Prezentowane opracowanie nie jest przejawem żadnej obcojęzycznej maniery czy mody na europejskość, lecz zwykłą koniecznością. Brak bowiem jak dotychczas polskiego odpowiednika, który oddawałby w najbardziej trafny sposób istotę tego terminu. "Public relations", czyli w dokładnym przekładzie z angielskiego, kontakty ze zbiorowościami społecznymi, dotyczą stosunków określonej instytucji (np. organizacji politycznej, przedsiębiorstwa, organizacji religijnej, sportowej, rządowej, czy władzy lokalnej )z innymi zbiorowościami społecznymi czy organizacjami. Celem nadrzędnym public relations jest ukształtowanie z otoczeniem takich stosunków, aby wyrażały one wzajemne zrozumienie, pozytywne nastawienie, eliminowanie konfliktowości, kształtowanie pozytywnego nastawienia do działalności inicjatorów tych zabiegów. Działania w sferze public relations nie są statycznym układem wzajemnych stosunków, ale zespołem stale zmieniających się działań podejmowanych przez inicjatora public relations celem ukształtowania pozytywnego stanu tych stosunków. Można więc powiedzieć, że public relations to nie relacja a akcja, nie stan a działanie. Zdając sobie sprawę z różnorodności sfer działalności public relations opracowanie to, ze względu na swoją objętość, należy traktować jako minimum wiedzy o dyscyplinie wchodzącej coraz szerzej na polski rynek i do życia politycznego. Poza przedstawieniem rysu historycznego powstania tej dyscypliny naukowej, a głównie praktycznej oraz wyjaśnień terminologicznych, główny nacisk położono na niektóre aspekty działalności public relations, jak: dobór kadr do public relations, współpraca z mediami, reklama w PR, czy miejsce i rola public relations w miejscu pracy. Chodzi także o rozwiązanie pewnych mitów i stereotypów funkcjonujących nawet wśród kadry kierowniczej przedsiębiorstw, upatrujących w PR swoistą formę reklamy, ale nie w aspekcie długofalowej działalności, mającej przynosić doraźne korzyści. Sporą część rozważań poświęcono etycznej działalności PR i to w odniesieniu do pracowników komórek podejmujących tę działalność oraz ich zwierzchników. Jeżeli bowiem w relacji "nadawca - odbiorca" ma istnieć zaufanie, to nie powinno być niedomówień, zafałszowań czy dwulicowości. Opracowanie ma na celu uzmysłowienie pewnych prawidłowości, rozwiązanie mitów stereotypów, a nie danie recept i rozwiązań w konkretnych sytuacjach. To zależeć już będzie od inwencji, wiedzy i wyczucia pracowników PR. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.