Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Ocena podatności na samozapłon koncentratów blendy cynkowej

100%

Kaniewski J., Sobiecki A.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 357

43-51

Do najważniejszych materiałów samozapalnych należą: węgiel brunatny i kamienny, łupki palne, argilllty oraz łupki węglowe i bitumiczne, torf, rudy siarczkowe, węgiel drzewny, sadza, trociny, bawełna, ziarno, siano, natłuszczone szmaty i saletra. Wprawdzie utlenianie koncentratów rud siarczkowych tlenem powietrza może doprowadzić do ich zapłonu tylko w wyjątkowych okolicznościach, tym niemniej Istnieją liczne doniesienia o ich samonagrzewaniu powodującym szereg zagrożeń np. podczas transportu morskiego, co uzasadnia podjęcie przeprowadzonych badań.

2

Możliwości oceniania stanu technicznego urządzeń metodą termowizyjną

100%

Hornik S., Daszczyszak E.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr 357

29-41

Zgodnie ze znanymi prawami fizyki - zmiana stanu energetycznego ciała, będąca wynikiem jego współdziałania z innymi źródłami, czy też działania na niego sił zewnętrznych - jest możliwa do zaobserwowania poprzez zalane jego temperatury. Pomiary temperatury wyrobów możemy przeprowadzić - wykorzystując kontakt fizyczny z tym wyrobem, albo poprzez jego bezkontaktową obserwację. Każdy wyrób posiadający temperaturę wyższą od zera bezwzględnego, emituje promieniowanie podczerwone, będące funkcję jego właściwości emisyjnych oraz temperatury. Taki system pomiarowy zapewnia określenie temperatury dowolnej powierzchni o znanej emisyjności, znajdującej się w spoczynku lub będącej w ruchu. Stwarza to możliwość zastosowania takiej metody w technice - do oceny stanu konstrukcji, kontroli funkcjonowania urządzeń, kontroli produkcji oraz w obserwacjach laboratoryjnych.

3

Zmodyfikowana metoda oznaczania zdolności piorącej proszków do prania

100%

Karpiel Ł.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1989

|

nr 283

65-74

Zdolność piorąca proszków do prania zależny od wielu czynników i zmienia się w zależności od rodzaju tkaniny, zabrudzenia, warunków oraz sposobu prania. W artykule zaprezentowano zmodyfikowaną metodę oznaczania zdolności piorącej proszków do prania, która stanowi uproszczony sposób podejścia do tego problemu.

4

Wybrane problemy garbarstwa polskiego

100%

Kapusta F.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Technologia

|

2002

|

9

|

nr 949

99-108

Przetwórstwo skór zwierzęcych ma długą i bogatą tradycję, także na ziemiach polskich. Wiek XX przyniósł wiele istotnych nowinek technicznych w tej branży. Współcześnie największym problemem jest pozyskiwanie skór odpowiedniej ilości i jakości w celu wykorzystania mocy przetwórczych oraz zaspokojenia potrzeb przemysłu obuwniczego i tekstylnego. Wiele przyczyn niewystarczającej podaży skór surowych oraz ich zlej jakości można usunąć poprzez modernizację zabiegów organizacyjnych i technologicznych w ubojniach zwierząt. (fragment tekstu)

5

Możliwości zastosowania odpadowych ścierniw korundowych do produkcji past polierskich

100%

Ostrowski A.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1989

|

nr 282

43-48

W pracy przedstawiono wyniki badań możliwości użycia do produkcji past ściernych polerskich odpadów ścierniw elektrokorundu zwykłego o granulacji poniżej 100 μm, stanowiących produkt uboczny w procesie obróbki strumieniowo - ściernej wyrobów metalowych. Mając na uwadze fakt, ze import past lub proszków szlifierskich jest poważnym obciążeniem dla gospodarki narodowej, ponieważ środki te są przeważnie importowane (RFN, Anglia) pojecie badań nad możliwością wykorzystania surowców krajowych należy uznać za bardzo istotny problem.

6

Ekonomiczne aspekty produkcji biomasy wierzby w jednorocznym i trzyletnim cyklu zbioru

76%

Stolarski M. J., Szczukowski S., Tworkowski J., Krzyżaniak M.

Roczniki Ekonomii Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

|

2013

|

100

|

z. 1

211-219

Celem opracowania jest porównanie kosztów zakładania plantacji i produkcji zrębków wierzby zbieranej w cyklu jednorocznym i trzyletnim. Badania prowadzono w latach 2008-2011 w dwóch Stacjach Dydaktyczno-Badawczych (SDB Bałdy i SDB Łężany) Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Na podstawie wyników doświadczeń polowych przeprowadzono ocenę ekonomiczną produkcji zrębków wierzby krzewiastej. Koszty założenia plantacji wierzby i jej prowadzenia przy zagęszczeniu 25 tys. szt. sadzonek na 1 ha wyniosły 7741,3 zł/ha i były znacznie niższe niż przy zagęszczeniu 48 tys. szt./ha (12127,9 zł/ha). Bezpośrednie koszty produkcji zrębków wierzby w mniejszym zagęszczeniu (25 tys. szt./ha) i zbiorze pędów w cyklu 3-letnim obliczone przy średnim plonie wyniosły 95,6 zł/t i były niższe niż przy zagęszczeniu 48 tys. szt./ha i zbiorze corocznym pędów (114,4 zł/t). Nadwyżka bezpośrednia (średnio 1860 zł/ha/rok) uzyskana na plantacji przy mniejszym zagęszczeniu wierzby i jej zbiorze co 3-lata była o 666,3 zł/ha/rok wyższa niż z większego zagęszczenia i corocznego zbioru. Przy najniższych plonach wartości nadwyżki bezpośredniej były ujemne. Z ekonomicznego punktu widzenia produkcja zrębków wierzby w trzyletnim cyklu zbioru była korzystniejsza niż ich produkcja z roślin pozyskiwanych co roku. (abstrakt oryginalny)

7

Procesy degradacji w wulkanizatach kauczuku naturalnego podczas przyspieszonego starzenia

76%

Pokojska D., Kwiatkowski J.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1984

|

nr 112 Prace z zakresu towaroznawstwa i chemii

60-64

W czasie przyspieszonego starzenia nastąpił spadek gęstości usieciowania w czterech badanych wulkanizatach kauczuku naturalnego. Najlepszą odpornością sieci przestrzennej charakteryzował się wulkanizat EV, a następnie wulkanizaty nadtlenkowy i konwencjonalny, zdecydowanie gorszą odporność od pozostałych wykazywał wulkanizat TMTD. Stwierdzono zależność liniową (współczynnik korelacji rxy ≈ 0,90) między gęstością rozszczepień w kauczuku naturalnym a gęstością sieci przestrzennej w wulkanizatach wykonanych z tego kauczuku. (abstrakt oryginalny)

8

Role of PBN Antioxydant on Mechanical Properties and Network Structure of Aged Tyre Tread Rubber

76%

Jasiński R., Bhowmick A. K.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1993

|

nr 210

61-77

Badano zmiany struktury sieci i właściwości dynamiczno-mechaniczne napełnionych i nienapełnionych wulkanizatów kauczuku naturalnego podczas starzenia w powietrzu o temperaturze 100°C. Określono wpływ fenylo-2-naftyloaminy jako antyutleniacza na te właściwości. Spadek właściwości mechanicznych, jak: wytrzymałość na rozciąganie, wydłużenie przy zerwaniu, wytrzymałość na rozdzieranie, ścieralność i wytrzymałość na zmęczenie jest głównie związany z pękaniem wiązań łańcucha i pękaniem sieci. Zmiany modułu stratności i tangensa δ po starzeniu wskazują na spadek maksimum krzywej tg δ i wzrost temperatury przemiany stanu szklistego. Antyutleniacz opóźnia degradację pod wpływem tlenu i wzrost twardości wulkanizatów w wyższej temperaturze. Ilość wytworzonego ciepła podczas wielokrotnego ściskania jest większa dla próbek bez antyutleniacza, szczególnie w dłuższych okresach badania. (abstrakt oryginalny)

9

Trwałość preparatów glukoamylazy unieruchomionej w cienkich warstwach usieciowanej żelatyny na różnych podłożach

76%

Wawrzyniak B., Krauze J.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1986

|

nr 149 Prace z zakresu towaroznawstwa i chemii

140-148

W literaturze opisano wiele prób unieruchamiania glukoamylazy wraz z przykładami użycia otrzymanych preparatów do hydrolizy skrobi w różnego typu reaktorach. Jeżeli enzym unieruchamia się na nośnikach mających kształt ziaren (kuleczek), preparaty stosuje się albo w reaktorach z mieszaniem, albo w reaktorach kolumnowych. Jako złoża w kolumnach, przez które przepływały roztwory skrobi, stosowano między innymi preparaty glukoamylazy unieruchomionej w ziarnach celulozy, na porowatym szkle, żywicy Amberlite, oraz żelu poliakrylamidowym. Glukoamylazę unieruchomiono także na powierzchni filmu kolagenowego, który skręcono w spiralę; opisano działanie tego preparatu w reaktorze śrubowym. Próby zastosowania unieruchomionych preparatów glukoamylazy nie wyszły jednak poza skalę laboratoryjną, sporadycznie półtechniczną, przede wszystkim ze względu na stosunkowo niską trwałość lub zbyt niską wartość DE hydrolizatów skrobiowych. Preparaty otrzymane w naszym laboratorium przez zamknięcie glukoamylazy w kuleczkach usieciowanej żelatyny również nie odznaczały się odpowiednia trwałością w podwyższonych temperaturach, ale umożliwiały uzyskanie wysokiego stopnia hydrolizy skrobi. W niniejszej pracy przedstawiono badania trwałości preparatów enzymu unieruchomionego w cienkich warstwach usieciowanej żelatyny, które nanoszono na powierzchnię szkła, folii aluminiowej i folii poliestrowej. Preparaty takie można np. stosować w reaktorach płytowych lub śrubowych. (fragment tekstu)

10

Kryteria oceny właściwości higienicznych obuwia

76%

Marcinkowska E.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1976

|

nr 81

375-380

W artykule przedstawiono propozycje ustalenia kryteriów oceny właściwości higienicznych obuwia.

11

Badania własności fizykochemicznych proszków do prania w czasie ich przechowywania

76%

Polańska M., Byrski B.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1992

|

nr 370

65-74

Okres trwałości proszków do prania określony przez Polską Normę nie precyzuje kryteriów na podstawie jakich jest wyznaczony. Określenie zmian ściśle mierzalnych własności fizykochemicznych proszków w czasie ich przechowywania i w zależności od warunków ma istotne znaczenie dla prawidłowego wyznaczania okresu trwałości proszków. Są to bowiem najważniejsze parametry określające własności piorące pierwszego i drugiego rzędu. Do tych parametrów zaliczono: napięcie powierzchniowe, krytyczne stężenie micelizacji, zdolność zwilżenia, zdolność solubilizacji, zdolność pienienia, odporność na twardą wodę i pH. Celem niniejszej pracy było ustalenie wpływu warunków przechowywania takich jak temperatura i wilgotność względna na ściśle mierzalne wielkości fizykochemiczne określające własności piorące i drugiego rzędu.

12

Improvement of the Safety in Use of Fabric Softeners by Application of Natural Additives

76%

Ogorzałek M., Klimaszewska E., Wasilewski T.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2019

|

nr 4

91-101

Aktualnie na rynku chemii gospodarczej obserwuje się coraz większe zainteresowanie producentów w kierunku przeciwdziałania negatywnym skutkom oddziaływania syntetycznych surowców na organizmy żywe oraz środowisko naturalne. Pomimo braku uregulowań prawnych dotyczących produktów chemii gospodarczej, jakie znajdują się w branży kosmetycznej, producenci wychodząc naprzeciw oczekiwaniom konsumentów oraz ze względów marketingowych zaczynają wprowadzać do swych produktów surowce pochodzenia naturalnego. Wzrost bezpieczeństwa stosowania produktów chemii gospodarczej ma szczególne znaczenie w przypadku produktów mających bezpośredni kontakt ze skórą np. w procesie prania oraz płukania ręcznego tkanin delikatnych (wełna, kaszmir). W pracy podjęto próbę opracowania bezpiecznych w stosowaniu płynów do płukania delikatnych tkanin z udziałem naturalnych surowców (ekstraktów roślinnych). Założono, iż surowce te będą korzystnie wpływać na kondycję skóry po procesie płukania, ale również mogą pełnić funkcję naturalnych barwników. Badaniu poddano preparaty zawierające ekstrakty: z liści szałwii, pokrzywy, kwiatu nagietka oraz szyszek chmielu. Preparat odniesienia stanowił płyn do płukania tkanin niezawierający surowca roślinnego. Na podstawie uzyskanych rezultatów badań stwierdzono, że wprowadzenie do formulacji ekstraktów roślinnych wpływa na zminimalizowanie działania wysuszającego na skórę. Następuje zwiększenie stopnia nawilżenia skóry oraz zmniejszenie transepidermalnej utraty wody po procesie płukania w wodnych roztworach płynów do płukania tkanin. Ponadto wykazano znaczące różnice w zabarwieniu produktów w zależności od zastosowanego ekstraktu w stosunku do płynu referencyjnego. (abstrakt oryginalny)

13

Krafft Point of Cationic and Zwitterionic Surfactants in Aqueous Solutions

76%

Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2019

|

nr 4

48-58

Środki powierzchniowo czynne (surfaktanty) są to struktury chemiczne, które składają się z dwóch głównych części: polarnej grupy głowy i niepolarnego hydrofobowego łańcucha, często nazywanego ogonem surfaktantu. Jednym z ważnych parametrów charakteryzujących praktyczną przydatność surfaktantów w roztworach wodnych jest punkt Kraffta. Jest to temperatura (lub bardziej precyzyjnie, wąski zakres temperatur), powyżej której rozpuszczalność danego surfaktantu w wodzie gwałtownie wzrasta. Znajomość temperatury Kraffta dowolnego surfaktantu jest wymagana do zaprojektowania wysokiej jakości kompozycji nowych domowych detergentów, szamponów oraz produktów kosmetycznych, w których dany surfaktant może być stosowany jako składnik aktywny. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki naszych badań dotyczących zależności pomiędzy punktem Kraffta kationowych i amfoterycznych surfaktantów w roztworach wodnych i ich strukturą chemiczną. Przeanalizowano dostępne w literaturze empiryczne wartości punktu Kraffta dla wodnych roztworów 50 kationowych i amfoterycznych surfaktantów i skorelowano je z ich strukturą chemiczną. Zapronowano nowy zestaw 24 udziałów grup do obliczania wartości punktu Kraffta dla kationowych i amfoterycznych surfaktantów w roztworach wodnych. Przy ich użyciu obliczono wartość temperatury Kraffta w roztworach wodnych dla 36 kationowych oraz 14 amfoterycznych surfaktantów i tak otrzymane wartości porównano z wartościami doświadczalnymi. Wykazano, że nowo zaproponowany zestaw wartości liczbowych udziałów elementów strukturalnych dla surfaktantów pozwala na prawidłowe oszacowanie wartości temperatury Kraffta dla testowego zbioru danych z maksymalnym błędem 4,4 °C oraz średnim błędem kwadratowym 2,5°C dla tych grup surfaktantów w roztworach wodnych. (abstrakt oryginalny)

14

Problemy ciemnienia emalii tytanowych

76%

Tomsia A.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1976

|

nr 81

315-321

Badania przeprowadzone przez autora na różnych rodzajach emalii wykazały, że emalie tytanowe o dużej odporności na działanie kwasów, wykazują tylko minimalną odporność na działanie gotującej wody. W związku z tym zbadano kwasoodporność, ługoodporność i odporność na gotującą się wodę z kilku różniących się swym składem emalii tytanowych, w celu ustalenia, czy zmiana składników tlenkowych, daje jakieś zależności w zakresie własności chemicznych emalii. Zbadano także wpływ czasu wypalenia na odporność chemiczną. Badaniom poddano 5 różnych zestawów emalii białych - tytanowych. (fragment tekstu)

15

Metoda eliminacji

76%

Jędryka T.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1993

|

nr 406

5-13

Celem artykułu było przedstawienie metody eliminacji jako alternatywy wobec metody kolejności w analizie sensorycznej. Metoda eliminacji pozwala ocenić większą liczbę próbek, jednak w sposób nie prowadzący do niekorzystnych zjawisk (interferencja dużej liczby informacji, zmęczenie psychologiczne), których skutkiem jest mała powtarzalność wyników oceny.

16

Badania cieplno-wilgotnościowe materiałów ubioru człowieka : sposób pomiaru

76%

Marcinkowska E.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1993

|

nr 406

15-22

W artykule przedstawiono metodologiczne założenia nowego sposobu pomiaru ciepłochronności materiałów wg zgłoszonego przez autorkę wynalazku. Nowy sposób pomiaru umożliwia prowadzenie badań właściwości cieplnych materiałów w warunkach odpowiadających warunkom praktycznego użytkowania obuwia, co pozwala na prawidłową interpretację uzyskiwanych wyników. Opracowana koncepcja metodyczna oraz przyrząd mogą służyć zarówno do badania procesu wymiany ciepła i wilgoci w materiałach, jak również do oceny przydatności materiałów i układów materialnych stosowanych w ubiorze człowieka.

17

Wykorzystanie zjawisk elektrokinetycznych do badania własności powierzchniowych włókien

76%

Pfeifer S.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1993

|

nr 406

45-50

Parametry elektrokinetyczne wyznacza się metodą potencjału przepływu lub elektroosmozy. Artykuł omawia opracowaną przez autora nową metodę, odmienną od dotychczasowych, która pozwala na wyznaczenie takich parametrów elektrokinetycznych, jak elektroosmotyczne stężenie przepływu Qv oraz potencjału dzeta (...). Metoda została opatentowana. Zasadnicze zmiany w odniesieniu do metod poprzednich dotyczą sposobu przygotowania próbek, rodzaju stosowanego roztworu, rodzaju elektrod pomiarowych, konstrukcji aparatu do elektroosmozy, zakresu stosowanych napięć elektrycznych oraz przebiegu pomiaru i sposobu obliczania wyników. Podczas pomiaru oznacza się elektroosmotyczne natężenie przepływu Qv (...), które powstaje pod wpływem przyłożonej różnicy napięć elektrycznych. Pozwala to na obliczenie średniego potencjału dzeta (...), który jest parametrem charakteryzującym powierzchnię włókien w danym środowisku. (fragment tekstu)

18

Wpływ procesu suszenia mikrofalowego na parametry barwy powłoki malarskiej z farby akrylowej

76%

Melski K., Lewandowska M.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2010

|

nr 3

77-84

W artykule zaprezentowano wyniki badań nad wpływem procesu suszenia mikrofalowego na parametry barwy ściennych powłok malarskich. Badaniu poddano powłoki o czterech kolorach uzyskane za pomocą akrylowej farby do wymalowań wewnętrznych. Parametry barwy powłok suszonych metodą klasyczną oraz mikrofalowo mierzono w układzie LAB z użyciem kolorymetru Minolta CR-200. Wyniki pomiarów zaprezentowano w funkcji czasu suszenia oraz stężenia zastosowanego pigmentu. Zarejestrowano niewielkie różnice w ramach poszczególnych barw i ich składowych, przy czym były one na tyle małe, iż różnice pomiędzy próbkami suszonymi obiema metodami nie były dostrzegalne gołym okiem. (abstrakt oryginalny)

19

Sunscreens Available in Polish Cosmetic Market

76%

Malinowska P., Zieliński R.

Towaroznawcze Problemy Jakości

|

2010

|

nr 3

57-65

W niniejszej pracy przeprowadzono analizę polskiej oferty rynkowej produktów promieniochronnych. Analizie poddano 125 produktów promieniochronnych w okresie 01.05-31.07.2010 roku w hipermarketach w Poznaniu. Celem analizy było oszacowanie rodzaju stosowanych substancji promieniochronnych, wysokości wskaźników SPF (Sun Protection Factor) produktów, ich form fizykochemicznych oraz obecności składników aktywnych. W wyniku analizy stwierdzono, iż najpopularniejszymi filtrami przeciwsłonecznymi w produktach promieniochronnych dostępnych na polskim rynku kosmetycznym są butylometoksydibenzoilometan, oktokrylen i ditlenek tytanu. Wszystkie analizowane produkty promieniochronne działają w szerokim spektrum promieniowania UVA i UVB, dlatego zapewniają właściwą ochronę przed szkodliwym promieniowaniem. Ponadto produkty promieniochronne z wysokim SPF 30 i 20 dominują wśród wszystkich analizowanych produktów dostępnych na polskim rynku. Produkty promieniochronne występują w formie mleczek, balsamów i emulsji i wszystkie zawierają składniki aktywne, takie jak witamina E, gliceryna, panthenol i inne, które dbają o właściwe nawilżenie, odżywienie i wygładzenie skóry podczas opalania. (abstrakt oryginalny)

20

Influence of Ink Drying Process of Different Sheet-Fed Offset Printing Inks on Solid Body of Colours

76%

Gajadhur M., Podsiadło H.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 186

109-115

W artykule przedstawiono wyniki badań własnych dotyczących wpływu procesu schnięcia farb: niebieskozielonej, purpurowej, żółtej i czarnej na wielkość bryły reprodukowanych barw, współrzędne barwy oraz wartości różnic barw w przestrzeni CIELAB. Wydruki zostały wykonane z użyciem urządzenia do wykonywania wydruków próbnych IGT C1 na podłożu powlekanym matowym bezdrzewnym, wybranym zgodnie z normą ISO 12647-2 [ISO 12647-2]. Badania wykonano dla różnej grubości warstw farb procesowych. Szczególną uwagę poświęcono grubościom z zakresu 0,5-2,9 um. Badaniom poddano trzy rodzaje farb procesowych Resista Eco 9500, Inkredible Impression Michael Huber i Aniva Euro Epple Druckfarben AG pochodzących od różnych producentów. Zmierzone spektrofotometrycznie wartości współrzędnych barwy (L*, a*, b*) uzyskanych wydruków umożliwiły na obliczenie objętości bryły reprodukowanych barw w przestrzeni CIELAB. (abstrakt oryginalny)