Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Z dziejów walki o szkołę polską w zaborze rosyjskim

100%

Skorek H. W.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2008

|

Trzy obszary badań społecznych. Historia, politologia, public relations. Księga pamiątkowa wydana z okazji jubileuszu 70-lecia prof. zw. dra hab. Henryka Przybylskiego w Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach

187-203

W historii Polski okresu porozbiorowego jednym z najistotniejszych przejawów nieugiętej woli zachowania narodowej tożsamości była walka młodzieży gimnazjalnej z rusyfikacją w ciągu czterdziestolecia 1864-1904, znajdująca szczególne formy wyrazu w tajnym ruchu samokształceniowym. Konspiracyjne kółka samokształceniowe w gimnazjach skupiały uczniów, których sprzeciw budziła szkoła obca, z wykładami w języku rosyjskim i zakazami porozumiewania się w jej murach po polsku, z rozbudowanym aparatem kontroli szpiegowaniem młodzieży, z programem nauczania bez ojczystej historii literatury, a ponadto ograniczającym dostęp do wiedzy z dziedziny nauk przyrodniczych, z programem służącym raczej zawężeniu niż rozwijaniu horyzontów intelektualnych młodzieży. (fragment tekstu)

2

Rossiâ v postimperskom prostranstve

100%

Gavrov S. N.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2010

|

nr 1

169-184

Artykuł omawia historię polityczną i gospodarczą Rosji w okresie post-imperialistycznym.

3

Koncepcja stosunków międzynarodowych po II wojnie światowej opracowana przez Ministerstwo Prac Kongresowych Rządu RP na uchodźstwie

100%

Stępka S.

Społeczeństwo i Polityka

|

2018

|

nr 1(54)

109-118

W polityce zagranicznej rządu RP na uchodźstwie sprawa relacji z innymi państwami zajmowała istotne miejsce. W latach 1939-1945 poglądy władz emigracyjnych na temat powojennego ładu i bezpieczeństwa ulegały zmianie. Były one wypadkową głównie relacji władz RP z Wielką Brytanią, Stanami Zjednoczonymi i Związkiem Radzieckim. Pierwsze projekty powojennego ładu przygotowywał rząd gen. Władysława E. Sikorskiego. Wiodące były wtedy koncepcje regionalnego bezpieczeństwa w ramach federacji środkowoeuropejskiej . Zdaniem W. Sikorskiego udział Polski w powojennej federacji państw tego regionu gwarantował bezpieczeństwo przed zagrożeniem ze strony Niemiec i Związku Radzieckiego. Plany federacyjne korespondowały z brytyjską koncepcją utrzymania w powojennej Europie "równowagi" między Niemcami i Związkiem Radzieckim. Rozmowy w sprawie przyszłej federacji rozpoczęły się jeszcze jesienią 1939 r. między poliptykami Polski i Czechosłowacji. Przyszła federacja obydwu państw miała stanowić ważny krok na drodze do stworzenia bloku państw Europy Środkowej.(fragment tekstu)

4

Sierpień 1968

100%

Jarco J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

1998

|

4

|

nr 804

260-264

Przedstawiono oficjalny dokument partyjno-rządowy z 1968 r. dotyczący sytuacji w Czechosłowacji.

5

Litwa i Litwini jako integralna część Rzeczypospolitej w polskiej świadomości epoki nowożytnej (XVI-XVII w.)

100%

Świderska-Włodarczyk U.

Społeczeństwo i Polityka

|

2019

|

nr 3(60)

63-74

W XVI i XVII w. Litwa i Litwini zajmowali istotne miejsce w staropolskiej świadomości. Świadczą o tym opinie ówczesnych intelektualistów. To oni w głównej mierze zabierali głos na poziomie teoretycznym. Te opinie pozostawały w zgodzie z opiniami szlacheckimi, choć cechowały się większym praktycyzmem i lakonicznością. Każda z nich potwierdzała tezę o podmiotowym wizerunku Wielkiego Księstwa Litewskiego i jego mieszkańców. Na kształt tego wizerunku składały się oceny o charakterze etnogenicznym, dynastycznym, politycznym, ustrojowym, patriotycznym, religijnym i kulturowym. Wszystkie one, mimo nieznacznych różnic, w zasadniczym kształcie pozostawały spójne i pozytywnie wartościowały obecność Litwy i jej mieszkańców w strukturze państwa. Pamiętano bowiem, że symbioza Korony i Litwy stanowiła warunek wartości nadrzędnej - potęgi Rzeczypospolitej Obojga Narodów. (abstrakt oryginalny)

6

Uchwały polityczne w działalności sejmu prowincjonalnego na Dolnym Śląsku w okresie Republiki Weimarskiej

100%

Kruszewski T.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

91

|

cz. 1

47-62

Article describes debates and political resolutions that result from them and took place during deliberations of the most important council body on Lower Silesia, which was provincial sejm (Provinziallandtag) in a period of Weimar republic. Course of these provincial sejms when political resolutions were adopted is talked over in this article. Main theme is analysis of deliberation's course with the benefit of shorthand notes of clerks of the court. Thanks to the notes it is possible to acquaint oneself with political views of main political groups. The debates were often demagogic, especially these of NSDAP's KPD's parliamentary representatives. These political groups became gravediggers of Weimar republic. Article shows how deepened economic crisis influenced political views of parliamentary representatives, who belonged to political groups of the interwar years.(original abstract)

7

Historical Conflicts and Reconciliation Efforts between Poland and Germany - Focusing on the Activities of the German-Polish Textbook Commission

100%

Yongdeoga K.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2018

|

Vol. 16, z. 2 History and Memory: the Case of Poland and Korea

143-157

Far into the 17th century, the Republic of Two Nations [Rzeczpospolita Obojga Narodów], that is, the Crown of the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania, seemed to be one of the most powerful countries in the world. Diverse problems such as the wars with Turkey, Russia and Sweden notwithstanding, the Commonwealth did enjoy military successes, the best evidence of which was undoubtedly the subjugation of Moscow during the Time of Troubles or Jan Sobieski's victory at the Battle of Vienna against the Ottoman Turks led by the Grand Vizier, Kara Mustafa, in 1683. Those few, yet still spectacular, victories relaxed the vigilance of the Polish Republic and no significant reforms were introduced to facilitate functioning of the country in the 17th and the first half of the 18th century. The lack of reforms and a limited royal power contributed to the Republic no longer being an equal to her neighbours: Russia, Prussia and Austria, all of which were developing particularly fast during that period of time. It should not be considered an exaggeration if one would point here to two truly remarkable rulers, that is, Peter I (1689-1725) and Catherine II (1762- 1796), the reign of whom lasted 70 years in toto.(fragment of text)

8

Historia polityczna państw bloku wschodniego a studia europejskie : uwagi metodologiczno-źródłoznawcze na marginesie tzw. Sprawy 'Radosława'

100%

Dmowski S.

Przegląd Europejski

|

2012

|

nr 2

46-63

W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o miejsce i znaczenie badań z zakresu najnowszej historii politycznej państw bloku wschodniego dla rozwoju studiów europejskich jako dyscypliny badań naukowych. Punktem wyjścia rozważań jest koncepcja studiów europejskich sensu largo przedstawiona przez Konstantego A. Wojtaszczyka i Wojciecha Jakubowskiego. Publikacja ma formę refleksji metodologiczno-źródłoznawczej, opartej o pracę doktorską autora, której temat stanowi analiza decyzyjna tzw. "sprawy "Radosława"" w latach 1949-1956. (abstrakt oryginalny)

9

Diuk, król i papież : kilka uwag na temat sporu o legalność objęcia tronu Anglii przez Williama Bastarda w 1066 roku. Cz. I

100%

Wierzbiński S.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

91

|

cz. 1

203-216

It is not a secret that the war between Harold II and William the Bastard, who eventually became William the Conquer, belongs to the most discussed topics. This statement applies especially to the English scholars, who treat the issue as one of the key events in the history of their nation. However, while reading the works of these excellent scientists, one can have the impression that the topic in question was utilized to strengthen the traditional, post-Wig historiosophy. According to its propagators Edward the Confessor neither designated William as his heir, nor did he have power to do so. In addition to that there is an opinion that the last Anglo-Saxon king chose Harold as future king on his death bed. In this part of the paper I raise a few arguments against the traditional interpretations of the sources. In my opinion the thing may well have been different, since Edward was brought up in Normandy and hade personal reasons to fight off Harold's aspirations.(original abstract)

10

Diuk, król i papież : kilka uwag na temat sporu o legalność objęcia tronu Anglii przez Williama Bastarda w 1066 roku. Cz. II

100%

Tulejski T., Wierzbiński S.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

91

|

cz. 1

217-227

It is not a secret that the war between Harold II and William the Bastard, who eventually became William the Conquer, belongs to the most discussed topics. This statement applies especially to the English scholars, who treat the issue as one of the key events in the history of their nation. However, while reading the works of these excellent scientists, one can have the impression that the topic in question was utilized to strengthen the traditional, post-Wig historiosophy. It is a very popular belief that papacy (in person of pope Alexander II) supported the Norman conquest of England in 1066. According to some of the Norman sources, William even received a papal banner which he took for his expedition. In opinion of many scholars, there are grounds to treat the invasion of Norman duke as a first crusade (mainly due to character of Alexander II support). However, both nations were Christian, so the assessment of the pope`s statement in modern history is explicit. In the second part of this paper, arguments will be given, that the Apostolic See didn`t support the Normans at the time of the conquest. The paper also examines the evolution of church` approach towards war in early middle ages.(original abstract)

11

Spór polsko-krzyżacki w kronice Jana Długosza

100%

Skomiał J.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

91

|

cz. 1

123-152

For the present in the Annales point of view on the Polish-Teutonic dispute, the primary importance was the victorious ending of the Thirteen Years' War, which Długosz had witnessed, and additionally - a decades-distance in time between the baptism of Lithuania and Samogitia as well as the Grunwald victory and Council of Constance, and the period of writing of the Annales. These two circumstances led the canon of Cracow to present the events from the perspective of the sustainability of the effects of Polish Christianization, as well as military and political successes, opening the history of Poland becoming more powerful and acceding to fulfill its historical mission in that part of Europe ("rampart"). From this perspective, the Polish-Teutonic dispute was significant, but belonged to the past. In Długosz's depiction the durability of Lithuanian and Samogitian Christianization, which finalized Polish-Teutonic relations in the "christanitas", resulted in focusing attention on territorial matters (Conciliar so-called legal process), and not on the issue of Christianization (Conciliar socalled doctrine process). For a historian, the most important matter is not missionary activity, but Teutonic aggression causing Polish territorial losses and The Recovery action. For Jan Długosz - a man of the late Middle Ages, the most important values were piety and patriotism. The first manifested itself in the vision of God punishing those who appropriate the property of others, and a God who is showing his mercy through the victorious for the Polish side result of Thirteen Years' War. The value of the second manifested itself in making the interest of the Polish state, from public-law perspective, the most important criterion for assessing people and events. The outcome of these values was a two-fold depiction of the parties in the Polish-Teutonic conflict. This was reflected in the writings with the portrayal of the Teutonic Knights as insidious aggressors, of the judges adjudicating in their favor as being biased, and in criticizing Polish rulers and their advisers who abandoned efforts to recover lost lands. Another manifestation involved praising the rulers aiming at the recovery of losses, that is proceeding in accordance with the interests of Poland, and the depiction of so ruling judges as conscientious and reliable. The indicated twofoldedness was also reflected in Długosz's account of peace treaties and verdicts.(original abstract)

12

Założenia geopolityki Iwana IV Groźnego i jej realizacja w Rosji w latach 1547-1584. Cz. I

100%

Surowiec K., Razin A.

Humanities and Social Sciences

|

2016

|

21 (XXI)

|

nr 23 (1)

153-165

W artykule przestawiono główne założenia geopolityczne w czasach rządów cara Rosji Iwana IV Groźnego i sposoby ich realizacji. Ekspansję Rosji w tym czasie ukierunkowała w dużym stopniu geografia, ale za konkretne działania w czasie i przestrzeni odpowiadał Iwan IV. Jeszcze w okresie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego wytyczono główne zamierzenia geostrategiczne. Należały do nich: 1. Zapewnienie bezpieczeństwa od strony granic wschodnich państwa i skierowanie ekspansji przeciwko państwom będących spadkobiercami Mongołów. 2. Zdobycie dostępu do Bałtyku i przesunięcie granic na zachód w celu zjednoczenia ziem należących na przestrzeni wieków do Rusi Kijowskiej. To "zbieranie ziem ruskich" miało też połączyć wyznawców prawosławia pod jednym panowaniem Cerkwi rosyjskiej. 3. Rozbudowa odpowiedniej ideologii dla uzasadnienia spraw politycznych. W tym czasie pojawia się teoria przedstawiająca Moskwę jako "Trzecie Rzym", mająca po upadku Konstantynopola potwierdzać władzę Moskwy nad wszystkimi ludami prawosławnymi, a w przyszłości także będąca czynnikiem uzasadniającym roszczenia rosyjskie do terenów po byłym Cesarstwie Bizantyńskim. Iwan IV Groźny w wyniku podjętych działań stał się jednym z pierwszych władców rosyjskich, który z dużymi sukcesami realizował te założenia geopolityczne, odnosząc przy tym również porażki. Był też pierwszym władcą, który dzięki swoim działaniom stworzył pojęcie "eurazjatyckiej Rosji". Artykuł składa się z części omawiających realizację planów Iwana IV Groźnego oraz jego sukcesy i porażki na trzech głównych kierunkach jego polityki. Cele, jakie sobie wyznaczył car, nie zostały przez niego w pełni zrealizowane, ale odgrywały rolę uniwersalną także dla przyszłych władców Rosji, którzy jakby wypełniając jego testament polityczny, dążyli do podobnych celów w polityce zagranicznej. Osąd działań cara Iwana IV w Rosji dziś nie jest jednoznaczny, oceny wahają się od uwielbienia aż po nienawiść. (abstrakt oryginalny)

13

Die programmatische Entwicklung der FDP in der Ostpolitik 1949-1969 im Lichte der neuen Quellen des Archivs des Deutschen Liberalismus

100%

Węc J. J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2020

|

nr 2 Świat - Europa - Niemcy : historyczne i współczesne problemy stosunków międzynarodowych. Część 2, Europa - Niemcy

37-53

Zasadniczym celem artykułu jest analiza działalności programowej FDP w polityce wschodniej Republiki Federalnej Niemiec w latach 1949-1969. Autor wykorzystał nowe zasoby Archiwum Niemieckiego Liberalizmu w Gummersbach, co umożliwiło przedstawienie nowej oceny wpływu FDP na politykę wschodnią Republiki Federalnej Niemiec. (abstrakt oryginalny)

14

Koncepcje reform ustrojowych Polski w programach konspiracji rządowej i prokomunistycznej lat 1943 i 1944

100%

Kornaś J.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1994

|

nr 424

5-19

Przedstawiono programy, uchwały i manifesty dwóch podstawowych obozów walczących o władzę w powojennej Polsce: rządowego i prokomunistycznego.

15

Ewolucja tradycyjnych wyznaczników polityki zagranicznej Francji w okresie V Republiki

100%

Jaworski K.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2011

|

nr 3 (34)

88-116

W artykule przedstawiono autorską klasyfikację tradycyjnych wyznaczników polityki zagranicznej Francji. Obejmuje ona dziewięć różnych aspektów francuskiej działalności na arenie międzynarodowej - suwerenność i niezależność, bezpieczeństwo, mocarstwowość, kolonializm, etatyzm i protekcjonizm, uniwersalizm, egalitaryzm, elitaryzm oraz integrację europejską. Przedstawiając w ujęciu historycznym ewolucję owych wyznaczników, autor dowodzi jednocześnie, że stanowią one nadal credo polityki zagranicznej V Republiki. W konkluzjach wyrażono pogląd, że czynnikiem, który w najgłębszy sposób wpłynął na zmianę wszystkich wcześniej wymienionych wyznaczników po drugiej wojnie światowej był ostatni z nich, czyli integracja europejska. Idea jedności europejskiej, obecna w polityce francuskiej już w okresie średniowiecza, staje się więc tym wyznacznikiem działań zewnętrznych V Republiki, który w drugiej połowie XX wieku wpływając na redefinicję pozostałych przyczynia się na zasadzie sprzężenia zwrotnego do zmiany samej polityki zagranicznej Francji. (abstrakt oryginalny)

16

Europa Środkowo-Wschodnia w polskiej myśli politycznej (1939-1945)

100%

Ponczek E.

Przegląd Zachodni

|

2003

|

nr 1

19-48

Artykuł przedstawia różne koncepcje integracji Europy Środkowo-Wschodniej w latach drugiej wojny światowej i tuż po jej zakończeniu. Zróżnicowane wizje przedstawiały ugrupowania prawicy narodowej, środowiska "postpiłsudczykowe", ugrupowania chrześcijańsko-społeczne, ruch ludowy, opcja liberalno-demokratyczna, ruch socjalistyczny, organizacje syndykalistyczne i rząd RP. Dość powszechną aprobatę zyskała idea konfederacji polsko-czeskiej, która przekształciłaby się w związek krajów Europy Środkowo-Wschodniej, tworzących federację.

17

Socjaldemokracja polska wobec kościoła katolickiego w III RP

100%

Tokarz G.

Zeszyty Naukowe / Krakowska Szkoła Wyższa im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego

|

2003

|

1 Państwo, gospodarka, społeczeństwo w integrującej się Europie : materiały konferencyjne

253-264

Artykuł omawia stosunek polskiej socjaldemokracji do działań Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Autor skupił się na opiniach środowisk socjaldemokratycznych związanych z takimi pismami jak "Myśl Socjaldemokratyczna", "Dziś", "Trybuna" i "Bez Dogmatu". Gazety te najlepiej reprezentują zdanie wspomnianych wyżej środowisk. Zainteresowały go problemy związane z próbami porozumienia między lewicą socjaldemokratyczną a Kościołem. Autor omówił również stosunek socjaldemokracji wobec tradycjonalistycznych ruchów katolickich. Przedmiotem badań były lewicowe analizy odnoszące się do podziałów wewnątrz Kościoła katolickiego.(fragment tekstu)(abstrakt oryginalny)

18

Roman Dmowski wobec kwestii żydowskiej w okresie działalności Komitetu Narodowego Polskiego

100%

Sobczak M.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1993

|

nr 664 Nauki filozoficzno-historyczne

95-104

Stosunek Polaków do Żydów i Żydów do Polaków był u progu II Rzeczypospolitej jednym z istotnych dla polityków działających w Komitecie Narodowym Polskim zagadnień. Czołowa pozycja, jaką zajmował w Komitecie Roman Dmowski, wpływała na jego postawą i politykę, choć oczywiście, posunięć KNP nie można tłumaczyć tylko koncepcjami Dmowskiego i innych działaczy narodowo-demokratycznych. (fragment tekstu)

19

Wychodzenie z autorytaryzmu w Europie Południowej, w Ameryce Łacińskiej oraz w Europie Środkowo-Wschodniej

100%

Pinior J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1994

|

nr 685 Nauki społeczne

89-94

Procesy liberalizowania się i demokratyzowania reżymów autorytarnych w różnych częściach świata nadają ton historii politycznej ostatnich lat. Po upadku struktur autorytarnych w Europie Południowej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych fala demokratyzacji objęła Amerykę Łacińską by stać się po 1989 r. dominującym zjawiskiem politycznym także w naszej części Europy. Celem tego artykułu jest postawienie problemu porównywalności tych procesów, obejmujących różnorodne obszary kulturowe, gospodarcze, społeczne i polityczne. (fragment tekstu)

20

Rozłam w Ruchu Ludowym (czerwiec-sierpień 1945)

100%

Antczak Z.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1993

|

nr 664 Nauki filozoficzno-historyczne

113-123

Opisano proces rozłamu jaki nastąpił w 1945 r. w Ruchu Ludowym.