Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Rosyjska filozofia kultury wobec zmian w życiu społecznym współczesnej Rosji

100%

Rarot H.

Studia Społeczne

|

2015

|

nr 2 (13)

39-45

Rozwój Wschodniej Europy i Rosji jest utożsamiany raczej ze zmianą społeczną niż z postępem. Zmiana, jako jeden z procesów społecznych, jest pojęciem szerokim i obejmuje możliwość postępu cywilizacyjnego, ale także powrót do przeszłej już postaci cywilizacji lub pójście w bok postępu. W artykule dokonuje się syntetycznego, filozoficzno-kulturowego spojrzenia na przeobrażenia w życiu społecznym Rosji po upadku ZSRR, pokazuje się małą zasadność stosowania dawnego sporu między okcydentalistami i słowianofilami w Rosji. Rozważa się możliwość wyjaśniania zjawisk przy pomocy teorii modernizacji refleksyjnej (narodowej), o której pisze filozof społeczna Walentina Fiedotowa z Rosyjskiej Akademii Nauk.(abstrakt oryginalny)

2

Między sacrum a profanum. Leszka Kołakowskiego "kłopoty z kulturą"

100%

Wawro E.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2008

|

Trzy obszary badań społecznych. Historia, politologia, public relations. Księga pamiątkowa wydana z okazji jubileuszu 70-lecia prof. zw. dra hab. Henryka Przybylskiego w Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach

269-276

Leszka Kołakowskiego można uznać za sympatyka chrześcijaństwa i jego wnikliwego analityka. Ogromna wiedza filozofa-intelektualisty upoważnia go do wypowiadania twierdzeń czasami arbitralnych i niejednokrotnie trudnych do przyjęcia przez tych, którzy identyfikują się z krytykowanymi stanowiskami. Kołakowski nie jest filozofem łatwym przede wszystkim dlatego, że podejmuje samodzielną krytykę powszechnie uznanych i wielokrotnie powtarzanych poglądów. Łamie stereotypy myślowe i zmusza do refleksji. Trudno przejść obojętnie wobec jego analiz zarówno wtedy, gdy dotyczą one chrześcijaństwa, marksizmu czy liberalizmu. Symptomem świata współczesnego jest powszechna unifikacja w wielu dziedzinach życia społecznego i indywidualnego. Dotyczy to również dziedziny myśli. W zunifikowanym świecie współczesnym, gdzie należy mówić i myśleć zgodnie z przyjętą opcją ideologiczną lub środowiskową, wszelkie samodzielne myślenie jest uznane za odstępstwo. Kołakowski jest samotnikiem, nie utożsamia się z żadną opcją ideologiczną i filozoficzną. Niezależność intelektualna wynika zarówno z jego ogromnej wiedzy, jak i ze świadomie obranej drogi. Kołakowski jest intelektualistą we właściwym tego słowa znaczeniu. Przedstawiony tutaj bardzo szkicowo tok myśli Kołakowskiego dotyczący kryzysu współczesnej kultury nie wyczerpuje ani tematyki, ani głębi jego myśli. (fragment tekstu)

3

Morel redivivus

100%

Zalewski A.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2000

|

18 Bariery w komunikowaniu

149-154

W artykule zaprezentowano książkę Wojciecha Chyły "Szkice o kulturze audiowizualnej". Podstawą ukazanego na kartach książki wizerunku współczesnej audiowizualnej kultury jest paradoks: skrajny solipsyzm bez podmiotu poznającego, immaterialne treści psychiczne bez myślenia i świadomości, subiektywizm bez subiektywności nosiciela.

4

Inkontrologiczna koncepcja wzajemności

100%

Łukaszyński J.

Nauki Społeczne / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2013

|

nr 1 (7) Social Science / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

112-131

Artykuł przedstawia zagadnienie wzajemności w kontekście inkontrologii. Dla Andrzeja Nowickiego najważniejszą wartością jest kultura, której twórcą jest człowiek - współtwórca - istniejący w stworzonych przez siebie rzeczach (dziełach) i w umysłach innych ludzi. Człowiek istnieje we wzajemnych relacjach twórców i odbiorców kultury wysokiej. Andrzej Nowicki odkrył wartość wzajemności, m.in. w filozofii Giordana Bruna, Julio Cesare Vaniniego czy Girolama Fracastora. Twórca inkontrologii dostrzegł znaczenie pojęcia "wzajemność" dla teorii kratyzmu Władysława Witwickiego. Teorię tę wykorzystał, tworząc własny podział spotkań z portretem. W inkontrologii zasadę wzajemności (do ut des - "daję ci, abyś ty mi dał") można wyrazić w następujący sposób: "Tworzę, abyś i ty tworzył".(abstrakt oryginalny)

5

A Hospitalidade em Kant segundo a Autonomia da Vontade

75%

de Meneses R. D. B.

Studia Społeczne

|

2017

|

nr 1 (16)

11-23

According to the philosopher of three critics, hospitality postulates the immanent sense of feeling of respect for the natural law basis of the same hospitality that presents, according to the thinker of Koenigsberg, as not being the result of any external conditions, the sensitive area, but preferably, appears as inner feeling that occurs by reason. Meanwhile, the hospitality depends on the magnitude and direction of "Practical Reason" (Vernunft praktische). The host comes from the exercise of moral law. The hospitality, according to the philosopher of Koenigsberg, is according to the autonomy of the will (Wille). However, our position relates to hospitality, the thought of pure philosophy, as a heteronomy of the Other as stranger or host. In view of Kant, the hospitality is a deontologism to the host. The Kantian abroad is not an absolutely Other, but a citizen of the world regardless of what their origin, their territorial origin. She should be treated as a person, as an end in itself. In fact, the act that constitutes the meaning of hospitality should be a motivated act rationally. The place of universal hospitality is the Earth's surface. The common possession of the surface of the earth is therefore a right. In this Kantian hospitality there is a duty, but as understood as an expression of culture, that was expressed by Derrida. (original abstract)

6

Od filozoficznej nieakceptacji do dialogu z obcością. Związki filozofii z podróżą i turystyką

75%

Rarot H.

Turystyka Kulturowa

|

2015

|

nr 3

68-78

W artykule autorka rozważa najpierw klasyczne i nowożytne podejście wobec inności/obcości na gruncie filozofii. Następnie analizuje przełom w filozofii dwudziestego wieku, jakim było uznanie istnienia inności i różnorodności przez filozofię dialogu. Potem opisuje w nim współczesną filozoficzną tendencję do obejmowania refleksją fenomenu podróży i turystyki, które koncentrowały się zawsze, w odróżnieniu od filozofii, na akceptacji inności i chęci oswojenia obcości. W zakończeniu akcentuje natomiast konieczność uprawiania filozofii kultury jako ksenologii (refleksji nad fenomenem obcości). (abstrakt oryginalny)

7

Revisiting Znaniecki's Cultural Theory: Different Forms of Contemporary Tourism in Terms of Their Contribution to "The World Culture Society"

75%

Murrmann J.

Folia Turistica / Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie

|

2015

|

nr 37 Anthropology of tourism

53-67

Cel. W artykule proponuje się na nowo odczytać klasyczną teorię kulturową Floriana Znanieckiego i podkreśla się jej znaczenie w obrębie badań turystyki: różne formy globalnej turystyki są analizowane w kontekście koncepcji społeczeństwa światowej kultury. Metoda. Artykuł ma charakter częściowo przeglądowy i zawiera krytyczną analizę twórczości Znanieckiego. Następnie, za pomocą procesów intuicyjno-logicznych zidentyfikowano potencjał poszczególnych, objętych badaniem, form turystyki w zakresie budowania społeczeństwa światowej kultury. Wyniki. Po wnikliwej analizie wybranych form współczesnej turystyki międzynarodowej, można stwierdzić, że obawy Znanieckiego wyrażone w tekście opublikowanym w 1952 roku były w pełni uzasadnione. Pomimo potencjału tkwiącego w podróży, nie każda forma turystyki przyczynia się do rozwoju społeczeństwa kultury światowej. Ograniczenia badań i wnioskowania. Powstają oraz rozpowszechniają się nowe formy turystyki, a także charakter tych istniejących może podlegać zmianom. Implikacje praktyczne. Artykuł jest rodzajem hołdu dla jednego z najwybitniejszych polskich kulturologów i socjologów, który był wczesnym rzecznikiem społeczeństwa światowej kultury i któremu zawdzięczamy m.in. podstawy metodologii badań nowoczesnej kultury i jej przemian. Oryginalność pracy. Praca na rzadko podejmowany przez badaczy temat. Rodzaj pracy. Artykuł teoretyczny. (abstrakt oryginalny)

8

Dyskurs metodologiczny we współczesnej ekonomii - próba dekonstrukcji podejścia modernistycznego

75%

Zboroń H.

Studia Ekonomiczne / Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Ekonomicznych

|

2013

|

nr 1 (76)

13-45

Celem artykułu jest sformułowanie odpowiedzi na pytanie o poznawczą kondycję współczesnej ekonomii głównego nurtu oraz perspektyw rozwoju tych koncepcji, których twórcy proponują alternatywny w stosunku do ortodoksyjnego program badań ekonomicznych. Podjęte zadanie badawcze zostało ujęte w kulturowo-konstruktywistycznej perspektywie poznawczej, która jest związana z akceptacją przedmiotowych założeń kulturoznawczej teorii społecznej oraz - w odniesieniu do zagadnień metodologicznych - do epistemologii konstruktywizmu społecznego. Autorka wyraża przekonanie, że ograniczenia eksplanacyjne i predyktywne ekonomii ortodoksyjnej są konsekwencją respektowania w jej obszarze modernistycznych przesądzeń na temat rzeczywistości, które w odniesieniu do aktualnych postmodernistycznych przekonań wydają się anachroniczne. Konkludując, autorka twierdzi, że w naukach ekonomicznych stopniowo będą zyskiwać na znaczeniu koncepcje, które reprezentują podejście kulturowe. (abstrakt oryginalny)

9

Ameryka jako symbol nowoczesności w filozofii Martina Heideggera

75%

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica.

|

2018

|

21

|

nr 282

123-131

Antyamerykanizm ma bardzo długą historię i stanowi ponad 200 lat wysiłków intelektualnego Zachodu. Antyamerykanizm sięga swymi korzeniami głęboko w przeszłość, datując się zapewne na równi z początkiem obecności Europejczyków w Nowym Świecie. Ameryka nie została odkryta, tylko wymyślona - jak podkreślał Bernardo O'Gormann (Katzenstein, Keohane 2007: 39). Przybywający do Ameryki w XVI wieku Europejczycy wywodzili z zasłyszanych plotek o Nowym Świecie (nadzy ludzie, brak własności prywatnej), że jest to kraina na wzór biblijnego Edenu, bogata w rajską florę i faunę. (fragment tekstu)

10

Problem karnawalizacji kultury współczesnej

75%

Grad J.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2004

|

22 Ludyczny wymiar kultury

9-20

Zagadnienie karnawalizacji analizowane jest w filozoficznej i naukowej refleksji nad kulturą, z większą lub mniejszą okresowo intensywnością, od czasu wystąpienia ze swoją koncepcją rosyjskiego literaturoznawcy Michaiła Bachtina. Rozważania dotyczące karnawalizacji, ograniczone początkowo tylko do literatury, rozszerzono później na całą sferę kultury symbolicznej, co obserwujemy w myśli postmodernistycznej. Odnośne pojęcie stało się bowiem kategorią poznawczą służącą do opisu charakteru kultury współczesnej i diagnozowania jej stanu. Ostatnio kwestię karnawalizacji podjęli ponownie badacze polscy. (fragment tekstu)

11

Estetyzacja - nowa matryca kultury

75%

Guzowska B.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2015

|

39 Nauki humanistyczne i społeczne w defensywie czy w ofensywie?

57-67

Estetyzacja jest istotnym elementem współczesnej kultury. O coraz silniejszym wpływie na kulturę można mówić od końca XIX wieku, a więc epoki moderny, gdzie człowiek został ustanowiony zasadą i telosem wszechrzeczy1. Dopiero w naszych czasach stała się ona dominującą tendencją, pewną funkcjonalną regułą kulturotwórczą. Współcześnie estetykę należałoby przyjmować jako tematyzację niemal wszystkich spostrzeżeń: zmysłowych i duchowych, codziennych i wysublimowanych, potocznych i artystycznych. Mamy bowiem do czynienia z transformacją "urzeczywistnianą w kulturze współczesnej: przejście od pojmowania estetyki jako wiedzy o pięknie i sztuce do estetyki jako »momentu realności«"2. Pełna estetyzacja życia codziennego znosi istniejące wcześniej podziały między sztuką a życiem codziennym. Wielu postmodernistycznych przedstawicieli zauważa, że w ten sposób został zniesiony dawny klasowy podział społeczny. Estetyzacja dotyczy dziś niemal wszystkich dziedzin ponowoczesnego świata, z tą różnicą, że w jednych obszarach zachodzi szybciej, w innych napotyka na mniejszy lub większy opór.(fragment tekstu)

12

Laboratoryjne pytania

75%

Falkowski M.

Zarządzanie w Kulturze

|

2022

|

23

|

z. 4

349-356

Paradoks teatru - i być może laboratorium, jeśli spojrzeć na nie z teatralnej perspektywy - polega na klasycznej aż nadto próbie wyodrębnienia z rzeczywistości czegoś, co z niej przecież niewyodrębnione i o tyle z konieczności lokalne (konkretnie usytuowane), co jednak mimo to odniesione do niej i w niej ulokowane na "preferencyjnych warunkach", bo związane m.in. z poznawczymi, a do tego uniwersalnymi roszczeniami2. Specyfika tego wyodrębnienia polega do pewnego stopnia na niczym innym zresztą jak właśnie na stworzeniu, nawet jeśli nie zinstytucjonalizowanej, to jakoś uznanej, zaakceptowanej zdolności do wyodrębniania. Chodzi wszak często o to, by dostrzec lub w ogóle dopiero uczynić widzialnym to, co zwyczajowo niedostrzegalne - czy to z racji skali (coś jest za małe, za duże), czy niejednorodności stanu (coś występuje zwykle w pomieszaniu z innymi elementami), czy wreszcie częstości występowania (coś jest rzadko albo, przeciwnie, nazbyt często spotykane). (fragment tekstu)

13

Генезис и формы объективации повседневности в антропологии Д. Лукача

75%

Kozhevnikov S. B.

Studia Społeczne

|

2013

|

nr 2 (9)

157-160

The article reveals the historical genesis of everyday life, as well as the material, mental and institutional phenomena and processes connected with the functioning of everyday life in culture. (original abstract)

14

Ratio i kulturakrytycznego

75%

Madej W.

Monografie i Opracowania / Szkoła Główna Planowania i Statystyki

|

1990

|

nr 291 Racjonalność jako problem nauk społecznych

14-28

Rozum od dawna był przedmiotem uwagi filozofów. Chwalono jego potęgę bądź wykazywano daremność wysiłków, spierano się o jego rolę w poznaniu w relacji do wiary, umysłów, intuicji, uczuć czy wglądów mistycznych. Jeszcze w okresie romantyzmu spór o rozum miał charakter przede wszystkim teoretyczny. Poddawano krytyce rozum jako narzędzie poznania, sądzono go a priori za intencje. Dzisiaj ocenia się go za skutki, rozlicza na podstawie kształtu jaki przybrała kultura europejska. Współczesna dyskusja nad ratio nie jest zatem zwykłą kontynuacją sporów wcześniejszych. Przynajmniej od początku naszego stulecia eksponuje się kulturotwórczą rolę ,rozumu, związek pomiędzy modelem racjonalności dominującym w danej epoce i jej kulturowym obliczem. Obok odkrycia potęgi motywów pozaracjonalnych w psychice jednostkowej i zbiorowej namysł nad kryzysem kultury współczesnej dostarczył najpoważniej szych impulsów do postawienia pytań o rozum. Poszukując przyczyn zjawisk składających się na tak niepokojący obraz współczesności, filozofowie natrafiali na pewne postacie ratio. Przywodzą ku nim różnorodne analizy najcięższego doświadczenia, XX w. - totalitaryzmu, tropiąc genezę współczesnego charakteru cywilizacji dyktowanego przez molocha industrializacji, świata samotnych, wyzutych ze swej istoty ludzi, natrafia się na pojęcie racjonalności przykrojone wedle wymagań nauki, techniki i organizacji produkcji, poszukując przyczyn swoistej głuchoty współczesnej, niezdolności uchwycenia autonomicznego sensu wielu zjawisk, również dociera się do pewnego projektu rozumu. (fragment tekstu)

15

Kulturowe przyczyny rozwoju i upadku Sumeru oraz Starego Państwa egipskiego

75%

Rymarz D.

Horyzonty Polityki

|

2019

|

10

|

nr 32 Władza polityczna i natura ludzka w refleksji starożytnej

47-69

CEL NAUKOWY: Głównym celem artykułu jest poszerzenie optyki hermeneutycznej poprzez uwzględnienie procesów zachodzących w kulturach wczesnopiśmiennych. Realizacja tego zamierzenia umożliwia uzyskanie pełniejszej - niż dotąd - odpowiedzi na pytanie: które cechy kultury sprzyjają integracji społecznej, a które są kryzysogenne? Analizy przedstawione w artykule służą wyznaczeniu zakresu badań określających cechy uprawnionych interpretacji procesów społecznych; ponadto zarysowują perspektywę dalszych analiz krytycznych, dotyczących kulturotwórczego potencjału wczesnych narracji. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule poruszany jest problem zasadności opisów kultur wczesnohistorycznych, których kontekst społeczny jest fragmentaryczny, a opisy pochodzące z epoki są silnie zabarwione mitologią. Wykorzystano podstawowe metody filozoficzne: analizę porównawczą i metafilozoficzną, połączoną z hermeneutyką i elementami dialektyki filozoficznej. PROCES WYWODU: Artykuł rozpoczyna się szkicem przedstawiającym etapy poprzedzające powstanie pierwszych kultur historycznych; szeroka perspektywa opisu ukazuje pełniejszy sens pierwszych znanych narracji, w których istotnym motywem jest odpowiedź na pytania o źródła człowieczego świata. Analizowane są wybrane treści literatury Egiptu i Sumeru; wskazane zostały istotne podobieństwa i różnice obydwu kultur, omówiona została rola realizacji wielkich zespołów architektonicznych dla procesów społecznych. Analiza struktur instytucjonalnych Egiptu i Sumeru pozwoliła przejść do uogólnionych konkluzji odnośnie do przyczyn poważnych kryzysów i sposobów ich przezwyciężenia. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza porównawcza Starego Państwa w Egipcie oraz Sumeru umożliwiła uchwycenie procesów kulturotwórczych w społeczeństwach o niskim poziomie czytelnictwa. Charakterystyka cech przekazu religijnego o wysokim stopniu metamorficznego myślenia pozwoliła ukazać najważniejsze błędy interpretacji opierających się na kryteriach współczesnego pragmatyzmu. Analiza zarazem wskazała ograniczone możliwości zrozumienia społeczeństw przedfilozoficznych ukształtowanych w innych - niż współcześnie występujące - kontekstach. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Analiza porównawcza pozwoliła wskazać celowość dalszych prac badawczych, ujawniając braki w dotychczasowych opracowaniach perspektyw z zakresu filozofii religii, psychologii społecznej czy teorii twórczości; wstępnie dookreśliła postulat Piotra Steinkellera badania kultur "na ich własnych warunkach"; na poziomie ogólnym pomogła zarysować obszar badawczy, który może dostarczyć nowych argumentów wyjaśniających przyczyny wyhamowania tempa rozwoju kultur wczesnopiśmiennych, a także wskazać ogólne hipotezy dotyczące tych cech społeczno-kulturowych, które stymulują przyspieszenie tempa rozwoju, oraz tych, które go utrudniają, generując sytuacje kryzysowe. Analizy przedstawione w artykule można interpolować na badania współczesnych procesów społecznych, osłabiając dogmatyczne tendencje oparte na schematach interpretacyjnych. (abstrakt oryginalny)

16

Inkontrologiczne pojęcie spotkania jako formy współdziałania w sferze kultury

75%

Łukaszyński J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2000

|

5

|

nr 853

97-103

Autor powołuje się na nową koncepcję kultury stworzoną przez A. Nowickiego, która zajmuje się tworzeniem świata dzieł ludzkich. Zadaniem inkontrologii jest przedstawienie oryginalnych rozwiązań problemu mechanizmów powstawania dzieł, dokonywania odkryć oraz utrwalania ich w kulturze.

17

Jesień współczesności (szkic na marginesie "Gry szklanych paciorków" H. Hessego)

75%

Barański J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

1997

|

3

|

nr 752

104-117

Artykuł jest interpretacją powieści H. Hessego "Gry szklanych paciorków". Jest pisemną ilustracją kulturowych tendencji rozrachunku, wyjaśniające filozoficzno-etyczne refleksje chylącej się do zmierzchu współczesności.

18

Rozwój idei twórczych w rzeczywistości gry sił społeczno-ekonomicznych

75%

Jarmoliński E.

Zarządzanie w Kulturze

|

2000

|

[1]

33-36

Autor skoncentrował rozważania wokół pojęcia rozwoju idei twórczych w warunkach gospodarki rynkowej nawiązując do klasycznej myśli filozoficznej. Rozwijająca się od Locke'a i Milla etyka demokratyczna wskazuje na istnienie obszarów, w których jednostka posiada większy zakres praw do dysponowania określonym dobrem niż rządzący i do głoszenia swoich racji ze względu na fakt bycia istotą ludzką. W tym kontekście rozwój to możliwość prowadzenia indywidualnej działalności.

19

Zarządzanie międzykulturowe w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa

63%

Śnieżyński M.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2011

|

12

|

z. 4 Studia z zarządzania międzykulturowego

83-94

Niniejszy artykuł podejmuje problematykę zarządzania międzykulturowego w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Jego zasadniczym celem będzie zaprezentowanie warunków sprzyjających zarządzaniu opartemu na dialogu międzykulturowym, który jest podstawą efektywnej współpracy wybranych nacji, w tym przypadku Arabów, Hindusów i Polaków zatrudnionych w przedsiębiorstwach znajdujących się w Polsce. (fragment tekstu)

20

Культура - зеркало души человека

63%

Бабосов Е.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2011

|

nr 2

95-102

The essence and features of culture as specific human way of activity or the mirror of person soul are revealed in the article. Steps of culture towards the person and steps of the person to culture are characterized. Their mutual meeting ennobles the person spiritually and promotes vigorous activity on transformation surrounding reality by laws of true, good and beauty. (original abstract)