Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 234

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Kodeks cywilny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza dopuszczalności ustanowienia prokury łącznej niewłaściwej rozumianej jako obowiązek współdziałania prokurenta z członkiem zarządu lub wspólnikiem reprezentującym spółkę akcyjną. Autor podkreśla, że kwestia ta nie była jednoznacznie rozstrzygana w orzecznictwie i doktrynie. Niemniej punktem zwrotnym była ustawa z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (DzU 2016, poz. 2255) dokonująca nowelizacji Kodeksu cywilnego, która wprowadzono podstawę prawną do ustanowienia prokury łącznej niewłaściwej. Nowelizacja ta weszła w życiem z dniem 1 stycznia 2017 r. Autor zwraca jednak uwagę na ułomności tej regulacji.(abstrakt oryginalny)
W podsumowaniu należy podkreślić, iż zarówno pod rządami art. 384 § 5 k.c. jak i obecnie, wobec treści art. 805 § 4 k.c., zastosowanie art. 3841 k.c. do umowy ubezpieczeniowej należy wykluczyć. Po wejściu w życie ustawy z 13.04. 2007 roku powyższe wyłączenie jest tym bardziej uzasadnione, gdyż ustawodawca nie odwołuje się już do całego tytułu III księgi trzeciej kodeksu cywilnego, jak to czynił poprzednio w art. 384 § 5 k.c. oraz, co równie istotne, podkreślił znaczenie konsumeryzmu, jako inspiracji wprowadzonej noweli. Dopuszczenie stosowania w praktyce możliwoÊci narzucenia zmian w o.w.u. ubezpieczającemu z ewentualną alternatywą wypowiedzenia przez niego umowy (co może w szczególnych przypadkach spełniać oczekiwania ekonomiczne drugiej strony) byłoby jaskrawym zaprzeczeniem tej tendencji, która stała się także bardzo widoczna w pracach Project Group on a Restatement of European Insurance Contract Law. Z drugiej jednak strony należy sceptycznie wypowiedzieć się o tezie, że żadne, poza art. art. 3851 - 3853 przepisu k.c. nie miałyby zastosowania do umowy ubezpieczenia, gdyż nie taki był cel ustawodawcy. Nic przecież nie stoi na przeszkodzie aby, w razie uzasadnionych przesłanek, zastosować art. 388 k.c., o którym ustawodawca w art. 805 § 4 k.c. milczy.(fragment tekstu)
Do czasu wejścia w życie nowelizacji Kodeksu cywilnego z 26.07.2000 r. problem lojalności nie był normowany w przepisach o umowie agencyjnej. W jej wyniku - na skutek implementowania do polskiego prawa dyrektywy Rady 86/653/EWG z 18.12.1986 r. - zmieniono treść art. 760 k.c., która wprowadziła obowiązek lojalności, nakładając go expressis verbis na obie strony umowy. Obowiązek lojalności stron umowy agencyjnej nie został jednak zdefiniowany przez ustawodawcę. Z tego też względu w niniejszym artykule podjęto próbę wskazania, czym jest lojalność, dlaczego taki obowiązek został uregulowany w Kodeksie cywilnym właśnie w odniesieniu do stron umowy agencyjnej oraz jak należy go postrzegać. Rozważania dotyczą w szczególności wykładni art. 760 k.c., uwzględniając poglądy doktryny i orzecznictwa.(abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Krytyka Kodeksu Napoleona we Francji w XIX wieku
80%
Kodeks Napoleona uważany jest dziś za jedno z największych osiągnięć sztuki legislacyjnej i jako prawny fundament nowoczesnego społeczeństwa. Mimo to, w wieku XIX wcale liczne były jego krytyki, dziś, po ponad 200 latach, warto przypomnieć. Omówienie w głównych zarysach, krytyki Kodeksu Napoleona w XIX wieku we Francji wymaga najpierw wskazania i zdefiniowania przeciwników prawodawstwa napoleońskiego. Kodeks Napoleona, uchwalony w roku 1804, budził zdecydowanie większą sympatię prawników niż polityków czy myślicieli politycznych. Krytycy kodeksu - nie będąc prawnikami - nie wnikali w szczegóły, w poszczególne artykuły, decydując się raczej na ocenę ogólnych idei filozoficznych, politycznych i prawnych, na jakich kodeks ten jest oparty. Nie jest to więc krytyka stricte prawnicza, lecz przede wszystkim polityczna i światopoglądowa. Zdecydowanie ułatwia to klasyfikację wrogów kodeksu i ich rozpoznanie.(abstrakt oryginalny)
Podobieństwo art. 59 i 527 k.c. jest tak daleko idące, że w początkowym okresie obowiązywania kodeksu cywilnego nawet sędziowie utożsamiali instytucje regulowane tymi przepisami. Wynika to np. z uzasadnienia wyroku SN z dnia 13.02.1970 r.s, w którym czytamy: "Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd Powiatowy wskazał art. 288 k.z., zaznaczając w nawiasie, że jest to odpowiednik art. 59 k.c." Dodać należy, że art. 288 i nast. k.z. regulowały w kodeksie zobowiązań akcję pauliańską. Fakt, że powodowie w poszczególnych sprawach, a także sądy niższych instancji myliły art. 59 i 527 k.c. zobligował SN do zajęcia stanowiska w kwestii ich wzajemnego stosunku. W ślad za orzecznictwem poszły wcześniej już rozbudzone zainteresowania przedstawicieli doktryny; zastanawiano się, czy możliwy jest zbieg art. 59 i 527 k.c. i jakie są jego ewentualne konsekwencje. (fragment tekstu)
Zapis windykacyjny został wprowadzony do polskiego porządku prawnego w ramach nowelizacji Kodeksu cywilnego dokonanej ustawą z 18.03.2011 r., z mocą obowiązującą od 23.10.2011 r. Od 1.01.2020 r. rozszerzeniu o ogół praw i obowiązków w spółce osobowej uległ natomiast katalog składników majątku spadkodawcy, które mogą być przedmiotem zapisu windykacyjnego. Konstrukcja zapisu windykacyjnego ogółu praw i obowiązków wspólnika handlowej spółki osobowej wywołuje jednak wątpliwości co do jej jurydycznego kształtu i zastosowania w praktyce obrotu. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na te problemy oraz podjęcie próby ich rozwiązania.(abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy popularnej w prawie cywilnym, a w prawie obligacyjnym w szczególności, generalnej klauzuli odsyłającej do zasad słuszności, rozumianych jako zbiorcze określenie wszystkich odesłań, w których pojawia się kryterium słuszności. Przeanalizowano obecność tej klauzuli w kodeksie zobowiązań z 1933 r. na tle rozwiązań przyjętych w wielkich kodyfikacjach cywilnych obowiązujących na ziemiach polskich, tj. w Kodeksie Napoleona, kodeksie cywilnym austriackim (ABGB) oraz w niemieckim kodeksie cywilnym (BGB). Podjęte w artykule rozważania uwzględniły także fakt obowiązywania kodeksu zobowiązań w warunkach Polski Ludowej (do wejścia w życie w dniu 1 stycznia 1965 r. kodeksu cywilnego), ukazując wpływ zasad współżycia społecznego, zaczerpniętych z prawa radzieckiego, a wprowadzonych do Przepisów ogólnych prawa cywilnego z 1950 r., na tradycyjne klauzule oparte na kryterium słuszności. (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Kłamanie jako akt mowy - kilka uwag z perspektywy filozoficzno-prawnej
80%
W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące analizy natury (istoty) kłamstwa z perspektywy pragmatyki logicznej. Wnioski skonfrontowano z wybranymi instytucjami prawa cywilnego w celu wykazania, jak prawo i orzecznictwo postrzegają różne formy kłamstwa, występujące na gruncie prawa pozytywnego. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszego artykułu jest omówienie zasad dotyczących nowego postępowania odrębnego w sprawach gospodarczych. Kodeks postępowania cywilnego został w tym zakresie zmieniony ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1469). W artykule przedstawiono zasadnicze elementy związane z postępowaniem w sprawach gospodarczych, a ukierunkowane na rozpoznanie ich w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia odpowiedzi na pozew.(abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Zachowek w prawie polskim
80%
W polskim systemie prawnym istnieje instytucja zachowku, która zdaniem niektórych przedstawicieli doktryny łamie zasadę swobody testowania. Celem artykułu jest scharakteryzowanie tej instytucji, z uwzględnieniem najnowszych zmian przewidzianych przez ustawodawcę oraz wskazanie argumentów za i przeciw istnieniu zachowku w prawie polskim. Autorka krótko porusza też kwestię przedawnienia roszczeń o dochodzenie tego prawa. (abstrakt oryginalny)
Artykuł omawia kwestie związane z odpowiedzialnością spadkobiercy za długi spadkodawcy. W jego treści przybliżono zakres odpowiedzialności w przypadku przyjęcia spadku wprost lub z dobrodziejstwem inwentarza. Autorka przybliża również zagadnienia związane z odpowiedzialnością za długi spadkowe osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Zapisz co chcesz!- Istota zapisu windykacyjnego
80%
Artykuł ma na celu przedstawienie istoty nowej instytucji jaka jest zapis windykacyjny. W niniejszym artykule przedstawiono charakterystykę instytucji zapisu windykacyjnego ze wskazaniem podobieństw i różnic względem zapisu zwykłego. Porusza najistotniejsze kwestie dotyczące podmiotu, przedmiotu oraz sposobu przyjęcia i odwołania zapisu. (abstrakt oryginalny)
In order to create a basis for further considerations, it is necessary to explain the basic concept of a communication event. There is no such definition in the doctrine; it must be sought in other sources. An example of such a place is, of course, the PWN Polish language dictionary (PWN, 2021) , according to which an event is "something that happened". Communication, in turn, is the movement of means of transport between distant places, e.g. roads (PWN, 2021) . By combining these two definitions, it can be stated that a traffic event is a situation that occurred on the road in which at least one vehicle was involved - it does not have to be a motorized vehicle, and the effect of such an event is destruction of property, damage to health, and sometimes even the death of the person involved in the incident (ZPE, 2022) . Of course, for such an event to occur, there must be additional factors apart from the road itself, such as a person and a vehicle.(original abstract)
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia instytucji umownego i ustawowego prawa odstąpienia od umowy dla współczesnego obrotu gospodarczego. Skupiono się na przepisach Kodeksu cywilnego dotyczących powstania, wykonania oraz skutków odstąpienia. Przytoczono argumenty przemawiające za kwalifikacją art. 492 k.c., jako stanowiącego modyfikację ustawowego prawa odstąpienia. Stwierdzono także, że nie jest dopuszczalne zastrzeżenie umownego prawa odstąpienia w umowie przenoszącej prawo własności nieruchomości. Ponadto przedstawiono kodeksowe rozwiązania w zakresie odstąpienia od umowy przyjęte w Republice Czeskiej i porównano je z polskimi.(abstrakt oryginalny)
Pojęcie "wzorzec umowy" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa. Pod pojęciem "wzorce umowne" w doktrynie rozumiane są wszelkie jednostronnie przygotowane przed zawarciem umowy gotowe klauzule umów w postaci warunków umów, ich wzory, regulaminy itp. Stosowanie wzorców wynika z masowego charakteru obrotu oraz posługiwania się w obrocie umowami adhezyjnymi. Tego rodzaju praktyka wiąże się z powstaniem zagrożenia dla interesów drugiej strony umowy. Korzystanie z wzorców powoduje bowiem wyłączenie swobody oceny sytuacji i podjęcia decyzji przez kontrahenta proponenta. Ponadto mogą one zawierać postanowienia naruszające zarówno prawne, jak i ekonomiczne interesy drugiej strony umowy(abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Zasiedzenie służebności przesyłu.
61%
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu - instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu są nowe regulacje prawa umów budowlanych wprowadzone w niemieckim kodeksie cywilnym 1.01.2018 r., dotyczące umowy o roboty budowlane, konsumenckiej umowy o roboty budowlane oraz umowy deweloperskiej. Przedstawiono różne typy umów o roboty budowlane występujące w praktyce. Uwzględniono znowelizowane VOB/B 2016 (Verdingungsordnung für Bauleistungen. Teil B). Szczególny nacisk został położony na prawa i obowiązki stron, charakter prawny umów oraz odpowiedzialność za wady świadczenia budowlanego. Artykuł ma istotne znaczenie dla polskich wykonawców budowlanych pracujących w Niemczech.(abstrakt oryginalny)
Prawo odstąpienia od umowy o dzieło (a także umowy o roboty budowlane) z powodu antycypowanego naruszenia terminu ukończenia dzieła (art. 635 w zw. z art. 656 § 1 Kodeksu cywilnego) stanowi wyjątkowe sankcyjne uprawnienie wierzyciela. Jego aktualny kształt, na który w istotnej części wpłynęły dominujące poglądy doktryny i judykatury, jest coraz trudniejszy do pogodzenia z przyjętym w Kodeksie cywilnym systemem sankcji za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umów wzajemnych. Druga część niniejszego opracowania stanowi kontynuację pogłębionej analizy funkcji, przesłanek i skutków wykonania tego prawa odstąpienia, z uwzględnieniem jego dostrzegalnych mankamentów legislacyjnych oraz relacji wobec aktualnych tendencji rozwoju prawa cywilnego w Unii Europejskiej w zakresie instrumentów prawnych wynikających z koncepcji anticipatory breach of contract.(abstrakt oryginalny)
Prawo odstąpienia od umowy o dzieło (a także umowy o roboty budowlane) z powodu antycypowanego niedochowania terminu ukończenia dzieła (art. 635 w zw. z art. 656 § 1 k.c.) stanowi wyjątkowe sankcyjne uprawnienie wierzyciela. Jego aktualny kształt, na który w istotnej części wpłynęły dominujące poglądy doktryny i judykatury, jest coraz trudniejszy do pogodzenia z przyjętym w Kodeksie cywilnym systemem sankcji za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umów wzajemnych. Niniejsze opracowanie (podzielone na dwie części) stanowi pogłębioną analizę funkcji, przesłanek i skutków wykonania tego prawa odstąpienia z uwzględnieniem jego dostrzegalnych mankamentów legislacyjnych (mających swoje przyczyny historyczne) oraz relacji wobec aktualnych tendencji rozwoju prawa cywilnego w UE w zakresie instrumentów prawnych wynikających z koncepcji anticipatory breach of contract.(abstrakt oryginalny)
Z dniem 10 sierpnia 2007 r. na mocy ustawy z 13 kwietnia tegoż roku o zmianie ustawy - kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw weszła w życie, głęboko reformująca przepisy tytułu XXVII kodeksu cywilnego, regulacja poświęcona umowie ubezpieczenia. Projekt jeszcze w fazie prac sejmowych wywołał dyskusję odnośnie wykładni i praktycznych aspektów stosowania proponowanych zmian. Niniejsze opracowanie jest próbą interpretacji wybranych przepisów, które wywołały, także po ich uchwaleniu, kontrowersje a jednocześnie mających szczególny wpływ na sytuację ubezpieczających i ubezpieczonych. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 12 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.