Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 48

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Koordynacja polityki
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Koordynacją polityki walutowej w skali międzynarodowej należy rozpatrywać w ścisłym powiązaniu z zasadami międzynarodowego systemu walutowego i realizacją celów polityki gospodarczej krajów członkowskich Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). Ramy dla koordynacji polityki walutowej krajów członkowskich MFW stanowią przepisy umowy o MFW, w szczególności reguły dotyczące kursów walut, bilansów płatniczych, wymienialności walut i nadzoru Funduszu nad polityką walutową krajów członkowskich. Dla spełnienia funkcji koordynacyjnych w skali międzynarodowej MFW uzyskuje od krajów członkowskich szereg informacji ekonomicznych o stanie ich gospodarek i finansów. Dają mu one możliwość posiadania dobrej orientacji w sytuacji gospodarczej i płatniczej tych krajów oraz ułatwiają prowadzenie koordynacji polityki walutowej zgodnie z celami MFW. (fragment tekstu)
2
Content available remote Polityka transportowa w kształtowaniu systemów transportowych
75%
Jedną z podstawowych form regulacji systemów transportowych jest polityka transportowa. Aktualnie do podstawowych przesłanek tworzenia europejskiej polityki transportowej, oprócz znaczenia gospodarczego transportu, jego roli w kształtowaniu jakości życia społeczeństw i wpływu na środowisko naturalne, zalicza się także integrację krajów członkowskich. W praktyce bardzo trudne było i nadal pozostaje stworzenie w ramach Unii Europejskiej wspólnej polityki transportowej. Polityka transportowa istnieje od czasu wykształcenia się organizmów państwowych, ponieważ każde państwo jest zainteresowane najlepszym pod względem ilościowym i jakościowym zaspokajaniem własnych potrzeb transportowych oraz optymalnym wykorzystaniem posiadanego potencjału transportowego. Zasadniczym warunkiem prawidłowego funkcjonowania międzynarodowego systemu transportowego jest koordynacja polityki transportowej państw uczestników tego systemu. Różnice polityki transportowej nie stwarzają zasadniczych przeszkód we współpracy międzynarodowej, ale są poważną barierą w scalaniu z sobą krajowych systemów transportowych. (fragment tekstu)
3
Content available remote Specyfika i zakres prawa finansowego Unii Europejskiej
75%
Zasadniczo polska nauka prawa finansowego dosyć szeroko podejmuje problematykę związaną z finansami publicznymi Unii Europejskiej (UE). Zauważyć jednak należy, że rozważania w dużej mierze odnoszą się do zagadnień szczegółowych prawa finansowego UE, np. w obszarach harmonizacji podatkowej czy jednolitego rynku finansowego. Występuje natomiast niedosyt lub nawet znikomość publikacji o charakterze doktrynalno-teoretycznym, odnoszących się do ogólnych i zasadniczych zagadnień prawa finansowego UE. Do takich zaliczyć można m.in. kwestie definicyjne, zakres i strukturę wewnętrzną tego prawa, jego źródła etc. Generalnie należy wskazać na dwa obszary, które powinny stać się przedmiotem badań podstawowych w odniesieniu do wskazanych powyżej elementów. Pierwszy to prawo finansowe samej UE, a drugi - to jego wpływ i skutki tego wpływu na polskie prawo finansowe. W niniejszym artykule podjęte zostaną rozważania odnoszące się do tego pierwszego obszaru, mające na celu określenie specyfiki oraz zakresu prawa finansowego UE. (abstrakt oryginalny)
Nowe wyzwania, przed którymi stoją europejskie welfare states, wywołały koniczność zmiany podejścia do polityki społecznej, do tej pory absorbującej raczej niewiele uwagi organów wspólnotowych. Choć główne kompetencje w zakresie prowadzenia tej polityki pozostawiono nadal w gestii państw członkowskich, to odmienne podejście wiąże się z deklaracją przyjętą na szczycie w Lizbonie w marcu 2000 r., zgodnie z którą politykę społeczną będzie prowadzić metodą otwartej koordynacji. Nowa metoda stanowi próbę pogodzenia instytucjonalnego zróżnicowania welfare states w krajach Wspólnoty z potrzebą osiągania celów społecznych uznanych za przedmiot wspólnej troski. Metoda otwartej koordynacji z jednej strony stwarza szansę na uczenie się od krajów osiągających najlepsze wyniki w realizacji wspólnie określonych celów, z drugiej strony brak przymusu uczestnictwa w procesie koordynacji i nieistnienie jakichkolwiek sankcji wobec krajów nie wywiązujących się z przyjętych zobowiązań może powodować, że nowa metoda będzie stanowiła raczej pozorny aniżeli rzeczywisty środek rozwiązywania podstawowych problemów.(abstrakt oryginalny)
Koordynacja polityki zatrudnienia to nowa forma współdziałania państw UE i instytucji unijnych. Niezwykle cenne jest doprowadzenie do unijnej dyskusji na temat narodowych programów zatrudnienia, regularna wymiana doświadczeń i pomysłów oraz nacisk ze strony instytucji UE na doskonalenie działań w dziedzinie zatrudniania.
Celem niniejszego opracowania jest prezentacja semestru europejskiego jako jednego z kluczowych elementów zarządzania gospodarczego w Unii Europejskiej oraz wskazanie wad i zalet funkcjonowania tego procesu. Osiągnięciu niniejszego celu służyć ma przyjęta konstrukcja - w pierwszej części obejmująca krótkie omówienie genezy, istoty oraz przebiegu semestru europejskiego, w drugiej natomiast przedstawienie zarówno pozytywnych aspektów funkcjonowania semestru europejskiego, jak i jego mankamentów. Do zrealizowania celu niniejszego artykułu jako metodę badawczą wybrano analizę opisową poprzedzoną przeglądem literatury krajowej i zagranicznej oraz analizą dokumentów unijnych. (fragment tekstu)
Wzrost zainteresowania koordynacją polityk gospodarczych, obserwowany w ostatnich latach, jest konsekwencją niestabilności gospodarki światowej wynikającej z globalnego kryzysu finansowego oraz napięć związanych z nierównowagami globalnymi. Ze względu na negatywne efekty zewnętrzne (spillover), jakie polityka monetarna realizowana na poziomie krajowym generuje w warunkach zglobalizowanej i zintegrowanej gospodarki światowej, szczególnie w okresach dekoniunktury gospodarczej oraz trudności w jednostronnym wdrażaniu polityk dostosowawczych wobec problemu nierównowag globalnych, coraz częściej postulowana jest potrzeba skoordynowanych działań w zakresie polityki gospodarczej, mimo niepewności związanej z ich skutkami oraz trudności z ich uruchomieniem. Znaczenie takich działań w okresie dobrej koniunktury gospodarczej i stabilności finansowej spada, co podkreślają zarówno badania teoretyczne, jak i empiryczne. (abstrakt oryginalny)
Efektywność koordynacji polityki gospodarczej w skali międzynarodowej zależy zarówno od czynników ekonomicznych, jak i politycznych. Zasadniczym problemem., który jej towarzyszy nie wydaje się potrzeba, czy też sprawy techniczne jej prowadzenia, ale polityczna wykonalność wynikająca ze zderzenie pomiędzy siłami integracji a odśrodkową siłą państwa autonomicznych. Rzeczywistość pokazuje, że pomimo działań w zakresie liberalizacji gospodarek wciąż narodowe priorytety górują nad uzgodnionymi normami międzynarodowymi. Rządy starają się manipulować polityka gospodarczą, w tym protekcjonizmem sektorowym we własnym interesie, podczas gdy wprowadzenie rozwiązań przejściowych osłabiając efektywność ich funkcjonowania. (fragment tekstu)
Światowy kryzys finansowo - gospodarczy dotkliwie dotknął Unię Europejską powodując drastyczny spadek produkcji, zatrudnienia oraz pogorszenie sytuacji budżetowej krajów członkowskich. Osłabił również możliwości w zakresie realizacji niezbędnych przedsięwzięć służących podnoszeniu konkurencyjności gospodarki europejskiej. Prace nad sposobami walki z przyczynami i skutkami kryzysu nie ograniczyły się do jedynie poziomu krajowego i unijnego, ale też były prowadzone w wymiarze globalnym, w tym przede wszystkim na forum G-20. Działania w ramach Unii Europejskiej potwierdziły jej wizerunek jako gwaranta bezpieczeństwa gospodarczego dla państw ją tworzących. Jednocześnie jednak kryzys wyostrzył problemy, z którymi muszą się zmierzyć kraje członkowskie, w tym przede wszystkim konieczność zapewnienia właściwego nadzoru finansowego, zdrowych finansów publicznych i przeprowadzenia reform strukturalnych, które wzmocnią potencjał potrzebny do dynamicznego wzrostu. Niezbędne będzie także uporanie się z napięciami wynikającymi z politycznej odpowiedzialności rządów przed obywatelami za dbałość o interesy narodowe a koniecznością przestrzegania reguł polityki obowiązujących w Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
10
63%
In conditions when the national economy is hit hard with catastrophic economic consequences from financial crises, mutual coordinative approach between fiscal authorities and independent monetary institution, entrusted for macroeconomic stability, is particularly essential. This paper focuses on the situation, when there is not, at least temporary, constructive dialog between the two most important institutions in the country, and consequences are paid by enterprises and citizens. (original abstract)
Zagadnienie koordynacji polityki monetarnej z polityką fiskalną stanowi od wielu dekad przedmiot rozważań teoretycznych i badań empirycznych. Stosowane są różne rozwiązania praktyczne w różnych krajach. Pomimo zaawansowanych badań praktyczna koordynacja tych dwóch polityk nie jest satysfakcjonująca, co osłabia skuteczność polityki finansowej państwa w ogóle. Zasadniczą kwestią jest określenie podmiotu, który mógłby skutecznie koordynować decyzje monetarne z decyzjami fiskalnymi, przy respektowaniu zasady niezależności banku centralnego. Kryzys finansowy lat 2007-2009 przyniósł nowe wyzwania dla władz fiskalnych i władz monetarnych, a rozwiązanie problemu stało się tym bardziej pilne. W Polsce pewne możliwości instytucjonalnej koordynacji polityki monetarnej z fiskalną dawał i daje nadal Komitet Zarządzania Długiem Publicznym, który powstał w 1994 r., jednak zakres i przedmiot tej koordynacji jest ograniczony. Znacznie solidniejsze podstawy instytucjonalne koordynacji polityki fiskalnej z polityką monetarną stwarza powstały w 2008 r. Komitet Stabilności Finansowej, w którym wzmocniona została pozycja ministra finansów w stosunku do prezesa banku centralnego. Wprowadzone w Polsce zmiany są zgodne ze zmianami obserwowanymi w krajach Unii Europejskiej. Zmiany te mają sprzyjać stabilności finansowej poszczególnych krajów, jak też ugrupowań gospodarczych takich jak np. Unia Gospodarcza i Walutowa (strefa euro). Wyrazem dążeń do poprawy koordynacji polityki monetarnej z polityką fiskalną jest wpisanie do celów banków centralnych (np. Europejskiego Banku Centralnego) nowego - oprócz standardowych - działania na rzecz stabilności finansowej gospodarki. Jest jednak za wcześnie na udzielenie odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu wprowadzone zmiany instytucjonalne poprawią skuteczność polityki finansowej państwa. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest wskazanie na potrzebę popularyzacji wiedzy w Polsce na temat koordynacji emerytur w UE oraz przedstawienie dobrych praktyk upowszechniania wiedzy o koordynacji w wybranych państwach objętych rozporządzeniem koordynacyjnym. Postawiono następującą hipotezę badawczą: Poziom wiedzy Polacy na temat koordynacji emerytur w Unii Europejskiej jest niski. Badanie własne zrealizowano, wykorzystując ilościową metodę CAWI (Computer-Assisted Web Interviewing). Badaniem została objęta próba badawcza licząca łącznie 1000 respondentów. Pomiar realizowany był wśród ogólnopolskiej populacji osób pracujących. Badania własne autorki koncentrują się na międzynarodowym aspekcie emerytur - koordynacji. Badanie pozwoliło na potwierdzenie niskiego poziomu wiedzy Polaków na temat koordynacji. Polacy nie wiedzą, czy polscy pracownicy migrujący wewnątrz europejskiego rynku pracy mogą korzystać z regulacji unijnych, które ułatwiają uzyskanie emerytury oraz czy okresy składowe z tytułu pracy wykonywanej za granicą liczą się przy ustalaniu prawa do polskiego świadczenia. W artykule przedstawiono również dobre praktyki popularyzacji wiedzy o koordynacji w wybranych państwach UE - Austrii, Belgii, Bułgarii, Dani, Finlandii, Hiszpanii, Irlandii, Niemczech, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii, tworząc tym samym rekomendacje dla Polski. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawia katalog zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej. Zdaniem autora na obecnym etapie rozwoju prawa Unii Europejskiej w zakresie swobodnego przepływu osób i koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego wśród zasad koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego należy wyodrębnić zasadę największej korzyści. Zasada największej korzyści polega na wyborze najkorzystniejszego w danym przypadku rozwiązania prawnego (regulacji, normy prawnej, podstawy prawnej), z punktu widzenia ochrony praw osób migrujących w obrębie UE (korzyść jakościowa), ale również z punktu widzenia uzyskania w ten sposób więcej praw przez osoby migrujące (korzyść ilościowa). Punktem odniesienia oceny możliwej utraty korzyści lub uzyskania mniejszej korzyści może być: prawo unijne, prawo krajowe oraz prawo krajowe o charakterze międzynarodowym (umowa międzynarodowa o zabezpieczeniu społecznym). Istotne jest rozróżnienie korzyści w rozumieniu abstrakcyjnym (teoretycznym), wynikającej z abstrakcyjnego porównania treści przepisów od korzyści w rozumieniu faktycznym (praktycznym), wynikającej z porównania skutków zastosowania przepisów w danej sprawie). Przy stosowaniu zasady największej korzyści należy uwzględnić korzyść w rozumieniu faktycznym. Autor przeprowadza charakterystykę zasady największej korzyści, podając przykłady jej funkcjonowania na gruncie przepisów unijnych o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. (abstrakt oryginalny)
Objectives: The SARS-CoV-2 pandemic brought about a new, difficult situation. The world, the international organisations-cum-regional integration arrangements, as well as, above all, individual states all had to cope with the difficult global situation. As for the European Union, neither the Union nor the Member States were prepared for such a challenge, which is why the responses were ad hoc and uncoordinated. The aim of this study is to identify the actors involved, the measures they employed, and the extent to which their reactions converged. Another objective is to answer the question about whether their actions fit into the concept of multi-level coordination-cum-multi-level governance. Research Design & Methods: The methods used in this article are descriptive and interpretative as well as comparative. The descriptive method is applied in all these instances where actions taken by individual actors are discussed, while the interpretative method is employed when the reasons for taking particular measures are explained. In turn, the comparative approach is applied whenever measures taken by individual actors are juxtaposed. This analytical study also provides an overview of official documents along with the relevant literature. Findings: In the face of the SARS-CoV-2 pandemic - when imminent and consistent response is essential, and when there are many decision-making centres - it is measures taken at different levels and by various actors (but jointly coordinated) that can only bring the desirable results. The measures taken in the struggle against the pandemic and its consequences also prove that the EU's competences, albeit limited, do matter. Implications / Recommendations: When the primary competence in the field of public health lies with the Member States and the EU can only support and complement state actions, then a permanent, institutionalised cooperation, one based on a multilateral agreement, is worth considering. Contribution / Value Added: In the case of international and regional organisations, and those with a global reach, a major drawback is the lack of appropriate competences and instruments. In the EU, the lack of a systemic security mechanism anchored in the EU's law makes it act with delay. On the one hand, this study points to the shortcomings in legal solutions, but on the other, it demonstrates the importance of joint and coordinated actions. It also shows that competences of non-state actors do matter, too. (original abstract)
Celem niniejszego opracowania jest analiza skuteczności wprowadzonych rozwiązań służących koordynacji polityki makroekonomicznej w ramach unii walutowej, skutków wprowadzonych reform oraz próba oszacowania perspektyw koordynacji wspomnianych rodzajów polityki oraz prawdopodobieństwa osiągnięcia zakładanych celów, które ogólnie można sformułować jako poprawa poziomu dobrobytu krajów wchodzących w skład strefy euro. (fragment tekstu)
W niniejszym artykule zilustrowano mechanizm koordynacji wykorzystywany w polityce innowacyjnej. W tym celu przeprowadzono badanie kwestionariuszowe w województwach: małopolskim i świętokrzyskim. Prezentację wyników badań empirycznych poprzedzono odniesieniem do trzech idealnotypicznych form organizacji społeczno-gospodarczej: organizacji, rynku i form sieciowych. Do tych ostatnich zalicza się governance (współzarządzanie) i jego odmiana - multi-level governance (współzarządzanie wielopoziomowe). Wskazano także na podstawowe zagadnienia związane z innowacyjnością, w tym na rozumienie polityki innowacyjnej, systemów innowacyjnych oraz pojęć "innowacja" i "innowacyjność". Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że mechanizmem koordynacji w polityce innowacyjnej w badanych województwach jest mieszany mechanizm sieciowo-rynkowo-hierarchiczny z dominującą rolą mechanizmu sieciowego. Taki mechanizm możemy nazwać współzarządzaniem wielopoziomowym (koordynacją sieciową) sensu largo, w odróżnieniu od idealnotypicznego współzarządzania wielopoziomowego (koordynacji sieciowej) sensu stricto. (abstrakt oryginalny)
Podstawowe zasady i formy koordynacji polityki gospodarczej krajów członkowskich UE zostały wypracowane w latach 90. XX wieku, w okresie przygotowań do utworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej (UGiW). W pierwszej dekadzie jej funkcjonowania, system ten podlegał licznym zmianom i uzupełnieniom, zarówno na podstawie nowelizacji aktów rangi traktatowej, jak i poprzez uzgadnianie nowych, pozatraktatowych form współpracy. W ostatnich latach funkcjonowanie mechanizmów koordynacji polityki gospodarczej krajów UE zostało poddane istotnej - nie zawsze zakończonej sukcesem - próbie w warunkach kryzysowych. Warto zatem zastanowić się nad celami, jakie przyświecały wprowadzeniu systemu koordynacji polityki gospodarczej krajów UE oraz pokusić się o sformułowanie ocen jego skuteczności i wniosków dotyczących ostatnich reform tego systemu, uzgodnionych w 2011 r. Niniejsze opracowanie stanowi głos w dyskusji o przyczynach i możliwych kierunkach dalszej ewolucji systemu koordynacji polityki gospodarczej w Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Omówiono elementy procesu koordynacji narodowej polityki budżetowej i nadzoru podstawowych wielkości finansów publicznych, jakimi są deficyt budżetowy i dług publiczny. Przedstawiono potencjalny wpływ takiej formy koordynacji na instrumenty polityki gospodarczej państw członkowskich. W aktach prawnych Wspólnot Europejskich skonstruowano dwie procedury mające na celu dyscyplinowanie państw członkowskich Unii Gospodarczej i Walutowej w dziedzinie polityki budżetowej. Są to: procedura wielostronnego nadzoru i procedura nadmiernego deficytu.
Purpose: This study is dealing with the application of evidence-based policy-making in Croatian public administration and the general role of applied policy analysis in the Croatian system of governance. Methodology: This development is illustrated by the peculiarities of introducing regulatory impact assessment (RIA) tools in Croatian public administrative structures.Findings: The author is pointing out various limitations in the usage of policy analysis tools in formulating, implementing and evaluating public policies in Croatia. The crucial role of RIA for enhancing executive capacity of governance structures is particularly stressed in the study. The final part of the article is devoted to the prospects of further development of RIA as an applied policy analysis tool within the Croatian system of governance. (original abstract)
Autor omawia konflikt dążeń i środków pojawiający się na styku polityki pieniężnej realizowanej przez bank centralny i budżetowej leżącej w gestii Ministerstwa Finansów.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.