Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 49

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Financial participation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
W artykule autorzy skupili się na problematyce crowdsourcingu w sferze publicznej. Starano się ukazać zmiany, jakie zachodzą w relacjach między władzą publiczną a obywatelami na skutek rozwoju technologii. Rozwój połączeń sieciowych może znaleźć swoje odzwierciedlenie w zwiększeniu zaangażowania obywateli w proces podejmowania decyzji, które tradycyjnie - zgodnie z modelem weberowskim - dokonywane były przez władze publiczne. Skupiono się na instytucji budżetu partycypacyjnego jako szczególnym przejawie crowdsourcingu w sektorze publicznym.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest identyfikacja występujących prawidłowości i różnic w stosowanych mechanizmach partycypacyjnych oraz wskazanie i wyjaśnienie wpływu najważniejszych cech partycypacji sąsiedzkiej na osiągane efekty rewitalizacji przestrzeni podwórek miejskich. Badania prowadzono z uwzględnieniem 17 lokalizacji podwórek w sześciu miastach Polski. W badaniach wykorzystano głównie metody jakościowe, takie jak wywiady pogłębione oraz wizje studyjne. Wyniki wskazują na takie mechanizmy oraz cechy procesu partycypacji, które przyczyniły się nie tylko do osiągnięcia efektów przestrzenno-funkcjonalnych, ale przede wszystkim społecznych, takich jak integracja i aktywizacja społeczności sąsiedzkiej oraz oddolne przejęcie inicjatywy i odpowiedzialności za przestrzeń wspólną(abstrakt oryginalny)
A comprehensive piece of research on the tools and methods available for public participation in urban development was carried out as part of the U_CODE Urban Collective Design Environment H2020-ICT Project, the results of which are presented in this paper. Approximately 70 methods and a range of participation goals were identified by investigating the publications of 20 cities and participation networks in Germany plus a number of online participation platforms. In the descriptions a general distinction was made between the level of involvement and the objective of participation. For most of the goals on informational or cooperation level, several (especially offline) tools were found to be available. For more ambitious objectives, e.g. massive co-design, no appropriate tools are currently market-ready, yet several research and development projects are targeting the development and testing of such means. The strong development of more complex methods and tools can be expected within the next few years. Often these instruments are designed in cooperation with urban authorities, however their broad application in German municipalities may take a couple of years yet.(original abstract)
Stowarzyszenia lokalne, prowadząc swoją działalność, tworzą też możliwości prowadzenia dyskusji, wyrażania poglądów i uczestnictwa w podejmowanych decyzjach. Prowadzi to do lepszych efektów rewitalizacji, dopasowanych do potrzeb i oczekiwań użytkowników. Celem opracowania jest określenie roli stowarzyszeń lokalnych w procesie partycypacji jako interesariuszy rewitalizacji, na przykładzie działań prowadzonych w Poznaniu w okresie od 2010 do 2016 r. W ocenie autorów wkład stowarzyszeń lokalnych jest niezwykle cenny nie tylko w sferze aktywizacji obywateli oraz pozyskiwania ich opinii, ale również w kwestii zacieśniania więzi społecznych i kształtowania właściwych postaw obywatelskich.(abstrakt oryginalny)
W niniejszym opracowaniu skoncentrowano się na znaczeniu oficjalnych dopłat ze strony pacjentów w finansowaniu świadczeń zdrowotnych. W pierwszej kolejności dokonano przeglądu różnych form współpłacenia stosowanych w wybranych krajach europejskich, a następnie przedstawiono korzyści i zagrożenia związane z zastosowaniem partycypacji pacjentów w kosztach świadczeń zdrowotnych we współczesnych systemach ochrony zdrowia. (fragment tekstu)
Wprowadzenie współpłacenia na rynku ochrony zdrowia jest ciągle dyskutowane zarówno przez ekspertów ekonomiki zdrowia, jak i ekspertów polityki społecznej. Istnieje dużo głosów za i przeciw współpłaceniu. Z jednej strony wskazuje się, że system opłat pacjentów przyczyni się do redukcji konsumpcji niepotrzebnych świadczeń zdrowotnych i tym samym doprowadzi do optymalnej alokacji na rynku ochrony zdrowia. Z drugiej strony pojawiają się głosy, iż wprowadzenie współpłacenia spowoduje ograniczenie korzystania z potrzebnych usług zdrowotnych i w konsekwencji pogłębienia się sfery ubóstwa. W celu lepszego zrozumienia potencjalnych konsekwencji wprowadzenia opłat pacjentów w Polsce, pożądane wydaje się zapoznanie się z doświadczeniami innych krajów w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto rozważania na temat partycypacji w zarządzaniu rozwojem lokalnym na przykładzie instrumentu RLKS (Rozwój Lokalny Kierowany przez Społeczność), który został zastosowany w perspektywie finansowej UE 2014-2020. W literaturze przedmiotu, w odniesieniu do problematyki partycypacji w zarządzaniu, traktuje się najczęściej o udziale pracowników w szeroko rozumianym zarządzaniu organizacją. Aspekt podjęty przez Autora jest swego rodzaju nowym spojrzeniem, jako że akcentuje możliwość wykorzystania różnorodnych instrumentów partycypacji w stymulowaniu społeczno-gospodarczego rozwoju danego obszaru. Celem artykułu jest usystematyzowanie dostępnej wiedzy na temat podjętej problematyki, a także wywołanie dalszej dyskusji w środowisku nauki i praktyki zarządzania(abstrakt oryginalny)
W literaturze można znaleźć znaczną ilość argumentów przemawiających za pracowniczą partycypacją finansową. Pomimo faktu, iż najważniejsze przesłanki na rzecz partycypacji finansowej wynikały z pobudek takich jak większa równość w dochodach i majątku oraz chęć poprawy relacji pomiędzy pracownikami i właścicielami przedsiębiorstw, to obecnie programy te są uznawane za element relacji przemysłowych opartych na strategiach menadżerskich oraz bardziej elastycznej polityce płac, co w rezultacie ma doprowadzić do wzrostu wydajności pracy i szybszego rozwoju przedsiębiorstwa. W związku z zauważalną większą popularnością programów własnościowych oraz udziału w zyskach, szczególną uwagę zwraca się na wielowymiarowe zależności pomiędzy finansowym udziałem we własności i wynikami ekonomicznymi, jak również na chęć wykazania, że mechanizm zależności pomiędzy własnością pracowniczą a jej wpływem na produktywność ma bardzo złożony charakter. Celem tego opracowania jest zaprezentowanie wybranych poglądów na temat postaw odnoszących się do wspomnianych zależności. Zarówno sądy teoretyczne jak i badania empiryczne pokazują, że po wielu latach analizy korzyści płynących z implementacji programów partycypacji finansowej, informacje uzyskane jedynie dzięki raportom nie są wystarczające do wypracowania jednoznacznej opinii dotyczącej wpływu partycypacji finansowej na wyniki (produktywność) osiągane przez przedsiębiorstwa. Ponadto, uzyskanie takiej opinii jest dodatkowo utrudnione przez brak przejrzystych danych oraz tego, w jakim stopniu wdrażane programy partycypacyjne przyczyniają się do zmiany wyników finansowych. W rezultacie, zarówno dotychczasowa teoria jak i obecne badania nie wyjaśniają w przekonujący sposób zależności pomiędzy programami partycypacji finansowej a wynikami uzyskiwanymi dzięki ich wdrażaniu, co jedynie utwierdza w przekonaniu, iż istnieje potrzeba prowadzenia dalszych badań w tym zakresie. W tym wypadku badania empiryczne powinny skupić się na ocenie jakościowej a nie ilościowej, która mimo swojego powszechnego charakteru, nie określa powyższych zależności w sposób zbyt dokładny. Kolejnym wnioskiem, do którego można dojść, jest potrzeba prowadzenia dalszych badań w oparciu o większe próby przedsiębiorstw, biorąc pod uwagę charakter prowadzonej przez nie działalności oraz otoczenie w którym funkcjonują. Wydaje się, że pod uwagę należy wziąć pewne dodatkowe aspekty, m.in. rodzaj wprowadzanego programu partycypacji finansowej, ponieważ decyzja ta może oddziaływać na wyniki osiągane w przyszłości. Oprócz tego, badania powinny rozpoczynać się na długo przed implementacją programu w przedsiębiorstwie, co pozwoliłoby na przeprowadzanie analiz porównawczych i ocenę wpływu danego programu na produktywność. (abstrakt oryginalny)
Powodzenie głębokich zmian restrukturyzacyjnych w polskiej gospodarce zależało głównie od skuteczności reformy dotyczącej restrukturyzacji własności we wszystkich sektorach. Wymagało to nowego podejścia do własności prywatnej, określenia nowej roli i miejsca pracowników w procesie zmian oraz tworzenia spółek pracowniczych. Spółki pracownicze powstawały w wyniku prywatyzacji bezpośredniej, tzw. likwidacyjnej, kiedy to majątek przedsiębiorstwa zostaje przekazany do odpłatnego korzystania z prawem wykupu spółce założonej przez większość pracowników danego przedsiębiorstwa (leasing). W celu przeprowadzenia tego typu prywatyzacji i zgromadzenia niezbędnego kapitału, ci, którzy inicjują proces, muszą przekonać pracowników do kupna udziałów. Należy pamiętać, że metoda ta okazała się skuteczna w stosunku do przedsiębiorstw małych i średnich, które nie wymagały uruchomienia tak znacznych środków finansowych, jak to miało miejsce przy prywatyzacji dużych przedsiębiorstw. Wstępnie można stwierdzić, że warunki do wprowadzania nowych rozwiązań w zakresie wzrostu udziału pracowników we własności czy partycypacji w innych programach finansowych są mało sprzyjające. Można nawet postawić tezę, że w polskich przedsiębiorstwach i wśród pracowników, szczególnie niższego szczebla istnieje świadomościowa bariera, utrudniająca proces dalszych zmian własnościowych czy wdrażania nowych form demokracji ekonomicznej w kierunku powstania nowego typu odpowiedzialności za firmę. Przełamanie tej bariery może nastąpić po pewnym czasie, kiedy to pracownik już jako właściciel zaczyna rozumieć ekonomiczny sens dywidendy, nabiera nawyku myślenia w kategoriach wzrostu wartości firmy, bo to przekłada się wprost na wzrost wartości jego akcji. (abstrakt oryginalny)
10
75%
Druga część studium o partycypacji finansowej pracowników (EFP) poświęcona jest głównie omówieniu doświadczeń i osiągnięć EFP w najbardziej zaawansowanych krajach Europy Zachodniej i USA. Przedstawiona jest historyczna ewolucja powstawania EFP oraz ich dzisiejsze formy instytucjonalne, wraz z otoczeniem regulacyjnym i finansowym. Podczas gdy tysiące przedsiębiorstw europejskich uznaje i z powodzeniem stosuje EFP jako narzędzie dobrego zarządzania, wyniki badań naukowych dotyczące bezpośredniej zależności między wprowadzeniem EFP a poprawą wyników ekonomicznych firm są niejednoznaczne. Wielu naukowców sądzi, że systemy EFP mogą zdać egzamin tam, gdzie systemy komunikacji umożliwiają pracownikom zrozumienie ich roli oraz potencjalnych korzyści z EFP.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Employee Financial Participation in Businesses : Is It Worth Discussing?
75%
Artykuł ma na celu przypomnienie dorobku partycypacji finansowej pracowników (EFP) w okresie minionych 50 lat, przedstawienie obecnych osiągnięć w tej dziedzinie, a także przedyskutowanie, na ile te rozwiązania odpowiadają zmianom zachodzącym we współczesnym świecie. Omówiono w nim najważniejsze typy partycypacji finansowej, po ich odróżnieniu od partycypacji niematerialnej (udziału w zarządzaniu). Przedyskutowano argumenty przemawiające za wprowadzaniem partycypacji finansowej pracowników do przedsiębiorstw. Przedstawiono w dużym skrócie ewolucję form partycypacji finansowej w najbardziej zaawansowanych krajach Europy Zachodniej i USA oraz zarysowano skalę ich praktykowania. Pokazane zostały wysiłki Unii Europejskiej podjęte w ciągu ostatnich 10 lat w celu upowszechnienia partycypacji finansowej. Konkludując, stwierdzono, że partycypacja finansowa stała się szeroko uznawaną regułą nowoczesnego zarządzania firmą i kierowania zespołami ludzkimi w tysiącach współczesnych przedsiębiorstw. Na tym tle przedstawiono dyskusję nad przesłankami wprowadzenia EFP na szerszą skalę w Polsce i w innych krajach. Zaproponowano też przyszłe kierunki badań nad EFP.(abstrakt oryginalny)
This paper uses a dataset collected from peri-urban areas of Ho Chi Minh City, Vietnam to examine how the poor use their loans, and factors affecting their credit participation and credit constraints. The paper finds that the presence of many commercial banks in the areas does not help the poor, instead the poor rely heavily on informal credit. Loans in the periurban areas are mainly used for non-productive purposes, which stresses the importance of consumption smoothing. Better community relationships and interpersonal trust in morerural wards help households to access to credit. In urban areas, the poor rely more upon subsidized funds. A closer look at specified microcredit sources reveals that household behaviour differs in each market segment. Furthermore, the poor are highly credit-constrained. Wealthier-asset households among the poor appear to be less credit-constrained. The likelihood of credit constraints increases with the distance to the nearest banks, which suggests that credit supplyside intervention could help overcome credit constraints. Overall, the poor in urban areas are more credit-constrained because of exclusion by commercial banks and weaker interpersonal trust.(original abstract)
Celem artykułu jest prezentacja wybranych badań prowadzonych przez różne zespoły w Europie. Przedstawione zależności oraz wnioski końcowe mogą stanowić przyczynek do podjęcia działań zmierzających do poprawy sytuacji w zakresie wdrażania i realizacji programów partycypacji finansowej, a propozycje modelowych rozwiązań mogą ułatwić przezwyciężenie międzynarodowych barier stojących na drodze do szerszej implementacji rozwiązań partycypacyjnych w przedsiębiorstwach.(fragment tekstu)
Popularna w Niemczech pożyczka partycypacyjna (niem partiarisches Darlehen) nie jest instytucją szerzej znaną w Polsce. W naszej praktyce spotkaliśmy się z wyborem takiej formy finansowania wyłącznie przy inwestycjach prowadzonych w Polsce przez firmy niemieckie. Z naszych doświadczeń wynika jednak, iż pożyczka partycypacyjna bez przeszkód mogłaby być wykorzystywana na większą skalę również przez polskich inwestorów i przedsiębiorców. W szczególności, pożyczka taka stanowić może alternatywne rozwiązanie problemu pozyskania środków finansowania przedsięwzięć o podwyższonym stopniu ryzyka, w sytuacji gdy wyczerpana została możliwość finansowania się „zwykłym” długiem. (abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Budżet obywatelski w Polsce. Analiza porównawcza Łodzi i Poznania
75%
Budżet obywatelski traktowany jest jako jeden z partycypacyjnych instrumentów zarządzania publicznego. Jest on demokratycznym procesem dyskusji i podejmowania decyzji z udziałem mieszkańców odnośnie do dystrybucji określonej puli środków finansowych będących w dyspozycji jednostki samorządu terytorialnego. W artykule podjęto próbę wskazania rzeczywistej roli budżetu obywatelskiego w poszerzaniu i wzmacnianiu zainteresowania oraz udziału mieszkańców w sprawach lokalnych bezpośrednio ich dotyczących. W tym celu analizie porównawczej poddano zrealizowane w 2015 r. edycje budżetu obywatelskiego w Łodzi i Poznaniu. Dokonano jej pod kątem zasad i procedur jego wdrażania, kierunków podziału środków oraz charakteru projektów (zadań) wyłonionych w drodze głosowania mieszkańców. Na zakończenie przedstawiono wnioski odnoszące się do zaprezentowanych edycji budżetu obywatelskiego(abstrakt oryginalny)
Rozwój przedsiębiorstw turystycznych jest uwarunkowany wieloma czynnikami, wśród których można wymienić wewnętrzne zasady procesu planowania strategicznego. Stosowanie go w firmie wymaga wiedzy o jego przebiegu, ale także dostępu do różnych, wiarygodnych źródeł informacji. Jednym z nich są sami pracownicy. Z tego też powodu w ostatnich latach w literaturze podkreśla się dużą rolę planowania strategicznego opartego na aktywnym udziale interesariuszy danej firmy, w tym w szczególności jej pracowników. Udział ten jest zróżnicowany w zależności od roli i funkcji danej osoby, jak również wiedzy przez nią posiadanej. W badaniu, wykorzystując metodę ankietową, określono poziom udziału pracowników w procesie podejmowania decyzji oraz zróżnicowania postrzegania procedur partycypacji w zależności od statusu i pozycji respondenta w firmie oraz jego cech. Wyniki potwierdziły przypuszczenie, że właściciele i współwłaściciele firm znacznie wyżej określali poziom partycypacji. Pozytywnym aspektem uzyskanych wyników było natomiast stosunkowo wysokie (pozytywne) ocenianie tego procesu przez pracowników niższego szczebla firm turystycznych. (fragment tekstu)
Partycypacja finansowa pracowników, znana głównie pod postacią szeroko rozumianego udziału pracowników w zyskach oraz własności przedsiębiorstw, jest jak wiadomo, stosowana w przedsiębiorstwach od bardzo wielu lat, jednak koncentrując uwagę na czasach współczesnych, okres wdrażania rozwiązań z zakresu partycypacji finansowej to zaledwie 4 ostatnie dekady. Udział pracowników w podejmowaniu decyzji ma dłuższą tradycję, dzięki czemu został dosyć szczegółowo opisany w literaturze, a jego wpływ na wyniki osiągane przez przedsiębiorstwa nie podlega w zasadzie dyskusji i jest znany dzięki wielu badaniom prowadzonym przez naukowców na całym świecie i szczegółowym raportom. Partycypacja finansowa nie doczekała się tylu opracowań, toteż wiedza i informacja z tego zakresu są niepełne. Przyczyną tego stanu rzeczy jest m.in. brak kompleksowych badań na temat poszczególnych form partycypacji finansowej, ich nieregularność, brak współpracy pomiędzy państwami w zakresie wymiany informacji dotyczącej ilości wdrażanych rozwiązań partycypacyjnych itp. Oczywiście należy zdawać sobie sprawę, że objęcie badaniami wszystkich przedsiębiorstw nie jest możliwe, a uogólnianie wyników na wszystkie przedsiębiorstwa i wszystkie kraje nie wydaje się wskazane z racji odmiennych uwarunkowań i kryteriów doboru. (abstrakt oryginalny)
Omówiono formy partycypacji pracowniczej w zarządzaniu. Przedstawiono udział pracowników w partycypacji w przedsiębiorstwach krajów Unii Europejskiej i Polski.
Szereg renomowanych firm stosuje nowoczesne formy wynagradzania rozłożonego w czasie i wiążącego pracownika na dużej z firmą. Do tych form zalicza się między innymi wypłaty z zysku do podziału czy opcje na zakup akcji przedsiębiorstwa. Autor przedstawia szereg zalet takiej gospodarki opartej na udziałach.
20
Content available remote Budżet partycypacyjny w świetle koncepcji zarządzania wartością publiczną
63%
Celem artykułu jest wypracowanie koncepcji oceny budżetu partycypacyjnego z punktu widzenia założeń zarządzania wartością publiczną. Budżet partycypacyjny jest popularnym w ostatnich latach narzędziem zarządzania publicznego. W niniejszym artykule został ukazany z perspektywy relatywnie nowego podejścia do zarządzania publicznego, jakim jest zarządzanie wartością publiczną. Koncepcja ta została wprowadzona przez Moore'a w 1995 roku [1995] i funkcjonuje w dyskursie naukowym od 20 lat. Na gruncie polskim jest jednak mało znana, chociaż stanowi atrakcyjny wyznacznik działania organizacji sektora publicznego. (...) W niniejszym artykule dokonano próby adaptacji kilku podejść stosowanych do oceny organizacji publicznych z uwzględnieniem ewaluacji budżetu partycypacyjnego, mając także na uwadze spełnianie założeń zarządzania wartością publiczną. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.