Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 60

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Industrial disease
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
W pracy tej adresowane są problemy związane z detekcją dysfunkcji w rozpoznawaniu kolorów wśród kandydatów na kierowców. Przeanalizowano metody rozpoznawania różnych typów zaburzeń widzenia kolorów (wraz z ich efektywnością), wykorzystywane obecnie w ośrodkach szkolenia kierowców. Adresowany problem jest szczególnie istotny w przypadku krajów w których legislacja zabrania wydawania praw jazdy osobom z zaburzeniami w rozpoznawaniu kolorów, gdzie wykrywanie takich zaburzeń powinno być szczególnie dokładne i obiektywne. Nowa interaktywna metoda wykrywania osób z potencjalnym zaburzeniem widzenia kolorów została zaprezentowana w tym artykule wraz z analizą rezultatów badania przykładowej grupy potencjalnych kierowców. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest dokonanie analizy oraz oceny częstotliwości występowania boreliozy, jako stwierdzonej choroby zawodowej rolników. Materiały i metody: Analizę i ocenę przeprowadzono na podstawie materiałów, danych i informacji, pochodzących z m.in.: Kasy Rolniczego Ubeezpieczenia Społecznego, Głównego InspektoratuSanitarnego i Państwowego Zakładu Higieny, oficjalnych aktów prawnych publikowanych w Dzienniku Ustaw, literatury branżowej, a także prac i publikacji badaczy, zajmujących się tematyką boreliozy. Wyniki: Wyniki niniejszej pracy wskazują, iż borelioza jest nie tylko główną i dominującą chorobą zawodową rolników, ale również chorobą zakaźną o rosnącym trendzie wśród polskiego społeczeństwa. Rokrocznie obserwuje się przyrost przypadków, w których stwierdzono i rozpoznano zakażenie krętkiem boreliozy. Wpływ na taką sytuację mają nie tylko niedostateczne działania profilaktyczne, trudna i nieskuteczna diagnostyka, czy niska świadomość choroby, jaką jest borelioza, ale również czynniki środowiskowe oraz zmiany klimatyczne. Wnioski: Biorąc pod uwagę, iż choroba prowadzi do wielu niebezpiecznych konsekwencji zdrowotnych, a wciąż nie przygotowano szczepionki ochronnej, niezwykle istotne wydaje się wdrażanie działań profilaktycznych oraz prowadzenie edukacji na temat prewencji zarówno wśród rolników, jak i pozostałych grup zawodowych oraz całej populacji(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Emisja głosu na wesoło
100%
W artykule przedstawiono podstawową teorię dotyczącą emisji głosu i w nawiązaniu do niej zaproponowano przykładowe ćwiczenia, dzięki którym można poprawić swój sposób mówienia i postrzegania samego siebie w grupie, a także nauczyć się bycia oryginalnym, niepowtarzalnym i charakterystycznym. Autorki artykułu starały się pokazać takie ćwiczenia, których wykonywanie może być dobrą zabawą, przynieść radość, gdyż tylko wtedy można liczyć na osiągnięcie oczekiwanych efektów. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Wypalenie zawodowe u nauczycieli akademickich
75%
Z uwagi na obserwowany od lat siedemdziesiątych XX wieku natężenie zjawiska wypalenia zawodowego celem niniejszego artykułu jest przedstawienie problemu wypalenia zawodowego, a zwłaszcza określenie jego symptomów i wywołujących go czynników. Ogólne teorie, dotyczące zjawiska wypalenia zawodowego, odniesiono do zawodu nauczyciela akademickiego. Ponadto w artykule podjęto próbę wskazania sposobów przeciwdziałania i radzenia sobie z syndromem wypalenia zawodowego. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest ocena zagrożeń zawodowych pracowników wiedzy wynikających z organizacji procesu pracy. Większość ankietowanych uważa, że ich umiejętności są odpowiednio wykorzystywane w organizacjach, w których są zatrudnieni. Zmienną to najbardziej pozytywnie ocenili pracownicy działów finansów i biura, zaś najwięcej odpowiedzi negatywnych udzielili zatrudnieni w działach IT. Dalej oceniano prace pod presja. czasu. Tutaj okazało się, ze pracownicy działów finansów, marketingu i biura pracują w napiętych terminach i z dużą szybkością. Następnie zbadano wykorzystanie przerw przysługujących w czasie pracy. Najbardziej efektywnie mogące wykorzystać pracownicy działów badan i biura, zaś ankietowani zatrudnieni w działach lub biurach obsługi udzielili najwięcej negatywnych odpowiedzi. W przypadku sposobu wykonywania pracy, swobodę zadeklarowali pracownicy działów badan, marketingu oraz biura. Ograniczenia wskazali pracownicy wydziałów produkcyjnych. Najbardziej monotonnym miejscem pracy okazały się działy IT, a największą różnorodność zadań wskazali pracownicy działów badan, marketingu, wydziałów produkcyjnych oraz biura. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Rolnicze choroby zawodowe oraz działania prewencyjne KRUS
75%
Rolnicze choroby zawodowe podlegają ubezpieczeniu w ramach społecznego ubezpieczenia rolników. Ustawa z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników zobowiązywała KRUS do prowadzenia działalności prewencyjnej. Przyjęto wówczas założenie, iż korzystniej jest prowadzić działania prewencyjne i rehabilitacyjne niż ich nie realizować i ponosić koszty wypłaty świadczeń. W artykule poddano ocenie rolnicze choroby zawodowe i związane z nimi działania prewencyjne KRUS. (abstrakt oryginalny)
W świetle konwencji MOP nr 121 z 1964 r. istnieją trzy metody regulacji chorób zawodowych: metoda listy chorób zawodowych, obejmująca co najmniej choroby wymienione w załączniku do tej konwencji; metoda ogólna, szerokiej definicji choroby zawodowej, tzw. metoda klauzuli generalnej; metoda mieszana, która stanowi kombinację wyżej wymienionych metod, tzw. metoda podwójnej listy. (...) W Polsce stosuje się pierwszą metodę opartą na wykazie chorób zawodowych powstałych w wyniku negatywnego oddziaływania warunków pracy na orga¬nizm pracownika. Oznacza to niemożność przekroczenia granic określonych listą i rozszerzenia ochrony na przypadki ustalone na innej drodze niż wydanie aktu normatywnego wysokiej rangi (ustawa, przepisy wykonawcze). (fragment tekstu)
Odpowiedzialność uzupełniająca pracodawcy jest odpowiedzialnością cywilnoprawną z tytułu szkody, jaka została wyrządzona pracownikowi wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową i ma charakter odszkodowawczy. Pełni ona przede wszystkim rolę kompensacyjną (wyrównawczą) w stosunku do świadczeń wypłacanych na podstawie przepisów ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. W tym miejscu należy przywołać kluczową uchwałę składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1987 r. (III PZP 85/86) stanowiącą, że pracownik, który doznał uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkami przy pracy (tzw. choroba pozazawodowa), może z mocy art. 300 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy3 dochodzić od zakładu pracy roszczeń odszkodowawczych na podstawie przepisów prawa cywilnego w granicach przewidzianych w ustawie o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Pracownik może jednak dochodzić odszkodowania na podstawie przepisów ustawy z 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny dopiero po rozpoznaniu prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego i jedynie w zakresie, w jakim doznał on w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej szkody, która nie została w całości wyrównana świadczeniami wypadkowymi. Tezę tę potwierdzał Sąd Najwyższy również w kolejnych wyrokach, orzekając jednoznacznie, że pracownik nie może dochodzić odszkodowania i renty na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, zanim nie zostaną rozpoznane jego roszczenia o te świadczenia na podstawie przepisów ustawy wypadkowej, oraz że pracownik, u którego uszczerbek na zdrowiu powstał wskutek choroby pracowniczej, może dochodzić od pracodawcy na podstawie przepisów kodeksu cywilnego świadczeń uzupełniających, przewyższających kwoty przewidziane w przepisach regulujących świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Obecnie nie ma już więc w judykaturze wątpliwości co do dopuszczalności dochodzenia przez pracownika roszczeń uzupełniających od pracodawcy. (fragment tekstu)
W artykule zaprezentowany został problem wypalenia zawodowego. Autorka przedstawia pojęcie wypalenia zawodowego, jego genezę, objawy i ich konsekwencje dla pracowników, pracodawców i całego społeczeństwa. Prezentuje rozwiązania przyjęte w niektórych krajach europejskich, których celem jest przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu. Podejmuje również próbę analizy, jakie rozwiązania mogą zostać przyjęte w prawie polskim w celu przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu oraz czy wypalenie zawodowe może zostać uznane za chorobę zawodową. Przedstawia także propozycje rozwiązań, których wdrożenie pomogłyby pracodawcom w walce z syndromem wypalenia zawodowego. (abstrakt oryginalny)
Podczas opisywania zagrożeń związanych z pracą ceramika, skupiano się do tej pory tylko na niebezpieczeństwach powstania zatruć przez pary chemiczne lub spowodowanych przebywaniem w zapylonych pomieszczeniach. Opierając się o literaturę i analizując sposób, w jaki ceramicy wykonują swoją pracę doszliśmy do wniosku, że kolejnym istotnym zagrożeniem dla zdrowia wynikającym z rodzaju pracy, są przeciążenia dolnej części pleców. Dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa są wynikiem działania dużych sił kompresyjnych i ścinających, powodujących uszkodzenia krążka międzykręgowego oraz przeciążenia struktur stabilizujących kręgosłup. Czynniki te powstają podczas przyjmowania nieprawidłowych pozycji podczas pracy, szczególnie w trakcie podnoszenia ciężkich przedmiotów, a także przez długotrwałe utrzymywanie pozycji statycznych. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest uzupełniająca odpowiedzialność pracodawcy na podstawie kodeksu cywilnego, jeżeli świadczenia z ubezpieczenia społecznego z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, które otrzymał pracownik, są niewystarczające do pokrycia pełnej szkody spowodowanej przez wypadek przy pracy lub chorobę zawodową. Zarówno obecna ustawa wypadkowa, jak i kodeks pracy nie przewidują takiego rodzaju odpowiedzialności. W tym celu konieczne jest ustalenie, czy dopuszczalna oraz niezbędna jest uzupełniająca odpowiedzialność pracodawcy. Poprzednie ustawy wypadkowe z 1968 r. i z 1975 r. wyłączały prawo do uzupełniających świadczeń od pracodawcy, ale przewidywały one świadczenia wypłacane przez pracodawcę. Zgodnie z art. 2371 § 1 k.p. pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy lub zachorował na chorobę zawodową, przysługują świadczenia z ubezpieczenia społecznego. Tego rodzaju świadczenia mają charakter ryczałtowy, a więc nie pokrywają one pełnej szkody w każdej sytuacji. We wnioskach autorka formułuje pogląd, że osoba poszkodowana wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej może dochodzić uzupełniających świadczeń na podstawie prawa cywilnego, jeżeli uszczerbek na zdrowiu jest skutkiem naruszenia przepisów kodeksu cywilnego dotyczących odpowiedzialności. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Wybrane aspekty środowiska pracy a stan zdrowia pielęgniarek
75%
Pielęgniarstwo bez wątpienia należy do grupy zawodów określanych mianem społecznych i stanowi zarazem najliczniejszą medyczną grupę zawodową, ze znaczącą przewagą zatrudnionych kobiet. Ustawa o zawodzie pielęgniarki i położnej jest podstawowym aktem prawnym, ściśle regulującym zasady i warunki wykonywania zawodu pielęgniarki oraz wachlarz świadczeń zdrowotnych przewidzianych do realizacji [Dz. U. z 2011]. Zawodowe zagrożenia zdrowia pielęgniarek stanowią poważny i niedoceniany problem medyczny i społeczny. Pielęgniarki podczas pełnienia obowiązków są narażone na działanie różnych czynników, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne [Perek, Kózka 2007, ss. 223-228, Kuriata i in. 2011, ss. 269-273]. Przyczyną tych zagrożeń mogą być: atmosfera na oddziale, warunki pracy, zmianowość, mała liczba pielęgniarek zatrudnionych w oddziale, różnorodność zadań obciążających psychicznie i fizycznie, zasoby techniczne i lokalowe oraz sama organizacja pracy [Lewandowska, Litwin 2009, ss. 86-89; Andruszkiewicz i in. 2011, ss. 143-147]. Narażenie zdrowia występuje u pielęgniarek na każdym stanowisku, zarówno podczas pracy z dorosłymi jak i z dziećmi. Zagrożenia niewyeliminowane odpowiednio wcześnie mogą być przyczyną powstania choroby zawodowej i obniżenia jakości pracy. Praca zawodowa może wywoływać określone zaburzenia organizmu. Wymagania stawiane pielęgniarkom obciążają nie tylko ich zdrowie fizyczne, ale i psychiczne [Widerszal-Bazyl, Radkiewicz 2005](fragment tekstu)
Dla uznania schorzenia za chorobę zawodową konieczne jest ustalenie, czy dana choroba wymieniona jest w wykazie chorób zawodowych, a ponadto stwierdzenie bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana czynnikami szkodliwymi dla zdrowia, występującymi w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy. Kategoria chorób zawodowych w polskim ujęciu nie obejmuje więc wszystkich skutków zdrowotnych, jakie mogą dotknąć pracownika w związku z wykonywaną pracą. Wbrew zaleceniom Wspólnoty Europejskiej polski ustawodawca nie zmienił istotnie krajowych regulacji w dziedzinie chorób zawodowych. Przede wszystkim nie rozszerzono wykazu (listy) chorób zawodowych, ponieważ oznaczałoby to wzrost kosztów pracy oraz wydatków na zabezpieczenie społeczne. W związku z tym należy w naszym kraju stworzyć taki system prawny w zakresie chorób zawodowych, który pozwoli na uznawanie za choroby zawodowe także innych schorzeń związanych z pracą, które aktualnie nie znajdują się na liście chorób zawodowych, ale których zawodowy charakter i źródło można potwierdzić. (abstrakt oryginalny)
14
75%
Artykuł jest poświęcony interpretacji związku przyczynowego, wyrażonego w artykule 2351 kodeksu pracy, który jest warunkiem koniecznym do uznania choroby za chorobę zawodową . Opracowanie poświęcone jest analizie różnic w interpretacjach tego problemu - zwłaszcza koncepcji domniemania związku przyczynowego warunków pracy z rozpoznaną chorobą.
Polaków charakteryzuje stosunkowo duża liczba dyspozycyjnych godzin pracy w odniesieniu do innych członków Unii Europejskiej [Kłos 2013, s. 57]. Czas pracy zasadniczo wpływa na stan zdrowia pracującej populacji. Choroby zawodowe są odzwierciedleniem tego, w jakich warunkach jest on spędzany, ponadto pozostają w związku z rozwojem gospodarczym i stosowanymi rozwiązaniami, zarówno technologicznymi, jak i organizacyjnymi na poszczególnych stanowiskach pracy. W myśl ustawy z 2009 r. pojęcie choroby zawodowej rozumiane jest jako choroba, która wystąpiła u pracownika lub byłego pracownika, zgodnie z określonym czasem pomiędzy narażeniem a pojawieniem się objawów. Choroba ta ujęta jest w wykazie chorób zawodowych, a jej przyczynę bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem można skorelować z działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy [Dz.U. 2009 nr 99, poz. 825](fragment tekstu)
Arginina jest aminokwasem względnie egzogennym, uczestniczącym w procesach biosyntezy białka, regulacji działania śródbłonka naczyniowego i detoksykacji organizmu. Znaczenie odpowiedniego spożycia argininy wzrasta w stanach fizjologicznych, związanych z chorobą, urazem lub znacznym obciążeniem organizmu. Z powodu potencjalnie ergogenicznego wpływu podaży argininy, poprzez stymulację syntezy tlenku azotu, hormonu wzrostu i kreatyny, jest ona często suplementowana przez sportowców. W przeciwieństwie do wielu badań klinicznych, z udziałem m.in. rekonwalescentów i osób z chorobami układu krążenia, wykazujących związek podaży argininy ze wzrostem wydolności fizycznej oraz korzystną regulacją parametrów endokrynologicznych, u wysoko wytrenowanych, zdrowych sportowców uzyskiwane wyniki są niejednoznaczne. Często dowodzą one braku wpływu preparatów argininy na moc, siłę i masę mięśniową, maksymalny pobór tlenu oraz stężenie hormonu wzrostu i tlenku azotu. W tej sytuacji uzasadniona jest konieczność prowadzenia dalszych badań nad celowością zwiększania podaży argininy u sportowców wybranych dyscyplin, jednakże w badaniach tych muszą być zachowane odpowiednie procedury, uwzględniające badania krzyżowe z podwójnie ślepą próbą.(abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Zachorowalność na pylicę płuc w polskim górnictwie
75%
Pylica płuc to choroba przewlekła układu oddechowego, która wywołana jest długotrwałym wdychaniem pyłów. Statystyki wskazują, że na pylicę choruje około 5% górników, przy czym nie bez znaczenia są takie czynniki jak warunki pracy czy rodzaj wydobywanych rud. Zaliczana jest do chorób zawodowych. W artykule omówiono, czym jest pylica płuc, opisano przyczyny jej powstawania oraz możliwości zapobiegania. Następnie poddano analizie lata 1998 - 2016 pod względem zapadalności na pylicę płuc w polskim górnictwie. (abstrakt oryginalny)
Choroby zawodowe są odzwierciedleniem stanu zdrowia pracowników, który jest zależny od występowania szkodliwych czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych w środowisku pracy. Zgodnie z definicją ujętą w artykule 235 Kodeksu pracy jest to jednostka chorobowa, wymieniona w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy. Wykaz chorób zawodowych stanowi załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych. Rozpoznanie tej choroby u pracownika lub byłego pracownika może nastąpić w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym lub po zakończeniu pracy w takim narażeniu, pod warunkiem wystąpienia udokumentowanych objawów choroby w okresie ustalonym w wykazie chorób zawodowych. Analizując aktualną zapadalność na poszczególne choroby zawodowe, stwierdza się zmianę ich struktury. Choroby zawodowe określane jako "klasyczne", to znaczy takie jak: zatrucia ołowiem, tlenkiem węgla, rtęcią, dwusiarczkiem węgla, pylice płuc, zespół wibracyjny, ustąpiły miejsca "nowym" patologiom charakterystycznym dla krajów rozwiniętych gospodarczo, to jest alergicznym chorobom skóry, astmie oskrzelowej, uszkodzeniu słuchu czy chorobom układów ruchu i nerwowego. Choroby zawodowe są nie tylko następstwem szkodliwych czynników mierzalnych występujących w środowisku pracy, takich jak czynniki fizyczne i chemiczne, lecz mogą także wynikać ze sposobu wykonywania pracy i związanych z tym obciążeń. Przewlekłe choroby układu ruchu i układu nerwowego wywołane są przez długotrwałe obciążenia ścięgien, mięśni, kaletek maziowych, nerwów obwodowych oraz innych tkanek okołostawowych. Związane są z podnoszeniem i przenoszeniem większych ciężarów lub z nieprawidłową bądź wymuszoną pozycją ciała. Wiedza na temat charakteru chorób zawodowych pozwala na przewidywanie skutków zagrożeń dla zdrowia występujących w środowisku pracy. Wskazuje również grupy zwiększonego ryzyka u pracujących na podstawie obserwowanych zmian i zjawisk w czasie. Profilaktyka powstawania chorób zawodowych jest istotna ze względu na wysokie koszty leczenia, które są obciążeniem nie tylko dla poszczególnych pracowników, lecz również pracodawców i społeczeństwa jako całości. Celem pracy była analiza sytuacji epidemiologicznej chorób zawodowych rozpoznawanych u pracowników zatrudnionych na terenie objętym działalnością Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Bielsku-Białej w latach 2004-2015. (fragment tekstu)
19
Content available remote Postęp technologiczny a choroby zawodowe w górnictwie
75%
W artykule przedstawiono problem zachorowalności pracowników górnictwa na choroby zawodowe. Przeanalizowano statystykę występowania chorób zawodowych w latach 2009-2013 oraz cechy charakterystyczne i skutki najczęściej występujących chorób wśród górników. Przedstawiono wpływ czynników górniczo-technicznych na stan zagrożenia zdrowia górników podczas eksploatacji złoża. Przeanalizowano również aktualne tendencje rozwoju środków technicznych na rzecz poprawy profilaktyki chorób zawodowych. (abstrakt oryginalny)
Definicja legalna wypadku przy pracy jest zwięzła, jej znaczenie ukształtowała w ogromnym stopniu doktryna i orzecznictwo sądowe. Co prawda, z czasem zmieniało się rozumienie jej poszczególnych elementów, jak przykładowo to, czy stres związany z wykonywaniem zwykłych obowiązków pracowniczych może stanowić przyczynę zewnętrzną wypadku przy pracy albo jak stan nietrzeźwości poszkodowanego wpływa na ocenę istnienia związku z pracą. Mimo upływu lat sporny pozostaje sposób wykładni przesłanki nagłości. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.