Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Nowe zasady wykonywania kontroli dewizowej przez NBP

100%

Skarbek M. M.

Bank

|

2002

|

nr 11

40

Omówiono nowe zasady wykonywania kontroli dewizowej prze Narodowy Bank Polski obowiązujące od 3 września 2002 r. Zastąpiły one rozporządzenie ministra finansów z 22 marca 1999 r. w sprawie trybu wykonywania kontroli dewizowej przez NBP.

2

Cele i funkcje Prawa dewizowego w obliczu kryzysów walutowych

100%

Kubicz M.

Bank i Kredyt

|

2002

|

nr 6

44-52

Podstawowym celem regulacji prawnodewizowych jest ochrona tzw. interesu dewizowego państwa. Po doświadczeniach minionego dziesięciolecia i serii kryzysów walutowych, które w tym czasie wystąpiły w różnych krajach na świecie, interes dewizowy państwa powinien być utożsamiany z ochroną tego państwa przed konsekwencjami narastania zjawisk, mogących skutkować kryzysem walutowym. Celem prawa dewizowego jest również wprowadzenie ograniczeń, które po wystąpieniu kryzysu walutowego administracyjnie ograniczą odpływ kapitału za granicę. Prawo dewizowe nie jest cudownym środkiem przeciwdziałającym kryzysom walutowym. W konkretnych jednak przypadkach prawidłowo skonstruowane przepisy mogą wspomóc inne działania o charakterze ekonomicznym, mające na celu walkę z kryzysem.

3

Polish Market of Private Banking : General Characteristics and Development Trends

100%

Górnik K.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia

|

2011

|

14

|

nr 201

299-308

W artykule przedstawiono ogólną charakterystykę i tendencje rozwoju rynku usług private banking w Polsce. Przeprowadzona w artykule analiza tego segmentu pokazuje, że będzie się on dynamicznie rozwijał w najbliższych latach w Polsce. Przystąpienie naszego kraju do Unii Europejskiej oraz liberalizacja przepisów dotyczących prawa dewizowego w Polsce spowodują zwiększenie udziału tego segmentu w całym rynku bankowym, co zostało zaprezentowane w artykule. (abstrakt oryginalny)

4

Nowe zasady wykonywania obrotu dewizowego

75%

Skarbek M. M.

Bank

|

2002

|

nr 10

60-62

Omówiono zapisy ustawy Prawo dewizowe uchwalonej przez Sejm 27 lipca 2002 r. Ustawa ta nabiera mocy 1 października 2002 r. Określa wykonywanie obrotu dewizowego z zagranicą oraz obrót wartościami dewizowymi w kraju, a także działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwa w ich kupnie i sprzedaży.

5

Problemy związane ze statusem prawnym rezydenta i nierezydenta jako osoby fizycznej na tle przepisów ustawy prawo dewizowe

75%

Szaraniec M.

Zeszyt Naukowy / Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie

|

2010

|

nr 17

151-158

Artykuł porusza problem interpretacji pojęcia rezydenta i nierezydenta jako osoby fizycznej na gruncie obowiązującej ustawy Prawo dewizowe. O statusie tym decyduje wyłącznie miejsce zamieszkania, które jest pojęciem uregulowanym w kodeksie cywilnym. Nie jest ono tożsame z miejscem zameldowania osoby fizycznej, ani z faktem posiadania konkretnego obywatelstwa. Zagadnienie powyższe komplikuje fakt, iż przy każdej transakcji dewizowej ta sama osoba fizyczna musi być traktowana jednakowo. W artykule na przykładzie zgromadzonej literatury oraz orzecznictwa sądów w tym zakresie przedstawiono propozycję rozwiązania problemu. (abstrakt oryginalny)

6

Podstawowe kierunki zmian w polskim prawie dewizowym

75%

Wójtowicz W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1989

|

nr 40

21-35

Aktualna sytuacja polityczna, społeczna, a zwłaszcza gospodarcza, związana z reformą gospodarczą, wymagała jednak nowego ustawowego i całościowego, a przy tym bardziej konkretnego uregulowania polskiego prawa dewizowego. Dotychczasowy kształt tego działu prawa, przy szczupłej, lakonicznej ustawie i bardzo rozbudowanych przepisach wykonawczych, nie odpowiadał tej nowej sytuacji, w której znacznie wzrosły i rozwinęły się różne formy obrotu dewizowego, zarówno gospodarczego, jak i pozagospodarczego, planowego i nie wynikającego z planów. Podstawowy cel nowego prawa dewizowego, jakim jest poprawa bilansu płatniczego państwa powinna realizować już sama ustawa dewizowa w drodze wyczerpującego uregulowania w niej "wszystkich dziedzin mających istotne znaczenie dla dopływu do gospodarki narodowej środków dewizowych oraz dla racjonalnego gospodarowania nimi". (fragment tekstu)

7

Wpływ reformy gospodarczej na kształt prawa dewizowego

75%

Buczek A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

1989

|

nr 40

37-50

Potrzeba zasadniczych zmian ustawodawstwa dewizowego dostrzegana była już w połowie lat siedemdziesiątych. Podjęte w tym okresie prace nie zostały, jednakże uwieńczone rozwiązaniami ustawodawczymi. Sytuacja taka była m. in. efektem braku przejrzystych koncepcji i dalece woluntarystycznej polityki rządu w dziedzinie gospodarki dewizowej. Wynikiem tej polityki było rosnące zadłużenie za granicą, przy ograniczonych możliwościach eksportowych naszej gospodarki. Rola gospodarki dewizowej w funkcjonowaniu gospodarki narodowej wzbudzała znaczne zainteresowanie od samego początku podjęcia prac nad reformą gospodarczą. Stąd też kwestie związane z gospodarką dewizową znalazły swe odbicie w pochodzącym ze stycznia 1981 r. projekcie Podstawowych założeń reformy gospodarczej1. Kwestie te uwzględnione zostały także w opracowanym przez Komisję do Spraw Reformy Gospodarczej - na podstawie trwającej blisko pół roku społecznej dyskusji nad wspomnianym dokumentem - projekcie Kierunków reformy gospodarczej2. Uwzględnienie problemów związanych z gospodarką dewizową znalazło swój wyraz zarówno w tezach ogólnych dotyczących struktury ustrojowo-organizacyjnej oraz podstawowych zasad funkcjonowania gospodarki, jak też w proponowanych rozwiązaniach szczegółowych dotyczących funkcjonowania przedsiębiorstw, handlu zagranicznego, bądź też systemu bankowego. (fragment tekstu)

8

Instrumentalna rola uprawnionych banków w obrocie dewizowym

75%

Borkowski T., Jerzak S.

Bank i Kredyt

|

2003

|

nr 9

32-43

Wprowadzona w życie z dniem 1 października 2002 r. ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe (Dz.U. nr 141, poz. 1178) przypisała szczególną rolę instrumentalną upoważnionym bankom działającym na terenie kraju (bankom polskim i oddziałom banków zagranicznych). Rola instrumentalna ma bezpośrednio odniesienie do obrotu dewizowego z zagranicą i obrotu wartościami dewizowymi w kraju i sprowadza się do: 1) czynnego uczestnictwa w rynku walutowym w kraju, 2) pośrednictwa w dokonywaniu przez rezydentów - a w szczególnych przypadkach również przez nierezydentów - przekazów pieniężnych za granicę, 3) udziału w dokumentowaniu wywozu/wysyłania za granicę krajowych lub zagranicznych środków płatniczych.

9

Nie do końca przemyślane

75%

Nogaj M.

Bank

|

2006

|

nr 5

14-16

Ustawie o prawie dewizowym zarzuca się, że jest niezgodna z przepisami unijnymi, co stało się bodźcem dla Ministerstwa Finansów do opracowania projektu zmian. Artykuł odpowiada na pytanie, czy stare przepisy faktycznie naruszają prawo wspólnotowe, wskazuje wady obowiązującej ustawy oraz nowych poprawek.

10

Ubezpieczenie w nowym prawie dewizowym

75%

Ofiarski Z.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1995

|

nr 7,8,9

3-8

Ubezpieczenie można definiować w różny sposób zarówno z prawnego, jak i ekonomicznego punktu widzenia. Może ono być analizowane jako określona instytucja prawna, ale także jako określona działalność mająca formę usługi ubezpieczeniowej. W doktrynie podejmowane są próby konstruowania różnych definicji ubezpieczenia, które miałyby wymiar uniwersalny. Między innymi, wskazując na rolę i funkcję ubezpieczeń i przy wykorzystaniu metod analizy systemowej oraz nowoczesnego aparatu cybernetyki ekonomicznej, stwierdza się, że ubezpieczenie jest multiregulatorem procesów rozwoju gospodarki narodowej zakłócanym przez zdarzenia losowe - klęski żywiołowe i nieszczęśliwe wypadki. Koszt tej regulacji rozkłada się bezpośrednio lub pośrednio na z góry określone jednostki (prawne lub fizyczne) korzystające z tego regulatora.(abstrakt oryginalny)

11

Narodowy Bank Polski jako centralna bankowa instytucja dewizowa

75%

Kowalewska E.

Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2016

|

nr 1 (79) Rynek kapitałowy i zarządzanie wartością

679-686

Cel - Celem niniejszej pracy jest analiza tych przepisów prawnych, które wskazują na rolę i zadania Narodowego Banku Polskiego w sferze obrotu dewizowego. W myśl postanowień art. 52 ustawy o Narodowym Banku Polskim, bank ten jest centralną bankową instytucją dewizową, a więc podmiotem o oryginalnym statusie dewizowoprawnym. Główną tezą niniejszego opracowania jest twierdzenie o bezpośrednim związku kontroli dewizowej wykonywanej przez Prezesa NBP z ustawową kategorią "centralna bankowa instytucja dewizowa". Celem opracowania jest także wskazanie, że współcześnie bank centralny, jako centralna bankowa instytucja dewizowa, powinien realizować inne zadania niż w latach ubiegłych. Zmieniła się bowiem rola banku centralnego w kontekście funkcjonowania całego rynku finansowego. Metodologia badania - Podstawową metodę badawczą oparto na kompleksowej analizie materiału normatywnego w odniesieniu do poruszanych w pracy zagadnień. Ponadto przeprowadzono analizę i ocenę poglądów wyrażonych w literaturze przedmiotu. Jedną z zastosowanych metod jest także metoda analityczna, głównie w odniesieniu do pojęć używanych na gruncie prawa dewizowego. Wynik - Przeprowadzona analiza potwierdza szczególny dewizowoprawny status Narodowego Banku Polskiego. Kontrola dewizowa wykonywana przez Prezesa NBP jest jednym z elementów składających się na wypełnienie funkcji "centralnej bankowej instytucji dewizowej". Przeprowadzona analiza pozwala postawić pytania dotyczące całego systemu kontroli, jaki funkcjonuje w Polsce i słuszności rozłożenia kompetencji pomiędzy Komisję Nadzoru Finansowego a Narodowy Bank Polski. Oryginalność/wartość - W literaturze przedmiotu nie wskazywano do tej pory na NBP jako na centralną bankową instytucję dewizową i umiejscowienie w jej zakresie kontroli dewizowej. Przyznanie NBP tego szczególnego statusu sprawia, że bank centralny jawi się jako instytucja o szerokim spektrum działania, nie zawsze jednak odpowiadającym wymogom unijnym. Wartością niniejszego opracowania jest postawienie pytań dotyczących zakresu kontroli dewizowej, a tym samym zakresu zadań, jakie NBP powinien realizować pełniąc funkcję centralnej bankowej instytucji dewizowej. (abstrakt oryginalny)

12

Wybrane zagadnienia prawa dewizowego

75%

Drelich-Skulska B.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1994

|

nr 688 Ekonomia. Handel zagraniczny

15-21

Omówiono zmiany w prawie dewizowym wprowadzone ustawami z 1989 roku, a także zagadnienia dotyczące wymienialności złotego i ogólnego zezwolenia dewizowego.

13

Polskie prawo dewizowe w okresie przygotowania Polski do wejścia do Unii Europejskiej

75%

Nogaj M.

Zeszyty Naukowe Wydziału Zamiejscowego w Chorzowie Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu

|

2000

|

nr 1

73-83

Podstawowym aktem prawnym z zakresu prawa dewizowego jest obowiązująca od 12 stycznia 1999 roku Ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 160, poz. 1069 wraz z późniejszymi zmianami). W wyniku delegacji zawartej w tej ustawie wydano do niej cały szereg aktów wykonawczych, z których podstawowe to: • Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 08.01.1999 r w sprawie wykonywania niektórych przepisów Ustawy dewizowej (Dz.U. Nr l, poz. 2) zawierające zwolnienia z ograniczeń i obowiązków wynikających z ustawy dewizowej, • Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 08.01.1999 r. w sprawie zakresu szczególnych zasad i trybu granicznej i pocztowej kontroli dewizowej oraz rodzajów dokumentów stwierdzających uprawnienia do wywozu, wysyłania lub przekazywania wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych a także przypadków, w których dokumenty takie nie są wymagane (Dz. U Nr 3, poz. 11) • Zarządzenie Prezesa NBP z dnia 31.12.3 998 r. (M.P. Nr 2, poz. 11) w sprawie wykazu walut obcych będących walutami wymienialnymi, zmienione Zarządzeniem Prezesa NBP z 14.01.2000 (M.P. Nr 2, poz. 36). Zasadniczym powodem uchwalenia tej ustawy było to, że prace związane z wejściem Polski do Unii Europejskiej, a w szczególności warunki umowy zawartej z OECD wymagały pilnych zmian w prawie dewizowym tym bardziej, że przepisy obowiązujące do 12 stycznia 1999 r., tj. ustawa z 2 grudnia 1994 Prawo dewizowe (Dz.U. Nr 136, poz. 703 wraz z późniejszymi zmianami) oraz wydane na jej podstawie przepisy szczególne regulowały w zasadzie tylko obrót bieżący podczas gdy szczegółowych regulacji wymagał obrót kapitałowy. (fragment tekstu)

14

Liberalizacja regulacji dewizowych w Polsce w latach dziewięćdziesiątych

75%

Czermińska M.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

2004

|

nr 639

25-37

Celem prawa dewizowego jest kształtowanie polityki dewizowej państwa, która jest realizowana poprzez swobodny obrót obcej waluty zgodnie z prawodawstwem obowiązującym w danym kraju. W artykule omówiono problem liberalizacji regulacji dewizowych w Polsce w latach 1990-2002.

15

Kontrola dewizowa

75%

Cieślak A.

Gazeta Bankowa

|

2000

|

nr 36

28-29

Omówiono problem przeprowadzania kontroli dewizowej. Poza organami takimi jak: minister finansów czy organy kontroli skarbowej kontrolę taką wykonuje też NBP. Następnie scharakteryzowano przepisy regulujące zasady jej przeprowadzania, takie jak: obowiązki podmiotów realizujących płatności za pośrednictwem banków, obowiązki i uprawnienia banków, obowiązki od strony przepisów podatkowych.

16

Regulacje prawnodewizowe w ustawie o działalności ubezpieczeniowej

75%

Ofiarski Z.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1996

|

nr 1,2,3A

5-12

Ustawa o działalności ubezpieczeniowej należy do aktów prawnych, które w sposób kompleksowy normują określony rodzaj działalności gospodarczej. Tym należy tłumaczyć umieszczenie w tekście tej ustawy przepisów o charakterze administracyjnym, cywilnym, finansowym, karnym, dewizowym itd. Przedmiot regulacji polskiego prawa dewizowego został określony w art. 1 Prawa dewizowego i obejmuje zasady obrotu dewizowego, stosowania kursów walutowych, obowiązek zgłaszania mienia osób krajowych znajdującego się za granicą i mienia osób zagranicznych znajdującego się w kraju, a także właściwość organów w sprawach dewizowych oraz zasady kontroli dewizowej. Ustawa ta jest podstawowym, ale nie jedynym, źródłem polskiego prawa dewizowego, które charakteryzuje się znacznym stopniem rozproszenia.(abstrakt oryginalny)

17

Nowe prawo dewizowe a tzw. kantory walutowe

63%

Ofiarski Z.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

1995

|

nr 6

9-15

Komentarz do ustawy o prawie dewizowym z 02.12.1994 r. odnośnie zmian w zasadach funkcjonowania kantorów walutowych. Wykładnia prawna, odzwierciedlająca nowy kurs banków w Polsce w stosunku do działalności kantorów walutowych.

18

Kapitał nie potrzebuje zezwolenia

63%

Zalewski G.

Prawo i Gospodarka

|

2002

|

nr 222

6-9

Omówiono konsekwencje wprowadzenia nowego prawa dewizowego. Od 1 października 2002 r. obywatele polscy bez konieczności posiadania odpowiedniego zezwolenia mogą otworzyć rachunek bankowy lub inwestycyjny w krajach należących do Unii Europejskiej lub OECD.

19

Jak biznes, to tylko w raju

63%

Lewandowski M.

Gazeta Bankowa

|

2012

|

nr 10

80-83

W dobie kryzysu gwałtownie wzrasta zainteresowanie biznesmenów możliwością ucieczki przed podatkami przez otwieranie firm w rajach podatkowych, tj. państwach, w których nie płaci się podatków lub są one wyjątkowo niskie. Niestety, miejsca te upodobały sobie także grupy przestępcze zajmujące się praniem zysków z handlu bronią czy narkotykami. To jeden z powodów dezaprobaty i potępienia, z jakimi w większości państw na świecie spotyka się przenoszenie firm do rajów podatkowych. Autor artykułu opisuje toczącą się krucjatę przeciwko krajom posiadającym liberalne systemy podatkowe, przedstawia przykłady firm i osób zakładających konta bądź spółki w egzotycznych krajach, a także publikuje "przewodnik po wybranych rajach" wg Lutza Wintera.

20

Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe a transakcje w walucie obcej

63%

Skoczek J. F.

Pieniądze i Więź

|

2018

|

nr 2(79)

79-87

Artykuł traktuje o dopuszczalności wykonywania transakcji w walutach obcych przez Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Kredytowe. Autor dokonuje prawej analizy przepisów polskich ustaw - Prawo dewizowe oraz Ustawa o usługach płatniczych, a także europejskiej Dyrektywy o usługach płatniczych (PSD) pod kątem różnych rodzajów transakcji walutowych oraz ustawowych wymogów do ich przeprowadzania lub pośredniczenia w nich.(abstrakt oryginalny)