Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Impuls fiskalny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Friedman podważa celowość prowadzenia aktywnej polityki fiskalnej, której nie towarzyszy odpowiednie zachowanie wielkości pieniężnych. Z teoretycznych rozważań Friedmana dotyczących stabilizacyjnej polityki fiskalnej wypływa wniosek o nieskuteczności czystych impulsów fiskalnych. Wpływ tych impulsów jest przejściowy w długim okresie, a dla stabilizacji gospodarczej istotne jest tylko to, co się dzieje z obiegiem pieniężnym. (fragment tekstu)
Zdaniem autora, alternatywą nie jest to, czy deficyt budżetowy uda się utrzymać na planowanym poziomie, czy też będzie od niego wyższy, ale to czy w każdym razie wyższy deficyt będzie skutkiem przede wszystkim dostosowania gospodarki na drodze redukcji wydatków i postępującego w ślad za tym zmniejszania się rozmiarów produkcji, dochodów i zatrudnienia, czy też będzie on skutkiem zwiększenia wydatków państwa celem osłabienia skutków recesji i szybszego z niej wyjścia. Autor jest przekonany, że od wielu lat za zbyt wysokie stopy procentowe w Polsce i wynikający stąd wzrost zagranicznego zadłużenia gospodarstw domowych i przedsiębiorstw, znaczny napływ krótkoterminowego kapitału spekulacyjnego, przewartościowany złoty i wynikające stąd pogarszanie się bilansu handlu zagranicznego, przyjdzie teraz płacić dłuższym i głębszym osłabieniem dynamiki gospodarczej, być może recesją. Zdaniem autora, może się jednak okazać, że dla ekspansji fiskalnej jest miejsce, i - prowadzona wraz z racjonalizacją wydatków publicznych - pozwoli ona na szybsze wyjście z dzisiejszych trudności.
3
Content available remote Nierównowaga finansów publicznych w krajach Unii Europejskiej
100%
The article aims to estimate the current level of public finance sustainability in the European Union, taking into account the starting fiscal position, the possibility of withdrawing fiscal impulses, the future costs of population aging, and possible financial market responses. The author achieves this objective by using an indicator method similar to that used by the European Commission. However, this method has been modified by diversifying projected GDP growth rates and public debt interest rates, Gajewski says. The assumption is that the interest rate may vary depending on the response of financial markets to the debt-to-GDP ratio. The author demonstrates that almost all EU countries have lost their medium- and long-term fiscal sustainability. Greece and Ireland appear to be the worst off among the analyzed countries, Gajewski says. Both these economies suffer from a high structural budget deficit and potentially high costs of population aging. Most other countries will also be forced to make strong fiscal adjustments to achieve primary surpluses far exceeding those in the period before the financial crisis. The calculations also show that Sweden, Estonia and Bulgaria boast the highest levels of public finance sustainability in the European Union, the author concludes.
W artykule autor analizuje skuteczność polityki fiskalnej w małej gospodarce należącej do unii gospodarczej i walutowej (UGW). Posługując się statystycznymi i dynamicznymi modelami makroekonomicznymi wykazuje, że w warunkach unijnych skuteczność takiej polityki jest bardzo wysoka w krótkim okresie, natomiast z czasem uzyskane korzyści całkowicie znikają. Tezę tę ilustrujemy przy pomocy krótkotrwałego impulsu fiskalnego. Wysoka krótkookresowa skuteczność polityki fiskalnej wynika stąd, że ożywienie gospodarcze w danym kraju osiągane jest częściowo kosztem innych państw unii monetarnej. Wobec faktu, że politycy kierują się głównie perspektywą krótkookresowa, realne wydaje się niebezpieczeństwo „wyścigu deficytów”, przejawiającego się na przykład obniżeniem dochodów budżetowych przy wyraźnie wolniejszej redukcji wydatków. Dlatego za konieczne uważa wyegzekwowanie ograniczeń fiskalnych uzgodnionych w ramach Paktu Stabilności i Wzrostu nawet, jeśli jest to trudne z powodów politycznych.
W opracowaniu dokonano próby oceny wpływu instrumentów polityki fiskalnej i pieniężnej na powiązania gospodarstw rolnych z otoczeniem. W pierwszym etapie badań poddano kwantyfikacji związki gospodarstw rolnych z rynkiem w kontekście ich intensywności i efektywności. Następnie wykorzystano odpowiednie mierniki do oceny polityki fiskalnej i pieniężnej oraz budowy i weryfikacji modeli, pozwalających ocenić znaczenie omawianych polityk dla powiązań gospodarstw rolnych z rynkiem w Polsce. Przeprowadzone rozważania skłaniają do konkluzji, iż instrumenty polityki fiskalnej i pieniężnej istotnie oddziaływują na powiązania gospodarstw rolnych z otoczeniem, przy czym następuje to z rocznym opóźnieniem. Impulsy polityki fiskalnej mają relatywnie większe znaczenie w stymulowaniu rozwoju rolnictwa, poprzez jego związki z otoczeniem. Objęcie rolnictwa w Polsce instrumentami WPR zwiększyło jeszcze bardziej znaczenie polityki fiskalnej. Zmiany systemowe polskiej gospodarki po 1990 roku przyczyniły się do pełniejszej integracji gospodarstw rolnych z otoczeniem, z perspektywy strumienia transferów, nie spowodowało to jednak poprawy ich sytuacji dochodowej. Dlatego też wzrost intensywności powiązań w analizowanych gospodarstwach był większy niż obniżenie efektywności tych powiązań.
This paper compares the aggregate and distributional effects of three fiscal policy instruments: government expenditures, unemployment benefits and transfers. To this end, the Diamond-Mortensen-Pissarides model of frictional labor market is embedded into an otherwise standard Heterogeneous Agent New Keynesian framework. The model calibrated to match the moments characterizing the US economy successfully replicates the empirical distributions of households across: disposable income, consumption expenditures and net worth. The solution method developed by Reiter (2009) is applied to quantify the aggregate and distributional responses to changes in the analyzed fiscal measures. Moreover, the stabilizing role of government expenditures, unemployment benefits and transfers is assessed. (original abstract)
Autorka przedstawiła ewolucję poglądów oraz stosowane instrumenty ekonomiczne przyczyniające się do dezinflacji, a także doświadczenia krajów rozwiniętych w przezwyciężaniu inflacji.
Przybliżono sposoby wypychania wydatków prywatnych przez dodatnie impulsy fiskalne. Przedstawiono analizę jednego z nich, w którym dodatnie impulsy fiskalne wypychają wydatki prywatne poprzez wpływ na majątek podmiotów gospodarujących. Do analizy wykorzystano modyfikację modelu IS-LM, zaproponowaną przez Williama L. Silbera. Przedmiotem analizy są skutki ciągłego zwiększania się długu publicznego po wystapieniu jednorazowego dodatniego impulsu fiskalnego, polegającego na przejściu od równowagi w finansach publicznych do deficytu.
Polska gospodarka ma cechy, które powinny ograniczać skalę spadku PKB w następstwie tych działań (m. in. brak uzależnienia od pojedynczego sektora, w szczególności turystycznego i surowcowego, płynny kurs walutowy, silny sektor eksportowy i nadwyżkę na rachunku obrotów bieżących). Jednak dostępne prognozy wskazują, że po odmrożeniu gospodarki dynamika PKB w naszym kraju nie poprawi się na tyle, żeby straty wywołane zamrożeniem zostały w pełni lub przynajmniej w istotnym stopniu nadrobione. Siła odbicia, jeżeli mierzyć ją rewizją prognoz, ma być w naszym kraju najsłabsza w całej Unii Europejskiej. Wstrząs wywołany przez pandemię uwidacznia nadwątlenie fundamentów wzrostu polskiej gospodarki przez antyrynkowe działania podejmowane w ostatnich latach (np. obniżenie wieku emerytalnego, nacjonalizowanie i upartyjnianie firm, wprowadzanie nowych podatków i komplikowanie istniejących, nakładanie kolejnych biurokratycznych barier ograniczających konkurencję, upolitycznienie wymiaru sprawiedliwości). Żeby polska gospodarka miała szanse na odbicie możliwie zbliżone do V-kształtnego, polityka gospodarcza musiałaby zostać nakierowana na wzmacnianie potencjału wzrostu (bodźców do pracy, oszczędzania, inwestowania i innowacji). Samo ogłoszenie planów sprzyjających temu działań (np. radykalnego uproszczenia podatków, zatrzymania nadprodukcji prawa, prywatyzacji, przywrócenia niezależności wymiarowi sprawiedliwości) wzmacniałoby zaufania inwestorów do polskiej gospodarki. To z kolei zmniejszałoby jej wrażliwość na ewentualne dalsze wstrząsy. Biorąc pod uwagę szeroki zakres potrzebnych w naszym kraju dostosowań, strategia małych kroków nie wydaje się być dobrym rozwiązaniem. Należy wykorzystać obecny kryzys do szerokiej transformacji społeczno-gospodarczej, w swej skali przypominającej być może nawet to, z czym mieliśmy do czynienia na przełomie lat 1980/90. Samej przebudowie systemu (rozwiązań ustrojowych i instytucjonalnych) powinna towarzyszyć nowa strategia rozwoju, kładąca nacisk nie tylko na wzrost gospodarczy jako taki, ale również jego jakość. Wyrazem tej ostatniej jest zachowanie równowagi w kluczowych wymiarach, pomiędzy "dziś" a "przyszłością" (tym co zostawimy przyszłym pokoleniom), kapitałem i pracą, wsparciem socjalnym a wsparciem rozwoju. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.