Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 168

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Kodeks postępowania administracyjnego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Rozpoznanie sprawy administracyjnej polega w istocie na: a) ustaleniu istnienia pewnych faktów prawotwórczych w sposób obiektywny, czyli za pomocą takich środków, które mogą przekonać każdego logicznie myślącego człowieka o bycie danego faktu; b) ocenie prawnej ustalonych faktów. Zatem zasadniczym celem każdego postępowania, w tym postępowania administracyjnego, jest ustalenie minionych okoliczności faktycznych, ich właściwe prawne zakwalifikowanie oraz wydanie na ich podstawie orzeczenia. Powyższe ustalenia dokonywane są w czasie postępowania wyjaśniającego, na którego prawidłowość duży wpływ ma jego zgodność z jedną z naczelnych zasad postępowania administracyjnego, jaką jest zasada prawdy obiektywnej, zwana niekiedy prawdą materialną. Ze wskazanej zasady wynika dla organu obowiązek określenia z urzędu, przez tenże organ, jakie dowody będą niezbędne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy. Dlatego też ustalenie stanu faktycznego sprawy jest obowiązkiem organu administracyjnego.(fragment tekstu)
Przedstawiono uwagi do projektu zmian w kodeksie postępowania administracyjnego. Zdaniem autora, proponowane zmiany są szkodliwe i nie wzmocnią praw jednostki, a wpłyną na obniżenie sprawności działania administracji.
Sprawa zawisła przed sądem powszechnym o rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego i wydanie nieruchomości nie stanowi zagadnienia wstępnego, o którym mowa w art. 97 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego ujawnionego w księdze wieczystej w prawo własności nieruchomości. (abstrakt oryginalny)
W 2011 r. do kodeksu postępowania administracyjnego oraz procedury sądowoadministracyjnej wprowadzono instytucję przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego. Pojęcie to nie zostało jednak zdefiniowane przez ustawodawcę, co doprowadziło do pojawienia się rożnego jego rozumienia zarówno w literaturze przedmiotu, jak i orzecznictwie. Zdaniem autora artykułu przewlekłość i bezczynność są to stadia zazwyczaj następujące po sobie, a cezurą czasową kwalifikującą ocenę stanu danego postępowania jest upływ terminu załatwienia sprawy określonego ustawowo bądź wyznaczonego przez organ. (abstrakt oryginalny)
Stronom postępowania jurysdykcyjnego ustawodawca przyznał określone środki procesowe mające przeciwdziałać bezczynności i przewlekłości w postępowaniu administracyjnym. W artykule autor zwraca uwagę, że niezrozumiałe jest jednak ich zróżnicowanie terminologiczne i konstrukcyjne prowadzące do niespójności orzeczniczej. Analizując stan prawny oraz orzecznictwo sądowoadministracyjne, autor postuluje pilną nowelizację art. 149 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz procedur administracyjnych w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
Zakres przedmiotowy oraz głębokość uznanych za niezbędne i postulowanych zmian przemawia - jak się wydaje - za zastąpieniem Kodeksu postępowania administracyjnego nową ustawą, a nie jego kolejną nowelizacją. Zabieg ten pozwoliłby również, bez naruszania sprawdzonych już i dostatecznie utrwalonych konstrukcji procesowych, uporządkować stan prawny wyznaczony przepisami kodeksu w sensie technicznym, przez wyeliminowanie "pustych" jednostek redakcyjnych i nadanie przepisom ciągłej, jednolitej, a przez to zrozumiałej dla adresatów numeracji. Stosownie bowiem do § 84 rozporządzenia Prezesa RM z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. nr 100, poz. 908), "Jeżeli zmiany wprowadzane w ustawie miałyby być liczne albo miałyby naruszać konstrukcję lub spójność ustawy albo gdy ustawa była już poprzednio wielokrotnie nowelizowana, opracowuje się projekt nowej ustawy". Jako propozycję alternatywną zamieszczono wszakże w raporcie zespołu projekt ustawy nowelizującej Kodeks postępowania administracyjnego, uwzględniając obecną systematykę regulacji kodeksowej i numerację przepisów po to, aby uwidocznić usytuowanie postulowanych rozwiązań w istniejącym układzie instytucji prawa procesowego, jak też ich związek z obowiązującymi unormowaniami. W raporcie znalazło się ponadto obszerne uzasadnienie projektowanych zmian, wraz z uwagami polemicznymi i zastrzeżeniami zgłoszonymi przez niektórych członków zespołu w stosunku do określonych założeń i konstrukcji prawnych. (fragment tekstu)
W nowelizacji z dnia 25 lipca 2017 r., ustawodawca, biorąc pod uwagę narastające wątpliwości w orzecznictwie, rozstrzygnął o zakresie stosowania k.p.a. w postępowaniach o uzyskanie dofinansowania przed Narodowym Centrum Badań i Rozwoju i Narodowym Centrum Nauki. Ustawodawca, po długim okresie niepewności przesądził, że do powyżej wskazanych postępowań należy stosować k.p.a., z tymże znaczna część przepisów tejże procedury została wyłączona ze stosowania. Powyższe wpływa bezpośrednio na charakter prawny rozstrzygnięcia wydawanego przez Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Dyrektora Narodowego Centrum Nauki. Przepisy wprowadzone ustawą nowelizacyjną ostatecznie przesądzają, że rozstrzygnięcia takie nie mają charakteru decyzji administracyjnych w rozumieniu k.p.a. Tym niemniej, nadal można kwalifikować takie akty jako indywidualne akty administracyjne, ponieważ posiadają pewne znamiona władczości, są jednostronne, indywidualne i konkretne. Nowelizacja nie zmieniła jednak istoty postepowań prowadzonych przed Narodowym Centrum Badań i Rozwoju i Narodowym Centrum Nauki - nadal są one dwuetapowe i nadal zawarcie umowy jest poprzedzone czynnością z zakresu administracji publicznej (w tym przypadku indywidualnym aktem administracyjnym). Znowelizowane brzmienie przepisów normujących postępowania przed Narodowym Centrum Badań i Rozwoju i Narodowym Centrum Nauki, wskazuję, że ustawodawca zmierza coraz konsekwentniej do stosowania w tym zakresie modelu procedur administracyjnych trzeciej generacji. Procedury trzeciej generacji nie koncentrują się na realizacji zindywidualizowanego interesu prawnego, lecz mają na celu jak najbardziej efektywne wykonywanie polityki państwa w określonym obszarze. (abstrakt oryginalny)
8
100%
Javier Barnes wyróżnił trzy generacje postępowania administracyjnego. Niniejszy esej będzie próbą analizy Kodeksu postępowania administracyjnego pod kątem trzech generacji postępowania administracyjnego. Pierwsza generacja jest najstarsza. Jest to postępowanie orzecznicze, czyli klasyczne postępowanie administracyjne. Organy administracji publicznej wydają formalne decyzje adresowane do indywidualnego adresata. Model ten w anglosaskiej literaturze określany jest jako command and control. Kodeks postępowania administracyjnego zawiera wyłącznie normy I generacji. Druga generacja postępowania administracyjnego, zwana rulemaking procedure, czyli postępowaniem w sprawach wydawania aktów administracyjnych generalnych nie doczekała się całościowego uregulowania w polskim systemie prawa. W tym zakresie istnieje cały szereg regulacji o charakterze szczegółowym w przepisach prima facie materialnego prawa administracyjnego. Inaczej niż w I generacji postępowania administracyjnego generalny akt administracyjny kierowany jest do adresata określonego w sposób generalny. Trzecia generacja postępowania administracyjnego, czyli postępowanie służące kształtowaniu i wdrażaniu polityki publicznej, nie została uregulowana w Kodeksie postępowania administracyjnego. W polskim systemie prawa administracyjnego normy zawierające cechy III generacji znajdują się w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. 2013, poz. 1235 ze zm.). (abstrakt oryginalny)
Use of a notion of temporary jurisdiction in research over administrative law is recommended because of a possibility of separating this kind of jurisdiction in the context of functioning of the public administration, as well as because of a particular meaning of the temporary jurisdiction for determination of an organ appropriate for handling specific matters. Problems connected with the temporary jurisdiction are at present in a series of regulations of the Polish administrative law, as well as in the international law. Authors referring mainly to regulations on the administrative and court- administrative procedure, present arguments on grounds of using the notion of the temporary jurisdiction.(original abstract)
The Code of Administrative Procedure is the most important normative act in Polish administrative law, defining the procedural framework for the examination of and delivery of rulings on the majority of individual administrative cases. The Code plays a crucial role in safeguarding the rights of the individual, having an impact on the legal situation of the addressee of an administrative decision. Much attention has already been given to the profound changes introduced into the Code in 2017; however, the findings of the analyses performed so far have mostly been critical. This study aims to identify the positive aspects of the thorough amendment of the Code in 2017. They complete the picture and may be informative to a no lesser extent than critical remarks referring to the body of these changes as a whole.(original abstract)
Urząd skarbowy jest organem pierwszej instancji w sprawach podatkowych oraz terenowym organem rządowej administracji specjalnej, podległym ministrowi finansów, którego podstawowym celem jest wymiar i pobór podatków.
Przepis art. 146 § 1 k.p.a. ustanawia okresy, po upływie których w wyniku przeprowadzenia wznowionego postępowania administracyjnego nie można uchylić decyzji wydanej w trybie zwykłym. Mimo swojego jednoznacznego, jasnego i niebudzącego wątpliwości brzmienia, treść tego przepisu jest stosunkowo często przedmiotem ewidentnie błędnych bądź dyskusyjnych komentarzy i to o wyjątkowo dużej różnorodności. Spotykane w literaturze błędy interpretacyjne oraz kontrowersje doktrynalne dotyczą czterech najważniejszych z punktu widzenia stosowania wspomnianego przepisu zagadnień: przedmiotu przedawnienia, które następuje wraz z upływem określonych w tytułowym artykule terminów, charakteru prawnego tych terminów, a także materialnych i proceduralnych skutków tego przedawnienia. (abstrakt oryginalny)
Dokonano analizy przepisów odnoszących się do uregulowania kwestii wydawania zaświadczeń.
Przeprowadzono analizę problemów związanych z zawieszeniem postępowania w wyniku bezczynności wnioskodawcy.
15
Content available remote Gwarancje procesowe strony a wyjątki od zasady pisemności
75%
Na mocy ustawy z 6 marca 2018 r. przepisy wprowadzające ustawę - prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej [Dz.U. 2018, poz. 650] zmieniono brzmienie jednego przepisu w Kodeksie postępowania administracyjnego. Poprzez dodanie jednego słowa do art. 14 § 2 rozszerzono wyjątek od zasady pisemności postępowania administracyjnego ogólnego. To jedno wprowadzone od 30 kwietnia 2018 r. do obowiązującego od ponad półwiecza Kodeksu zrodziło niewyobrażalnie dużo problemów procesowych. W niniejszym opracowaniu przedstawię i poddam analizie część z nich. (fragment tekstu)
Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu jest zagadnienie wydania decyzji administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 in fine kodeksu postępowania administracyjnego. (fragment tekstu)
Omówiono odstępstwa od określonych w kodeksie postępowania administracyjnego procedur postępowania dowodowego, jakimi są uprawdopodobnienie i prawdopodobieństwo
Porozumienie administracyjne jest jedną z form działania administracji zasługującą na szczególne zainteresowanie w okresie, gdy poszukuje się form pozwalających bardziej efektywnie wykorzystywać zasoby administracji w procesie wykonywania jej zadań. Artykuł przedstawia analizę stanu badań doktryny nad tą formą, analizę stanu prawnego uregulowań odnoszących się do możliwości jej stosowania i obrazu praktyki administracyjnej w tym zakresie. Na ich podstawie zostaje zaproponowana klasyfikacja porządkująca wszystkie te trzy elementy. (abstrakt oryginalny)
19
75%
Przedmiot rozważań podjętych w opracowaniu stanowi kwestia możliwości wykorzystania materiałów legislacyjnych w procesie określania katalogu zasad prawa oraz ustalania ich treści. Punktem wyjścia dla zaprezentowanych przez autorów analiz było przekonanie o tym, że ustalenie katalogu zasad prawa i ich treści jest budowane w drodze dyskursu. Elementem tego dyskursu jest głos prawodawcy w postaci "śladów" pozostawionych w różnych miejscach. Interpretator może zarówno sięgać po wypowiedzi prawodawcy znajdujące się w tekstach aktów normatywnych, jak i wykorzystać wypowiedzi zaczerpnięte z treści materiałów legislacyjnych. Do niedawna - w związku z brakiem wystarczającej dostępności dokumentów wytworzonych w toku procesu legislacyjnego - materiały te były bardzo rzadko wykorzystywane w dyskursie o zasadach prawa. Autorzy na przykładzie analizy materiałów legislacyjnych powstałych w toku dokonanej w 2017 roku nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego z 1960 roku, której efektem było wprowadzenie do prawa administracyjnego procesowego nowych zasad i poddanie pewnym modyfikacjom dotychczas uznawanych, dowodzą, że materiały te mogą być cennym źródłem informacji o intencji prawodawcy. Na zakończenie rozważań sformułowano wniosek ogólny, że mimo iż w naszej tradycji nie dokonywano odtwarzania katalogu i treści zasad prawa w oparciu o materiały legislacyjne, wobec aktualnych możliwości dostępu jakie dają technologie informatyczne, wzbogacenie kontekstu decydującego o ustaleniu katalogu i treści poszczególnych zasad przez wykorzystanie materiałów legislacyjnych wydaje się kierunkiem niezbędnym. (abstrakt oryginalny)
Ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustaw w zakresie uwierzytelniania dokumentów1 dodano do Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.)2art. 76a. Regulacja ta przede wszystkim nadaje profesjonalnym pełnomocnikom, występującym w sprawie, uprawnienie do poświadczenia zgodności z oryginałem odpisu dokumentu. Jednocześnie uznaje, że zawarte w odpisie dokumentu poświadczenie zgodności z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub doradcą podatkowym ma charakter dokumentu urzędowego. Podobną regulację zawiera znowelizowany art. 48 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.).(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.