Obserwacja biur od strony ich wyposażenia w sprzęt biurowy i jego wykorzystania oraz opinie specjalistów zawarte w literaturze pozwalają stwierdzić, że stan i wykorzystanie urządzeń biurowych są niewystarczające, choć wpływają w istotny sposób na funkcjonowanie instytucji. Skłoniło to autorów do podjęcia próby oceny stopnia wyposażenia i wykorzystania sprzętu biurowego w wybranych przedsiębiorstwach. Dodatkowymi motywami do podjęcia badania były: brak opracowań z tego zakresu z jednej strony, a z drugiej - potrzeba aktualnego poglądu na te zagadnienia, wyrażona zwłaszcza przez praktyków. Badania mają charakter sondażowy i diagnostyczny. Zmierzają do poznania tego odcinka poprzez opis, analizę i sformułowanie kierunków racjonalizacji. Opracowanie oparte jest na wynikach badań empirycznych, przeprowadzonych przez autorów w dwudziestu instytucjach. Badane jednostki są zróżnicowane co do charakteru prowadzonej działalności, rozmiarów i położenia terytorialnego. Jeśli chodzi o rodzaj prowadzonej działalności, to można jednostki te zaliczyć do organizacji o charakterze: produkcyjnym - 3, usługowym - 5, handlowym, - 2, administracyjnym - 3, finansowym - 4, społecznym - 1, oświatowym - 1, badawczo-rozwojowym - 1. Połowa badanych obiektów to instytucje zatrudniające wyłącznie pracowników umysłowych (np. PZU, PKO, ZUS), których głównym zadaniem jest świadczenie usług niematerialnych na rzecz ludności. Wielkość tych jednostek, mierzona liczbą zatrudnienia, kształtuje się w przedziale od 14 do 366 pracowników. W tej grupie przeważają jednak jednostki o zatrudnieniu do 60 pracowników. Druga część badanych obiektów charakteryzuje się tym, że praca biurowa jest tam działalnością pomocniczo-regulacyjną wobec działalności podstawowej (produkcyjnej, handlowej, usługowej itp.). Wielkość tych jednostek jest bardziej zróżnicowana, niż w grupie pierwszej i kształtuje się w granicach od 150 do 1820 zatrudnionych, przy czym pracowników administracyjno-biurowych od 30 do 286. Badane jednostki różnią się pod względem położenia terytorialnego. Dziesięć z nich działa na terenie dużego miasta wojewódzkiego, sześć - na terenie nowoutworzonych miast wojewódzkich, pozostałe pięć - w małych miastach. Takie zróżnicowanie badanych jednostek było zamierzone, gdyż autorom chodziło o ustalenie, czy instytucje to w omawianej dziedzinie mają problemy wspólne, czy też problemy te są odrębne i specyficzne dla różnych klas jednostek. Wydawałoby się bowiem, że instytucje zatrudniające tylko pracowników umysłowych, dla których sprzęt biurowy jest podstawowym narzędziem pracy, będą miały inne problemy niż zarządy przedsiębiorstw przemysłowych, dla których praca biurowa jest działalnością pomocniczą. W badaniach posłużono się trzema technikami: analizą dokumentalną, wywiadem swobodnym i ankietą. Pierwsza z tych technik umożliwiła określenie stanu wyposażenia instytucji w sprzęt i urządzenia biurowe oraz posłużyła do sformułowania pytań do wywiadu i ankiety. Dwie pozostałe techniki dostarczyły materiału, na temat stopnia wykorzystania sprzętu, a przede wszystkim dostarczyły opinii respondentów (kierownictwa badanych instytucji) co do stosowanych rozwiązań formalnych, nieprawidłowości, pożądanych usprawnień itp. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.