Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Jakość wyrobów emaliowanych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Badania przeprowadzone przez autora na różnych rodzajach emalii wykazały, że emalie tytanowe o dużej odporności na działanie kwasów, wykazują tylko minimalną odporność na działanie gotującej wody. W związku z tym zbadano kwasoodporność, ługoodporność i odporność na gotującą się wodę z kilku różniących się swym składem emalii tytanowych, w celu ustalenia, czy zmiana składników tlenkowych, daje jakieś zależności w zakresie własności chemicznych emalii. Zbadano także wpływ czasu wypalenia na odporność chemiczną. Badaniom poddano 5 różnych zestawów emalii białych - tytanowych. (fragment tekstu)
W niniejszej pracy zainteresowano się odpornością białej emalii tytanowej na działanie modelowego soku z czarnej porzeczki w czasie gotowania. Sok ten, jako czynnik atakujący, wytypowano z powodu jego niskiego pH i związanej z tym jego większej agresywności wobec powierzchni emaliowanych.
Chemoodporność emalii można poprawić m. in. za pomocą wprowadzenia związków o pożądanych właściwościach chemicznych bezpośrednio do zestawu mas emalierskich, obok szkliwa, gliny, wody, elektrolitów i tak zwanych ustawiaczy masy. Są to związki trudnotopliwe i dlatego zostają one jedynie wtopione w powłokę emalierską i stanowią rodzaj "zapory" przed działaniem określonych agresywnych związków chemicznych. Należny je dodawać w postaci bardzo drobno zmielonego proszku i w takiej ilości aby zapewnić równomierne i geste "upakowanie" przestrzeni powłoki emalierskiej. Zaprezentowane w pracy badania przeprowadzono celowo z emaliami tytanowymi szeroko stosowanymi w Polsce do wyrobu naczyń kuchennych i urządzeń sanitarnych, mając nadzieję, że wyniki badań doprowadzą do poprawy jakości tych wyrobów, a w efekcie do poprawy zaopatrzenia rynku w te artykuły. Oprócz tego powłoki emalierskie o podwyższonych właściwościach chemoodpornych mogą znaleźć szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, który odczuwa dotkliwy ich brak. (fragm. tekstu)
Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie badań zależności pomiędzy składem chemicznym emalii, a strukturą warstwy wierzchniej tej emalii, do których zastosowano metodę spektrografii rentgenowskiej przy użyciu mikroanalizatora rentgenowskiego. Badaniom poddano wcześniej otrzymane zestawy emalii kryjących o różnych składach zarówno jakościowych, jak i ilościowych. Właściwości tych emalii oceniano na podstawie badań ich chemoodporności (odporności na kwasy, ługi, detergenty, wodę i parę wodną) oraz odporności mechanicznej (odporności na ścieranie i uderzenia). Badania te przeprowadzono zgodnie z normą PN-82/M-77301.
Opisane w artykule badania pozwoliły na sformułowanie następujących wniosków: istnieje ścisła zależność pomiędzy procesem topnienia i ujednoradniania szkliw emalii pudrowych, a jakością powłok emalii na sanitariach; najlepsze powłoki emalii nisko- i wysokoborowych uzyskuje się wytapiając szkliwo w temperaturze 1300÷1400ºC (1573÷1673 K), czas wytapiania szkliw emalierskich wysokoborowych wynosi 600÷750s, a niskoborowych 900÷1050 s. Podane warunki temperatury i czasu wytapiania szkliw emalierskich dotyczą warunków laboratoryjnych topienia szkliw. (fragment tekstu)
Celem badań było opracowanie optymalnego procesu technologicznego przygotowania powierzchni wybranych stopów AL do emaliowania.
Celem opracowania jest przedstawienie badań wpływu niektórych środków myjących (KOP, Sunlicht, Ludwik, Cif) na emalię naczyń kuchennych.
Celem pracy było określenie mechanizmu korozji powłoki emalierskiej. Badaniu poddano emalię tytanową przy zastosowaniu mikroskopu skaningowego.
Emaliowanie wyrobów metalowych jest jednym z zasadniczych sposobów ochrony tych wyrobów przed korozją. W pracy zamieszczono fragment prac badawczych prowadzonych przez autora, obejmujących m. in.:wybór najodpowiedniejszej emalii podstawowej, wyznaczanie wpływu składu chemicznego szkliw na właściwości uzyskiwanych z nich powłok, a przede wszystkim kształtowania odporności na gorącą wodę i parę wodną oraz odporności na ścieranie. Przedmiotem tych badań były emalie dwuwarstwowe.
Celem pracy było przedstawienie kształtowania jakości wyrobów emaliowanych na podstawie przeprowadzonych badań ankietowych w zakresie wymagań stawianych różnym wyrobom emaliowanym; badań laboratoryjnych pozwalających określić mechanizm tworzenia struktury emalii, a w efekcie określić możliwości sterowania poziomem cech użytkowych tej powłoki; szczegółowej i wielokrotnej analizy wyników z wykorzystaniem programów komputerowych. Rezultaty pracy w postaci opracowania wzorców jakości dla poszczególnych wyrobów emaliowanych, akceptowanych przez użytkowników oraz zaproponowany system sterowania jakością mają charakter poznawczy, ale mogą być przydatne dla producentów wyrobów emaliowanych. Nabywcom zaś mogą zapewnić ofertę bogatego asortymentu wyrobów o oczekiwanej przez nich jakości.
Głównym zadaniem powłok emalierskich jest zabezpieczanie wyrobów metalowych przed agresywnym działaniem czynników środowiskowych. Nie oznacza to, że emalie są zupełnie odporne na te czynniki, ale że procesy destrukcyjne przebiegają w nich znacznie wolniej niż w metalu zabezpieczonym. W artykule omówiono badania polegające na określeniu szybkości destrukcji powłok emalierskich. W badaniach wykorzystano białe emalie tytanowe, które trawiono kwasem octowym, mlekowym, szczawiowym i cytrynowym.
Omówiono badania opinii konsumentów na temat aktualnego stanu jakości wyrobów emaliowanych, a następnie podjęto próby określenia postępu korozji wybranych powłok emalierskich w warunkach laboratoryjnych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.