Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 29

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Komplementarność w gospodarce
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem niniejszego artykułu jest analiza sytuacji w zakresie międzynarodowych przepływów kapitałowych w formie bezpośrednich inwestycji, eksportu i importu w gospodarce polskiej w latach 1990-2010. Ponadto autorka podejmie próbę wskazania zależności pomiędzy BIZ a handlem zagranicznym, co pozwoli znaleźć odpowiedź na pytanie dotyczące komplementarności lub substytucyjności obu zjawisk. W analizie wykorzystane zostaną popularne narzędzia statystyczne.(abstrakt oryginalny)
The purpose of the article is to study the current international trade structure and complementarity between China and the three main central European countries: Poland, the Czech Republic, and Hungary. Based on the international trade structure study, trade complementarities are discussed and further development strategies are proposed. In this study some relevant international trade theories are used in the quantitative analyses and these include revealed comparative advantage index (RCA) and trade complementarity index (TCI). At the end of the article a stochastic frontier trade gravity model is used to calculate trade efficiency and potential between China and the three central European countries. It is found that complementarities of China to the three central European countries are mainly in the labour-intensive products, while complementarities of the three central European countries to China are in the resource-intensive products. However, the current structure of imported and exported products between China and the three central European countries is different from results of the complementarity analyses. At the end of the article some development strategies are proposed to optimize the international trade structure between China and the three central European countries.(original abstract)
When some steps of a complex, multi-step task are automated, the demand for human work in the remaining complementary sub-tasks goes up. In contrast, when the task is fully automated, the demand for human work declines. Partial automatability of complex tasks leads to a bottleneck of development (where further growth is constrained by the scarcity of essential human work) which is removed once the tasks become fully automatable. Theoretical analysis using a two-level nested CES production function specification demonstrates that the shift from partial to full automation generates anon-convexity: humans and machines switch from complementary to substitutable, and the share of output accruing to human workers switches from an upward to a downward trend. This process has implications for inequality, the risk of technological unemployment and the likelihood of a secular stagnation. (original abstract)
The main aim of this paper was to shed a new empirical light on the nature and most salient features of the evolving postcommunist capitalism in 11 Central and Eastern European (CEE11) countries against the backdrop of Western European models of capitalism. The research approach capitalizes on the conceptual framework put forward by Amable [2003, The diversity of modern capitalism, Oxford University Press, Oxford] , i.e., it seeks to identify the current clusters or models of capitalism in 25 European Union (EU) countries in six institutional areas. However, in contrast to the original Amable's methodology, the subspace clustering method was used, what allowed to take into account a vast set of 132 institutional measures and to analyze their change between 2005 and 2014. The main finding is that CEE11 countries developed their own distinct model of capitalism dubbed "patchwork capitalism." In all but two areas, i.e., product market competition and financial intermediation, postcommunist countries form their own institutional clusters that are substantially different from those observed in Western EU countries. In addition, the paper shows that each CEE11 country followed its own distinct vector of change, which eventually led to a unique patchwork of institutions. Yet, the institutional variance within the region is smaller than the difference between CEE11 countries and other country clusters in the EU.(original abstract)
5
Content available remote The Economy with Production and Consumption Systems Changing in Time
75%
Załóżmy, że w ekonomii E p Debreu z własnością prywatną, istnieją przynajmniej dwa towary, których ilości we wszystkich planach konsumpcji są proporcjonalne. Ta zależność powoduje, że producenci zmieniają swoje plany produkcji, tak aby dopasować je do wymagań konsumentów. W artykule analizowany jest proces dostosowawczy producentów, spowodowany przez wspomnianą własność zbiorów konsumpcji. W rezultacie zdefiniowano ekonomię Ĕp, ze zmieniającymi się w czasie systemami produkcji i konsumpcji, której przestrzeń towarów i cen jest przestrzenią funkcji ciągłych określonych na przedziale czasu [0,1], o wartościach w przestrzeni towarów i cen początkowej ekonomii E p. (abstrakt oryginalny)
This paper consist of six parts. The introduction is followed by a presentation of the properties of Riesz spaces. In the third part, the private ownership economy is constructed. The fourth part is devoted to the features of complementary commodities. The fifth part contains a definition of the economy reduced to the subspace assigned by complementary commodities, followed by a final section, then conclusions. (fragment of text)
7
Content available remote Insurance and Self-Insurance - Substitutes or Complements?
75%
Klasyczny wynik Ehrlicha i Beckera stwierdza, że samoubezpieczenie jest substytutem ubezpieczenia. Twierdzenie to zostało jednak uzyskane po analizie modelu, w którym występują tylko dwa stany świata. Niniejszy artykuł uogólnia ten model dopuszczając możliwość wystąpienia wielu stanów świata, prowadząc do wniosku, że teza twierdzenia Ehrlicha i Beckera przestaje obowiązywać w sposób bezwzględny. Artykuł poświęcony jest badaniu interakcji pomiędzy ceną obowiązkowego ubezpieczenia a popytem na samoubezpieczenie. Przedstawione zostały warunki dostateczne na to, aby samoubezpieczenie było substytutem (w specyficznie określonym sensie) lub dobrem komplementarnym względem ubezpieczenia. Zaprezentowana została także interpretacja ekonomiczna wyniku oraz jego założeń, gdzie podkreślono, że kluczową rolę dla zrozumienia badanego zjawiska odgrywa pojęcie efektywności samoubezpieczenia. (abstrakt oryginalny)
8
75%
Ostatnie przed rokiem 1945 przekształcenie przestrzenne części miejskiej w Lądku Zdroju nastąpiło w roku 1922. Istota zmian wynikała z włączenia wsi Nieder Thalheim. W roku 1945 została przerwana, dotychczas sukcesywnie kształtowana, tożsamość jednostki. Problemem jest pytanie: na ile, zainicjowane dopiero z początkiem lat 70-tych współczesne formy przestrzenne wzbogacają bądź też zniekształcają ukształtowaną postać obszaru. Obiektem rozważań jest zagospodarowanie terenu sąsiadującego z główną arterią komunikacyjną (ul. Ogrodowa), łączącą część miejską z uzdrowiskową, oraz teren osiedla domów jednorodzinnych. Analiza szczegółowa wskazuje, że: zmieniono przebieg ulicy Ogrodowej; teren zagospodarowano sytuując budynki mieszkalne wielorodzinne reprezentujące różne postacie; zastosowano różne, wzajemnie niespójne koncepcje przestrzenne. Wskazuje się, że lokalizacja marketu handlowego "Biedronka", to wyraźny symptom spójność części zdrojowej i miejskiej. Osiedle budownictwa jednorodzinnego stanowią budynki wolnostojące rozmieszczone w przestrzennym układzie promienisto - pasmowym. Przy zróżnicowaniu form, została zachowana pewna jednolitość formuły architektonicznej. Aktualnie realizowane domy szeregowe reprezentują określoną komplementarność z kanonem stylu rodzimego. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest określenie dotychczasowych tendencji oraz perspektyw rozwoju wymiany handlowej produktami rolno-spożywczymi Polski z wybranymi krajami Afryki, Bliskiego Wschodu i Azji. W artykule dokonano analizy strumieni handlowych Polski z wybranymi krajami, w tym zmian w strukturze geograficznej i towarowej oraz, korzystając z indeksów komplementarności, dokonano oceny dopasowania struktury podaży eksportowej Polski do struktury popytu importowego tych państw. Badania wykazały, że pomimo iż rola odbiorców spoza UE w polskim eksporcie rolno-spożywczym w ostatnich latach systematycznie się zwiększała, nadal mają one relatywnie niewielkie znaczenie, a handel z tymi krajami opiera się na mało zróżnicowanym asortymencie. Niskie wartości wskaźników komplementarności mogą jednak świadczyć o niewykorzystanych możliwościach sprzedaży polskiej żywności na badanych rynkach, a tym samym potwierdzać, że istnieją perspektywy dalszego rozwoju polskiego eksportu do krajów pozaunijnych, będących alternatywą dla rynku rosyjskiego.(abstrakt oryginalny)
Autorzy analizują koncepcje dywergencji i konwergencji w odniesieniu do procesu integracji Ukrainy z UE, identyfikując szereg czynników hamujących proces konwergencji. Przeprowadzona została również analiza porównawcza z partnerami handlowymi Ukrainy, aby ujawnić podstawowe cechy gospodarki ukraińskiej opartej na zasadach sprzyjających wykluczeniu większości obywateli z korzyści płynących z działalności ekonomicznej.(abstrakt oryginalny)
Celem opracowania było określenie komplementarności polityki spójności i wspólnej polityki rolnej w zakresie ich oddziaływania na rozwój obszarów wiejskich w latach 2021-2027. Autorzy w swych badaniach szczególną uwagę zwrócili na dystrybucję wsparcia pomiędzy wymienione polityki w kontekście występujących na obszarach wiejskich problemów społecznych i gospodarczych. Materiał empiryczny stanowiła literatura przedmiotu oraz dokumentacja związana z przygotowaniem oraz wdrażaniem analizowanych polityk. Analiza dokumentów i literatury przedmiotu oraz praktyki wskazują na rosnącą potrzebę wykazywania komplementarności obu polityk w procesie programowania poszczególnych instrumentów rozwoju, zwłaszcza w wymiarze terytorialnym, gdzie rozdzielenie poszczególnych aspektów życia społeczno-gospodarczego jest niezwykle trudne, stąd potrzeba ponadsektorowego ujęcia, definicji i odpowiedzi na wyzwania lokalne. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Od kooperencji do modelu 3C - ujęcie teoretyczne
63%
Konkurencja jest definiowana jako sytuacja, w której kilku aktorów na danym obszarze walczy o ograniczone zasoby i/lub oferuje podobne produkty bądź usługi, które zaspokajają potrzeby tego samego klienta. Z kolei współpraca jest definiowana jako relacja, w której osoby indywidualne, grupy, organizacje współdziałają przez dzielenie się uzupełniającymi się zdolnościami i zasobami w celu odniesienia wspólnych korzyści. Można powiedzieć, że w każdej relacji funkcjonują zarówno elementy konkurowania, jak i współpracy, ale jeden lub drugi element w niektórych wypadkach może mieć charakter ukryty. Jeśli oba elementy współpracy i konkurowania są widoczne, wówczas taką relację nazywa się kooperencją. Kooperencja analizuje symultaniczność strumieni konkurowania i współpracy pomiędzy organizacjami. To relacja między konkurentami, w której rywalizujące strony muszą mieć do siebie zaufanie, angażować się we współpracę, dzielić się informacjami, doświadczeniem oraz ryzykiem współdziałania. Kooperencja stanowi więc pogodzenie dwóch sprzecznych koncepcji, jest analizowana w zarządzaniu i marketingu oraz w sektorze edukacji wyższej. Artykuł prezentuje teoretyczne podstawy modelu 3C, stanowiącego rozszerzenie modelu kooperencji 2C. Model 2C jest modelem uproszczonym, który nie uwzględnia wszystkich interakcji zachodzących między organizacjami w skomplikowanej rzeczywistości gospodarczej. Artykuł wzbogaca istniejący w dotychczasowej literaturze przedmiotu model 2C o trzeci element - komplementarność. Model 3C przedstawiono na przykładzie Food Court w Szwecji oraz Globalnego Stowarzyszenia Edukacji Menedżerskiej CEMS. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu było przeprowadzenie kompleksowej analizy dwustronnych stosunków handlowych między Polską a Ukrainą i uzasadnienie na jej podstawie priorytetowych obszarów dalszej korzystnej współpracy budowanej na zasadach komplementarności oraz partnerstwa strategicznego. Autorzy artykułu zastosowali kompleksowe podejście do analizy bilateralnych relacji handlowych między Polską a Ukrainą, w szczególności w analizie wykorzystano Trade Complementarity Index (CI) oraz Revealed Comparative Advantage Index (RCA). Źródłem obliczeń były dane statystyczne Państwowej Służby Statystycznej (Ukraina), WTO, Ministerstwa Rozwoju i Technologii (Polska) oraz Głównego Urzędu Statystycznego (Polska). Na podstawie informacji statystycznych przeanalizowano tendencje w rozwoju dwustronnych stosunków handlowych między Polską a Ukrainą. Zidentyfikowano główne przesłanki, które stanowią podstawę obopólnie korzystnej polsko-ukraińskiej współpracy gospodarczej. Proponuje się zastosowanie kompleksowego podejścia metodycznego w procesie analizy komplementarności stosunków dwustronnych, w szczególności poprzez wykorzystanie wskaźnika komplementarności oraz wskaźnika ujawnionych przewag komparatywnych. Przeanalizowana została dynamika i struktura produktowa handlu eksportowo-importowego pomiędzy Polską a Ukrainą. Ujawniły się główne różnice między strukturą polskiego importu na Ukrainę a ukraińskiego eksportu do Polski. Stwierdzono wysoki poziom optymalności i równowagi stosunków dwustronnych, istnienie wzajemnej zależności zarówno w zakresie importu, jak i eksportu. Przeprowadzona analiza wykazała, że handel między Polską a Ukrainą jest symetryczny i równy, co czyni stosunki handlowe wzajemnie atrakcyjnymi. Obliczono wskaźniki ujawnionych przewag komparatywnych w ramach współpracy bilateralnej między Polską a Ukrainą. Obliczenia wykazały, że Ukraina ma największe przewagi komparatywne w handlu zagranicznym takimi towarami, jak metale żelazne, rudy, żużel i popioły, tłuszcze i oleje pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, meble, drewno i wyroby z drewna, jadalne owoce i orzechy. Polska osiąga najwyższy poziom przewag komparatywnych w dostawach na ukraiński rynek środków transportu naziemnego (z wyjątkiem kolei), tworzyw sztucznych i materiałów polimerowych, reaktorów jądrowych, kotłów i maszyn, nawozów, paliw mineralnych, produktów destylacji ropy naftowej, wyrobów poligraficznych, wyrobów gumowych, maszyn i urządzeń elektrycznych. Uzasadnione są ekonomiczne, organizacyjne i instytucjonalne elementy modelu perspektywicznego oraz priorytety rozwoju dwustronnych polsko-ukraińskich stosunków handlowych w warunkach aktualnych wyzwań globalnych. Badania pozwoliły na zaproponowanie najważniejszych strategicznych priorytetów rozwoju stosunków handlowych między Polską a Ukrainą w najbliższej przyszłości, a mianowicie: stworzenie systemu monitorowania komplementarności dwustronnych stosunków handlowych z zagranicą między Polską a Ukrainą; wdrażanie i kompleksowe wspieranie umów międzypaństwowych w sprawie rozwoju wzajemnie korzystnego handlu towarami komplementarnymi, w tym na zasadach barterowych; wspieranie rozwoju komplementarnego eksportu i importu w sektorach małej i średniej przedsiębiorczości, produkcji małoseryjnej, w szczególności na podstawie współpracy produkcyjnej; wspieranie komplementarnych stosunków handlowych z zagranicą nie tylko na poziomie branż, ale również poszczególnych regionów Polski i Ukrainy, w szczególności w ramach współpracy transgranicznej; dalsze doskonalenie systemu wsparcia doradczego dla eksporterów w Polsce i na Ukrainie, pomoc w wejściu na rynki zagraniczne oraz w procesie poszukiwania partnerów zagranicznych. Stwierdzono, że rozwój komplementarnych stosunków handlowych powinien zostać przekształcony we wspólne projekty polsko-ukraińskiej współpracy produkcyjnej, mające na celu wspólną produkcję i dostawę konkurencyjnych produktów i usług na rynek krajowy i światowy. (abstrakt oryginalny)
Objectives: This paper aims to theorise that unintended fit may emerge not only when institutions are creatively adapted by actors within the boundaries of formal rules, but also when formal rules are violated or circumvented. Research design & methods: To that end, this paper links unintended fit more closely with the theory of gradual institutional change coming from historical institutionalism. Theoretical developments are illustrated by a case study on Polish employment regulations and post-crisis public policies. Findings: This paper finds that unintended fit may emerge in two situations: when rules are creatively adapted by actors who use them ("conversion-type" unintended fit) or when they are both adapted and circumvented or violated ("driftconversion-type" unintended fit). The requirements for the formation of both types of unintended fit are discussed. Implications/ Recommendations: This paper suggests that violations and circumventions should be treated as methods of engaging institutions and that the concept of ambiguity in historical institutionalism should be revised in respect to drift. Contribution / Value Added: This approach opens new possibilities for analysing the formation of institutional complementarities. (original abstract)
The article proposes a new conceptual framework for capturing production, R&D, and economic growth in aggregative models which extend their horizon into the digital era. Two key factors of production are considered: hardware, including physical labor, traditional physical capital and programmable hardware, and software, encompassing human cognitive work, pre-programmed software, and artificial intelligence (AI). Hardware and software are complementary in production whereas their constituent components are mutually substitutable. The framework generalizes, among others, the standard model of production with capital and labor, models with capital-skill complementarity and skill-biased technical change, and unified growth theories embracing also the pre-industrial period. It offers a clear conceptual distinction between mechanization and automation as well as between robotization and the development of AI. It delivers sharp, economically intuitive predictions for long-run growth, the evolution of factor shares, and the direction of technical change. (original abstract)
Cel: w artykule dokonano analizy aktualnych zagadnień związanych z zarządzaniem zmianą w warunkach kryzysowych. Celem artykułu było zdefiniowanie skutecznego mechanizmu zarządzania zmianą w warunkach kryzysowych. Metody: podczas realizacji badań wykorzystano metody analizy i syntezy, badania przeprowadzono wśród menedżerów 19 przedsiębiorstw. Wyniki: ustalono najczęstsze narzędzia polityki antykryzysowej państwa. Sukces wdrożenia zmian w warunkach kryzysowych zależy od obecności zespołu w organizacji. Wprowadzono mechanizm zarządzania zmianą w warunkach kryzysowych, co doprowadziło do powstania zasad zarządzania zmianą w warunkach kryzysowych. Podano ustalono potencjalnie możliwe sposoby maksymalnego uwzględnienia opinii konsumenta w zarządzaniu zmianami w warunkach kryzysowych. Wnioski: podczas badań ustalono, że metodą wyjścia z kryzysu jest dokonanie zmian. Większość organizacji w warunkach kryzysu, niezależnie od sfery działalności, dokonuje typowych zmian. Udowodniono, że istota zmian w organizacji zależy od publicznej polityki antykryzysowej. Badania pozwoliły wyciągnąć wniosek, że na sprawność zarządzania zmianami w warunkach kryzysowych wpływają: kontakt organizacji z klientami i uwzględnianie ich zapytań. (abstrakt oryginalny)
17
Content available remote Institutional Complementarity of Poland in Terms of Diversity of Capitalism
63%
Polska to jeden z najbardziej znaczących przykładów transformacji gospodarczej w Europie Środkowej i Wschodniej. Po 45 latach funkcjonowania w warunkach gospodarki centralnie planowanej pod koniec lat 80. XX w. polska gospodarka przekształciła się w gospodarkę wolnorynkową. W 2004 r. kraj przystąpił do Unii Europejskiej, co stanowiło kolejny kamień milowy w procesie transformacji. Niewątpliwie znaczącym czynnikiem, jeśli chodzi o transformację gospodarczą państwa, było otoczenie instytucjonalne. Wydaje się, że horyzont 25 lat od momentu upadku komunizmu stwarza odpowiednią perspektywę do oceny bilansu transformacji gospodarczej ze szczególnym uwzględnieniem jakości instytucji. Studia komparatystyczne nie analizują jednak poszczególnych instytucji osobno, tylko rozpatrują je razem z perspektywy ram instytucjonalnych. Celem niniejszego opracowania jest zbadanie zakresu komplementarności instytucjonalnej Polski w ujęciu różnorodności kapitalizmu (Diversity of Capitalism). Główną tezą artykułu jest to, że po ponad dwóch dekadach od pierwszego etapu transformacji gospodarczej oraz po dekadzie od przystąpienia do Unii Europejskiej komplementarność instytucjonalna Polski jest zasadniczo na satysfakcjonującym poziomie. Możemy jednak zaobserwować niski poziom komplementarności instytucjonalnej w przypadku interakcji między rynkiem pracy a systemem finansowym. Ponadto polski model kapitalizmu wydaje się nieco odmienny od modeli innych państw z grupy porównawczej, tj. krajów, które przeszły transformację gospodarczą (w szczególności od Czech czy Węgier). Metoda badawcza użyta w tym artykule opiera się na analizie statystycznej (w szczególności na metodzie K-najbliższych sąsiadów, metodzie K-średnich oraz analizie głównych składowych). (abstrakt oryginalny)
W artykule zawarto szczegółową analizą i kompleksową ocenę komplemen-tarności polityki spójności Unii Europejskiej i wspólnej polityki rolnej (WPR) w zakresie rozwoju regionalnego i rozwoju obszarów wiejskich, analizą zmian w strukturze wydatków budżetu UE kierowanych na te polityki, a także dyskusję nad dalszymi, po roku 2013, zmianami celów, jak i poszczególnych instrumentów ramach tych dwu fundamentalnych polityk unijnych. Doświadczenia z okresu prac nad przygotowaniem dokumentów programowych 2007-2013, a także pierwsze doświadczenia z realizacji programów w latach 2007, 2008 i 2009 wskazują na nakładanie się podobnych rodzajów interwencji w ramach wspólnej polityki rolnej i polityki spójności, co prowadzi do konieczności biurokratycznego kreślenia niedoskonałych linii demarkacyjnych między działaniami, a w konsekwencji do rozproszenia środków i nieefektywnego wykorzystania publicznych środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich.(abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Warunki przejścia gospodarki na odnawialne źródła energii
63%
Stopniowe wyczerpywanie się nieodnawialnych zasobów naturalnych jest faktem, gdyż służą one w procesie produkcji nie tylko jako materiał, ale także jako główne źródło energii. Celem artykułu jest dokonanie analizy zagadnienia całkowitego przejścia gospodarki na odnawialne źródła energii. Analizy dokonano za pomocą skonstruowanego prostego modelu matematycznego gospodarki, uwzględniającego komplementarność energii i kapitału fizycznego, w którym decyzję o przejściu na odnawialne źródła energii traktujemy jedynie jako decyzję polityki gospodarczej. Wyznaczono warunki konieczne, które gospodarka musi spełnić, by w ustalonym momencie w przyszłości móc zrezygnować z nieodnawialnych źródeł energii. Do warunków tych należą: odpowiedni poziom preferencji proeokologicznych społeczeństwa, niska energochłonność używanego kapitału fizycznego, dostateczne zapasy zasobów naturalnych będących źródłem energii. Określono wpływ poszczególnych aspektów makroekonomicznych na realizację zamierzonej polityki gospodarczej. Artykuł ma charakter teoretyczny. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu było określenie stopnia zastępowania kredytu bankowego przez polskie przedsiębiorstwa w sytuacji korzystania z pomocy unijnej. Identyfikacja podobieństw i różnic została przeprowadzona w grupach przedsiębiorstwa korzystających i nie korzystających z pomocy publicznej, w następujących po sobie perspektywach finansowych UE tj. w latach 2007- -2017. Analizie poddano zmiany w zasobach majątkowych i wynikowych przedsiębiorstw oraz zmienne dotyczące efektywności finansowej. Wykorzystano model logitowy w celu określenia cech wpływających na istotność determinant finansowania dotacjami publicznymi. Przekrojowy charakter danych pozwala zidentyfikować pozytywny statyczny związek między dotacjami a kredytami bankowymi w średnich przedsiębiorstwach. W toku badań ustalono, że uzyskanie pomocy publicznej w przedsiębiorstwach obniżyło udział kredytów bankowych w sumie bilansowej jak i zadłużeniu ogółem. W dłuższym okresie otrzymane dofinansowanie spowodowało wzrost znaczenie i zakresu korzystania z kredytów bankowych. Środki pomocy publicznej były komplementarnym źródłem zasilenia kapitałów przedsiębiorstw. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.