Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Information language
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Ewolucja jaka miała miejsce w ostatnich latach w dziedzinie systemów telefonii komórkowej, rosnąca popularność urządzeń mobilnych oraz coraz większe wymagania użytkowników odnośnie dostępu do informacji przyczyniły się do gwałtownego rozwoju metod pozwalających na dostarczanie danych niezależnie od typu urządzenia. Z lamusa dawno zapomnianych metod wyciągnięto między innymi koncepcję języków opisujących interfejs użytkownika (ang. UIDL), które nieoczekiwanie znalazły szerokie zastosowanie w generowaniu treści niezależnie od rodzaju urządzenia. Niniejsza publikacja opisuje najbardziej popularne języki typu UIDL oraz oferuje ich analizę porównawczą. (abstrakt oryginalny)
W ostatnich latach można zauważyć dynamiczny rozwój języków znaczników, a zwłaszcza opartych na uniwersalnym standardzie SGML.Rozwój ten związany jest z nowymi możliwościami dystrybucji i dostępu do informacji. W ciągu kilku ostatnich lat wiodące stały się technologie archiwizacji oparte na nośnikach optycznych i przetwarzaniu informacji z użyciem www. Podstawą obu są języki znaczników.Grupa języków XML nie została jeszcze ogłoszona standardem, jednak według Gatner Group należy do technologii wschodzących i jako zaakceptowana przez WWW Consortium w ostatnim kwartale 1998 r. będzie stanowiła przełom w technologiach internetowych.Przyszłość każdej instytucji zależy od tego, jak szybko i efektywnie potrafi zarządzać informacją, czyli od tego, jak przygotowana jest do tworzenia, dystrybucji, wyszukiwania, gromadzenia i przechowywania informacji. (fragment tekstu)
Miasto przemawia do swoich odbiorców językiem, na który składa się wiele środków, form, ale również wiele różnych kodów. Aby miasto mogło funkcjonować, musi komunikować się ze swoimi użytkownikami i przekazywać im treści, które ułatwią im codzienne poruszanie się w miejskiej przestrzeni. Pierwsza część pracy została poświęcona zmianom, jakie dokonały się w przestrzeni Warszawy w ciągu kilku ostatnich lat. W drugiej natomiast zostało zaprezentowane semantyczne spojrzenie na miasto jako na "przekaz", a także omówiony został w sposób teoretyczny język informacyjny miasta, jego funkcje oraz wpływ na przestrzeń i obraz miasta. Ostatnia, najobszerniejsza część przedstawia wizualne środki i formy wyrazu. Omówione w niej zostały napisy, znaki, symbole, reklamy uliczne oraz spontaniczne demonstracje poglądów i opinii przechodniów, jakimi są graffiti i opisane tu "vlepki". Za cel niniejszej pracy przyjęłam nie tylko bliższe przyjrzenie się językowi miasta, jego treściom i środkom przekazu, ale przede wszystkim zwrócenie uwagi na to, co mówi o nas samych i naszej egzystencji otaczająca nas przestrzeń miejska oraz jej szata graficzna, której do pewnego stopnia my wszyscy jesteśmy twórcami i która przez swoją ciągłą obecność ma na nas ogromny wpływ. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest przedstawienie całościowej wizji złożoności i wieloaspektowości spójności systemów informatycznych w sferze zarządzania. Skoncentrowano się szczególnie na aspektach projektowania spójnych systemów z punktu widzenia ich eksploatacji.
Autotematyzm to jedna z głównych cech współczesnej komunikacji medialnej. W artykule przedstawiono wyniki analizy tekstów informacyjnych czterech dzienników ogólnopolskich ("Dziennik Gazeta Prawna", "Gazeta Wyborcza", "Nasz Dziennik" oraz "Polska The Times") z lat 2008-2012 pod kątem zawartości w nich elementów autoprezentacyjnych. Głównym celem badań było ukazanie: jakich środków językowych używają badane gazety, gdy piszą o sobie; jakie role i cechy usiłują sobie w ten sposób przypisać; w jakich miejscach (zdania, tekstu, gazety) pojawiają się takie elementy. Badania wykazały, że elementy autoprezentacyjne są w informacjach liczne i mocno eksponowane. Dzienniki pisały o sobie najczęściej przy użyciu skróconego tytułu, rzadziej zaimków (my, nasz) oraz czasowników w 1. os. lm.; sugerowały zwykle, że są aktywne, dociekliwe, skuteczne, wytrwałe, godne zaufania i troszczące się o innych.
Przedmiotem badań, których wyniki przedstawiono w artykule, było ustalenie, w jakim stopniu widzowie programów telewizyjnych kierują spojrzenie na tzw. paski informacyjne i inne pojawiające się na ekranie obiekty graficzne oraz jak ich obecność wpływa na zapamiętanie pozostałych elementów przekazu audiowizualnego. Na grupie 60 osób przeprowadzono eksperyment, w ramach którego każdy uczestnik proszony był o obejrzenie krótkiego przekazu reporterskiego oraz wypełnienie ankiety. Jedna połowa grupy obejrzała przekaz w postaci zbliżonej do prezentowanej na antenie telewizyjnej, natomiast druga - przekaz spreparowany, pozbawiony wymienionych elementów graficznych. Za pomocą okulografu rejestrowano miejsca fiksacji wzroku widzów na oglądanej relacji. Po jego obejrzeniu uczestnicy wypełniali ankietę z zestawem pytań dotyczących m.in. treści wypowiedzi reportera, obiektów widocznych w materiale zdjęciowym oraz informacji wyświetlanych na paskach. Stwierdzono, że podczas oglądania relacji widz kieruje wzrok głównie na postać reportera i materiał zdjęciowy, nie zaś na paski informacyjne. Ustalono również, że widzowie poświęcają różną ilość czasu na oglądanie poszczególnych typów obiektów graficznych. Rzadziej na informacje przewijające się w pionie w lewej dolnej części ekranu, niż na wyświetlane na paskach przewijanych w poziomie niemal na całej długości ekranu. Osoby oglądające przekaz spreparowany nie zapamiętały więcej informacji pochodzących z kanału audiowizualnego niż osoby oglądające przekaz niespreparowany.(abstrakt oryginalny)
Współczesne społeczeństwo informacyjne powinno sprawnie posługiwać się terminologią związaną z technologią informatyczną. Niestety, nawet powierzchowna obserwacja publikacji i wypowiedzi na tematy informatyczne w mediach, wskazuje na niski poziom kultury języka informatyki. Co więcej, nawet profesjonaliści z branży technologii informatycznych często popełniają błędy terminologiczne. W artykule przedstawiono próbę oceny skali tego zjawiska, w zakresie występowania błędów semantycznych. W tym celu autor dokonał wyszukania i przeglądu wybranych publikacji pod kątem poprawności użycia terminu funkcjonalność, jednego ze słów wzbudzających największe kontrowersje w świecie informatyki informatycznych. Badanie wykazało, że termin ten jest często stosowany błędnie w znaczeniu funkcja. Błąd ten występuje zarówno w publikacjach marketingowych, oficjalnej dokumentacji oprogramowania, jak również w publikacjach naukowych. Co więcej, jest to błąd charakterystyczny dla publikacji z dziedziny informatyki. Nie wykryto natomiast tego rodzaju błędu w publikacjach z innych dziedzin. Autor przedyskutował też cechy języka informatyki mogące się przyczyniać do powstawania tego rodzaju błędów.(abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Retoryka rozwoju w misjach i wizjach firm
51%
Retoryka rozwoju obecna w misjach i wizjach firm może oddziaływać na odbiorców na różne sposoby (np. kształtować postawy sprzyjające rozwojowi na różnych polach). Rozwój jest w misjach i wizjach dogmatem, koniecznością, nadrzędnym imperatywem działania przedsiębiorstw (w imię zysku, bądź - rzadziej - autotelicznie). Czytelnik misji i wizji musi nabrać przekonania, że wszystkie sfery rzeczywistości podlegają ciągłym procesom rozwoju, od których nie sposób uciec. (fragment tekstu)
W pierwszej części artykułu zostały omówione teoretyczne aspekty problemu, w drugiej dominuje perspektywa praktyczna - w centrum rozważań znajdują się wybrane teksty prasowe opublikowane w języku niemieckim i angielskim (w tłumaczeniu autora). Cel i hipoteza: Przedmiotem badań czyni się w artykule to, w jakim stopniu dążenie do prawdy określa język informacji prasowej. U podstaw niniejszych dociekań leży założenie, że analiza środków wyrazu w tekstach informacyjnych pozwala w dużej mierze ustalić, czy poszukiwanie prawdy pozostawało w konkretnych przypadkach wartością priorytetową, czy nie. Metody badań: Analiza tekstu, metoda porównawcza. Wyniki i wnioski: Analizując i porównując wybrane informacje prasowe, w kontekście polskiej i zagranicznej literatury naukowej, starano się wykazać, że tekstom informacyjnym można nadać wysoki stopień obiektywizmu, a co się z tym wiąże - prawdziwości. Wartość poznawcza artykułu: Zwrócenie uwagi na lingwistyczne aspekty dążenia do prawdy w dziennikarstwie informacyjnym, głównie przez pryzmat badań polskich, niemieckich, brytyjskich i amerykańskich. (abstrakt oryginalny)
W warunkach nowych technologii opracowanie oprogramowania systemu informatycznego jest jednym z końcowych etapów prac w cyklu powstawania systemu. W pracy przedstawiono sieci komputerowe jako nową jakość komunikacji. Scharakteryzowano systemy zarządzania bazami danych oraz opisano języki programowania.
16
Content available remote Diversité ethnolinguistique, inclusion et croissance : éléments de réflexion
51%
Le traitement des langues nationales se concrétise souvent par des exigences constitutionnelles. Il est plausible que dans certains cas que l'on dépense beaucoup par locuteur avec peu de résultats. Nonobstant ceci il est pertinent de maintenir des engagements fondateurs d'un pays La reconnaissance de droits linguistiques peut être vu comme une forme de decentralization[...].Nous concluons donc qu'une politique publique favorisant la diversité linguistique chez les individus par des investissements de création et de maintien du capital humain linguistique est une politique favorisant la croissance économique. Une politique d'uniformisation linguistique ou de dépenses publiques importantes pour des très petits groupes linguistiques ne contribuent pas à la croissance économique. (fragment tekstu)
Badanie przyczyn, dla których politycy przejawiają skłonności do ubarwiania opisu rzeczywistości i próby uporządkowania dorobku śledzących tę działalność badaczy to domena wciąż daleka od wyeksploatowania, choć liczne wątki stale się w niej powtarzają. Obserwacje i rady zawarte w eseju George'a Orwella Polityce and the English Language [Polityka i język angielski] z 1946 r. stają się coraz bardziej aktualne. W analizach należy jednak odróżniać "metaforę" jako metakategorię określonej dziedziny wiedzy od metafor w postaci konstrukcji "społeczeństwo jako". Podążając za potrójną logiką współczesnej polityki: władzy, zysku i tożsamości i wzorując się na głęboko już osadzonym pojęciu "anarchofilii" należałoby ukuć trzy "wielkie metafory" i włączyć je do dzisiejszej nauki o polityce: powerfilia - dla opisu dążenia do władzy; profitofilia - dla opisu pogoni za zyskiem; wspólnotofilia - dla opisu radykalnej walki o tożsamość. (abstrakt oryginalny)
Definicje procesu określają go jako złożoną działalność służącą jakiemuś celowi. Zadania wchodzące w skład określonego procesu mogą być połączeniem usług, które odpowiadają zapytaniom, transakcjom, podaniom i czynnościom administracyjnym. Usługi te mogą być rozdzielane pomiędzy różne działy przedsiębiorstwa i być koordynowane przez przekazywane między nimi dane. Każda z usług może też stanowić złożony proces. Modelując procesy biznesowe należy rozwiązać wiele problemów. Projektant procesu musi być w stanie modelować proces, zapewniając poprawność wykonań w odniesieniu do modelu i jednocześnie brać pod uwagę ograniczenia nakładane na procesy i zasoby. Zwykle wykonania procesu są bardzo łatwe, ponieważ czynności są wykonywane w liniowej kolejności. Z drugiej strony mogą występować złożone warunki trudne do modelowania i wykonywania. Ze względu na fakt, że procesy biznesowe wykonują się przez długi czas, ich wzajemne współdziałania są skomplikowane. Może to prowadzić do sytuacji, w której informacja, która staje się wejściem może być zależna od korekt i tym samym może spowodować unieważnienie swoich działań. Wyjątki są głównymi źródłami skomplikowania w modelowaniu procesu.(fragment tekstu)
Autorzy artykułów o skutecznym pisaniu skupiają się na prostocie języka jako jednym z najważniejszych elementów pisania. I słusznie. Zapomnieli jednak całkiem o przedstawieniu skutecznego narzędzia, które pozwoliłoby na sprawdzenie stopnia skomplikowania naszego tekstu. Tymczasem na świecie od 1952 r. znany jest indeks Guninnga, który określa stopień mglistości języka. To dzięki niemu możemy określić stopień skomplikowania pisanego przez nas tekstu, jego czytelność i przyswajalność. (fragment tekstu)
Henry David Thoreau once said: "the question is not what you look at, but what you see". A term visual communication refers to the actual presentation of information through a visible medium such as text or image. In other words, every time when we pass by a road sign, every time we are handled a business card, every time we see an advert in a magazine, every time we stumble upon an interesting website - we face the visual communication. We are in these and many other situations perfectly aware what are we looking at: letters, numbers, photos, diagrams event. But what do we actually see? In my opinion, we may see more information than there actually is. (fragment of text)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.