Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Goat milk
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Przedmiotem opracowania jest prezentacja wyników badań jakości i trwałości mleka koziego pasteryzowanego znajdującego się w obrocie detalicznym.
2
84%
Jednym z parametrów charakteryzujących jakość produktów żywnościowych jest barwa. W zależności od użytych surowców, technologii produkcji czy warunków przechowywania wyrobu gotowego, skład oraz zawartość składników oddziałujących na barwę może ulec zmianie. Barwa mleka i jego przetworów zależy przede wszystkim od ich składu. Celem niniejszego artykułu była ocena wpływu dodatku inuliny oraz czasu przechowywania na parametry barwy jogurtów z mleka koziego. Jogurty wyprodukowano z mleka koziego przy użyciu metody termostatycznej. Dodatek funkcjonalny - inulina (BeneoOrafti HPX®, Belgia) - został dodany podczas procesu produkcji, w ilości 2% oraz 3%. Punktem odniesienia był jogurt kontrolny bez dodatku inuliny. Wytworzone jogurty przechowywano przez 21 dni w warunkach chłodniczych. W czasie przechowywania analizowano parametry barwy jogurtów (po 12 godzinach, 7 dniach, 14 dniach oraz 21 dniach od wyprodukowania) z wykorzystaniem układu CIE L*a*b. Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że doda-tek inuliny ma statystycznie istotny wpływ na parametry L* oraz a* barwy jogurtów z mleka koziego, natomiast nie odnotowano statystycznie istotnego wpływu czasu przechowywania na żaden z parametrów barwy. (abstrakt oryginalny)
Badano jogurty otrzymane z mleka koziego niezagęszczonego i zagęszczonego techniką ultrafiltracji, pobieranego raz w miesiącu w okresie laktacji, od lutego do listopada. W pierwszym okresie laktacji stwierdzono spadek zawartości suchej masy w mleku z 12,81% w lutym do 9,99% w maju, a następnie jej wzrost do 12,68% w listopadzie. Miesiąc laktacji oraz zagęszczanie mleka miały wysokoistotny wpływ na zawartość suchej masy i białka ogółem w mleku oraz na większość parametrów tekstury skrzepu jogurtowego. W celu uzyskania pożądanych właściwości sensorycznych i tekstury jogurtu, szczególnie w środkowym okresie laktacji, wymagane jest zagęszczenie mleka przerobowego. (abstrakt oryginalny)
Podróżując po świecie warto zwracać uwagę nie tylko na zalety turystyczne, ale też na regionalne surowce, zarówno kulinarne, lecznicze, jak i kosmetyczne. Wiele z nich z lokalnych stało się światowymi przebojami. Tak zrobił karierę marokański olej arganowy czy glinka Ghassoul, francuska lawenda, bułgarska róża czy nadkaspijski kawior. Można by wymieniać długo, bo każdy obszar ma swoją medycynę tradycyjną, a przyjezdni chętnie uczą się od rdzennych mieszkańców, jak wykorzystywać sprawdzone substancje. Szczególnie przemysł kosmetyczny chętnie sięga do składników sprawdzonych lokalnie, pochodzących z ekologicznie czystych terenów i mających marketingową siłę nowości oraz skojarzenia z czasem przyjemności podróżowania i wypoczywania. (fragment tekstu)
Celem pracy było określenie wpływu sposobu żywienia, faktu zakocenia i rejonu hodowli na zawartość podstawowych składników mleka koziego, w ciągu pełnej laktacji.
Celem pracy było oznaczenie zawartości wybranych kongenerów polichlorowanych bifenyli w tłuszczu mlecznym krowim, kozim i owczym pochodzącym z lokalnej produkcji. Do rozdziału i identyfikacji pozostałości wybranych kongenerów PCB (C28, C52, C101, Cli 8, C153, C180), wykorzystano metodę wysoko sprawnej chromatografii gazowej z wychwytem elektronów. Interpretacji jakościowej analizowanych kongenerów PCB dokonano na podstawie porównania czasów retencji wzorców z czasami retencji w próbkach badanych. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że dominującym kongenerem we wszystkich badanych próbkach był kongener 153, którego średnia zawartość w tłuszczu mlecznym kozim, krowim oraz owczym kształtowała się na poziomie 0,001 mg/kg. Najmniejsze śladowe stężenia stwierdzono w przypadku kongeneru 28. (abstrakt oryginalny)
W pracy analizowano podstawowy skład chemiczny i profil kwasów tłuszczowych w tłuszczu mleka krowiego i koziego, wyprodukowanego w certyfikowanych gospodarstwach ekologicznych Polski południowo- wschodniej. Oceniono 54 próbki mleka krowiego, w tym 28 pobranych na początku marca (sezon żywienia zimowego) i 26 - w końcu lipca (żywienie letnie) oraz 60 próbek mleka koziego (po 30 pobranych w tych samych terminach). Wykazano, że zawartość podstawowych składników w mleku krowim była większa (p ≤ 0,01) niż w kozim, niezależnie od sezonu produkcji. Udziały kwasów nasyconych w tłuszczu mleka krowiego i koziego były na zbliżonym poziomie (suma odpowiednio: 70,08 i 71,75 %), przy czym mleko kozie charakteryzowało się istotnie (p ≤ 0,01) większą zawartością krótko- i średniołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA + MCFA) - o 4,04 p.p.). Udział kwasów polienowych (PUFA) był istotnie (p ≤ 0,01) wyższy w ocenianym mleku krowim. W mleku obu analizowanych gatunków zwierząt odnotowano wzrost udziału tych kwasów w okresie żywienia letniego (w krowim o 22 %, a w kozim o 27 %). Wynikało to głównie ze wzrostu zawartości sprzężonego kwasu linolowego (CLA) - w krowim o 38 %, a w kozim o 52 %, co należy zapewne wiązać z żywieniem zielonką pastwiskową. Sezon produkcji wpływał istotnie na zawartość 26 z 37 ocenianych kwasów tłuszczowych. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszej pracy była ocena sensoryczna mleka koziego surowego w ciągu trwania pełnej laktacji.
W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie produkcją oraz przetwarzaniem mleka koziego. Wynika to z panujących trendów żywieniowych, zwiększenia dostępności surowca, jak również postrzegania mleka koziego przez konsumentów jako bardziej wartościowego żywieniowo. Mleko kozie bezpośrednio po udoju charakteryzuje się krótkim terminem przydatności do spożycia, dlatego też poddawane jest obróbce technologicznej, która ma na celu wydłużenie jego trwałości przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego gotowego produktu. Efekt taki zapewniają zabiegi termiczne konwencjonalne (pasteryzacja lub sterylizacja). Coraz częściej stosuje się nowoczesne metody utrwalania, m.in. ultrafiltrację. Poszukiwanie nowych metod utrwalania związane jest z faktem, że techniki temperaturowe mogą wpływać na obniżenie wartości odżywczej i sensorycznej. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu wybranych procesów utrwalania mleka koziego na zawartość wybranych wyróżników jakościowych. Materiał badawczy stanowiło ekologiczne mleko kozie surowe, pasteryzowane oraz sterylizowane. Badania powtórzono trzykrotnie. Uzyskane wyniki badań poddano opracowaniu metodami statystyki matematycznej przy użyciu pakietu Statistica. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że pod względem parametrów fizykochemicznych mleka nie różniły się między sobą. Stwierdzono statystycznie istotne różnice między niektórymi kwasami tłuszczowymi. W odniesieniu do parametrów sensorycznych stwierdzono istotne ich zróżnicowanie w zależności od zastosowanego procesu utrwalania. (abstrakt oryginalny)
Mleczne napoje fermentowane są produkowane z mleka zarówno krowiego, jak i koziego. Cieszą się one niesłabnącą popularnością, a ich sprzedaż stale wzrasta. Dlatego ważne jest, aby napoje te charakteryzowały się wysoką jakością. Jednak w czasie przechowywania pod wpływem działania różnorodnych czynników poziom jakości może ulegać obniżeniu lub podwyższeniu. Celem badań było określenie zmian w zawartości suchej masy w napojach mlecznych fermentowanych wytworzonych bez normalizacji zawartości suchej masy, zachodzących w czasie przechowywania. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono statystycznie istotny wpływ surowca na zawartość suchej masy, ale tylko po wyprodukowaniu i w ciągu pierwszego tygodnia przechowywania. Natomiast czas przechowywania okazał się czynnikiem statystycznie istotnie wpływającym na zmiany zawartości suchej masy zarówno w napojach z mleka krowiego, jak i w napojach z mleka koziego. (abstrakt oryginalny)
W napojach mlecznych fermentowanych nowej generacji (II i III) obecne są bakterie o określonych właściwościach prozdrowotnych - z gatunku Lactobacillus acidophilus i z rodzaju Bifidobacterium. Tworzony przez bakterie fermentacji mlekowej kwas mlekowy wykazuje działanie profilaktyczne i lecznicze m.in. pobudzając wydzielanie śliny oraz soków trawiennych w żołądku i trzustce. Przyspiesza perystaltykę jelit i trawienie białek, zwiększa wchłanianie wapnia, żelaza, fosforu i innych pierwiastków, zminiejsza objawy nietolerancji laktozy, wzmacnia system immunologiczny. Autorka podjęła próbę określenia poziomu kwasu mlekowego w Biojogurcie produkowanym z mleka koziego i krowiego metodą zbiornikową.
Od kilku lat obserwuje się wzrost spożycia produktów zawierających szczepy o właściwościach probiotycznych. Za mikroorganizmy probiotyczne uznaje się głównie bakterie kwasu mlekowego z rodzaju Lactobacillus, ze szczególnym uwzględnieniem Lb. acidophilus, Lb. paracasei, Lb. rhamnosus, Lb. casei oraz Lb. Johnsonie. Dodatkowo do grupy tej zalicza się niektóre szczepy Lb. plantarum, a także Bifidobacterium bifidum i Bifidobacterium longum. Celem badań było wyprodukowanie napojów fermentowanych nowej generacji z mleka koziego przy użyciu komercyjnych kultur probiotycznych Lactobacillus sp., zawierających pojedyncze szczepy (Lb. paracasei, Lb. casei i Lb. acidophilus) oraz ocena ich cech jakościowych podczas trzytygodniowego przechowywania (5 ± 1 °C). Wyprodukowano trzy warianty wyrobów doświadczalnych: NP-A (z udziałem Lb. paracasei AD 400), NP-B (z udziałem Lb. casei 01) i NP-C (z udziałem kultury Lyofast La 3 zawierającej szczep Lb. acidophilus 3). Napoje doświadczalne oceniono sensorycznie oraz poddano analizie mikrobiologicznej, fizykochemicznej i reologicznej, odpowiednio po 1, 7, 14 i 21 dniach przechowywania w warunkach chłodniczych. Stwierdzono, że doświadczalne napoje fermentowane z mleka koziego charakteryzowały się bardzo dobrymi i dobrymi cechami sensorycznymi oraz wymaganą liczbą żywych komórek bakterii probiotycz-nych (co najmniej 106 jtk/g) podczas przechowywania. Kwasowość miareczkowa, pH, zawartość aldehydu octowego, lepkość oraz twardość istotnie zależały od rodzaju badanego napoju i czasu chłodniczego przechowywania. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było porównanie składu chemicznego i zawartości makro- i mikroelementów w mleku krowim i kozim z uwzględnieniem sezonu produkcji. Badaniami objęto 134 próby mleka pobranego od krów rasy simentalskiej i 168 prób od kóz bezrasowych o różnym umaszczeniu. Próby pobierano w sezonie wiosenno-letnim i jesienno-zimowym. W mleku oznaczono: zawartość tłuszczu, białka, kazeiny, laktozy, suchej masy i mocznika, kwasowość czynną (pH), liczbę komórek somatycznych oraz zawartość wybranych makro- (K, Ca, Na, Mg) i mikroelementów (Zn, Fe, Cu, Mn). Wykazano, że mleko krowie charakteryzowało się istotnie większą zawartością podstawowych składników. Zawierało więcej (p < 0,01) suchej masy (o 0,96 %), białka (o 0,38 %), w tym kazeiny (o 0,17 %) i laktozy (o 0,40 %), a także (p < 0,05) tłuszczu (o 0,27 %). Mleko kozie było natomiast cenniejszym (p < 0,01) źródłem K, Ca, Fe, Cu i Mn. Sezon produkcji był istotnym czynnikiem różnicującym wydajność i zawartość podstawowych składników mleka. Kozy produkowały istotnie (p < 0,01) więcej mleka w sezonie wiosenno-letnim, natomiast większa zawartość jego podstawowych składników była w sezonie jesienno-zimowym. W przypadku krów sezon produkcji miał istotny wpływ jedynie na wydajność dobową (większa w sezonie wiosenno-letnim). Pod względem cytologicznym jakość mleka obu gatunków była niższa w sezonie jesienno-zimowym. Mleko krowie zawierało istotnie więcej składników mineralnych (z wyjątkiem miedzi) w sezonie wiosenno-letnim. Takich jednoznacznych tendencji nie stwierdzono w mleku kozim. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było określenie poziomu wybranych pierwiastków w surowym mleku kozim w ciągu całego okresu laktacji.
W pracy opisano oznaczanie jonów wapnia, żelaza i sodu w produktach sojowych z użyciem metod spektrofotometrycznych i potencjometrycznej. Użyte metody w analizie wykazują odpowiednią liniową zależność dla kalibrowanych zakresów pomiarowych. Statystyczna analiza wyników oznaczeń zawartości jonów metali w produktach sojowych charakteryzuje się relatywnie niskimi wartościami odchylenia standartowego. Oznaczone zawartości badanych jonów mieszczą się w przedziałach zaleconych ilości makro i mikroelementów w produktach sojowych. (oryg. streszcz.)
Celem pracy była ocena zawartości wybranych makro- i mikroelementów w jogurcie kozim oraz oszacowanie pokrycia dziennego zapotrzebowania dzieci na pierwiastki w nim zawarte.
W publikacji został przedstawiony krótki wstęp dotyczący rynku produktów z mleka koziego w Polsce, zalety mleka koziego oraz wyniki badań lodów wytworzonych z mleka koziego. Badania przeprowadzono w 2019 roku, mleko pochodziło od kóz rasy białej polskiej uszlachetnionej tzw. kozioł karpacki, rejon wypasu: Lubliniec. Lody zostały wyprodukowane na skalę laboratoryjną z mleka koziego poddanego i niepoddanego hydrolizie laktozy (2 produkty). Hydrolizę laktozy przeprowadzono przy użyciu preparatu Maxilact LG5000, w temperaturze 5°C. Przedstawiono wyniki badań oceny organoleptycznej (w tym poziomu akceptacji) oraz podstawowych cech charakterystycznych dla lodów, mianowicie ich topliwość i puszystość, a także pomiar konsystencji teksturometrem Brookfield CT3. Zarówno ocena organoleptyczna, jak i pozostałe wyniki badań, wykazały wysoką jakość tych lodów. Lody z mleka poddanego hydrolizie laktozy były słodsze, charakteryzowały się również mniejszą twardością i większą podatnością na topnienie. Puszystość obu rodzajów lodów była na podobnym poziomie. Wyniki badań wskazywały, iż lody z mleka koziego mogą być ciekawą alternatywą dla lodów z mleka krowiego. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy była ocena właściwości fizykochemicznych i technologicznych mleka kóz różnych ras, pozyskiwanego w dwóch sezonach produkcyjnych (wiosenno-letnim i jesiennym). Badaniami objęto 307 prób mleka pozyskanego od kóz ras saaneńskiej (100), polskiej białej uszlachetnionej (98) oraz biało umaszczonych zwierząt o nieznanym pochodzeniu - bezrasowe (109). Oznaczano: zawartość białka, kazeiny, tłuszczu, laktozy, kwasowość (pH), gęstość, punkt zamarzania, termostabilność i czas enzymatycznego krzepnięcia mleka. Wyniki opracowano statystycznie za pomocą programu STATISTICA 7. Kozy rasy saaneńskiej produkowały istotnie (p ≤ 0,01) więcej mleka (o 1,17 kg/dobę), o krótszym czasie krzepnięcia (o 0:37 min) w porównaniu ze zwierzętami bezrasowymi. Mleko kóz bezrasowych zawierało istotnie (p ≤ 0,01) więcej tłuszczu (o 0,47%), białka (o 0,9%), w tym kazeiny (o 0,42%), laktozy (o 0,32%) i suchej masy (o 1,7%) oraz miało niższą kwasowość (o 0,16 pH) i wyższą termostabilność (o 0:51 min). Produkcyjność kóz rasy białej uszlachetnionej i parametry ich mleka były na poziomie pośrednim. Wykazano istotnie (p ≤ 0,01) wyższą zawartość w mleku białka (o 0,25%), kazeiny (o 0,16%) i suchej masy o (0,5%)w sezonie jesiennym, przy nieco niższej wydajności mleka (o 0,15 kg). (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.