Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

The U.S. and U.K. Strategies Towards Russia and the Balkans since 1991

100%

Denys I.

Torun International Studies

|

2020

|

nr 1(13)

152-164

This paper presents the comparative analysis of the specifics of the U.S. and U.K. strategies in the Balkans and the post-Soviet area with the definition and explanation of the differences in the political agenda of these two states. The political decisions of the U.S. and U.K. governments were supposed to create a global Euro-Atlantic security system by the enlargement of NATO and the management of the local conflicts. The transition from unipolar moment to multipolar international system determined U.S. withdrawal from liberal internationalism of the 1990s and its return to the containment strategy of political realism after the annexation of Crimea. The Russian geopolitical position was also analysed as important for understanding the current situation in international relations. The paper consists of five parts which include introduction, an analysis of U.S. and U.K. approaches towards the Balkan wars and Russia, escalation of tensions between the West and Russia caused by these events followed by some conclusion.(original abstract)

2

Biało-ruskij mir. Reaktywacja reintegracyjna w relacjach rosyjsko-białoruskic

100%

Sviridenko D., Orzechowski M.

Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej

|

2021

|

Vol. 19, z. 2 30 lat od upadku ZSRR - konsekwencje dla państw Europy Środkowej i Wschodniej

67-80

Stosunki Federacji Rosyjskiej i Białorusi w XXI w. charakteryzują się dynamiką i zmiennością. Procesy integracyjne obu państw, zapoczątkowane jeszcze w latach 90. ubiegłego stulecia, są elementem konsekwentnie realizowanej przez Rosję strategii dominacji na obszarze postradzieckim. Autorzy dochodzą do konstatacji, że owa strategia w przypadku Białorusi jest swoistą mieszanką soft power i hard power, a dobór instrumentów działania jest uzależniony od stabilności autorytarnego reżimu, którego uosobieniem jest Alaksandr Łukaszenka. Sfałszowane wybory prezydenckie uruchomiły falę protestów, doprowadzając do stopniowej utraty legitymacji społecznej przez białoruskiego prezydenta. Rosja staje przed dylematem: czy nadal wspierać tracącego poparcie Łukaszenkę, czy poszukać "nowej alternatywy personalnej", polityka, który gwarantowałby implementację "prorosyjskiego wektora" w polityce wewnętrznej i zagranicznej Białorusi. Bez względu na rozwój sytuacji, strategicznym celem Rosji pozostaje utrzymanie Białorusi w swojej strefie wpływów przy wykorzystaniu już istniejących mechanizmów współpracy pomiędzy oboma państwami. (abstrakt oryginalny)

3

Stosunki Polski i Europy Środkowej z Ameryką Łacińską w kontekście poszerzenia Unii Europejskiej

100%

Dembicz A.

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

1998

|

nr 10

16

Przedstawiono wymianę handlową Unii Europejskiej z krajami Ameryki Łacińskiej w latach 1980-1995 i z jej subregionami w latach 1990-1995. Omówiono polityczne zasady współdziałania Unii Europejskiej z Ameryką Łacińską i metodologię włączania we współpracę międzyregionalną nowych członków Unii Europejskiej. Wyjaśniono na czym polegają stosunki polsko-latynoamerykańskie i stosunki Europy Środkowej z Ameryką Łacińską.

4

Znaczenie dla stosunków polsko-rosyjskich Polsko-Rosyjskiej Grupy ds. Trudnych

100%

Chucherko J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2011

|

nr 3 Konflikty i współpraca we współczesnych stosunkach międzynarodowych

13-24

Utworzona w 2002 r., a reaktywowana w 2007 r. Polsko-Rosyjska Grupa ds. Trudnych wnosi ogromny wkład w poprawę stosunków polsko-rosyjskich. Przede wszystkim jest czynnikiem, który istotnie wpłynął na proces rozwiązywania problematycznych kwestii historycznych, tworząc klimat do wypracowania początkowo wzajemnego zrozumienia, a następnie tolerancji i akceptacji stanowiska drugiej strony. Niewątpliwie przyczyniło się to do wzrostu wzajemnego zaufania pomiędzy Polską a Rosją, ułatwiając prowadzenie otwartego i partnerskiego dialogu. Polscy i rosyjscy eksperci podjęli ogromny wysiłek, aby rzeczowo i bez emocji przeprowadzić proces "odkrywania" wspólnej historii, bez względu na to, jak bolesna byłaby ona dla jednej lub obu stron. Wspólne badanie wzajemnych relacji w przeszłości jest niezbędne, aby przestała być ona narzędziem polityki zagranicznej krajów, aby nie była źródłem tworzenia mitów i stereotypów, boleśnie ciążących na dwustronnych relacjach. Choć celem grupy nie jest, i nigdy nie było, wypracowanie wspólnej wersji wydarzeń historycznych, to przyczyniła się ona do "ujarzmienia" tejże historii i sprawiła, że możliwe jest podejście racjonalne i rzeczowe.(fragment tekstu)

5

Chinese Strategy Towards Europe: The Belt and Road Initiative and 17 + 1 Strategy - What Does It Mean for the EU and Central and Eastern Europe?

100%

Akdemir E.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2020

|

nr 2

121-145

Several projects like the Silk Road have been developed by different countries in the post-1991 period, but there is only one that had a tremendous global impact: the "One Belt One Road" (Belt and Road) Initiative developed by China. This project was first announced by the Chinese President Xi Jinping during his visit to Central Asia in 2013, and has subsequently had a tremendous global, regional and national effect. The Belt and Road Initiative not only covers almost the entire Asian continent, but also a large geographical area that extends from East Africa to Europe. Through this project China aims to promote common development and welfare sharing among all countries along the Belt and Road routes, to establish mutual political trust between China and these countries, to more effectively connect transportation networks among regions and cities along the routes, and to establish cultural contact between societies. Accordingly, China wants to put its development process on a planned and solid basis by increasing its global impact in the economic, political, and cultural fields.(original abstract)

6

Dwudziestolecie traktatów polsko-niemieckich. O historii i teraźniejszości: refleksje posła-sprawozdawcy w procesie ratyfikacyjnym

100%

Czaja J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2011

|

nr 3 Konflikty i współpraca we współczesnych stosunkach międzynarodowych

25-44

Mija właśnie dwadzieścia lat od zawarcia traktatów polsko-niemieckich, stawiających przysłowiową kropkę nad "i" nad trudnym procesem normalizacji stosunków polsko-niemieckich. Mam na myśli przede wszystkim proces normalizacji stosunków między obu państwami: Polską i Niemcami, bo jednocześnie nadal toczy się proces pojednania między narodem polskim i niemieckim, jest na dobrej drodze, pomimo różnych zakrętów i zahamowań.(fragment tekstu)

7

Maroko - uprzywilejowany partner Unii Europejskiej

100%

Diawoł A.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2011

|

nr 3 Konflikty i współpraca we współczesnych stosunkach międzynarodowych

59-76

Celem artykułu jest ukazanie specyficznej sytuacji kraju nie tylko w relacjach z Unią Europejską, ale także na tle wydarzeń, jakie obecnie się rozgrywają w niemal wszystkich krajach Afryki Północnej. Szczególna uwaga zostanie poświęcona porównaniu współpracy Maroka i Tunezji z Unią Europejską. Oba kraje do niedawna odgrywały główną rolę w relacjach ekonomicznych, były też największymi beneficjentami unijnych środków finansowych. Maroko w 2008 r. otrzymało status uprzywilejowanego partnera, negocjacje w tej kwestii w odniesieniu do Tunezji rozpoczęły się pod koniec 2008 r. Jednak podczas gdy Maroko systematycznie przeprowadzało zapowiedziane w planie działania reformy demokratyczne, Tunezja, modernizując gospodarkę, odeszła od wszelkich zmian systemowych.(fragment tekstu)

8

Nasze stosunki z Międzynarodowym Funduszem Walutowym

80%

Włodarczyk-Guzek W.

Bank i Kredyt

|

1994

|

nr 11

29-36

Korzystając z okazji 50-lecia istnienia Międzynarodowego Funduszu Walutowego (lipiec 1994) omówiono przebieg kontaktów MFW z Polską.

9

Nowa strategia na nowe czasy - konieczność redefinicji polityki zagranicznej Unii Europejskiej w jej sąsiedztwie

80%

Piskorska B.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2015

|

nr 4 (51)

208-241

Przeobrażenia środowiska międzynarodowego, z jakimi mamy współcześnie do czynienia, stawiają Unię Europejską przed koniecznością weryfikacji swojej polityki na arenie międzynarodowej. Konflikt rosyjsko-ukraiński oraz ogromna fala imigrantów z objętych wojną terenów Bliskiego Wschodu (zwłaszcza Syrii) wymagają opracowania przez Unię nowego podejścia strategicznego. Dotychczasowe założenia UE sformułowane w Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa oraz strategiach szczegółowych (regionalnych, tematycznych, czy odnoszących się do obrony), wydają się nieadekwatne, aby poradzić sobie z zaistniałą sytuacją w bezpośrednim sąsiedztwie UE, ale też poza nim. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja założenia, że Unia Europejska potrzebuje gruntownej zmiany modelu prowadzenia polityki zagranicznej. Podstawą tego powinna być na nowo sformułowana globalna strategia polityki zagranicznej UE, która byłaby odpowiedzią na współczesne wyzwania i zagrożenia. Aby zweryfikować tę hipotezę, należy na początku dokonać analizy dotychczasowych strategii działania UE w stosunkach międzynarodowych (instrumentów i polityki w stosunkach zewnętrznych); ponadto pokazać uwarunkowania i podstawy formułowania nowego modelu strategicznego. Wreszcie, dokonać rewizji polityki zagranicznej UE w wybranych obszarach ramowych oraz skonstruować rekomendacje dla polityki zagranicznej UE w przyszłości. (abstrakt oryginalny)

10

Le voyage de De Gaulle en Pologne

80%

Vaïsse M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

nr 2 Stosunki szczególne? Zbieżność francusko-polskich interesów od czasów Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce do wizyty Charles'a de Gaulle'a w 1967 roku = A Privileged Partnership? The Convergence of Franco-Polish Interests since the Time of the French Military Mission in Poland until the Visit of Charles de Gaulle in 1967

151-158

Wizyty generała de Gaulle'a w Polsce nie da się zrozumieć bez uwzględnienia dwóch sprzecznych czynników istniejących w stosunkach polsko-francuskich od 1958 r.: z jednej strony przynależności do przeciwnych obozów w czasach zimnej wojny, a z drugiej strony - intensywności więzi dwustronnych, które wyrażały się także w osobistych wspomnieniach de Gaulle'a ze służby w latach 1919-1921. Niezależnie od względów sentymentalnych i historycznych kwestia powojennej Polski na trwale wpisana była w koncepcję geopolityczną de Gaulle'a. Oznaczało to m.in. poparcie Generała dla nienaruszalności zachodniej granicy Polski. Możliwości otwarcia politycznego, o których myślał już od 1958 r., udaremniły napięcia zimnej wojny i poparcie Polski dla Algierii. Punktem zwrotnym było usunięcie Chruszczowa i ochłodzenie w stosunkach francusko-niemieckich. Intensywne obustronne wizyty między Polską a Francją miały oznaczać akceptację porządku dwubiegunowego pod warunkiem zachowania przez Polskę jej tożsamości. Wizyta generała de Gaulle'a w Polsce miała służyć wyjaśnieniu polityki "odprężenia, zrozumienia, współpracy". Jego przemówienia w zawoalowanej formie sugerowały Polsce przyjęcie bardziej samodzielnej pozycji wobec Moskwy, ale jednocześnie nie niosły za sobą czynów mogących naruszyć powojenne status quo w Europie. (abstrakt oryginalny)

11

The Impact of the Russo-Ukrainian War on the Middle East. Introduction

80%

Zdanowski J., Lipa M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2023

|

nr 1 The Impact of the Russo-Ukrainian War on the Middle East.

7-10

The outbreak of the Russian-Ukrainian war in 2022, seen by many analysts as a 'proxy war' between the United States and the Russian Federation, can be seen as another manifestation of tensions developing in East-West relations since at least 2008. However, the Russian-Ukrainian war has far-reaching implications beyond the Euro-Atlantic region. Thus we will be most interested in how it has affected the Middle East and North Africa (MENA). (fragment of text)

12

Waga dziedzictwa historii najnowszej w stosunkach francusko-polskich

80%

Orłowski T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

nr 2 Stosunki szczególne? Zbieżność francusko-polskich interesów od czasów Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce do wizyty Charles'a de Gaulle'a w 1967 roku = A Privileged Partnership? The Convergence of Franco-Polish Interests since the Time of the French Military Mission in Poland until the Visit of Charles de Gaulle in 1967

117-137

Francuska Misja Wojskowa w Polsce powstała bezpośrednio po I wojnie światowej, z zadaniem pomocy w organizacji i szkoleniu Wojska Polskiego. Wpisała się w szerszy projekt polityczny zainteresowania Francji państwami Europy Środkowej, które szybko okazało się nietrwałe. Jednak w trakcie wojny bolszewickiej jej zadania zasadniczo wzrosły, gdy żołnierz francuski stanął po raz pierwszy do walki w obronie terytorium niepodległej Polski. Było to udziałem kapitana Charles'a de Gaulle'a, co głęboko zaważyło na roli i miejscu, jakie przypisywał Polsce jako prezydent V Republiki w swojej wizji Europy. Uznanie przez niego nienaruszalności granicy na Odrze i Nysie, jako pierwszego przywódcę zachodniego już w 1959 r., było jednym z jej głównych elementów. (abstrakt oryginalny)

13

Stosunki szczególne? Zbieżność francusko-polskich interesów od czasów Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce do wizyty Charles'a de Gaulle'a w 1967 roku. Wprowadzenie

80%

Orłowski T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

nr 2 Stosunki szczególne? Zbieżność francusko-polskich interesów od czasów Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce do wizyty Charles'a de Gaulle'a w 1967 roku = A Privileged Partnership? The Convergence of Franco-Polish Interests since the Time of the French Military Mission in Poland until the Visit of Charles de Gaulle in 1967

7-17

Przekazywany w Państwa ręce nowy tom "Krakowskich Studiów Międzynarodowych" jest plonem międzynarodowej konferencji naukowej, która odbyła się w Pałacu na Wodzie, współorganizowanej przez Stowarzyszenie Kawalerów Legii Honorowej i Narodowego Orderu Zasługi, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie i paryską Fundację Charlesa de Gaulle'a. Trwająca dwadzieścia lat epopeja Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce, rozpoczęta nazajutrz po odzyskaniu przez Rzeczpospolitą niepodległości w 1918 r., jest wydarzeniem na tyle ważnym, że nie powinno się o nim zbyt łatwo się zapomnieć. (fragment tekstu)

14

Stany Zjednoczone i Chiny w ujęciu geopolitycznym

80%

Skrzyp J.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2016

|

nr 4 (55)

240-257

Państwa jako temat badań stanowią istotną rolę poznawczą, co wynika z ich znaczenia w stosunkach międzynarodowych. Dotyczy to szczególnie mocarstw światowych, które kształtują środowisko bezpieczeństwa w wymiarze globalnym. Takimi podmiotami są właśnie Stany Zjednoczone i Chiny, które jako mocarstwa globalne kształtują stosunki międzynarodowe w świecie według własnych interesów. Dodać tu należy, że ich cele w realizacji tej polityki mogą być zbieżne lub przeciwstawne. W pracy niniejszej przedstawiono realizację geopolityki przez Stany Zjednoczone, ukierunkowaną na utrzymanie dominującej pozycji w świecie, w tym m. in. sprawowanie kontroli szlaków transportowych w newralgicznych punktach globu ziemskiego. W przypadku Chin sytuacja jest podobna. Dążą one do zapewnienia sobie swobody działania na wszystkich kontynentach świata, by w ten sposób zdobyć przewagę gospodarczą i militarną nad swoim rywalem. Obydwa mocarstwa mają ściśle sprecyzowane koncepcje geopolityczne, geoekonomiczne i geostrategiczne, które realizują. Przykładem działań ekonomicznych może być tworzenie stref wolnocłowych, a działań militarnych - koncepcji strategicznych przyjętych zarówno przez Stany Zjednoczone, jak i Chiny. (abstrakt oryginalny)

15

Geopolityka w trójwymiarowym świecie

80%

Moczulski L.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2016

|

nr 4 (55)

170-195

Tekst jest próbą przedstawienia teoretycznych i praktycznych elementów geopolityki. Autor ukazuje w nim kilka rodzajów geopolityki, jak: geopolityka akademicka, życzeniowa, pomocna czy polityczna. W jednym z wniosków autor stwierdza, że obecna geopolityka w zakresie tematycznym odwołuje się do dwóch głównych nauk: geografii i historii oraz ich pochodnych, zaś w zakresie metodologicznym - do trzeciej: cybernetyki. We wnioskach ostatecznych autor wskazuje na trójwymiarowość rzeczywistości geopolitycznej, stwierdzając jednocześnie, że stanowi ona charakterystyczny element współczesnej geopolityki, jednak nie wyczerpuje jej zakresu badawczego. (abstrakt oryginalny)

16

Osobliwości metodologiczne rosyjskiej geopolityki

80%

Świder K.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2016

|

nr 4 (55)

220-239

Upadek ideologii komunistycznej i rozpad Związku Radzieckiego spowodował gwałtowny renesans geopolityki w poradzieckiej Rosji. Myśl geopolityczna rozwijała się w Rosji dwiema drogami - jako nauka lub też szczególna metoda interpretacji stosunków międzynarodowych, a także jako ideologia. W pierwszym przypadku celem było określenie i zdefiniowanie miejsca oraz roli Rosji w nowym pozimnowojennym systemie międzynarodowym, a w drugim - uczynienie z geopolityki dźwigni nowego rosyjskiego mesjanizmu, a nawet neoimperializmu. Geopolityka stawała się w Rosji ideologią powszechną mającą wypełnić ideologiczną lukę po upadłym komunizmie, miała kompensować w rosyjskiej tożsamości dyskomfort spowodowany dezintegracją radzieckiego imperium, wyznaczyć nowe wyzwania i zadania. Zatem z jednej strony myślenie geopolityczne aspirowało do rangi kategorii naukowej, a z drugiej - do statusu dominującego światopoglądu. W artykule zostały opisane metodologiczne racjonaliazacje w ramach rosyjskiej geopolityki oraz źródła, kierunki i koncepcje refleksji geopolitycznej w Rosji. (abstrakt oryginalny)

17

"Ład Postlizboński" w Europie

80%

Nowak P.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2017

|

nr 2

100-111

Autor w artykule stawia tezę, że okres w stosunkach międzynarodowych, który nastąpił po zimnej wojnie został już zakończony i obecnie znajdujemy się w kolejnym, któremu nadaje nazwę okresu postlizbońskiego. Dotychczas w dyskursie nad stosunkami międzynarodowymi jest on nazywany pozimnowojennym, bez wyraźnego wyznaczeniajego ram czasowych. Autor poprzez teoretyczne wprowadzenie o ładzie międzynarodowym, jako sposobie określania relacji między podmiotami międzynarodowymi oraz przedstawienie najważniejszych postanowień Traktatu z Lizbony oraz Nowej Koncepcji Strategicznej NATO (przyjętej w Lizbonie) stawia tezę, że nowy okres należy określać mianem ładu postlizbońskiego. Celem artkułu jest zbadanie prawdziwości tego założenia. Artykuł, dzięki analizie przedstawionych zagadnień stanowi próbę udowodnienia postawionej na początku tezy.(abstrakt oryginalny)

18

Polsko-niemieckie stosunki gospodarcze w latach 1920-1934

80%

Kmiecik T.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2012

|

nr 1 (4)

289-298

W latach dwudziestych oprócz pogarszającego się międzynarodowego położenia Polski, stosunki polsko-niemieckie komplikowały inne nieuregulowane problemy. Najważniejsze z nich to wojna gospodarcza i wojna celna. Polsko-niemieckie stosunki gospodarcze od początku lat dwudziestych układały się źle. Niemcy nie chciały importować polskiej żywności, twierdząc, że pogłębi to u nich kryzys rolny. Polska z kolei nie chciała sprowadzać z Niemiec na większą skalę wyrobów przemysłowych, ponieważ groziło to uniemożliwieniem rozwoju własnego przemysłu. Nieco inne poglądy w tej sprawie reprezentowali zwolennicy polsko niemieckiej współpracy gospodarczej. Najbardziej znany wśród nich Władysław Studnicki twierdził, że gospodarki Polski i Niemiec nawzajem się uzupełniają. (fragment tekstu)

19

"Obcość" jako kategoria analityczna stosunków międzynarodowych

80%

Łotocki Ł.

Stosunki Międzynarodowe

|

2010

|

41

|

nr 1/2

31-52

"Obcość" jest kategorią analityczną stosowaną w naukach społecznych, która wydaje się szczególnie użyteczna w analizach relacji międzygrupowych, międzyetnicznych, międzykulturowych czy wreszcie międzynarodowych. Kategoria ta jest stosowana głównie na gruncie socjologii i antropologii społecznej, rzadziej - na gruncie politologii i stosunków międzynarodowych. "Swojskość-obcość" to tymczasem jedna z głównych opozycji w postrzeganiu świata. Ludzie kierują się nią w sposób intencjonalny i nieintencjonalny, uświadomiony i nieuświadomiony, uzasadniony okolicznościami i wynikający z błędnej ich interpretacji. Opozycja "swojskość-obcość" jest związana z genezą stosunków międzynarodowych: "prehistoryczna geneza nawiązywania i rozwijania kontaktów między rodami, plemionami, narodami i państwami obejmowała właśnie styk »obcych« i »nieznanych«, nie byli oni ani wrogami, ani przyjaciółmi. Byli tylko »inni«, gdyż różnili się warunkami bytowania, zachowaniami, językiem, wierzeniami, wyglądem lub zainteresowaniami". "Obcy" zawsze wzbudzali pewne obawy, co należy uznać za rzecz naturalną. Jak stwierdził William Polk, obawa przed cudzoziemcem "płynie z naszego wnętrza i jest nam wrodzona. Wszystkie nasze zmysły mówią nam, że nie jesteśmy z cudzoziemcem spokrewnieni, nie mamy wspólnych wspomnień z dzieciństwa, nie łączy nas zażyłość, płynąca ze wspólnoty rytualnej lub religijnej, brakuje nam pocieszających podobieństw. Bez względu na to jak wściekamy się na brata lub kuzyna, widzimy w nim coś z siebie". (fragment tekstu)

20

Relacje polsko-niemiecko-radzieckie na Ziemiach Zachodnich w latach 1945-1949

80%

Sarniak J.

Studia Społeczne

|

2013

|

nr 2 (9)

5-12

W momencie zajęcia Ziem Zachodnich przez Armię Czerwoną obszar ten i zamieszkała na nim ludność niemiecka podlegał rygorom prawa wojennego. Po przejściu frontu, tymi terenami zarządzali radzieccy komendanci wojenni. Status prawny tych terenów w pierwszej połowie 1945 roku nie był uregulowany. W tym okresie ziemie byłej III Rzeszy, które w wyniku ustaleń jałtańskich miały przypaść państwu polskiemu, prawnie nie należały do Polski. Dopiero na konferencji w Poczdamie, która zakończyła się w dniu 2 sierpnia 1945 roku, zwycięskie mocarstwa ustaliły granicę zachodnią Polski na Odrze i Nysie Łużyckiej. Do tego czasu administracja polska funkcjonowała na tym obszarze na podstawie porozumień z radzieckimi władzami wojskowymi, które przewidywały przejmowanie władzy cywilnej z chwilą, gdy te tereny przestały być strefą bezpośrednich działań wojennych. Ludność polska stanowiła nieznaczny odsetek mieszkańców tego terenu. Na te ziemie osadnicy polscy zaczęli przybywać wiosną 1945 roku. Pochodzili oni z obszarów Polski centralnej, południowej i wschodniej. Osiedlający się Polacy budzili nieufność wśród pozostałych mieszkańców tego regionu i stykali się z wieloma problemami i zagrożeniami, szczególnie ze strony żołnierzy radzieckich i ich dowódców. Dlatego też początkowo relacje między ludnością polską, a niemieckimi mieszkańcami i czerwonoarmistami zdominowały konflikty i napięcia. Dochodziło do wielu nieprawości. Przedstawiciele lokalnych władz polskich musieli chronić przybywających osadników przed samowolą żołnierzy Armii Czerwonej. Dokonywany przez nich rabunek mienia, usuwanie z po- niemieckich gospodarstw osadników polskich i osiedlanie na ich miejsce z powrotem ludności niemieckiej, było zjawiskiem nagminnym. Trójstronne relacje między Polakami, Niemcami i przedstawicielami zwycięskiej armii zdominowały w najbliższych latach sytuację polityczną i społeczną na tych ziemiach. (fragment tekstu)