Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Krajowa Polityka Miejska
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
100%
Polityka miejska odgrywa istotną rolę w kreowaniu rozwoju społeczno-gospodarczego miast, a także regionów i kraju. Sposób jej prowadzenia uzależniony jest jednak od występujących w danym miejscu i czasie uwarunkowań, w tym uwarunkowań organizacyjno-prawnych, które wyznaczają ramy jej funkcjonowania. Celem pracy jest identyfikacja uwarunkowań organizacyjno-prawnych prowadzenia polityki miejskiej w Polsce. Analiza uwzględnia zapisy najważniejszych aktów prawnych i dokumentów strategiczno-operacyjnych funkcjonujących w latach 2004-2015 na poziomie unijnym i krajowym, mających znaczenie dla prowadzenia polityki miejskiej w Polsce(abstrakt oryginalny)
Opracowanie podejmuje debatę nad polityką miejską w kontekście nowych uwarunkowań legislacyjnych w kraju i proponowanych projektów strategicznych w Łodzi. Nowe Centrum Łodzi, projekt Rewitalizacji Obszarowej Centrum, a także kandydatura miasta na organizację międzynarodowej wystawy Expo 2022 stanowią niezwykłą szansę dla rozwoju miasta. Celem badania jest ocena spójności wdrażanych inwestycji i możliwości ich wsparcia poprzez Krajową Politykę Miejską, Założenia Narodowego Planu Rewitalizacji oraz Ustawę o Rewitalizacji. W przedstawionym artykule przeprowadzono analizę istniejących i przygotowywanych aktów prawnych oraz badano ich zgodność z projektami wdrażanymi przez miasto Łódź. Przeprowadzone badania wykazały, iż inicjatywy realizowane w Łodzi wpisują się w nowe kierunki polityki miejskiej na poziomie krajowym. (abstrakt oryginalny)
3
75%
Tematyzacja przestrzeni definiowana w krajowej literaturze przedmiotu jako proces świadomego i intencjonalnego nadawania przestrzeniom życia człowieka specyficznego i wyrazistego charakteru poprzez wprowadzanie form architektonicznych nawiązujących do wzorców minionych czasów lub innych kręgów cywilizacyjnych zyskuje coraz większą popularność w skali globalnej a znaczenie społeczne i ekonomiczne w skali lokalnej. Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba wskazania potencjalnych płaszczyzn i zakresu implementacji idei tematyzacji przestrzeni (głównie publicznych) w perspektywie wypełniania założeń Krajowej Polityki Miejskiej 2023 w Polsce. Szkicując miejsce i rolę tematyzacji w realizacji sugerowanego w tym dokumencie zasadniczego celu, na który desygnowano poprawę jakości życia mieszkańców miast i terenów zurbanizowanych, wskazano przykłady typów działań i form narracyjnych w przestrzeniach publicznych. Zestawienie podstawowych założeń i wątków tematycznych Krajowej Polityki Miejskiej z trajektoriami i specyfiką procesów tematyzacji przestrzeni pozwoliło na zaakcentowanie wspólnych elementów i zakresu ich zbieżności. Syntetyczne wnioski wypływające z przeprowadzonych rozważań pozwoliły na postawienie tezy, iż w rękach władz jednostek samorządu terytorialnego i społeczności lokalnych tematyzacja przestrzeni okazać się może w bliskiej przyszłości cennym, choć zasadniczo komplementarnym narzędziem wspierającym zarządzanie obszarami zurbanizowanymi. Jako instrument o stosunkowo niewielkim zasięgu przestrzennego oddziaływania, względem fizycznej powierzchni potencjalnych obszarów realizacji zadań postawionych w nowej polityce miejskiej, tematyzacja pozostanie jednym z wielu działań dedykowanych pracom na rzecz kształtowania rozwoju społeczno-gospodarczego i poprawy jakości życia mieszkańców terenów niewielkich obszarowo, o specyficznych cechach, zdegradowanych, konfliktogennych etc. (abstrakt oryginalny)
Praktyka rewitalizacji miast w Polsce odbiega od treści tego pojęcia, przywoływanego w licznych publikacjach naukowych i eksperckich. Jest ona na ogół określana jako proces oparty na wszechstronnej i zintegrowanej wizji oraz działaniach, które prowadzą do rozwiązania problemów miast i dążą do trwałej poprawy warunków ekonomicznych, fizycznych, społecznych i środowiskowych na obszarze, który jest przedmiotem zmiany. Jego praktyczna strona odbiega jednak od tego, czym rewitalizacja być powinna. W niniejszym artykule podejmuje się próbę zidentyfikowania głównych problemów rewitalizacji miast w Polsce, które są jednocześnie kluczowymi wyzwaniami dla polityki miejskiej. Opisane problemy i wyzwania dotyczą (1) ograniczonych środków finansowych na działania rewitalizacyjne, (2) dużego rozproszenia przestrzennego interwencji, (3) gentryfikacji i działań spekulacyjnych na obszarach rewitalizacji oraz (4) partycypacji społecznej i współpracy różnych grup interesariuszy w programowaniu i realizacji polityki rewitalizacyjnej.(abstrakt oryginalny)
5
63%
Oficjalne dokumenty opracowywane, przyjmowane (uchwalane), a w konsekwencji, wdrażane na poziomie lokalnym coraz częściej realizują zatem postulat zarządzania strategicznego. Znaczenie tego typu podejścia rośnie w tym sensie, że staje się ono warunkiem sine qua non urzeczywistnienia koncepcji smart city, która, adoptowana do polskich warunków, wyznacza pewnego rodzaju uniwersalny model reakcji na wyzwania rozwojowe miast. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o sposób, w jaki koncepcja smart city wpisuje się w rozwiązania, postulaty i rekomendacje Krajowej Polityki Miejskiej (KPM). Analiza zawartości tego oficjalnego, rządowego dokumentu przeprowadzona w oparciu o sześcioelementowy klucz kategoryzacyjny pozwala na pozytywną weryfikację sformułowanej hipotezy. Dowodzi, że KPM prezentuje szerokie (pogłębione) rozumienie miasta inteligentnego, znacznie wykraczające poza wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ang. ICT). (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Krajowa polityka miejska jako wyraz miastopoglądu?
63%
Po dwóch latach pracy w październiku 2015 Krajowa Polityka Miejska została przyjęta przez rząd Rzeczpospolitej Polskiej, jako krok w stronę skoordynowania działań, w odpowiedzi na wyzwania stojące przed polskimi miastami. Jest to nowe podejście, choć Polska nie jest jedynym krajem na świecie stosującym to narzędzie koordynacji zarządzania miastami. W Krajowej Polityce Miejskiej zebrano wyniki prac ekspertyz rządowych. Jej ustalenia mają kierunkować zarówno działania publiczne, jak i szerszą dyskusję publiczną, odnosząc się do koncepcji wdrażania miasta zrównoważonego. Punktem interpretacji i oceny w artykule Krajowej Polityki Miejskiej (dalej KPM) jest pojęcie "miasto poglądu", zapożyczone z języka ruchów miejskich, a odnoszące się do konieczności współdziałania na rzecz przekształceń miast poza podziałami politycznymi. Analiza tego, na ile polityka, w jej obecnej formule, może być użyteczna jako instrument poprawy polskich miast, jest dokonywana w oparciu o dwie perspektywy teoretyczne: proceduralną - badającą jej funkcjonowanie w ramach struktur administracji, i normatywną - związaną z określeniem pożądanego kierunku działania wobec miast. (abstrakt oryginalny)
7
Content available remote Wyzwania i dylematy polityki miejskiej w obliczu kryzysu ekologicznego
63%
Miasta są największym konsumentem zasobów oraz producentem produktów ubocznych. Niezależnie od wielkości i etapu rozwoju stoją dziś w obliczu narastających problemów środowiskowych tj: niska jakość powietrza, deficyt wody, wzmożony ruch drogowy, wysoki poziom hałasu, degradacja przestrzeni oraz postępujące procesy suburbanizacji. W efekcie spada zdolność adaptacyjna środowiska oraz generowane są wysokie koszty funkcjonowania miast. Konieczna jest zatem redefinicja polityki rozwoju miast, szczególnie w kontekście zarządzania opartego na ekosystemie oraz zasobooszczędnej i niskoemisyjnej gospodarki miast. Celem artykułu jest określenie zakresu polityki miejskiej w warunkach niekorzystnych zmian środowiskowych oraz identyfikacja jej kluczowych wyzwań. Podejmowane rozważania koncentrują się na mieście jako specyficznym systemie przyrodniczo-społeczno-gospodarczym, kreowaniu zrównoważonego rozwoju miast oraz rozwoju zasobooszczędnej i "zielonej gospodarki". (abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Rozwój współczesnego miasta w kontekście zarządzania partycypacyjnego
63%
Problem rozwoju miast we współczesnym świecie ma coraz większe znaczenie zarówno w ujęciu teoretycznym, jak również planistycznym i organizacyjnym. Patrzenie w przyszłość i tworzenie wizji miast wymaga współpracy i współuczestnictwa mieszkańców w wyznaczaniu kierunków rozwoju jednostek samorządu terytorialnego. Miasta mają kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju na poziomie Unii Europejskiej. Stanowią obszar działań społecznych, gospodarczych, funkcjonowania usług, działalności przedsiębiorstw, kreatywności i innowacyjności. Dodatkowo można zaobserwować, że mieszkańcy włączają się aktywnie w proces kształtowania rozwoju miast. Przedstawiają projekty, zgłaszają inicjatywy, biorą udział w podziale środków publicznych (poprzez budżet partycypacyjny). Wszystko to sprawia, że współpraca i rozwój współczesnego świata odbywa się w oparciu o zarządzanie partycypacyjne i wspólne wyznaczanie najważniejszych zadań i działań. (abstrakt oryginalny)
Rewitalizacja fragmentu doliny rzeki Ślepiotki w Katowicach oraz fragmentu Starego Kanału w Bydgoszczy została wykonana w ramach projektu REURIS (Rewitalizacja miejskich przestrzeni nadrzecznych), realizowanego w latach 2008-2012 w ramach Programu dla Europy Środkowej. Celem działań w projekcie było stworzenie zielonej przestrzeni rekreacyjnej w dolinie rzecznej, przyjaznej dla mieszkańców miasta i o wysokich wartościach środowiskowych. W drodze współpracy międzynarodowej wypracowano narzędzia umożliwiające przeprowadzenie kompleksowej rewitalizacji miejskich przestrzeni nadrzecznych oraz zilustrowano je poprzez praktyczne wdrożenie. Działania rewitalizacyjne bezpośrednio wpływają na życie mieszkańców, zatem ich pomyślna realizacja w sposób szczególny wymagała nie tylko aprobaty społeczności, ale także realnego wsparcia z ich strony. W projekcie REURIS przygotowaniu i przeprowadzeniu procesu partycypacji społecznej poświęcono dużo uwagi. Dla osiągnięcia najlepszych efektów przyjęto wieloetapowy plan działań, obejmujący m.in. opracowanie diagnozy stanu, wypracowanie scenariusza rozwoju dla rewitalizowanego obszaru oraz wygenerowanie i priorytetyzację dalszych potencjalnych działań rewitalizacyjnych. Planowanie kooperatywne z udziałem lokalnych interesariuszy we wszystkich etapach prac umożliwiło zaprojektowanie i budowę atrakcyjnej, dostępnej i bezpiecznej przestrzeni nadrzecznej, a także wpłynęło na postrzeganie rzeki jako wartościowego elementu przestrzeni miejskiej. Rezultaty projektu wpisują się w wyzwania sformułowane w Krajowej Polityce Miejskiej, dotyczące rewitalizacji zdegradowanych społecznie, ekonomicznie i fizycznie obszarów miejskich oraz poprawy jakości życia.(abstrakt oryginalny)
10
63%
W Polsce w sierpniu 2014 roku planowano przyjąć Krajową politykę miejską w perspektywie do 2020 roku. Potrzeba przyjęcia tego dokumentu wynikała z faktu, iż obszary miejskie w największym stopniu przyczyniają się do rozwoju społeczno- gospodarczego kraju. Dodatkowo na przestrzeni ostatnich lat szereg dokumentów strategicznych uległ zmianie lub aktualizacji, m.in. Krajowa strategia rozwoju regionalnego 2010-2020: regiony, miasta, obszary wiejskie i Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju 2030. Te kluczowe dokumenty dotyczące rozwoju stworzyły podstawy prowadzenia przez państwo polityki ukierunkowanej na rozwój terytorialny. Również dokumenty strategii horyzontalnych, uwzględniają wymiar terytorialny jako istotny element wszystkich polityk i działań publicznych o charakterze rozwojowym. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie roli samorządu terytorialnego jako głównego inicjatora procesów rozwojowych w skali lokalnej w kontekście aktualnych uwarunkowań, wynikających z europejskiej polityki spójności i krajowej polityki miejskiej. (fragment tekstu)
W okresie programowania 2014-2020 w polityce spójności UE wyraźna jest tendencja wzmacniania roli miast. W Polsce uchwalono dokument Krajowa Polityka Miejska 2023, który wskazuje na wagę i rolę miast w generowaniu wzrostu gospodarczego i tworzeniu miejsc pracy. Celem artykułu jest wskazanie problemów i uwarunkowań rozwoju miast inteligentnych w Polsce. Badania oparto na studiach literatury przedmiotu oraz analizie dokumentów krajowych i UE dotyczących polityki miejskiej. Do problemów funkcjonowania miast zalicza się m.in. zjawisko rozlewania miast, wyludniania śródmieść, rosnące zatłoczenie dróg i zanieczyszczenie środowiska, niestabilność otoczenia gospodarczego w gospodarce globalnej, zjawisko starzejącego się społeczeństwa. Strategicznym celem Krajowej Polityki Miejskiej 2023 jest wzmocnienie zdolności miast i obszarów zurbanizowanych do zrównoważonego rozwoju i tworzenia miejsc pracy, a także poprawienie jakości życia mieszkańców. Wnioski płynące z analizy tych dokumentów wskazują jednoznacznie, że rozwój miasta w XXI wieku powinien być podporządkowany koncepcji miast inteligentnych.(abstrakt oryginalny)
Polityka miejska staje się coraz ważniejszą dziedziną życia publicznego na różnych poziomach terytorialnych. Wprawdzie kształtowana jest dopiero krajowa polityka miejska, lecz jej regionalny poziom i różne jej aspekty (zwłaszcza rewitalizacja obszarów zdegradowanych) znajdują już swoje miejsce w strategiach rozwoju oraz wśród priorytetów (osi priorytetowych) i działań RPO we wszystkich województwach w latach 2007-2013. Sprostanie aktualnym i przyszłym wyzwaniom wymaga starannego przygotowania i konsekwentnego wdrażania krajowej i regionalnej polityki miejskiej. Władze samorządowe miast oraz związanych z nimi obszarów funkcjonalnych wciąż oczekują konkretnych rozwiązań i instrumentów, w tym prawnych i finansowych.(abstrakt oryginalny)
Publikacja jest poświęcona analizie projektów ustaw dotyczących rewitalizacji. Walka o instrumentarium zapewniające efektywne zarządzanie tymi procesami rozpoczęła się w latach 90. ubiegłego wieku i trwa bezskutecznie do dziś. Zdaniem autorki nieudane próby tworzenia podstaw prawnych rewitalizacji stanowią ciekawe tło do aktualnie trwających prac nad założeniami Krajowej Polityki Miejskiej. (abstrakt oryginalny)
Pisząc o europeizacji polskich miast w kontekście miejskich polityk wspólnotowych, w pierwszej kolejności należy poddać operacjonalizacji sam termin "europeizacja". Pojęcie europeizacji jest stosowane przede wszystkim w badaniach europeistycznych nad procesami integracji. Rafał Riedel, definiując pojęcie europeizacji, pisał: [...] w najbardziej ogólnym rozumieniu europeizacja to wewnętrzna adaptacja do procesu integracji europejskiej - w konsekwencji koncepcji tej używa się do określania skuteczności polityk podejmowanych na poziomie wspólnotowym (ich implementacji wewnątrzkrajowych systemów politycznych), jak również zbadania wpływu na narodową politykę ponadnarodowego procesu integracyjnego w różnorodnych wymiarach4. Podczas dalszego badania procesu europeizacji polskich miast konieczna będzie analiza kluczowych polityk wspólnotowych wyznaczających unijne polityki miejskie oraz sposobów ich adaptacji na rodzimym gruncie. W tym wypadku wychodzę z założenia, że należy rozgraniczyć dwa nurty europeizacji: projektowanej (top-down) - formalnej i zinstytucjonalizowanej, oraz oddolnej (bottom-up) - nieformalnej, polegającej przede wszystkim na interakcjach społecznych, uwspólnianiu sensów i znaczeń w ramach europejskiej przestrzeni społeczno-kulturowej. Analizę europeizacji polskich miast prowadzić należy zatem w odniesieniu do przedstawionych dwóch poziomów. W pierwszym wypadku będzie to analiza adaptacji krajowych polityk miejskich do polityk wspólnotowych. W drugim wypadku natomiast chodzi o analizę europeizacji oddolnej, dokonującej się poprzez działania ,,aktorów" oraz instytucji społecznych, których działania wpływają na europeizację polskich miast. (fragment tekstu)
16
63%
Głównym celem artykułu jest zobrazowanie tego, w jakim stopniu strategiczne dokumenty rozwojowe opracowane i wdrażane już przez władze największych miast Dolnego Śląska (Wrocławia, Wałbrzycha, Legnicy i Jeleniej Góry) realizują założenia Krajowej Polityki Miejskiej. Innymi słowny, zamierzeniem autora jest ustalenie, na ile przyjęty przez rząd model polityki miejskiej wpisuje się w dotychczasową praktykę programowania działań publicznych na poziomie lokalnym (miejskim) a na ile wyznacza nowe, niewdrażane dotąd standardy w tym zakresie. Wykorzystanie trójelementowego klucza kategoryzacyjnego (zasady integralności, zintegrowanego podejścia terytorialnego oraz wielopoziomowego zarządzania) pozwala na jedynie częściowe potwierdzenie sformułowanej hipotezy. Pokazuje, że strategiczne dokumenty rozwojowe badanych miast nie uwzględniają wszystkich zasad prowadzenia polityki miejskiej zdefiniowanych przez autorów KPM. (abstrakt oryginalny)
Od ponad dwudziestu lat obecna jest w Polsce dyskusja na temat źródeł finansowania procesów rewitalizacji miast. W jej trakcie wielokrotnie postulowano utworzenie funduszy celowych. Dopiero w 2004 r. pojawiła się namiastka systemowego podejścia do finansowania rewitalizacji dzięki środkom unijnym. Politykę rewitalizacyjną zastąpiły wytyczne i metodyki opracowania lokalnych programów rewitalizacji i szybko okazało się, że to sprawność przygotowania wniosków o dofinansowanie determinowała sukces w pozyskaniu środków na rewitalizację. Sytuacja może się zmienić w związku z powstającą Krajową Polityką Miejską, która - wraz z Narodowym Planem Rewitalizacji - ma wprowadzić systemowe rozwiązania w tym zakresie. W tych okolicznościach warto wrócić do pytania, czy polska rewitalizacja może być prowadzona w sposób systemowy bez funduszu celowego na potrzeby rewitalizacji. Celem artykułu jest dyskusja dotychczasowych pomysłów na finansowanie rewitalizacji na poziomie centralnym, a także założeń funduszy rozwoju obszarów miejskich, które funkcjonują w ramach Inicjatywy JESSICA. Jako tłem historycznym posłużono się przedwojennym funduszem rozbudowy miast. (abstrakt oryginalny)
W nowej perspektywie finansowej na lata 2014-2020, zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej, na zintegrowane działania miejskie kraje członkowskie UE będą musiały przeznaczyć znaczną część krajowej alokacji Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, a także przygotować specjalne rozwiązania implementacyjne włączające organy poziomu lokalnego. Wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom Ministerstwo Rozwoju Regionalnego opracowało projekt dokumentu pt. Założenia Krajowej Polityki Miejskiej do roku 2020 (ZKPM), który pozwoli w sposób kompleksowy regulować sprawy związane z rozwojem miast, jak również dostosować się do wyzwań nowej Polityki Spójności. Celem artykułu jest prezentacja głównych założeń polityki miejskiej zapisanych w ZKPM, których perspektywa nawiązywać będzie do nowej polityki spójności Unii Europejskiej na lata 2014-2020.(abstrakt oryginalny)
19
63%
1 maja 2014 roku obchodzono dziesiątą rocznicę przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Było to dla Polski ważne wydarzenie, dzięki któremu otrzymano szansę na wyrównanie szans rozwojowych oraz włączenie się w organizm nowoczesnej gospodarki europejskiej. Członkostwo to dziesięć lat intensywnej współpracy wewnątrz Europy - zarówno w wymiarze gospodarczym, politycznym czy społecznym. To także dziesięć lat korzystania przez nasz kraj z ogromnej puli funduszy unijnych. W latach 2004-2006 unijne wsparcie dla Polski wyniosło ponad 14 mld euro. Lata 2007-2013 to kolejne 67,5 mld euro. W ciągu tych 10 lat dofinansowanych zostało łącznie ponad 185 tysięcy projektów1. Dlatego członkostwo Polski w Unii Europejskiej to przede wszystkim doświadczenia w realizacji kapitałochłonnych inwestycji, a dziesiąta rocznica przystąpienia do UE to dobry moment, by podsumować ich efekty. (abstrakt oryginalny)
Artykuł poświęcony jest problematyce polityki miejskiej, jako elementowi polityki przestrzennej, a zarazem polityki o wymiarze strategicznym, która jest związana z polityką regionalną realizowaną, zarówno na poziomie Unii Europejskiej, jak i krajowym, regionalnym i lokalnym. Zmiana paradygmatu polityki spójności, rozpoczęcie dyskusji wewnątrz państw członkowskich Unii Europejskiej, szereg badań, a przede wszystkim bogaty dorobek organizacji międzynarodowych w tym zakresie pozwolił na wykreowanie nowego, terytorialnego podejścia do rozwoju, w tym wykreowania nowych instrumentów rozwojowych takich jak: ZIT-y, czyli zintegrowane inwestycje terytorialne. Polska także wpisała się w główny nurt przygotowania nowego wymiaru polityki rozwojowej, w tym przede wszystkim zbudowania polityki miejskiej pozwalającej w pełni wykorzystać potencjał polskich miast, tak aby były one swoistego rodzaju motorem kreowania przestrzennego, społecznego i gospodarczego rozwoju Polski. Za cel artykułu przyjęto zaprezentowanie podstawowych pojęć, stopnia zaawansowania prac nad polityką miejską w Polsce, jej rolę oraz miejsce w dokumentach o charakterze strategicznym, planistycznym i przestrzennym, w tym jej wpływ na rozwój i konkurencyjność polskich miast. Chcąc osiągnąć zakreślone zamierzenie badawcze konieczne było uzyskanie odpowiedzi na poniżej sformułowane pytania badawcze. Po pierwsze: czy polityka miejska na kontynencie europejskim, w tym w Polsce przechodzi proces ewolucji, jeśli tak, to jakie są kierunki zmian? Po drugie: czy ewolucja polityki spójności Unii Europejskiej, zmiana jej paradygmatu wpływa na pozycję polityki miejskiej w polityce rozwoju Polski? Po trzecie wreszcie: czy sformułowany na poziomie centralnym dokument "Krajowa polityka miejska 2023" przyczynia się do wzrostu świadomości decydentów co do roli polityki miejskiej w świadomym budowaniu konkurencyjności polskich miast? Jednocześnie autor sformułował hipotezę, iż istnieje korelacja pomiędzy kształtowaniem polityki miejskiej a świadomym procesem zarządzania polskimi miastami, a w konsekwencji sukcesyjnym wzrostem ich konkurencyjności. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.