Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  International banks
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Globalizacja problemów gospodarczych i finansowych na świecie, zachodzące procesy integracyjne i coraz większe znaczenie, jakie uzyskuje międzynarodowy podział pracy dotyczą również międzynarodowych organizacji finansowych. Autor, poczynając od omówienia systemów walutowych na świecie rozwija problematykę organizacji i funkcjonowania Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego oraz Banku Rozrachunków Międzynarodowych, jako instytucji o zasięgu ogólnoświatowym. Przybliża zagadnienia i przedstawia instytucje związane z Europejską Wspólnotą Gospodarczą, jako "super" organizacją regionalną, poszerzając je o problematykę dotyczącą Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju. Prezentuje niektóre międzynarodowe organizacje gospodarcze i regionalne organizacje finansowe. Podsumowaniem całości jest przedstawienie najpoważniejszych i największych banków na świecie. (fragment tekstu)
2
Content available remote The outlook for the Euro : lessons from the DEM
100%
The Euro started at $1.19 but has fallen as low as $0.82 and risen as high as $1.35. If the Euro behaves like the DEM, the long run value of the Euro is approximately $1.00, and over time, the Euro is likely to rise as high as $1.552 and fall to as low as $0.645. Many have criticized the European Central Bank, often severely, first because the Euro weakened greatly during most of its first three years, starting in January, 1999, and then because it strengthened greatly over the next three years. The Euro has been less volatile so far than the DEM was over the floating period starting in March, 1973; by this standard, the ECB has done as well as the Bundesbank did, and the Bundesbank was acknowledged as by far the best performing European central bank. Based on the record of the DEM, if the new members of the European Union adopt the Euro, they are in for substantial exchange-rate volatility; adopting the Euro may still make a great deal of sense if the new members cannot trust their own central banks to run low-inflation policies. (original abstract)
Celem artykułu jest przedstawienie wyników finansowych centrów bankowości międzynarodowej w miastach państw członkowskich Unii Europejskiej (UE), a następnie porównanie oraz jego ocena przed i po utworzeniu obszaru euro. Interesującymi problemami badawczymi powiązanymi ze sobą okresem badania są następujące problemy: Czy przed utworzeniem obszaru euro, czy też po jego utworzeniu dochodzi do poprawy wyników finansowych centrów bankowości międzynarodowej w miastach państw peryferyjnych, czy też państw rdzenia UE? Czy utworzenie obszaru euro w 1999 roku osłabia centra bankowości międzynarodowej w miastach państw spoza obszaru euro? Przedmiotem analizy objęto wielkości charakteryzujące wyniki finansowe banków: zysk przed opodatkowaniem, realną stopę wzrostu zysku, rentowność kapitału, rentowność aktywów i wskaźnik efektywności. Podmiotem badania są wszystkie miasta w państwach członkowskich UE, w których znajdują się banki międzynarodowe z grupy tysiąca największych banków na świecie. Okres badawczy obejmuje lata 1995-2008, dlatego pozwala on przeprowadzić badania zarówno przed utworzeniem obszaru euro, jak i po jego utworzeniu. W artykule sformułowano dwie tezy ze sobą powiązane. Po pierwsze, przyjmowanie starych państw peryferyjnych UE do obszaru euro i nowych państw peryferyjnych do UE stwarza korzystniejsze możliwości inwestowania przez banki międzynarodowe niż w państwach rdzenia UE, co przyczynia się do poprawy wyników finansowych banków w miastach państw peryferyjnych. Po drugie, pozostawanie państw poza obszarem euro nie osłabia wyników finansowych ich centrów bankowości międzynarodowej, gdy banki prowadzą w nich efektywną działalność. Przeprowadzone badania potwierdzają postawione tezy. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza natury oraz charakterystyki związków pomiędzy umiędzynarodowieniem a konkurencyjnością oraz analiza wpływu i potencjalnych granic tych związków w przypadku rozwoju systemu bankowego jako całości oraz pojedynczych banków w szczególności.Opracowanie oparte jest na danych wtórnych z aktów prawnych UE oraz oficjalnych danych statystycznych dla Ukrainy, Niemiec i Unii Europejskiej. W artykule zastosowano następujące metody: analizę krytyczną, statystyczną, wskaźnikową oraz studium przypadku. Wielopoziomową analizę przeprowadzono na poziomie UE, państw, tj. Ukrainy i Niemiec oraz firmy Deutsche Bank.Umiędzynarodowienie to istotny czynnik prowadzący do wzrostu poziomu konkurencyjności. Wyniki badań sugerują, iż umiędzynarodowienie zwiększa konkurencyjność, która ma pozytywny wpływ na działalność systemu bankowego jako całości tak na Ukrainie, jak i w Niemczech.Procesy umiędzynarodowienia wpływają również na rosnący poziom konkurencyjności banków. Jednocześnie, zidentyfikowano problem granicy umiędzynarodowienia, gdzie dana działalność przynosi firmie zyski, a po przekroczeniu której firma staje się przeciążona nadmiarem filii zagranicznych lub zagranicznych segmentów rynkowych tam gdzie działa.Artykuł w sposób oryginalny bada naturę oraz stosunki konkurencyjności i umiędzynarodowienia banków, a także porównuje wpływ określonych koncepcji na rozwój systemu bankowego na trzech poziomach analizy. (abstrakt oryginalny)
Liberalizacja międzynarodowego świadczenia usług oraz proces integracji europejskiej spowodowały, że banki coraz częściej wdrażają strategię internacjonalizacji. W związku z tym krajowe sektory bankowe napotykają nasilającą się konkurencję podmiotów dotąd operujących w innych państwach. Celem autora jest wskazanie najważniejszych regulacji dotyczących internacjonalizacji bankowości, jej form oraz związków z akcją kredytową. Zakres podmiotowy badania to 10 państw Europy Środkowo-Wschodniej, które należą do UE. Zakres czasowy to generalnie okres 2004-2010, choć tam, gdzie było to możliwe z punktu widzenia dostępności danych, wydłużono horyzont czasowy do lat 2000-2010. Uzyskane rezultaty analiz wskazują na narastającą konkurencję międzynarodową na rynku usług bankowych w Europie Środkowo-Wschodniej oraz dominację strategii tworzenia w tym regionie podmiotów zależnych od banków pochodzących z państw wysoko rozwiniętych. Oferowanie bankowych usług transgranicznych, choć może stać się dynamicznie zyskującym na znaczeniu kanałem dystrybucji produktów finansowych, jest jeszcze mało wykorzystywane w bankowości detalicznej. (abstrakt oryginalny)
Opracowanie stanowi próbę syntetycznej oceny procesu internacjonalizacji polskiego sektora bankowego. Analizą objęto funkcjonujące w latach 1993-2002 banki komercyjne, prowadzące działalność operacyjną. Analiza ta została przygotowana na podstawie danych sprawozdawczych banków, udostępnianych przez Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego (GINB). Dane te publikowane były w postaci opracowań pt. Sytuacja finansowa banków. Synteza za lata 1999-2002. Artykuł przedstawia zmiany w strukturze własnościowej sektora bankowego, wiążące się z zachodzącym procesem jego umiędzynarodowienia. Na tym tle ukazano również pozostałe zmiany w sektorze bankowym, związane z włączeniem go do międzynarodowego systemu gospodarczego. Zaprezentowano przede wszystkim potencjalne oraz rzeczywiste korzyści i zagrożenia, związane z internacjonalizacją instytucji bankowych. Kontrowersje, jakie wzbudza proces prywatyzacji w sektorze bankowym z udziałem inwestorów zagranicznych, stały się powodem podjęcia tematu wad i zalet internacjonalizacji. Zdaniem W.L. Jaworskiego "istnieje zasadnicza różnica między inwestycjami zagranicznymi w dziedziny pozabankowe a inwestycjami w bankowość". Pierwsze zjawisko dość powszechnie oceniane jest jako pożądane. W drugim wypadku spotykane są postawy ambiwalentne, wskazujące na dyskusyjny charakter skutków bezpośrednich inwestycji zagranicznych w sektor bankowy. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie zagregowanego i przeciętnego potencjału ekonomiczno-finansowego centrów bankowości międzynarodowej w miastach państw członkowskich Unii Europejskiej (UE), a następnie porównanie i ocena jego przed i po utworzeniu obszaru euro. Interesującymi problemami badawczymi powiązanymi ze sobą okresem badania są: Czy w procesie globalizacji dochodzi do umacniania się jednej grupy centrów bankowości międzynarodowej w miastach UE, a jednocześnie relatywnego osłabiania drugiej ich grupy? Czy utworzenie obszaru euro w 1999 roku osłabiło londyńskie centrum bankowości międzynarodowej? Przedmiotem analizy objęto wielkości wskazujące na ich potencjał ekonomiczno-finansowy w ujęciu zagregowanym i przeciętnym. Podmiotem badania są wszystkie miasta w państwach członkowskich UE, w których znajdują się banki międzynarodowe z grupy tysiąca największych banków na świecie. Okres badawczy obejmuje lata 1995-2008. W artykule sformułowano dwie tezy ze sobą powiązane. Pierwsza z nich brzmi, że w procesie globalizacji umacnia się potencjał ekonomiczno-finansowy trzech centrów bankowości międzynarodowej w UE: Londynu, Frankfurtu nad Menem i Paryża, a zarazem powiększa się on relatywnie wobec południowych centrów bankowości międzynarodowej UE. W procesie globalizacji euro staje się katalizatorem zmian potencjału ekonomiczno-finansowego centrów bankowości międzynarodowej w miastach północno-środkowej części UE i jej południa, z relatywną korzyścią dla tych pierwszych. W drugiej z nich stwierdza się, że utworzenie obszaru euro i pozostanie Wielkiej Brytanii poza nim nie osłabia londyńskiego centrum bankowości międzynarodowej, pomimo zaostrzającej się konkurencji pomiędzy nim a centrum frankfurckim i paryskim. Przeprowadzone badania potwierdzają postawione tezy. (abstrakt oryginalny)
Komitet ds. Przepisów Bankowych i Procedur Nadzorczych utworzony został w grudniu 1974 r. przy Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei. Z inicjatywą jego powołania wystąpili prezesi banków centralnych państw grupy G10. Głównym celem Komitetu jest podejmowanie działań na rzecz usprawnienia i koordynacji czynności nadzoru nad bankami działającymi na rynkach międzynarodowych.
Artykuł charakteryzuje działalność AmerBanku, sposób wyjścia z problemów finasoych (na koniec 2001 AmerBank posiadał w swym portfelu 47,5 procent "złych kredytów"). Możemy tu także znaleźć główne założenia strategii banku na najblisze lata, która jest nierozerwalnie związana z DZ BANK (inwestor strategiczny).
Roczny koszt korzystania z usług bankowych w europejskich krajach poza strefą euro jest najwyższy na świecie i wynosi średnio aż 84 euro, a produkty sprzedawane w pakietach są tasze średnio o 23 proc. Zróżnicowanie cen usług i produktów bankowych na świecie prezentuje World Retail Banking Report 2007 (WRBR07), czwarta już edycja badania o bankowości detalicznej, prowadzona przez Capgemini, ING i European Financial Management & Marketing Association (EFMA). W tym roku badaniem objęto 180 banków z 25 krajów, w tym po raz pierwszy banki z Chorwacji, Indii, Japonii, Rumunii i Afryki Południowej. Artykuł omawia wyniki powyższych badań, oraz wnioski wynikające z ich analizy.
Kapitały własne banków są kategorią złożoną. Najwęższym ich ujęciem są kapitały zasadnicze i rezerwowe, na które składają się przede wszystkim: kapitał założycielski (fundusze statutowe, kapitał akcyjny, fundusze zasobowe i udziałowe banków spółdzielczych), rezerwy obligatoryjne oraz reinwestowane zyski. Artykuł podaje wyniki finansowe sektora bankowego w latach 90-tych.
Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR) jest najmłodszą regionalną instytucją finansową o charakterze międzynarodowym powstałą w roku 1991, aby służyć pomocą w przemianach gospodarczych zachodzących, początkowo w 6 krajach Europy Środkowej i Wschodniej, a od stycznia 2001 r. w 27 krajach byłego bloku socjalistycznego. Bank ten wywiera duży wpływ na przebieg procesu transformacji ustrojowej w poszczególnych krajach poprzez szeroki zakres i elastyczność instrumentów finansowych, takich jak: kredyty, udziały kapitałowe, gwarancje i pomoc techniczna oraz zdolność do działania w obu sektorach, zarówno publicznym jak i prywatnym. EBOR kształtuje i propaguje zasady gospodarki rynkowej oraz kładzie nacisk na ochronę środowiska w krajach operacji. (fragment tekstu)
Za granicą pracuje już około 2 mln Polaków i kolejne tysiące myślą o wyjeździe. O takiej grupie potencjalnych konsumentów potrzebujących rachunku bankowego nie zapominają polskie banki. Niemalże 5,5 mln rachunków ROR prowadzi już PKO BP i nie zamierza odpuścić walki konkurencyjnej, sięgając po rynki zagraniczne. Zgodnie z nową strategią, będzie walczyć nie tylko na Wschodzie, ale również w Zachodniej Europie. Na początek z zainteresowaniem przygląda się Niemcom i Wielkiej Brytanii, gdzie zamierza wkrótce otwierać pierwsze placówki. Prace nad otworzeniem działalności w dwóch innych krajach niż Polska i Ukraina są już bardzo zaawansowane. Gwarantem są deklarowane w ubiegłym roku i potwierdzone w lutym tego roku planowane akwizycje zagraniczne na ok. 3,5 mld złotych.
Bank Światowy pojęcie "dobrego rządzenia" (good governance) wprowadził na początku lat 90. Po reorganizacji w 1997 r. wydzielono w Banku odrębny sektor zarządzania publicznego, a następnie opracowano listę sześciu podstawowych wskaźników dobrego rządzenia. Wskaźniki te zostały zastosowane również do badania jakości rządzenia w Polsce i pokazały, że Polska osiąga niskie standardy we wszystkich wymiarach dobrego rządzenia, przede wszystkim w zakresie przejrzystości działania sfery publicznej, jakości regulacji, egzekwowania prawa, jak i efektywności oraz skuteczności realizacji zadań publicznych przez administrację. Ogólnoświatowy kryzys gospodarczy podkreślił rangę dobrego rządzenia i uwypuklił jego braki, szczególnie w dziedzinie gospodarki opartej na uwadze. Brak uwagi poświęconej pożyczkom hipotecznym oraz interakcji stóp procentowych z kredytami hipotecznymi doprowadził do negatywnego efektu. (abstrakt oryginalny)
Charakterystycznym zjawiskiem w bankowości w dobie globalizacji jest nie tylko podejmowanie działalności przez wiele banków krajowych na rynkach zagranicznych za pomocą utworzonych tam różnych punktów przedstawicielskich, ale również prowadzenie działalności bankowej na rynku krajowym przez podmioty zagraniczne za pośrednictwem oddziałów bankowych, banków w formie spółki zależnej lub przejętych przez kapitał zagraniczny w wyniku transakcji banków krajowych. Artykuł omawia to zjawisko na przykładzie banków zagranicznych funkcjonujących w Niemczech.
Polski PKO BP i węgierski OTP Bank to największe w swoich krajach, dominujące instytucje bankowe o podobnym charakterze - banki uniwersalne, z silnym zaakcentowaniem działalności detalicznej. Jednakże odróżnia je zdecydowanie odmienna międzynarodowa aktywność. PKO BP posiada tylko lokalny bank na Ukrainie, natomiast grupa OTP jest obecna w 9 krajach Europy Centralnej i Wschodniej. Stosunkowo silna pozycja ekonomiczna obu banków, zbliżona historia wskazywałyby, że także w dziedzinie aktywności zagranicznej instytucje te powinny rozwijać się podobnie. Jednakże tak się nie stało. Wśród szeregu przyczyn tego stanu zaliczyć należy aspekty kulturowe, ściśle wiążące się z uwarunkowaniami historycznymi, politycznymi oraz gospodarczymi. (abstrakt oryginalny)
Polecenie przelewu w standardzie SEPA ma być instrumentem płatniczym dostępnym na obszarze Europy już od 28 stycznia 2008 roku. Komisja Europejska i Europejska Rada ds. Płatności przewidują, że okres jednoczesnego funkcjonowania kraj owych i trans granicznych poleceń przelewu oraz płatności SEPA zakończy się w 2010 roku. W rezultacie, wolumen przelewów w euro pomiędzy państwami europejskimi na warunkach bankowości korespondenckiej, nazywanych płatnościami zagranicznymi, a następnie trans granicznymi, może ulec zmniejszeniu. Osiągnięcie tego celu jest wysoce prawdopodobne, biorąc zwłaszcza pod uwagę wyniki badań przeprowadzonych na 6 europejskich rynkach płatności, które wskazują, że około 85% płatności bezgotówkowych dokonywanych było w 2006 roku na warunkach zbliżonych do standardów polecenia przelewu SEPA. (fragment tekstu)
Przedmiotem artykułu jest analiza międzynarodowego rynku bankowego. Autorka przedstawia jego ewolucję polegającą na wykształcaniu się nowych form usług bankowych i jego globalizację (międzynarodowe centra finansowe). Zwraca uwagę na wzrost ryzyka kredytowego związanego z popytem na duże pożyczki i związany z tym wzrost popytu na usługi ubezpieczeniowe oraz rozwój długoterminowych instrumentów niskiego ryzyka, a także konieczność konsolidacji nadzoru nad międzynarodowym rynkiem finansowym i instytucjami finansowymi.
Podstawowym celem EBRD jest działanie na rzecz przyśpieszania procesów demokratyzacji i przechodzenia do modelu gospodarki rynkowej w krajach od Europy Środkowowschodniej poprzez Kaukaz do Azji Centralnej, za pomocą wspierania efektywnych inicjatyw gospodarczych, zwłaszcza w sektorze prywatnym. Nie mniej niż 60% wszystkich pożyczek, gwarancji kredytowych i inwestycji kapitałowych banku w krajach-beneficjentach powinno być przeznaczane dla sektora prywatnego. W porównaniu z innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi bank stosuje więcej form działalności obejmujących, poza udzielaniem kredytów, m.in. wykupywanie udziałów we wszelkich typach przedsiębiorstw w celu wzmocnienia kapitału prywatnego lub zagranicznego w tych przedsiębiorstwach oraz tworzenie specjalnych funduszy przeznaczonych na realizację określonych celów. (...) Biorąc pod uwagę skalę mikroekonomiczną, EBRD istnieje jako dodatkowe źródło kapitału, pomocy prawnej i specjalistycznej dla przedsiębiorstw, a przede wszystkim dla małych i średnich firm. Bank uczestniczy w konkretnych przedsięwzięciach jako niezależny podmiot, który zwiększa możliwości finansowania i rozwoju. W wielu przypadkach podejmowane przez bank inwestycje mają duży wpływ na kierunek reform i tempo rozwoju gospodarki poszczególnych państw i całego regionu. O skuteczności działania banku świadczy także pozytywna ocena wyników operacji inwestycyjnych. (fragment tekstu)
Kierunki działań Banku Rozrachunków Międzynarodowych ewoluowały w trakcie jego ponad 75-letniej historii, zawsze jednak był on najważniejszym forum współpracy banków centralnych w skali światowej. Przed tą najstarszą międzynarodową organizacją finansową, która nadal świadczy usługi finansowe władzom monetarnym, stoją dziś ważne wyzwania. Istotne znaczenie w działaniach BIS ma już zapewnienie stabilności światowego systemu finansowego i rola, jaką ma on do odegrania w budowie nowej międzynarodowej architektury finansowej. Zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności w systemie finansowym oraz wzmacnianie krajowych systemów finansowych to obszary podejmowania aktywności przez BIS i jego Komitety: Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, Komitet Globalnego Systemu Finansowego, Komitet ds. Systemów Płatniczych i Rozliczeniowych, Komitet Rynków oraz Instytut Stabilności Finansowej. Zaangażowanie BIS w zarządzanie kryzysami finansowymi było dotąd mniej znaczące (niż np. MFW), jednak w przyszłości może się zmianie na skutek zaangażowania banku w "natychmiastową" pomoc finansową. BIS współpracuje z kilkoma ważnymi organizacjami z punktu widzenia stabilności światowego systemu finansowego, jak np. Forum Stabilności Finansowej, Międzynarodowym Stowarzyszeniem Nadzoru Ubezpieczeniowego, Międzynarodowym Stowarzyszeniem Ubezpieczeń Depozytów. Odgrywa również ważną rolę w organizowaniu i koordynowaniu międzynarodowej współpracy finansowej. Współdziałanie rządów, międzynarodowych organizacji finansowych i sektora prywatnego zarówno z krajów wysoko rozwiniętych, jak i rozwijających się jest niezbędne do zachowania stabilności światowego systemu finansowego. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.