Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 114

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Finansowanie kultury
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
Kultura jest jedną ze sfer realizacji ludzkiej wolności. Instytucje kultury - jednostki powołane do tworzenia i upowszechniania dorobku kulturowego - finansowane mogą być z różnych źródeł w zależności od struktury własnościowej. Dobra i usługi kultury tworzą i dostarczają społeczeństwu trzy grupy podmiotów: publiczne, pozarządowe (non profit) i przemysł kultury, które współdziałają i wzajemnie uzupełniają swoją działalność. Wśród wszystkich instytucji prowadzących w Polsce działalność kulturalną przeważają publiczne instytucje kultury. Instytucje kultury borykają się z problemami pozyskania środków finansowych na działalność bieżącą. Środki przekazywane przez organizatora są niewystarczające. Finansowanie działalności kulturalnej w Polsce jest podstawową słabością systemu zarządzania kulturą. Problemem jest zdefiniowanie, w jakim stopniu instytucje kultury powinny być dofinansowane przez państwo, a na ile powinny być samodzielne i czy kulturę należy urynkowić. W niniejszej pracy przedstawiono ogólne wskazanie zasad działania instytucji kultury w Polsce oraz możliwości pozyskiwania środków na finansowanie przedsięwzięć kulturalnych. (abstrakt oryginalny)
Jednostki działające w sektorze kreatywnym coraz częściej poszukują alternatywnych metod pozyskiwania funduszy ze względu na utrudniony dostęp do tradycyjnych źródeł finansowania. Celem artykułu jest zaprezentowanie współczesnej roli finansowania społecznościowego w dotowaniu projektów kulturalnych w Polsce i Unii Europejskiej. W pierwszej części artykułu przedstawiono wzrastającą rolę platform crowdfundingowych charakterystycznych dla projektów kulturalnych w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej. Kolejno zaprezentowano różnorodne przykłady projektów realizowanych z wykorzystaniem finansowania społecznościowego. Uzyskane wyniki wskazują na coraz większe znaczenie dla sektora kultury nowoczesnych form finansowania działalności, takich jak crowdfunding. (abstrakt oryginalny)
Scharakteryzowano strukturę wydatków z budżetów samorządów terytorialnych na kulturę i ochronę dziedzictwa narodowego w latach 2007-2009, ze szczególnym uwzględnieniem województwa wielkopolskiego.
4
Content available remote Uwarunkowania finansowania twórców i artystów w Polsce
100%
Cel - Celem rozważań jest analiza sytuacji finansowo-ekonomicznej artystów i twórców w Polsce ze zwróceniem szczególnej uwagi na formy zatrudnienia oraz zaplecze socjalne. Metoda badań - Artykuł ma charakter przeglądu różnych źródeł historycznych przedstawiających sytuację i uwarunkowania finansowania twórców i artystów w Polsce od 2010 r. W artykule zastosowano analizę krytyczną literatury przedmiotu z zakresu rynku pracy artystów i twórców oraz ich finansowania. Wnioski - Sektor kultury, a tym samym artyści i twórcy będący na rynku pracy w Polsce stanowią nie tylko ważną grupę społeczną, ale także ważny element gospodarki. Finansowanie twórców i artystów w Polsce wydaje się, że nie jest wystarczające, zważywszy na ich wkład w gospodarkę kraju. (abstrakt oryginalny)
Na początku artykułu krótko opisano historię Bułgarii oraz przedstawiono liczbę działających w Bułgarii teatrów. Następnie omówiono problemy dyrektorów teatrów, związane z ich funkcjonowaniem, a przede wszystkim problem finansowania. Szczegółowo zaprezentowano działalność Narodowego Centrum Teatru, które odgrywa bardzo ważną rolę w finansowaniu działalności bułgarskich teatrów.
Znalezienie optymalnego, wydajnego modelu finansowania publicznych usług kulturalnych jest problematyczne. Wypracowanie obiektywnego modelu finansowania teatrów stanowi ogromne wyzwanie dla podmiotów zarówno kształtujących, jak i realizujących politykę kulturalną. Celem artykułu jest wskazanie kryteriów i miar mających potencjalny wpływ na kształtowanie się liczby widzów w poszczególnych teatrach w Polsce. Cel osiągnięto za pomocą modelu wielokryterialnej analizy wariantów. Badania dowiodły istotnej roli kryteriów zarówno finansowych, jak i pozafinansowych, wśród których podstawową rolę odgrywa kryterium techniczne. Na tej podstawie należy rozważyć konieczność tworzenia optymalnego podziału środków publicznych między teatry z uwzględnieniem ich możliwości technicznych czy infrastrukturalnych.(abstrakt oryginalny)
Samorządy terytorialne jako struktury działające w regionalnym i lokalnym wymiarze są w Polsce głównym źródłem finansowania kultury. Łącznie z budżetów gminnych, powiatowych i wojewódzkich pochodziło około 70% wszelkich wydatków na cele powiązane z dziedzictwem kulturowym. Wobec powyższego postawiono pytanie badawcze, czy i na ile finansowanie kultury z budżetów samorządów terytorialnych jest zróżnicowane przestrzenie. Celem głównym badań jest więc określenie regionalnego zróżnicowania wydatków na kulturę i dziedzictwo kulturowe z budżetów samorządowych. Podjęto także próbę wskazania przyczyn tych różnic. Do analiz statystycznych wykorzystano dane Banku Danych Lokalnych GUS. Wykazano, że istnieje zróżnicowanie regionalne w zakresie udziału kultury w wydatkach z budżetów samorządów terytorialnych. Rozkład przestrzenny zjawiska jest wypadkową oddziaływania trzech czynników: poziomu rozwoju społeczno-ekonomicznego, potencjału kulturowego oraz polityki kulturowej samorządów województw. (abstrakt oryginalny)
Artykuł omawia źródła finansowania polskich instytucji kultury w Unii Europejskiej. Szczególne znaczenie poświęcono w nim finansowaniu z duszy strukturalnych. (fragment tekstu)
Celem tekstu jest analiza modelu komunikacji z patronami Radia 357 - internetowej stacji radiowej finansowanej przez słuchaczy przy wykorzystaniu patronatu cyfrowego. Metodologia: dokonano jakościowej analizy treści znajdujących się na forum dla patronów rozgłośni. Na materiał empiryczny złożyło się 200 postów stacji, 21 081 komentarzy patronów oraz nagrania filmowe trwające łącznie 1050 minut. Analiza objęła okres od października 2020 r. do stycznia 2022 r. Wyniki i wnioski: przeprowadzona analiza wskazuje, że model komunikacji Radia 357 jest silnie uwarunkowany przez sposób finansowania rozgłośni. Stacja równolegle komunikuje się ze wszystkimi słuchaczami (za pośrednictwem strony internetowej oraz mediów społecznościowych) i moderuje odrębne fora dla najbardziej zaangażowanych patronów. Komunikacja wynika częściowo z indywidualnego modelu przyjętego przez rozgłośnię, częściowo zaś z ram i narzędzi narzuconych przez techniczne uwarunkowania platformy crowdfundingowej, na której prowadzona jest zbiórka. Wartość badawcza: analiza dostarcza wiedzy na temat charakterystyki oraz mocnych i słabych stron opisywanego modelu komunikacji. Co szczególnie ważne, zważywszy na ostatnie dekady dynamicznego rozwoju radiofonii, model ten istotnie różni się od dotychczasowego sposobu komunikowania tradycyjnych stacji radiowych.(abstrakt oryginalny)
Współcześnie jednostki działające w sektorze kultury w Polsce stają przed wyzwaniem ciągłego poszukiwania źródeł finansowania swoich działań, określanych w literaturze przedmiotu jako "biznesy kreatywne". Dlatego niezwykle istotna jest umiejętność pozyskiwania środków unijnych przeznaczonych na wsparcie i rozwój kultury oraz dziedzictwa narodowego. Ich wykorzystanie zgodnie z założeniami docelowych Programów Operacyjnych Unii Europejskiej przynosi wiele korzyści, a także, co niezwykle ważne, efektów synergicznych dla całego obszaru kultury. Jednocześnie można postawić tezę, że osiąganie przewagi konkurencyjnej w sektorze kultury polega w dużej mierze na wykorzystaniu dofinansowań unijnych w tworzeniu nowych wartości dla ogółu społeczeństwa. Ich kreatorem są jednostki kultury zdolne do podejmowania inicjatyw unijnych w działaniach, które wyznaczają ich pozycję w sektorze kultury. (fragment tekstu)
Globalny kryzys finansowy, którego źródeł upatruje się w amerykańskim rynku kredytów hipotecznych typu subprime, spowodował istotne konsekwencje dla gospodarki globalnej. W pierwszej kolejności negatywne skutki kryzysu odczuły instytucje bankowe, które otrzymały znaczące wsparcie ze strony banków centralnych oraz rządów narodowych, stojących na straży stabilności finansowej. Ich pomoc determinowana była obawą przed utratą płynności bądź całkowitą niewypłacalnością banków. W wielu krajach, które silnie doświadczyły kryzysu, proces dokapitalizowania (bail-outs) spowodował częściową bądź całkowitą nacjonalizację banków (np. Islandia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone). Utrata zaufania w sektorze bankowym skutkowała ograniczeniem akcji kredytowej banków, czego efektem był zmniejszony popyt oraz obniżenie aktywności gospodarczej. Kryzys finansowy przekształcił się więc w kryzys ekonomiczny o zasięgu ogólnoświatowym. Współczesny globalny kryzys finansowy, utożsamiany z najdotkliwszą niestabilnością od czasów wielkiej depresji lat 30. XX wieku, spowodował tym samym nie tylko perturbacje dla sfery finansów, ale także dla sfery realnej gospodarki, w tym również dla dokonującego się rozwoju społeczno-gospodarczego. W obszarze kultury warto zwrócić uwagę nie tyle na aspekt skutków kryzysu w wymiarze finansowym, ale na jego konsekwencje w postaci kryzysu gospodarczego i strukturalnego: kryzys gospodarczy w kulturze - objawiający się trudnościami budżetowo-finansowymi oraz strukturalny kryzys kultury - kryzys samego systemu. Obszarem, w którym poszukiwać należy sposobów przełamania powyższych form kryzysu, jest właśnie kultura, rozumiana nie wprost w kategoriach ekonomicznych, lecz antropologicznych. Celem opracowania jest analiza wpływu globalnego kryzysu finansowego na finansowanie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w Polsce ze środków publicznych. (fragment tekstu)
Omówiono rolę i znaczenie kultury w procesie integracji Polski z Unią Europejską. Krótko scharakteryzowano politykę kulturalną, finansowanie kultury oraz regulacje prawne odnoszące się do prawa autorskiego.
Dla przeciętnego odbiorcy kultury najważniejsza jest atrakcyjna oferta artystyczna czy edukacyjna i - jeśli jest realizowana na satysfakcjonującym go poziomie - mniej istotne pozostaje kto, jaki podmiot, odpowiada za jej kształt i finansowanie (w przypadku oferty nieodpłatnej). Mieszkańcy miast najchętniej za wszystkie nieudane projekty obwiniają samorząd gminny; zdecydowanie rzadziej wojewódzki, często odpowiedzialnością za nieudane przedsięwzięcia i decyzje obarczając niewłaściwe podmioty. Działalność kulturalną tymczasem mogą prowadzić w Polsce bardzo różne osoby oraz podmioty - prawne i fizyczne. Nie wszyscy jednak mogą tworzyć i prowadzić "instytucje kultury". (fragment tekstu)
Problemy etyczne pojawiają się zawsze w takich sytuacjach, w których człowiek musi dokonać świadomego i wolnego wyboru sposobu postępowania. Codziennie, każdy z nas podejmuje decyzje, które mają mniejszy lub większy wpływ na dobro i szczęście innych ludzi. Zakres oddziaływania na życie innych zależy od posiadanej władzy. Ludzie dysponujący dużą władzą, politycy i osoby kierujące instytucjami państwowymi i przedsiębiorstwami, mogą poprzez swoje decyzje uczynić dla innych wiele dobra, ale także wiele zła. Zapewne dlatego społeczeństwo oczekuje od nich szczególnej wrażliwości etycznej. (fragment tekstu)
15
Content available remote Culture and its Creators - Challenges and Financial Issues
75%
)Culture and its creators are the driving force of social development. The paper presents the history of financing the culture over the last three hundred years and looks at the cultural policy adopted in Poland. Traditional and modern forms of supporting cultural activities are also discussed therein, also the situation of artists on the labour market in Poland and the possibilities of future change. The fundamental questions asked by the authors are: what is the future of financing cultural activities in Poland?; how important is culture in contemporary society?; will systemic changes be introduced? The aim of the paper is to provide answers to these questions through analysis of sociological sources and reports on the current situation of artists in Poland, and to highlight the dynamics of financing culture and its creators. (original abstract)
W marcu 2001 roku Brytyjska Rada Sztuki przedstawiła propozycję zmian obecnego systemu finansowania kultury i sztuki w Wielkiej Brytanii. Celem artykułu jest przedstawienie obecnego systemu finansowania kultury i sztuki, zaprezentowanie podstawowych założeń i celów reformy proponowanej przez Brytyjską Radę Sztuki oraz ocena tych zmian. Przytoczono również pierwsze reakcje angielskiego środowiska kulturalnego na proponowane zmiany.
17
Content available remote Kultura i gospodarka - od pogranicza nauk ku perspektywie ekonomicznej
75%
Artykuł wychodząc z pogranicza nauk (socjologii, antropologii kulturowej, filozofii) podejmuje próbę opisu perspektywy ekonomicznej relacji kultura-gospodarka. Autorka rozpoczyna od globalnego rozumienia kultury, omawia pojęcie kultury ekonomicznej oraz wąskie rozumienie kultury. Przedstawia teorie dotyczące wpływu kultury na kształtowanie się kapitalizmu i różnych jego odmian, ustalenia dotyczące relacji pomiędzy kulturą a rozwojem krajów zacofanych, startem do wzrostu i różnicami w rozwoju krajów oraz regionów. Prezentuje kulturę w perspektywie mikroekonomii, transakcje handlowe jako zapośredniczone w kulturze, wpływ kultury na funkcjonowanie przedsiębiorstwa i jego sukces rynkowy. Omawia kwestię finansowania kultury przez państwo oraz sektor kultury i kreatywny z punktu widzenia młodej dyscypliny naukowej jaką jest ekonomika kultury. (abstrakt oryginalny)
The systemic transformation taking place in Poland since 1989 has had a major influence on the role of culture in local communities. The times when cultural and economic policies were formulated exclusively by the state and cultural institutions were totally state-dependent ended at the beginning of the nineties when a number of economic and social reforms was introduced. The author of this article attempts to answer the questions concerning the following issues: the advantages and disadvantages of the system of financing the local cultural institutions' activities, the limitations of the system, which result in the fact that the cultural institutions are not provided with sufficient resources to finance their activities, or with possible solutions to ensure them greater independence in decision making. (original abstract)
Celem opracowania jest przedstawienie źródeł finansowania kultury w Polsce obejmujących w szczególności wydatki z budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środki z funduszy strukturalnych UE oraz wydatki budżetów gospodarstw domowych. Finansowanie instytucji kultury jest ściśle powiązane ze sposobem zarządzania środkami i mieniem publicznym. Osobą odpowiedzialną za właściwą i efektywną gospodarkę finansową jest kierownik danej placówki, a organizator (JST, Ministerstwo Kultury itp.) jako organ kontrolny sprawdza, czy zadania rzeczywiście są wykonywane zgodnie z literą prawa i w ramach działalności statutowej, tym bardziej że to organ prowadzący przekazuje dotację na podstawowe funkcjonowanie instytucji kultury. W celu szerszego zrozumienia tematu przyjrzymy się sposobom organizowania, zarządzania i finansowania podmiotów z obszaru kultury ze szczególnym uwzględnieniem dotyczących tej dziedziny obowiązujących aktów prawnych.(fragment tekstu)
20
Content available remote Finansowanie kultury w Polsce ze źródeł publicznych
75%
Celem artykułu jest zanalizowanie źródeł i skali publicznego finansowania kultury w latach 2005-2014. Nie ma niestety precyzyjnych danych o całkowitych kwotach wydatków publicznych na kulturę do roku 2009. Dopiero dla lat późniejszych znane są dość dokładne szacunki rozmiarów i kierunków publicznego finansowania kultury, pochodzące głównie z obliczeń Najwyższej Izby Kontroli, publikowanych w kolejnych analizach wykonania budżetu państwa.(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 6 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.