84%
Głównym celem opracowania jest scharakteryzowanie poszczególnych funkcji euro jako waluty międzynarodowej w warunkach kryzysu gospodarczego. Przeprowadzona analiza dotyczy lat 2008-2011. Funkcjonowanie danej waluty jako międzynarodowej jest w głównej mierze zdeterminowane przez siły rynkowe. Waluta ta, jak każda waluta krajowa, jest stosowana w trzech funkcjach: środka płatniczego, waluty obrachunkowej oraz waluty rezerwowej. Po pierwsze, znaczenie euro w funkcji środka płatniczego mimo kryzysu gospodarczego w UGW nie zmniejszyło się. Po drugie, rola euro jako waluty obrachunkowej w obszarze fakturowania międzynarodowego handlu pomiędzy dwoma krajami spoza UGW była zróżnicowana. Z kolei udział międzynarodowych obligacji i innych papierów dłużnych wyrażonych w euro kształtował się na względnie stabilnym poziomie. Natomiast funkcjonowanie euro jako kotwicy dla innych walut było zdeterminowane czynnikami geograficznymi i instytucjonalnymi. Po trzecie, euro w funkcji waluty rezerwowej pozostało drugą, obok dolara, najważniejszą walutą. Warto podkreślić, iż zagraniczni inwestorzy zareagowali odmiennie na zawirowania na rynkach obligacji skarbowych w strefie euro w 2011 r. w porównaniu z początkiem globalnego kryzysu gospodarczego w 2008 r. Zmniejszyli oni zapotrzebowanie na papiery dłużne strefy euro. Niemniej jednak waluta euro pozostała drugą najważniejszą walutą międzynarodową. (abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Integracja finansowa i jej wpływ na ewolucję systemów kursowych
84%
Celem artykułu jest analiza czy, i w jakim stopniu, integracja finansowa wywiera wpływ na wybory, dotyczące systemów kursowych, podejmowane przez kraje wysoko rozwinięte oraz kraje rynków wschodzących i rozwijających się. Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że proces ujednolicenia systemów kursowych krajów wysoko rozwiniętych oraz krajów rynków wschodzących i rozwijających się został zahamowany wskutek odmiennego przebiegu procesu integracji finansowej w tych państwach. Kraje wysoko rozwinięte, które osiągnęły wyższy stopień integracji finansowej, przyciągają większość międzynarodowego kapitału. Inaczej jest w krajach rynków wschodzących i rozwijających się. Wolumen kapitału, przepływającego z i do tych państw, jest znacznie mniejszy, przepływy te podlegają również bardzo silnym wahaniom. Sprawia to, że władze monetarne państw rynków wschodzących i rozwijających się nie dokonują skrajnych wyborów w sprawach kursu. Stosują systemy pośrednie, traktując je jako bufor zabezpieczający przed nadmierną zmiennością rynkowego kursu walutowego oraz dający możliwość uprawiania autonomicznej polityki pieniężnej. (abstrakt oryginalny)
The economies of the countries exporting oil and gas generally have a positive balance of trade and a current account surplus. However, among them there are countries facing the problem of capital outflows under the financial account of the trade balance, which reduces financial resources for the economic growth and diversification. The main reasons for capital outflows lie in the specific features of the national law concerning foreign exchange as well as in the psychology of the behaviour of the economic agents carrying out activities on the territory in question. The capital outflow is caused not only by a higher exposure of business operations, corruption, weak competitiveness of the economy etc. The authors have demonstrated that the most vulnerable countries exposed to the highest level of the capital outflow risk are the countries with hybrid exchange rate regimes, in contrast to the countries adopting hard exchange rate pegs or the floating exchange rate regime. The changes in the behaviour of economic agents influencing the capital outflow during the transition of their currency exchange rate regimes to the floating regime have been studied on the example of Russia. Among the main parameters indicating excess capital outflows, the percentage of foreign currency denominated assets and liabilities in bank balance sheets has been chosen. In the long term the pattern of behaviour of the economic agents in Russia will be similar to that of those in Norway and Canada, where even severe fluctuations of local currency exchange rates do not make money aggregates, the level of economy's monetization and the percentage of foreign currency denominated assets and liabilities in bank balance sheets fluctuate significantly. (original abstract)
The main objective of the paper is to verify the vanishing interim regime hypothesis (so-called bipolar view) and to analyse factors that may influence the probability of use of intermediate exchange rate regimes, especially in emerging and developing economies. In order to accomplish the research objectives the evolution of exchange rate regimes is presented with the special consideration of decisions of IMF member states in this respect. Next a logistic regression model that estimates the probability of use of an intermediate regime is applied. The results achieved allow a challenge to the vanishing interim regime hypothesis. Empirical observations support this hypothesis only in advanced countries and not in their emerging and developing peers. (original abstract)
Systemy pieniężne państw należących do Międzynarodowego Funduszu Walutowego są w określony sposób powiązane z międzynarodowym systemem płatniczym. W powiązaniach tych wystąpiły podstawowe zmiany. Weszły one w życie z dniem 1 kwietnia 1978 r., sankcjonując uchwały podjęte w styczniu 1976 r. na konferencji Funduszu w Kingston na Jamajce. Celem opracowania jest przedstawienie tych zmian ze szczególnym zwróceniem uwagi na ich podłoże teoretyczne. Autorka dopatruje się elementów teorii nominalistycznych i teorii bankowej w koncepcji międzynarodowego pieniądza. Podkreślono, że dokonane zmiany są związane z demonetyzacją złota w zakresie międzynarodowego systemu płatniczego. Zdaniem autorki demonetyzacja złota musiała nastąpić, ponieważ pieniądz złoty nie odpowiada współczesnym warunkom, charakteryzującym się wysokim stopniem interwencjonizmu państwowego i internacjonalizmu finansowego. Przeprowadzono próbę porównania systemu z Bretton Woods i systemu z Kingston, wyrażając przy tym opinię, że zostały usunięte najsłabsze ogniwa systemu z Bretton Woods. Mianowicie zdemonetyzowano złoto i przestano traktować dolara jako substytut złota. Przestał istnieć system parytetu złota i związana z nim stałość kursów. Zwrócono uwagę, że w nowych przepisach kładzie się mniejszy nacisk na kwestię samoistnej stałości kursu. Jest to związane z traktowaniem pieniądza Jako zjawiska endogenicznego. Dąży się przy tym, choć nie ma jeszcze wypróbowanych narzędzi, do kontrolowania kursów w skali wszystkich państw członkowskich. (abstrakt oryginalny)
20
Content available remote Ewolucja międzynarodowego systemu walutowego i finansowego
59%
Międzynarodowy system kursów walutowych przeszedł w ciągu ostatniego stulecia głęboką ewolucję: od kursów stałych do płynnych kursów walutowych. Przykładami systemu kursów stałych są: klasyczny system waluty złotej, system z Bretton Woods, Europejski System Walutowy, jak też różne porozumienia oparte na stosowaniu wspólnej waluty. W przypadku powiązania waluty danego kraju z walutą innego kraju poziom cen tego pierwszego w dużym stopniu zależy od poziomu cen kraju, będącego punktem odniesienia, co wpływa ograniczająco na możliwości prowadzenia w nim polityki pieniężnej. Światowy kryzys zadłużenia był ważnym wydarzeniem w procesie ewolucji międzynarodowego systemu walutowego. Upadek międzynarodowego systemu kursów stałych zbiegł się w czasie z otwieraniem się gospodarek i upowszechnianiem liberalnych rozwiązań (charakteryzujących globalizację), z pojawieniem się dużych przepływów kapitału prywatnego do krajów rozwijających się, nie zawsze przygotowanych na jego przyjęcie. Obecnie w zasadzie większość dużych oraz średniej wielkości krajów, poza Chinami i Indiami, przyjęła system płynnych kursów walutowych, pomimo jego podstawowej wady, jaką jest zmienność kursów, prowadząca do niestabilności. Dominują jednak jego zalety, przejawiające się w zmniejszaniu ryzyka spekulacji towarzyszącej rozwiązaniu z kursami stałymi. Ponadto w warunkach rosnącego znaczenia rynków finansowych płynne kursy walutowe umożliwiają prowadzenie polityki monetarnej ukierunkowanej na stabilizację krajowych cykli koniunkturalnych. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.