Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Kredyt eksportowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Kredyty eksportowe stanowiły w ubiegłym roku zaledwie 1 procent wartości eksportu. Niechęć do korzystania z nich wynika z ryzyka kursowego, a także wysokich stóp procentowych i braku mechanizmów ich stabilizowania. Oczekuje się, że zwiększy się atrakcyjność kredytów eksportowych wraz z podpisaniem umowy między resortem finansów a Bankiem Gospodarstwa Krajowego w sprawie wdrożenia Programu Dopłat do Oprocentowania Kredytów Eksportowych (DOKE). Ustawa o dopłatach państwa do oprocentowania kredytów eksportowych wynika z dostosowania krajowego prawa do unijnego. Omówiono idee tego programu, jego mechanizm stabilizacyjny oraz warunki.
Dyrektor biura ds. współpracy z KUKE w BHW, Małgorzata Wrońska-Zając odpowiada na pytania, co to są kredyty eksportowe, na czym polega atrakcyjność programu DOKE (Program Dopłat do Oprocentowania Kredytów Eksportowych), czy system DOKE pobudzi eksport.
Bank Gospodarstwa Krajowego stojąc na granicy polityki i bankowości finansował dotąd programy mające pomagać obywatelom. Teraz ma otrzymać nowe zadanie: kredytowanie zagranicznych firm, które współpracują z polskimi producentami towarów i usług. Projekt zakłada także zmiany przepisów związanych z popieraniem budownictwa mieszkaniowego. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest wieloaspektowe porównanie ogólnych warunków ubezpieczeń w obszarze krótkoterminowych kredytów kupieckich, zabezpieczanych w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa w Czechach, Polsce i na Węgrzech.(fragment tekstu)
5
Content available remote The Growth and Role of Export Credit Agencies in Export Support
75%
Rządy wielu państw realizują politykę na rzecz wspierania eksportu. W ich imieniu wyspecjalizowane agencje udzielają kredytów, gwarancji i ubezpieczeń firmom działającym na rynkach międzynarodowych. To wsparcie ułatwia finansowanie i realizację transakcji, zwłaszcza w krajach rozwijających się. Kredyty eksportowe udzielane z oficjalnym wsparciem mogą wydawać się kwestią dyskusyjną. Należy zwrócić uwagę na rolę i znaczenie agencji kredytów eksportowych w mechanizmach wspierania eksportu. Artykuł ma na celu ocenę roli agencji kredytów eksportowych we wspieraniu eksportu w kontekście Porozumienia OECD i zwiększającej się aktywności agencji kredytów eksportowych z krajów spoza OECD. Z przeprowadzonej analizy wynika, iż działalność agencji kredytów eksportowych, polegająca na wyrównywaniu warunków konkurowania na rynku międzynarodowym jest uzasadniona. Z tego powodu istnieje potrzeba włączenia krajów spoza OECD w proces negocjacji w zakresie oficjalnego wspierania eksportu na forum OECD i WTO. (abstrakt oryginalny)
Artykuł ten ma na celu wskazanie przyczyn angażowania się państw Unii Europejskiej w ubezpieczanie kredytów finansujących eksport dóbr i usług o charakterze inwestycyjnym, a także przedstawienie zasad prowadzenia tego rodzaju działalności oraz wynikających stąd korzyści dla gospodarek krajów członkowskich. Przedstawiony zostanie również system ubezpieczeń kredytów eksportowych w Polsce ze wskazaniem na pożądany kierunek zmian, mających na celu uczynienie z niego bardziej skutecznego instrumentu polityki proeksportowej. (abstrakt oryginalny)
Przez pojęcie „ubezpieczenia kredytów eksportowych” rozumiany jest mechanizm, dzięki któremu ubezpieczający się posiada gwarancję, że w przypadku niewywiązania się przez dłużnika zagranicznego z jego zobowiązania, zostanie mu wypłacona należna suma kontraktu przez podmiot ubezpieczający. Omówiono początki procesu harmonizacji i liberalizacji uregulowań prawnych dotyczących wsparcia eksportu, działania zmierzające do ujednolicenia warunków kredytowania eksportu prowadzone przez OECD oraz system ubezpieczeniowy stosowany w Unii Europejskiej.
Ubezpieczenia kredytów eksportowych są jednym z instrumentów wspierania eksportu. Artykuł jest poświęcony Agencji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Rosji (EXIAR). Zaprezentowano w nim wyniki działalności Agencji, w tym kluczowe wskaźniki finansowe, procedury możliwe do zastosowania w procesie prywatyzacji Agencji, a także działania na rzecz poprawy stabilności finansowej EXIAR. W artykule wskazano także kierunki zaangażowania rosyjskich eksporterów na rynku międzynarodowym. Artykuł jest wynikiem badań finansowanych ze środków budżetowych przeprowadzonych w roku 2014 przez Zakład Ubezpieczeń Uniwersytetu Finansowego przy Rządzie Federacji Rosyjskiej. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ewolucji amerykańskiej agencji kredytów eksportowych (EX-IM Bank) oraz ocena efektywności funkcjonowania EX-IM Banku we wspieraniu eksportu w ramach mechanizmu finansowania, subsydiowania i ubezpieczania kredytów eksportowych. (fragment tekstu)
Celem niniejszego opracowania jest zbadanie występowania zależności między finansowaniem reprezentowanym przez ubezpieczenie eksportu oraz handlem zagranicznym. W przeprowadzonym badaniu wykorzystano dane obejmujące lata 2007-2014. W użytym modelu "dostępność finansowania" została określona przez "przybliżenia", które dzięki danym Międzynarodowego Funduszu Walutowego (IMF), Banku Rozliczeń Międzynarodowych (International Bank of Settlments - IBS) oraz Unii Berneńskiej mogły zostać wyrażone liczbowo. W badaniu przedstawiona została następująca hipoteza badawcza: im wyższa jest wartość krótkoterminowego ubezpieczenia eksportu do kraju importującego, tym wyższa jest wartość importu dóbr i usług z tego kraju. Hipoteza badawcza została zbudowana na podstawie założenia, że eksport ubezpieczony przed brakiem zapłaty jest transakcją obarczoną mniejszym ryzykiem, przez co jest częściej wybierany, ale również samo ubezpieczenie oznacza występowanie wierzytelności w transakcji, a więc kredytu finansującego samą transakcję.(fragment tekstu)
We współczesnej gospodarce światowej handel zagraniczny znajduje szczególnie sprzyjające warunki rozwoju, ze względu na malejącą ilość formalnych ograniczeń oraz dostępność nowoczesnych technik telekomunikacyjnych. Swobodny przepływ kapitałów i towarów, coraz szybsze przekazywanie dokumentów i informacji, będące efektem rozwoju technik łączności i przesyłu danych, tworzą przestrzeń zagospodarowywaną coraz częściej przez przedsiębiorstwa, działające na rynkach wielu krajów i ściśle współpracujące z bankami. Wciąż jednak cechami odróżniającymi międzynarodową wymianę handlową od innych dziedzin gospodarki, pozostaje zagadnienie czasu, odległości oraz waluty transakcji. Eksporter wysyła towary często na znaczne odległości, do krajów, w których obowiązują odmienne regulacje prawne, różniących się stopniem rozwoju gospodarczego, obyczajami panującymi w biznesie, wreszcie ma on do czynienia z importerem, o którym często niewiele wie. Organizacja transportu, w tym zapewnienie jego zgodności z regulacjami prawnymi oraz dobór sposobu dostarczenia towaru lub usługi do zagranicznego partnera, są bardzo zróżnicowane. W handlu zagranicznym występuje zatem szereg ryzyk, z których ryzyko uzyskania płatności, zgodnie z warunkami określonymi w kontrakcie, za terminowo dostarczone towary czy też usługi, nabiera podstawowego znaczenia. W praktyce dokonywania zagranicznych transakcji handlowych, w celu zabezpieczenia się przed nim, ukształtowały się rozmaite systemy płatności. Operacje finansowe dokonywane są w zasadzie za pośrednictwem banków, które też ponoszą z tego tytułu określone ryzyko. (fragment tekstu)
Pierwsze firmy oferujące ubezpieczenia kredytu pojawiły się w pierwszej połowie XIX wieku. We Francji Dom Bankowy Mallet and Co, jeden z najstarszych paryskich prywatnych domów bankowych, założył w 1849 r. towarzystwo Union de Commerce. W tym samym czasie instytucja ubezpieczenia kredytu została prawnie uregulowana w kodeksach handlowych: belgijskim z 1872 r., włoskim z 1882 r., rumuńskim z 1895 r., a w Niemczech w 1908 r., ale w postaci jednego z rodzajów ubezpieczeń.(abstrakt oryginalny)
W artykule podjęto tematykę dotyczącą specyfiki ryzyka w międzynarodowych transakcjach handlowych, uwzględniając jego dynamiczny charakter oraz możliwości zarządzania nim. Przedstawiono występujące po stronie przedsiębiorców indywidualne ograniczenia, które wymuszają zaangażowanie aparatu państwowego, umożliwiając tym samym zabezpieczenie zidentyfikowanych rodzajów ryzyka na satysfakcjonującym poziomie. Wskazano na rolę państw i tworzonych instytucji w omawianych procesach. Szczególnie skupiono się na agencjach kredytów eksportowych, które pozwalają przedsiębiorcom na uzyskanie przewagi konkurencyjnej, m.in. poprzez dostęp do preferencyjnych warunków finansowania, ułatwiając realizację przyjętych przez państwo strategii w odniesieniu do poszczególnych rynków. (abstrakt oryginalny)
Instrumentem skutecznej asekuracji w zabezpieczaniu transakcji finansowych w gospodarkach zachodnich stały się ubezpieczenia finansowe. W polskim przedsiębiorstwie ubezpieczenia finansowe nadal rzadko wspomagają proces zarządzania ryzykiem realizowanych transakcji finansowych. W przeciwieństwie do krajów Europy Zachodniej czy Stanów Zjednoczonych ubezpieczenia finansowe stanowią w Polsce zaledwie 3% całego rynku ubezpieczeń majątkowych. Przyczyny takiego stanu rzeczy można upatrywać w słabszej w stosunku do krajów wysoko rozwiniętych, pozycji finansowej polskich przedsiębiorstw oraz niskiej świadomości ubezpieczeniowej. Z kolei świadomość ubezpieczeniowa społeczeństwa oraz działających na rynku przedsiębiorstw jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na stopień wykorzystania ochrony ubezpieczeniowej w procesie zarządzania ryzykiem. Im niższa świadomość ubezpieczeniowa i znajomość produktów, tym prostsze polisy kupują przedsiębiorstwa, natomiast ubezpieczenia finansowe są grupą produktów charakteryzujących się dużą złożonością. W przedsiębiorstwach w Polsce, jednak nadal częściej ubezpieczany jest majątek niż operacje finansowe, choć obserwatorzy rynku ubezpieczeniowego podają, że ostatnie pięć lat to okres dynamicznego rozwoju ubezpieczeń finansowych. Ubezpieczenia finansowe definiowane w literaturze przedmiotu jako "urządzenie gospodarcze zapewniające pokrycie przyszłych potrzeb majątkowych, wywołanych u wszelkiego typu podmiotów (kredytodawców) przez nieotrzymanie od określonych kredytobiorców w ściśle określonych sytuacjach należności za udzielony przez kredytodawcę kredyt" Inaczej można je określić jako instrument asekuracji, który zabezpiecza określone podmioty przed skutkami wystąpienia ryzyka finansowego operacji finansowych. (fragment tekstu)
16
Content available remote Procesy i procedury ubezpieczania kredytów eksportowych
63%
Publikacja zawiera istotne rozważania na temat kredytów eksportowych i ich ubezpieczenia w kontekście potrzeb polskich eksporterów działających w istniejących i przyszłych uwarunkowaniach gospodarczych Unii Europejskiej, jak też innych krajów, w tym szczególnie sąsiadujących z Polską. Publikacja ma na celu przybliżenie zadań Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych (KUKE) powołanej przez państwo w celu wspomagania działań eksportowych polskich przedsiębiorstw. W publikacji zaprezentowano szersze aspekty rozwoju eksportu, zwłaszcza w latach po kryzysie globalnym, który rozpoczął się w 2007 roku i potrwa, jak sądzą badacze, do 2020 roku, zaś jak sądzą niektórzy w USA zakończył się w roku 2015. Artykuł zawiera także spostrzeżenia dotyczące elementów polityki państwa w zakresie liberalizacji handlu w aktualnych uwarunkowaniach globalnych. Czynnik ten nie jest wystarczającym wskaźnikiem rozwoju polskiego eksportu i oznacza, że powyższy element, choć ważny, musi być stale wzmacniany instrumentami proeksportowymi. (abstrakt oryginalny)
Eksport jest jednym z podstawowych kryteriów oceny konkurencyjności gospodarki. W sytuacji, gdy produkty będące przedmiotem wymiany są coraz bardziej zbliżone do siebie pod względem technicznym i jakościowym, warunki eksportu stają się coraz poważniejszym czynnikiem decydującym o ich przewadze konkurencyjnej w skali międzynarodowej. Biorąc pod uwagę strukturę polskiego eksportu można wysnuć wniosek, że podążamy w odwrotnym kierunku niż inne kraje. Od 1989 r. w Polsce spada eksport towarów przemysłowych o wyższym poziomie zaawansowania technologicznego, a wzrasta wywóz surowców i wyrobów nisko przetworzonych. 40% polskiego eksportu stanowią surowce i materiały nisko przetworzone. Wyroby przemysłowe stanowią zaledwie 15% oferty eksportowej Polski. Z badań Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego wynika, że w latach 1990-1996 eksport wyrobów przemysłu elektromaszynowego spadł o ponad 10%, a produkty przemysłu high-tech stanowią tylko 4% eksportu, co można uznać za dobry wskaźnik dla nisko rozwiniętych krajów Trzeciego Świata Liberalizacja importu produktów przemysłowych od początku 1995 r. wskazuje na to, że wykonujemy zobowiązania międzynarodowe dotyczące redukcji ceł i innych ograniczeń importu. Polityka poprawy konkurencyjności polskiego eksportu jednak nie rozwija się. Raport Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego dotyczący lat 1995-1997 wskazuje, że nasza gospodarka jest coraz bardziej uzależniona od międzynarodowych instytucji i organizacji, takich jak: Unia Europejska, Światowa Organizacja Handlu (WTO), Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). (fragment tekstu)
Niemal wszystkie kierunki myśli ekonomicznej doceniały znaczenie eksportu dla rozwoju gospodarki narodowej. Merkantylizm problematykę dodatniego bilansu handlowego traktował jako jeden z priorytetów polityki ekonomicznej państwa - stąd postulował aktywne popieranie eksportu i ograniczanie importu. Teoria wolnego handlu, choć wskazywała na korzyści ze specjalizacji produkcji i wzywała do likwidacji wszelkich form ingerencji ze strony państwa w sferę wymiany międzynarodowej, rozwijała się i wyznawana była głównie przez tych uczestników rynku międzynarodowego, którzy stanowili czołówkę gospodarczą świata. Aplikacja teorii wolnego handlu dawała im nieskrępowaną ekspansję na rynki zagraniczne i utrwalenie istniejącej struktury międzynarodowego podziału pracy. Dostrzegając konsekwencje wypływające z teorii wolnego handlu dla krajów nie będących liderami gospodarczymi rozwinięto szereg teorii protekcjonistycznych. Postulują one ochronę własnych gałęzi gospodarki, które uważane są za szczególnie istotne dla narodowego rozwoju gospodarczego, a które na danym etapie rozwoju zagrożone byłyby konkurencyjnym importem. Poza tym wskazują one na znaczenie ochrony własnego rynku pracy oraz w swej bardziej radykalnej postaci dowodzą, iż tylko skuteczną polityką protekcyjną zmienić można swą pozycję w międzynarodowym podziale pracy na bardziej korzystną. Niezależnie od oficjalnie głoszonej filozofii ekonomicznej państwa prowadzą politykę ekonomiczną aktywnie popierającą własny eksport w szczególności dla następujących motywów: wpływu dewiz umożliwiających zakupy na rynkach zagranicznych produktów nieosiągalnych lub tańszych niż w kraju; zapewnienia pełnego zatrudnienia czynników produkcji, w szczególności siły roboczej; zapewnienia przynajmniej równowagi bilansu handlowego; zachowania lub polepszenia własnej pozycji w międzynarodowym podziale pracy. Wśród szeregu instrumentów, jakie państwo może stosować dla popierania eksportu, wymienić należy: bezpośrednie subwencjonowanie, ulgi podatkowe, czy różnorakie subwencjonowanie pośrednie. Spośród subwencjonowania pośredniego najważniejszą rolę w państwach kapitalistycznych odgrywa system kredytu eksportowego. Artykuł niniejszy za cel stawia sobie zapoznanie czytelnika z organizacją systemu kredytu eksportowego w krajach kapitalistycznych. Zainspirowany został on działaniami zmierzającymi do uruchomienia w Polsce Banku Rozwoju Eksportu. Autor w okresie od lipca 1983 r. do końca sierpnia 1983 r. miał okazję przebywać na praktyce w Banco Exterior de Espana, który dominuje na hiszpańskim rynku kredytu eksportowego. Materiały i doświadczenia tam zebrane posłużyły do opracowania niniejszego szkicu. Po ogólnym scharakteryzowaniu organizacji kredytu eksportowego w krajach kapitalistycznych zostanie szczegółowo omówiony system istniejący w Hiszpanii. (fragment tekstu)
Przedstawiono koncepcję utworzenia Exim Banku - banku wspierającego i promującego eksport polski. Podano źródła kapitału, dzięki którym bank mógłby rozpocząć działalność, argumenty za i przeciw powołaniu instytucji oraz zarys jego struktury.
W artykule omówiono pomysł utworzenia nowego banku o narodowym charakterze Exim Bank. Instytucja ta miałaby na celu wspieranie rozwoju działalności krajowych eksporterów przez udzielanie kredytów eksportowych, gwarantowanie i zabezpieczanie kontraktów eksportowych oraz świadczenie innych usług bankowych.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.