Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Rola opłat w gospodarce rynkowej

100%

Jonczyk B.

Zeszyt Naukowy / Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego

|

1993

|

nr 129

57-63

Omówiono rolę opłat jako instrumentu finansowego, podkreślając ich znaczenie fiskalne. Przedstawiono klasyfikację wszelkiego rodzaju opłat wg różnych kryteriów: podmiotu, przedmiotu, podstawy wymiaru oraz stawki lub kwoty opłaty.

2

Określenie terminu wymagalności opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego. Glosa do wyroku NSA z 23.09.2020 r., sygn. akt I OSK 985/20 (glosa krytyczna)

75%

Zięty J. J.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 7

61-67

Przedmiotem glosy jest analiza orzeczenia NSA dotyczącego charakteru prawnego opłaty za wychowanie przedszkolne dzieci wnoszonej przez ich opiekunów prawnych. Opłata ta została obecnie ukształtowana jako danina o charakterze publicznoprawnym. Jednak mimo takiej kwalifikacji w dalszym ciągu aktualne jest pytanie, czy powstaje ona z mocy prawa, czy konieczne jest wydanie decyzji określającej jej wysokość. Każ- da z tych kwalifikacji pociąga za sobą określone działania organów gminy. W przypadku pierwszej konieczne jest określenie wszystkich jej elementów w aktach ustawowych lub aktach prawa miejscowego. W przypadku drugiej konieczne jest wydanie indywidualnej decyzji określającej jej wysokość. W opracowaniu oceniono oba stanowiska, wskazując na ich mankamenty, oraz zaproponowano rozwiązanie.(abstrakt oryginalny)

3

Teoretyczna charakterystyka opłat

75%

Głuchowski J.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu

|

2008

|

nr 7

371-377

Streszczenie: W artykule zaprezentowano teoretyczne aspekty instytucji opłaty, jako jednej z danin publicznych. Ponadto podkreślono skutki braku ustawowej definicji opłaty. (oryginalne streszczenie)

4

Stawki dzierżawy gruntów komunalnych na tle stawek rynkowych

63%

Trojanek M.

Studia i Materiały Towarzystwa Naukowego Nieruchomości

|

2011

|

19

|

nr 1

95-106

Głównym (strategicznym) celem gospodarki nieruchomościami, stanowiącymi mienie gminy, jest efektywne wykorzystanie nieruchomości gminnych w procesie wykonywania zadań publicznych przez gminę, tzn. zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty przez dostarczanie lokalnych dóbr publicznych. Cele szczegółowe gospodarki nieruchomościami są zróżnicowane w odniesieniu do funkcji przez te nieruchomości pełnionych. Nieruchomości komunalne mogą bowiem służyć do: realizacji ustawowych zadań gminy (będą to funkcje o charakterze administracyjnym i użyteczności publicznej), generowania strumieni dochodów jednorazowych (sprzedaż) bądź okresowych (np. czynsze dzierżawy, najmu), realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych, bądź tworzyć rezerwę pod realizację celów rozwojowych w przyszłości. Drugim z obszarów gospodarki nieruchomościami w gminie są działania dotyczące nieruchomości zlokalizowanych na jej obszarze, a stanowiących mienie innych podmiotów. Oddziaływanie gminy w tym obszarze aktywności ma charakter pośredni, w odróżnieniu do gospodarki nieruchomościami stanowiącymi mienie gminy. Gmina występuje wówczas w roli lokalnego gospodarza terenu, podmiotu polityki przestrzennej i polityki lokalnego rozwoju a gospodarka nieruchomościami stanowi jeden z elementów zintegrowanej i spójnej polityki rozwojowej. Strategicznym celem gospodarki nieruchomościami nakierowanej na ten zasób nieruchomości jest kształtowanie i rozwój lokalnej przestrzeni zgodnie z celami rozwojowymi układu lokalnego określonymi w strategii rozwoju gminy i studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, tak by zapewnić optymalne funkcjonowanie lokalnego układu społeczno-gospodarczego, zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego. Gospodarka nieruchomościami generuje znaczną część dochodów budżetowych gminy. Wśród dochodów budżetowych gminy część dochodów związana jest w sposób bezpośredni lub pośredni z prowadzoną przez władze lokalne gospodarką nieruchomościami. Nieruchomości położone na obszarze gminy, będące składnikami mienia komunalnego, jak i stanowiące własność osób innych podmiotów, stanowią dla gmin ustawowe źródło dochodów. Dochody uzyskiwane przez gminy z gospodarki nieruchomościami pochodzą z różnych źródeł i mają zróżnicowany charakter. W literaturze przedmiotu występuje wiele klasyfikacji tych dochodów. Z punktu widzenia tematyki rozważań najbardziej przydatne wydaje się kryterium podmiotowe, pozwalające na wyróżnienie: dochodów z nieruchomości stanowiących własność gminy, dochodów z nieruchomości stanowiących własność innych podmiotów. Wśród pierwszej grupy można wyróżnić dochody pochodzące z udostępniania praw do nieruchomości komunalnych innym podmiotom (np. sprzedaż, oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, itp.) bądź z tytułu możliwości korzystania z nieruchomości komunalnych (np. czynsze dzierżawy, najmu, opłaty, itp.). Ze względu na przedmiot rozważań, z tej grupy dochodów przedmiotem analizy w opracowaniu są stawki dzierżawy gruntów. Pozostałe grupy dochodów nie stanowią przedmiotu rozważań. (abstrakt oryginalny)

5

Land Lease Rates in Poznań

63%

Trojanek M.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 188

32-43

Oddanie gruntów w dzierżawę stanowi alternatywę dla użytkowania wieczystego bądź sprzedaży. Dla pewnej grupy podmiotów (inwestorów) dzierżawa jest formą władania gruntami umożliwiającą realizację inwestycji (prowadzenia działalności) przez określony czas. Dzierżawca w rachunku opłacalności powinien uwzględniać fakt okresowego osiągania korzyści. Z kolei gmina (właściciel gruntów), oddając grunty w dzierżawę, nie ponosi kosztów związanych z utrzymaniem porządku na nieruchomości, zapewnieniem bezpieczeństwa, a zyskuje, przez czas trwania dzierżawy, okresowe wpływy. W dzierżawę najczęściej oddawane są bowiem grunty, co do których docelowe przeznaczenie jest inne (stanowią rezerwę terenów pod realizację celów publicznych w przyszłości), bądź też nie jest docelowo określone (brak miejscowych planów zagospodarowania). Poziom stawek dzierżawy gruntów komunalnych jest niższy od stawek dzierżawy gruntów niestanowiących własności komunalnej. Miasto prowadzi politykę stopniowego zwiększania stawek dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele komercyjne, uwzględniając poziom rynkowych stawek dzierżawy i stan rynku. Do części wydzierżawionych gruntów stawki dzierżawy pozostają od wielu lat na niezmienionym poziomie (przykładowo tereny wydzierżawiane na cele rolne, tereny zajmowane przez targowiska). Opisane wyżej okoliczności wskazują, że przy określaniu poziomu stawek dzierżawy gruntu komunalnego nie zawsze decydują mechanizmy rynkowe, niemniej powinien być wyważony interes każdej ze stron, właściciela i dzierżawcy. W świetle powyższych okoliczności coraz bardziej zasadne jest opracowanie lokalnej strategii gospodarowania nieruchomościami komunalnymi, zwłaszcza w obszarze polityki dotyczącej dzierżaw. (abstrakt oryginalny)

6

Ocena pracowniczych programów emerytalnych realizowanych w formie oszczędnościowo-ubezpieczeniowej

63%

Pieńkowska-Kamieniecka S.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 181

341-352

Celem artykułu jest przedstawienie zasad funkcjonowania pracowniczych programów emerytalnych w formie ubezpieczeniowej ze szczególnym uwzględnieniem zasad ustalania zarówno zakresu ochrony ubezpieczeniowej, jak i sumy ubezpieczenia z tytułu ryzyka podstawowego, jakim jest śmierć ubezpieczonego oraz ryzyka dodatkowego. Analizie poddano ponadto rodzaj i wysokość opłat pobieranych z tytułu uczestnictwa w programie oraz koszty zakładu ubezpieczeń, a także omówiono przyczyny niewielkiego zainteresowania oszczędzaniem na emeryturę w ramach PPE. (abstrakt oryginalny)

7

Szacowanie stóp taryf w ubezpieczeniach majątkowych z wykorzystaniem modelu HGLM

63%

Wolny-Dominiak A.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2011

|

nr 182

318-328

W zakładach ubezpieczeń majątkowych powszechnie stosowany jest proces taryfikacji a priori wykorzystujący uogólnione modele liniowe (ozn. GLM). Istotą jest badanie zależności pomiędzy wartością szkód (zmienna objaśniana) a innymi czynnikami mogącymi mieć wpływ na zmienną objaśniającą (zmienne taryfikacyjne). Ze względu na charakter danych szkodowych zastosowania nie znajdują modele liniowe, w których do szacowania wykorzystywana jest metoda najmniejszych kwadratów, gdyż najczęściej nie jest spełnione założenie o normalności rozkładu składnika losowego. Dlatego niezbędne jest stosowanie modeli uogólnionych, gdzie przyjmuje się rozkłady należące do dyspersyjnej rodziny rozkładów wykładniczych ze szczególnym uwzględnieniem rozkładu gama. W pracy przedstawiono model mieszany ze stałymi oraz losowymi efektami mający zastosowanie w wyznaczaniu stóp taryf. Istotnym problemem w tym modelu jest oszacowanie parametrów strukturalnych. W tym celu zastosowano zmodyfikowano funkcję wiarygodności zwaną hierarchiczną metodą wiarygodności. Przykład obliczeniowy przedstawiono dla danych zaczerpniętych z literatury przedmiotu. Obliczenia wykonano w programie komputerowym R. (abstrakt oryginalny)

8

Ochrona zdrowia w reformie gospodarczej

45%

Sobiech J.

Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

|

1983

|

nr 117 Studia ekonomiczno-finansowe z działalności socjalno-kulturalnej

45-62

Potrzeba objęcia ochrony zdrowia reformą gospodarczą wynika z kompleksowego charakteru dokonywanej reformy systemu społeczno-gospodarczego państwa, a zwłaszcza przewidywanej reformy w funkcjonowaniu rad narodowych i gospodarki terenowej, oraz tendencji do zasadniczych zmian w systemie kierowania całą sferą usług społecznych. Potrzebę tę nasila jeszcze nacisk społeczny, wynikający z niskiej w opinii społecznej oceny funkcjonującego dotychczas systemu służby zdrowia. Ocena ta znajduje potwierdzenie zarówno we wskaźnikach ilustrujących obiektywne rozmiary i strukturę zasobów, jakimi dysponuje służba zdrowia, jak i w subiektywnym odczuciu stopnia zaspokojenia potrzeb zdrowotnych oraz w społecznej ocenie ilości, jakości, dostępności i warunków świadczenia usług zdrowotnych. Krytyce tej dodają znaczenia niekorzystne zmiany w stanie zdrowia ludności wyraźnie po roku 1980 zauważalne. W opiniach wyrażanych przez specjalistów zwraca się często uwagę na brak spójności między reformowanym mechanizmem kierowania całą gospodarką a systemem organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym ochrony zdrowia, będącym elementem tego mechanizmu. Wszystko to skłania do wysuwania rozmaitych, niekiedy nawet bardzo radykalnych, aczkolwiek nie zawsze dopracowanych, propozycji reformy tego systemu. Przed reformą systemu ochrony zdrowia stawiane są rozmaite cele. Za najistotniejsze z nich należy uznać stwarzanie mechanizmów zapewniających racjonalne gospodarowanie w opiece zdrowotnej, a w szczególności mechanizmów zapewniających stałe powiększanie zasobów, jakimi opieka zdrowotna dysponuje, stosowanie do rozwoju poziomu ekonomicznego kraju i poziomu życia ludności, a jeśliby one nawet nie mogły zapewnić odpowiedniego wzrostu tych zasobów, powinny w każdym razie zapewniać efektywne ich wykorzystywanie. Reforma systemu ochrony zdrowia musi jednak zapewniać nie tylko realizację tak pragmatycznie nakreślonego celu techniczno-ekonomicznego, ale także realizację celu społecznego, jakim jest mówiąc najogólniej zapewnienie każdemu opieki zdrowotnej na najwyższym możliwym przy danym poziomie wiedzy i techniki medycznej poziomie. Zharmonizowanie celu techniczno-ekonomicznego oraz celu społecznego sprawia poważne trudności, stanowiąc jeden z najważniejszych warunków ograniczających projektowaną rekonstrukcję systemu kierowania ochroną zdrowia. Należałoby je w każdym razie traktować jako zasadnicze kryterium oceny zgłaszanych w tym zakresie propozycji. W opracowaniu tym dążę do ogólnego scharakteryzowania wysuwanych w toczących się aktualnie dyskusjach głównych kierunków reformy systemu ekonomiczno-finansowego ochrony zdrowia oraz przedstawienia najważniejszych problemów tej reformy, ograniczając się zresztą jedynie do ich postawienia i pozostawiając rozwiązanie tych problemów do dalszych, bardziej szczegółowych studiów. Jest to tym bardziej uzasadnione, że dyskusja nie została jeszcze zakończona, a żadnych istotniejszych zmian w systemie ekonomiczno-finansowym ochrony zdrowia dotychczas nie wprowadzono. (fragment tekstu)