Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 82

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Integracja monetarna Europy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
W opracowaniu podjęto próbę oceny potencjalnych korzyści procesu integracji gospodarki polskiej z Europejską Unią Walutową. Przedstawiono podstawy prawne przyszłego członkostwa Polski w strefie euro, zaprezentowano ogólne uwagi dotyczące stopnia wypełnienia przez Polskę kryteriów konwergencji nominalnej i realnej, w porównaniu z pozostałymi krajami UE-10. Należy zwrócić uwagę, że ważniejsze jest wypełnianie kryteriów konwergencji realnej, gdyż to właśnie ich realizacja powoduje przyśpieszenie tempa wzrostu gospodarczego, a w konsekwencji niwelowanie dystansu rozwojowego do wysoko rozwiniętych krajów Unii Europejskiej. Dalej zawarto wnioski końcowe odnośnie do przewidywanych korzyści i kosztów członkostwa Polski w strefie euro. W podsumowaniu wyszczególniono podstawowe warunki, jakie powinna spełnić gospodarka Polska w celu maksymalizacji korzyści i minimalizacji negatywnych efektów członkostwa w Europejskim Systemie walutowym.(fragment tekstu)
2
Content available remote Kryzys w strefie euro - geneza zjawiska
75%
Strefa euro miała zapobiec politycznym konfliktom i stanowić podstawy dalszej integracji w Europie, ale obecny kryzys finansowy ujawnił niedoskonałości tej unii walutowej. W publikacji została przeprowadzona analiza przyczyn niepowodzenia koncepcji eurostrefy w kontekście teorii optymalnego obszaru walutowego, koncepcji kosztów i korzyści oraz koncepcji endogeniczności kryteriów optymalnego obszaru walutowego. (abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Euroizacja jako skutek spowolnienia integracji monetarnej w Unii Europejskiej
75%
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na kwestię utrwalonej pozycji euro w gospodarkach krajów Unii Europejskiej z derogacją w nawiązaniu do osłabienia przekonania o znacznych korzyściach z nieodwołalnej i pełnej zmiany pieniądza krajowego na wspólną walutę. Kwestia ta stała się szczególnie istotna, gdyż wprowadzono wiele ułatwień sprzyjających stosowaniu euro w obiegu krajowym, mimo trudności w spełnieniu kryteriów konwergencji nominalnej. Trwało to wystarczająco długo, aby np. część konsumentów i przedsiębiorców nauczyła się osiągać korzyści z prawnie dopuszczonego stosowania waluty euro obok pieniądza krajowego bez nadmiernych ograniczeń (głównie w sferze kredytów, depozytów i różnych transakcji). W ten sposób ukształtowała się nieprzewidziana możliwość osiągania korzyści z niepełnego odejścia od waluty krajowej (stan ten można nazwać rodzajem euroizacji wynikającej np. z bliskości strefy euro i związanych z tym więzi handlowych).(abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Perspektywa poszerzenia strefy euro o Danię, Szwecję i Wielką Brytanię
75%
W tekście podjęto problem ewentualnego przystąpienia do strefy euro trzech krajów Unii Europejskiej: Danii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Wspólne powody pozostawania tych krajów poza UGW związane są przede wszystkim z czynnikami natury społeczno-politycznej, które są pochodną braku poparcia społecznego dla wspólnej waluty. Wielka Brytania jest raczej zwolenniczką poszerzania integracji europejskiej, a dopiero na drugim planie stawia pogłębianie integracji, a więc tworzenie bliższych więzi politycznych i ekonomicznych. Na gruncie czynników ekonomicznych kwestia przedstawia się tak, iż gospodarka brytyjska jest w większym stopniu związana handlowo z krajami spoza UGW niż ze strefą euro. Argumentem ekonomicznym przemawiającym za pozostaniem Danii poza strefą euro może być specyficzna cecha finansowania gospodarki duńskiej o znacznym udziale kredytów hipotecznych opartych na długoterminowych, stałych stopach procentowych. W takich warunkach oddziaływanie jednolitej polityki pieniężnej Europejskiego Banku Centralnego mogłoby się wiązać z ryzykiem odmiennych efektów zmian stóp procentowych niż w pozostałych krajach UGW, a to z kolei mogłoby pogłębiać różnice między nimi. W Szwecji czynnikiem sprzyjającym pozostawaniu poza strefą euro są silne powiązania handlowe z krajami spoza UGW. Ponadto brakuje konsensusu politycznego co do wejścia do strefy euro. Przed referendum w sprawie przyjęcia euro w 2003 nawet rząd był podzielony w sprawie wprowadzenia euro, co z kolei jest odzwierciedleniem podziału szwedzkiego społeczeństwa w sprawie przystąpienia do UE. (abstrakt oryginalny)
Kryzys strefy euro ujawnił różnice polityczne wewnątrz UE, ale także intelektualne zamieszanie w głowach. Autor przedstawia sytuację krajów europejskich związanych wspólną walutą w dobie kryzysu finansowego. Zastanawia się również nad płynnością strefy euro i Unii Europejskiej.
Opisano doświadczenia Słowacji po wejściu do strefy euro. Przedstawiono perspektywy dotyczące wprowadzenia wspólnej waluty w Polsce oraz zwrócono uwagę na szanse i zagrożenia wynikające ze wstąpienia do Eurolandu.
CEL NAUKOWY: Głównym celem tego artykułu jest prezentacja wyniku porównania dostępnych krótko- i długoterminowych rozwiązań kryzysu strefy euro. Zasadniczą kwestię stanowi zbadanie, czy rozwiązania krótkoterminowe są wystarczające w porównaniu z długoterminowymi. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Polityka monetarna Europejskiej Unii Walutowej na początku kryzysu zostanie przeanalizowana w powiązaniu ze środkami zastosowanymi tuż po jego powstaniu, podobnie jak jej perspektywy na przyszłość. Badanie oparte jest na przeglądzie literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Polityka monetarna ukazała strukturalne problemy, które wskazują jasno, że strefa euro nie była gotowa, by sprostać temu kryzysowi. Pierwsze środki zaradcze podjęto kilka miesięcy po wystąpieniu kryzysu. Zastosowane rozwiązania krótkoterminowe nie spełniły wymogów polegających na odzyskaniu utraconego zaufania i determinacji. W rezultacie środki powzięte na krótką metę okazały się niewystarczające. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z jednej strony czyniono pewne wysiłki, by znaleźć rozwiązania krótkoterminowe; te jednak nie były w stanie rozwiązać kłopotów finansowych dotkniętych nimi krajów strefy euro. Z drugiej zaś strony, dyskutowano żywo o rozwiązaniach długoterminowych w literaturze, jednak nie zastosowano ich. Dlatego też jedynie unia polityczna i monetarna może rozwiązać strukturalne problemy strefy euro. W przewidywalnej przyszłości politycy muszą jednak włożyć więcej wysiłku w realizację tego celu. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł podkreśla potrzebę jedności politycznej i monetarnej. Na dłuższą metę pierwszy krok polegałby na wprowadzeniu Europejskiego Funduszu Monetarnego, a następnie obligacji monetarnych. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Przesłanki za i przeciw przystąpienia Szwecji do strefy euro
75%
Utworzenie Unii Gospodarczej i Walutowej (w skrócie UGiW) było niewątpliwie ukoronowaniem długoletnich wysiłków integrującej się Europy. Projekt wprowadzenia wspólnej waluty w krajach Unii Europejskiej miał, zdaniem europejskich decydentów, wprowadzić ją na ścieżkę wspólnego, długoletniego wzrostu gospodarczego. Z drugiej strony nie brakowało sceptycznych opinii (np. słynna deklaracja 155 niemieckich profesorów ekonomii z 9 lutego 1999 r. "orderly postponement"), wskazujących na brak wystarczającej spójności gospodarczej między poszczególnymi krajami i skazujących projekt europejskiej unii walutowej na porażkę. We wszystkich krajach Unii Europejskiej toczyły się od początku lat 90. XX w. debaty, których przedmiotem były potencjalne koszty i korzyści związane z członkostwem w strefie euro. Ostatecznie UGiW utworzyło 11 państw, wyłączając Danię, Wielką Brytanię, Grecję oraz Szwecję. Dwa pierwsze zapewniły sobie tzw. klauzulę opt-out, dającą im prawo wyboru uczestnictwa w strefie euro. Z kolei Grecja i Szwecja są zobowiązane traktatem z Maastricht do przyjęcia wspólnej waluty. Grecja spełniwszy kryteria konwergencji stała się członkiem UGiW w 2001 r., zaś Szwecja, jak podkreśla wielu ekonomistów, nie starała się dopełnić stawianych wymagań. Celem artykułu jest poznanie przyczyn, które skłoniły Szwecję-jednego z najbardziej rozwiniętych krajów UE do pozostania przy własnej walucie. (fragment tekstu)
9
Content available remote Does Monetary Integration Have an Effect EU's Trade Change During Economic Crises?
75%
This paper contributes to the discussion about economic effects of monetary integration and the problem of model stability during economic crisis. The fundamental goal of this research is twofold: firstly, to investigate the effect of different stages of economic integration on export to EU and non-EU countries, from becoming a member of the European Union (EU) to the Eurozone (EZ). Secondly, to check whether the functional form of the model can be considered stable over time as in the meantime the world entered the crisis phase. For an empirical test a data set covering the period from 1994 to 2010 has been used. The standard factors of gravity models, such as the size of the markets of trade partners, GDP per capita of trade partners etc. have been tested in the log-linear specification of the gravity model. In order to control the effect of monetary integration, several dummy variables indicating the process of monetary integration were added. Positive effects of growing GDP and GDP per capita, as usual, are expected. What is also assumed is that participation in amonetary union does not enhance exports to the EU and Eurozone countries. To test for this hypothesis, and to exercise control over additional factors, a model based on panel data with the use of Hausman-Taylor method was estimated. Surprisingly, it was found out that even though the impact of joining the EU and ERM on export has been positive, joining the Eurozone has given the opposite result. It will also be demonstrated that some of the parameters could be considered stable in the long run, but this is not relevant to all of them. (original abstract)
Rozprawa przedstawia procedurę działań w Republice Czeskiej w procesie jej wejścia do strefy euro i wprowadzenie wspólnej jednostki monetarnej - euro. Charakteryzuje poszczególne możliwe scenariusze wprowadzenia euro w Republice Czeskiej. Przedstawia zabezpieczenie instytucjonalne, korzyści i koszty wprowadzenia euro. W zakończeniu artykuł zwraca uwagę na decydujące problemy, ich skryte rozwiązania oraz wypływające z tego niejasności i niepewności, wiążące się z wprowadzeniem wspólnej jednostki monetarnej w Republice Czeskiej. (abstrakt oryginalny)
Minęło kilkanaście lat od przystąpienia Grecji do Unii Europejskiej. Możemy więc pokusić się o ocenę efektów tego aktu. Podejmując się takiej analizy należy sobie zdawać sprawę z pewnych ograniczeń związanych z tego typu rozważaniami. Trudno jest wyobrazić sobie, jak rozwinęłaby się gospodarka grecka bez udziału tego kraju w UE i które zmiany w gospodarce oraz polityce są rezultatem członkostwa, a które wystąpiłyby bez faktycznego udziału procesów integracyjnych. Trudno jest również oddzielić źródła zmian i determinanty zachowania się podmiotów gospodarczych - czy ich podstawą była polityka gospodarcza państwa, czy też ukształtowała je przynależność do Unii. Należy również wziąć pod uwagę, że recesja światowa lat 80., która najbardziej dotknęła kraje słabe spowodowała znaczny spadek konkurencyjności Grecji na arenie międzynarodowej. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono teoretyczne ujęcie zagadnienia Unii Gospodarczej i Walutowej w Europie. Omówiono powody, dla których państwa powinny starać się o członkostwo w UGW.
Koncentracja ma miejsce, gdy mała liczba firm wykazuje duży proporcjonalnie udział w sprzedaży danego produktu czy też w innym zakresie, mówiącym o ekonomicznym znaczeniu w danej dziedzinie (gałęzi). Wzrost koncentracji w handlu jest wynikiem rozwoju dużych przedsiębiorstw handlowych, przejmowania jednych przedsiębiorstw przez inne, nawiązywania współpracy przez przedsiębiorstwa. W wielu krajach członkowskich UE od lat występują procesy koncentracji w handlu. Na przykład, poziom koncentracji w handlu detalicznym artykułami żywnościowymi jest w wielu państwach dość wysoki i w skali wieloletniej wykazuje tendencje wzrostowe (udział w handlu detalicznym artykułami żywnościowymi pięciu największych przedsiębiorstw wzrósł w latach 90. w większości państw członkowskich UE). Trzeba jednak zauważyć, że mimo wyraźnej tendencji do wzrostu koncentracji w handlu detalicznym artykułami żywnościowymi, poziom koncentracji jest zróżnicowany w zależności od kraju (np. w Szwecji jest znacznie wyższy niż we Włoszech i w Grecji). Istnienie UE ułatwia europejskim przedsiębiorstwom handlowym dostęp do rynków państw członkowskich. W efekcie, rośnie koncentracja w handlu detalicznym nie tylko w poszczególnych krajach członkowskich, ale także w UE jako całości. Integracja ekonomiczna, dokonująca się w UE, sprzyja rozwojowi dużych przedsiębiorstw. Ułatwienie im dostępu do rynków państw członkowskich UE powoduje, że mogą zwiększyć skalę działania. Generalnie, łatwiej jest wykorzystać możliwość zwiększenia skali działania, jeśli ma się duże zasoby kapitałowe. Przewiduje się, że w najbliższych kilku latach na świecie będzie wzmacniać się pozycja rynkowa niewielkiej liczby dużych przedsiębiorstw handlu detalicznego, a wzrost wielkości przedsiębiorstw handlu detalicznego artykułami żywnościowymi w UE będzie się dokonywał w znacznej mierze w wyniku fuzji i przejmowania przedsiębiorstw.(fragment tekstu)
14
Content available remote Polska w strefie euro a utrata niezależności polityki pieniężnej
75%
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku otworzyło drogę do przyjęcia w Polsce wspólnej europejskiej waluty - euro. Od tego momentu Polska, zgodnie z traktatem akcesyjnym, stała się uczestnikiem trzeciego etapu tworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej oraz zyskała status kraju z derogacją. Oznacza to, że zadaniem kraju jest dążenie do spełnienia kryteriów konwergencji i przyjęcie euro, ale termin graniczny, w którym należy przyjąć wspólną walutę, nie został wyznaczony. Obowiązek wprowadzenia w Polsce euro stał się przyczyną powstania Raportu na temat pełnego uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej oraz licznych dyskusji o możliwych do osiągnięcia przez kraj korzyściach i wiążących się z tym kosztach. Niniejszy artykuł ma na celu przeanalizowanie tego, jaki wpływ na gospodarkę może mieć utrata niezależności polityki pieniężnej - będąca największym ryzykiem integracji monetarnej - a także ocenienie kosztów utraty autonomii. Pierwsza część pracy przedstawia etapy tworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej (UGiW), czyli cały proces integracyjny, który doprowadził do powstania strefy euro. W drugiej części omówiono korzyści, jakie może przynieść Polsce przyjęcie wspólnej waluty, oraz koszty, które w związku z tym Polska może ponieść. Trzecia część dotyczy teorii optymalnego obszaru walutowego i wskazuje, dlaczego konieczna jest rezygnacja z własnej polityki pieniężnej. W kolejnej części zostały przytoczone wyniki analizy synchronizacji cykli koniunkturalnych Polski i strefy euro, na podstawie których dokonano analizy mechanizmów absorpcyjnych, mogących złagodzić skutki negatywnych wstrząsów w gospodarce. Ostatnia część dotyczy aspektów utraty suwerenności monetarnej. (fragment tekstu)
Omówiono postępy Polski w wypełnianiu kryteriów konwergencji. W 2007 r. Polska spełniła cztery spośród pięciu podstawowych kryteriów. Następnie zaprezentowano argumenty za i przeciw przystąpieniu Polski do strefy euro oraz przybliżono wybrane wskaźniki finansów publicznych naszego kraju w latach 2002-2006.
16
Content available remote Polityka pieniężna państw nadbałtyckich - nowych członków Unii Europejskiej
75%
1 maja 2004 r. w obszarze Unii Europejskiej znalazły się nowe państwa członkowskie z Europy Środkowej i Centralnej, które dokonały znaczącego przełomu w systemie społeczno-gospodarczym. Zasadniczą decyzją o kapitalnym dla ich przyszłości znaczeniu było przekształcenie gospodarek centralnie planowanych w rynkowe. Wymagało to ogromnej determinacji, konsekwencji i wyrzeczeń oraz pociągało za sobą różne koszty społeczne i ekonomiczne. Wśród wielu niezbędnych reform, jakich dokonały transformujące się gospodarki, były przemiany w funkcjonowaniu sektora bankowego, zbudowaniu tożsamości niezależnego banku centralnego oraz wyboru określonej strategii polityki pieniężnej. Podstawowym problemem w polityce monetarnej nowych państw członkowskich z Europy Wschodniej i Centralnej była konieczność opanowania wysokiej inflacji oraz kształtowanie wiarygodności narodowych walut w obliczu zmiennych warunków zewnętrznych, jak i zróżnicowania sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej tych krajów. Stabilizacja cen na niskim poziomie stała się głównym kryterium w procesach dostosowawczych tych krajów, mających na celu akcesję w struktury Wspólnoty Europejskiej. Kryterium to stało się głównym wyznacznikiem polityki pieniężnej i jej strategii realizowanych w poszczególnych państwach kandydujących do Unii. Opracowanie skupia uwagę na prezentacji sposobu realizacji polityki pieniężnej w grupie państw nadbałtyckich z Europy Wschodniej. W rozważaniach przedstawiono zatem politykę pieniężną Litwy, Łotwy i Estonii. Kraje te wyróżniają się wśród nowych członków Unii Europejskiej położeniem geopolitycznym, gdyż powstały po rozpadzie ZSRR, tworząc relatywnie homogeniczną grupę gospodarek transformujących się. Pewnie elementy homogeniczności można dostrzec także w przyjętej przez nie strategii polityki pieniężnej. W pierwszej części opracowania scharakteryzowano istotę strategii kursu walutowego, którą w praktyce stosują analizowane nowe nadbałtyckie kra-je członkowskie UE. Następnie w związku z tym, iż najważniejszymi warunkami istotnymi z punktu widzenia polityki pieniężnej, a związanymi z wejściem analizowanych krajów do Eurosystemu, są niezależność banku centralnego oraz określenie głównego celu polityki pieniężnej zgodnie z celem Europejskiego Banku Centralnego, przybliżono genezę realizacji polityki pieniężnej w poszczególnych państwach, skupiając się na kwestii niezależności instytucjonalnej banku centralnego oraz głównych celach i instrumentach polityki pieniężnej. Prześledzono też przebieg procesów inflacyjnych w latach 1997-2005. (fragment tekstu)
17
Content available remote Droga Litwy do strefy euro
75%
Przedmiotem opracowania jest droga, jaką przebyła Litwa w okresie od zapoczątkowania transformacji gospodarczej na początku lat 90. XX wieku do wprowadzenia euro 1 stycznia 2015 r. Przeprowadzono krótką analizę czynników dynamizujących i hamujących rozwój gospodarki litewskiej, a następnie przed-stawiono działania podjęte w celu przezwyciężenia kryzysu, który bardzo bole-śnie dał się Litwinom we znaki w 2009 r., oraz opisano wysiłki na rzecz spełnienia kryteriów konwergencji zapisanych w Traktacie z Maastricht. W końcowej części opracowania skoncentrowano się na aspektach technicznych wprowadzenia euro i nakreślono oczekiwane korzyści z przystąpienia Litwy do strefy euro. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono ekonomiczno-legislacyjne, organizacyjne i społeczne aspekty dotyczące przyjęcia przez Słowację wspólnej waluty oraz sformułowano wnioski wynikające z doświadczeń Słowacji dla Polski.
The present paper deals with optimum currency areas (OCA). Its main goal is to give a synthesis of the central research areas in this field and provide a link to the real-life example of the European Monetary Union (EMU). Overall, the paper will possibly uncover potential areas for further research, and thus may be able to serve other researchers. The article illustrates the original OCA theory by Robert Mundell and further important research built upon it. The OCA criteria resulting from the foregoing research are then placed aside the actual Maastricht criteria set up by the European Union, necessary to fulfil for joining the eurozone. The question of whether these criteria are even necessary is examined alongside the topic of endogeneity, which is a relatively new field of research in the OCA field. Lastly, the pros and cons of joining a single currency area are analyzed, before the author provides suggestions for potential future research. (original abstract)
Unifikacja polskiej polityki pieniężnej z zasadami jej prowadzenia, przyjętymi przez kraje członkowskie Unii Europejskiej oraz Eurosystemu, jest konieczna w perspektywie integracji Polski ze Wspólnotą w dniu 1 maja 2004 r. Niezbędne jest zatem dostosowanie sposobu funkcjonowania jednego z najważniejszych segmentów polityki gospodarczej, jakim jest polityka monetarna. Podstawowym problemem stojącym przed polskim bankiem centralnym jest likwidacja permanentnej nadpłynności sektora bankowego. Narodowy Bank Polski, świadomy tego faktu, systematycznie dostosowuje instrumentarium polityki pieniężnej do standardów stosowanych w krajach Eurosystemu. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.