Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Labour force participation rate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wprowadzanie innowacji mierzy się za pomocą kilku wskaźników. W artykule szczególny nacisk położono na dwa: wydatki na działalność badawczo-rozwojową w relacji do PKB oraz zasoby ludzkie dla nauki i techniki. Z analizy wynika, że oba te wskaźniki mają dodatni wpływ na inny wskaźnik, którym jest na liczba zgłoszonych wynalazków przez rezydentów do Europejskiego Urzędu Patentowego. Wprowadzanie innowacji ma niewątpliwie istotny wpływ na zatrudnienie, jednakże wpływ ten nie jest do końca oczywisty. Wydatki na działalność badawczo-rozwojową mają dodatni wpływ na czas trwania życia zawodowego oraz na współczynnik aktywności zawodowej i jest to pozytywny wpływ. Jednak wydatki na działalność badawczo-rozwojową mają również dodatni wpływ na wskaźnik bierności ekonomiczno-społecznej młodzieży 20-24 lata oraz ujemny wpływ na wskaźnik zatrudnienia, czyli wzrost wydatków na badania i rozwój prowadzi do wzrostu bezrobocia wśród młodzieży i do zmniejszenia zatrudnienia wśród osób w wieku od 20 do 64 lat. Zarówno zasoby ludzkie dla nauki i techniki również mają nieoczywisty wpływ na współczynnik aktywności zawodowej. Wraz ze wzrostem zasobów ludzkich dla nauki i techniki współczynnik aktywności zawodowej spada. Najbardziej zaskakującym wynikiem jest brak istotnego wpływu zarówno zasobów ludzkich dla nauki i techniki, jak i nakładów na działalność badawczo- -rozwojową w relacji do PKB na wydajność pracy. Wydaje się, że wprowadzanie innowacji powinno istotnie przyczynić się do wzrostu wydajności pracy, ale z badań wynika, że w Polsce w latach 2004-2014 tak nie było. (fragment tekstu)
2
Content available remote Podobieństwa rynków pracy w grupie krajów UE-28
100%
W artykule uwagę skoncentrowano na grupowaniu rynków pracy w badanych krajach UE-28 w celu utworzenia jednorodnych klas. Procedura grupowania uwzględnia wewnętrzne zróżnicowanie rynków pracy. W badaniu zastosowano hierarchiczne metody aglomeracyjne i metodę k-średnich. Głównymi kryteriami decydującymi o przynależności rynków pracy krajów UE-28 do skupień są wskaźnik zatrudnienia oraz współczynnik aktywności zawodowej. (abstrakt oryginalny)
Prezentowany artykuł jest próbą spojrzenia na zagadnienia prognostyczne w zarządzaniu firmą z odmiennego punktu odniesienia, a mianowicie w powiązaniu firmy i jej działalności bezpośrednio z zasobami pracy tworzącymi tę firmę. Albowiem firma i jej przyszły obraz tworzone są przez określony zespół osób, zatem odwracając tę relację, ogólne zasoby pracy mają wpływ na przyszły kształt firmy i przy szerokich analizach prognostycznych nie sposób pominąć czynników demograficznych określających przyszły poziom zasobów pracy. Szczególnie istotny jest jeden z parametrów demograficzno-ekonomicznych, którego wartość i dynamika zmian mają bezpośredni wpływ na proces tworzenia, czyli współczynnik aktywności zawodowej. Wartość miernika jest obrazem zmian struktury wieku społeczeństwa i właśnie dynamika zmian struktury wieku powinna być również uwzględniana, a przynajmniej nie powinna być pomijana przy wszelkich aspektach prognozowania w zarządzaniu firmą. (fragment tekstu)
Głównym celem niniejszego artykułu jest opracowanie miary zjawiska segregacji zawodowej według płci oraz jej zastosowanie do empirycznej analizy zakresu jego występowania. W artykule wykorzystano dwuetapową procedurę zaproponowaną przez Knoglera i Lankes'a do estymacji miernika segregacji zawodowej według płci w 30 badanych krajach, należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), w latach 1997-2016. W pierwszym etapie, na podstawie analizy głównych składowych, ze zbioru wielu zmiennych charakteryzujących poziomą i pionową segregację zawodową wyróżniono główne i niezależne od siebie wymiary omawianego zjawiska. Celem drugiego etapu była identyfikacja wymiarów segregacji zawodowej według płci istotnie oddziałujących na różnice w aktywności ekonomicznej kobiet i mężczyzn za pomocą estymacji modelu danych panelowych typu within-between. Wnioski płynące z przeprowadzonych analiz wskazują na pozytywne oddziaływanie eliminowania segregacji zawodowej według płci na sytuacje kobiet i mężczyzn na rynku pracy, a w szerszej perspektywie na koniunkturę gospodarczą. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Statystyczna analiza przestrzennego zróżnicowania bezrobocia w Polsce
84%
Współczesne teorie rynku pracy wskazują na jego regionalną niejednorodność. Celem artykułu jest analiza regionalnego zróżnicowania bezrobocia w Polsce. W analizie tej zastosowano trzy podejścia: analizę stanu, analizę przepływów i analizę relacji stanów i zmiennych określających status na rynku pracy. Wykorzystano następujące mierniki: stopę bezrobocia, współczynnik aktywności zawodowej, wskaźnik zatrudnienia, stopy przepływów (odpływu i napływu do bezrobocia) oraz ryzyko względne. Zwrócono również uwagę na znaczenie diagnostyczne tych mierników.(abstrakt oryginalny)
Badania przeprowadzono w oparciu o dane z ankietyzacji 114 losowo wybranych gospodarstw domowych w sześciu gminach położonych w pobliżu granicy państwowej z Niemcami i Czechami. Przedmiotem analiz była aktywność zawodowa ludności wiejskiej z uwzględnieniem rodzaju i czasu pracy zarobkowej. Obliczony dla ludności w wieku produkcyjnym współczynnik aktywności zawodowej jest dość wysoki i wynosi 72,5%, z tego 58,3% stanowią osoby pracujące. Zdecydowanie najpopularniejszym zajęciem ludności wiejskiej na przygraniczu była praca najemna, następnie praca we własnym gospodarstwie rolnym, a dopiero na trzeciej kolejności praca w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek. Główne branże działalności na własny rachunek prowadzonej przez ludność wiejską przygranicza to handel, hotelarstwo (wraz z agroturystyką) oraz nieco rzadziej warsztaty mechaniczne. Prawie wszystkie powyższe usługi były nastawione na obsługę klientów spoza badanego obszaru. Badania potwierdziły duże problemy z wejściem na rynek pracy ludzi młodych z wykształceniem wyższym. (abstrakt oryginalny)
Rozważania przedstawione w artykule zawężono do firmy rozumianej jako jednostka ubezpieczeniowa o charakterze społecznym lub komercyjnym, a zmiany proporcji poszczególnych subpopulacji ludności określa się mianem ryzyka ubezpieczeniowego. Jest to specyficzna definicja ryzyka, lecz w sferze ubezpieczeń społecznych wydaje się zupełnie prawidłowa. Przy wyraźnie zauważalnej tendencji starzenia się społeczeństw, zmianie wzorca płodności oraz utrzymującym się od pewnego czasu braku zastępowalności pokoleń, szczegółowe analizy w zakresie zmian proporcji ludnościowych są niezbędne. Stworzy to możliwość przeprowadzenia modelowania demograficznego wybranych współczynników demograficznych (choćby w zakresie modeli tendencji rozwojowej) i na tej podstawie określenie prognoz ich wartości. Do grupy mierników struktury, które należałoby przeanalizować w pierwszej kolejności, należą współczynniki starości demograficznej i starzenia się zasobów pracy oraz obciążeń zasobów pracy. Kolejnym miernikiem, którego zmiany warto poddać analizie, to współczynnik aktywności zawodowej, gdyż w połączeniu ze współczynnikami starości oraz starzenia zasobów pracy pozwoli na skuteczniejszą ocenę ryzyka w zakresie ubezpieczeń społecznych. (fragment tekstu)
8
Content available remote Wpływ zmian demograficznych na regionalne rynki pracy w Polsce
84%
Celem artykułu jest przedstawienie zmian demograficznych, jakie zaszły w polskich województwach w latach 1995-2014, oraz ich wpływu na regionalne rynki pracy. Heterogeniczność polskich województw zidentyfikowana została na podstawie odmiennej dynamiki zmian oczekiwanej długości trwania życia w momencie urodzin, odmiennych wzorców kształtowania się współczynników obciążenia demograficznego i odmiennej struktury populacji. Rzutują one na regionalne zróżnicowanie rynków pracy, które przyjmuje wielowymiarowy charakter (stopy zatrudnienia i aktywności zawodowej, odsetka długotrwale bezrobotnych). W artykule sformułowano tezę, zgodnie z którą heterogeniczność województw pod względem charakterystyk demograficznych ściśle determinuje strukturę i dynamikę zmian obserwowanych na regionalnym rynku pracy, skutkując zróżnicowaniem poziomów i dynamiki PKB per capita i obserwowaną dywergencją rozwoju województw.(abstrakt oryginalny)
Celem opracowania było określenie sytuacji kobiet wiejskich w Polsce na tle krajów europejskich. Badano aspiracje zawodowe, edukacyjne i społeczne kobiet oraz możliwości wspierania ich aktywizacji zawodowej na rynku pracy. Stwierdzono, że kobiety wiejskie mają zróżnicowane aspiracje zawodowe, edukacyjne i społeczne. Co czwarta respondentka zamierza rozwijać się zawodowo, prowadząc działalność rolniczą, i co czwarta planuje łączyć pracę w rolnictwie z działalnością pozarolniczą. Aspiracje zawodowe pozostałych kobiet wiążą się z odchodzeniem od działalności rolniczej lub nie są ukierunkowane. W strukturze aktywności ekonomicznej ludności, analizowanej przy użyciu takich wskaźników, jak wskaźnik zatrudnienia, współczynnik aktywności zawodowej i stopa bezrobocia, wyraźnie widać przewagę udziału mężczyzn nad udziałem kobiet zarówno w mieście, jak i na wsi. Wśród krajów Unii Europejskiej najwyższym wskaźnikiem aktywności kobiet z obszarów wiejskich cechuje się Szwecja (68,7%), a najniższym Włochy (45,4%); Polska, ze wskaźnikiem 51,5%, zajmuje 12 miejsce. Badani polscy pracodawcy oczekują specjalnych preferencji podatkowych i ubezpieczeniowych w przypadku zatrudnienia kobiet z terenów wiejskich. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Starzenie się zasobów pracy w Polsce - analiza konsekwencji
84%
Celem analizy była ocena wpływu procesów demograficznych na rynek pracy w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem ich oddziaływania na stan zasobów siły roboczej. W artykule przedstawiono wpływ procesu starzenia się zasobów pracy na utracone możliwości produkcyjne populacji w wieku produkcyjnym. Ocenę tę oparto o badanie zróżnicowania w poziomie wskaźników aktywności zawodowej oraz zatrudnienia ze względu na wiek. Zaprezentowano wyniki analizy parametrów charakteryzujących liczbę utraconych potencjalnych lat zdrowego życia z powodu chorób przewlekłych w populacji osób w wieku produkcyjnym. Stwierdzono, że natężenie obserwowanych zjawisk związanych z procesem depopulacji w podłączeniu ze stosunkowo niskim wskaźnikiem aktywności ekonomicznej oraz zatrudnialności osób w tzw. późnym wieku produkcyjnym powoduje kumulację efektów demograficznych i kohortowych skutkującą praktycznie niespotykanym na skalę europejską tempem kurczenia się potencjału zasobów pracy w Polsce.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Regionalne zróżnicowanie bezrobocia w Polsce
84%
Współczesne teorie rynku pracy wskazują na jego regionalną niejednorodność. Celem artykułu jest analiza regionalnego zróżnicowania bezrobocia w Polsce. W analizie tej zastosowano trzy podejścia: analizę stanu, analizę przepływów i analizę relacji stanów i zmiennych określających status na rynku pracy. Wykorzystano następujące mierniki: stopę bezrobocia, współczynnik aktywności zawodowej, wskaźnik zatrudnienia, stopy przepływów (odpływu i napływu do bezrobocia), ryzyko względne. Zwrócono również uwagę na znaczenie diagnostyczne tych mierników. (abstrakt oryginalny)
12
Content available remote Trudności uczestnictwa osób niepełnosprawnych na współczesnym rynku pracy
84%
Artykuł porusza problem niskiej aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych w Polsce. Pokazano, że głównymi czynnikami wpływającymi na taki stan rzeczy są cechy badanej populacji - niskie kwalifikacje, ograniczenia w wykonywaniu codziennych czynności, a także bariery zewnętrzne, utrudniające partycypację nie tylko w rynku pracy, ale i innych obszarach życia społecznego. (fragment tekstu)
W Polsce w 2002 r. tereny wiejskie zamieszkiwało około 61,8% ludności, a więc około 14,7 min osób, w tym ludności powyżej 15 roku życia mieszkało na wsi 11,3 min. Stanowiło to 37% całej populacji tej grupy wiekowej. Wiejski rynek pracy jest rynkiem bardzo specyficznym. Wynika to przede wszystkim z bardzo silnego powiązania z rolnictwem. Szacuje się, że prawie 55% ogólnej liczby mieszkańców wsi w wieku 15 lat i więcej to osoby związane z gospodarstwami rolnymi, tzn. takie, które zamieszkują we wspólnych gospodarstwach domowych wraz z użytkownikiem gospodarstwa rolnego lub działki rolnej. Z faktem tym wiążą się cechy charakterystyczne rynku pracy na wsi: wyższy niż w miastach współczynnik aktywności zawodowej i wskaźnik zatrudnienia oraz niższa stopa bezrobocia rejestrowanego. Wśród ludności zamieszkałej na wsi możemy wyodrębnić dwie grupy: ludność związaną z gospodarstwami rolnymi i ludność bezrolną. Sytuacja tej drugiej grupy na rynku pracy jest zróżnicowana, ale według oficjalnych statystyk na ogół zdecydowanie trudniejsza niż sytuacja pozostałej ludności. Ludność bezrolna charakteryzuje się niskim wskaźnikiem zatrudnienia, niskim współczynnikiem aktywności zawodowej i wyższą niż inne grupy stopą bezrobocia. Jednak sytuacja na wiejskim rynku pracy nie jest jednolita. Uzależniona jest ona zarówno od położenia terenów wiejskich względem aglomeracji i innych rynków pracy (np. tereny przygraniczne), jak również od struktury zbiorowości wiejskiej. Zróżnicowane przestrzennie są zarówno wskaźniki aktywności zawodowej ludności, struktura zatrudnienia jak również poziom bezrobocia. Wynika to z przestrzennego zróżnicowania rynków pracy, które kształtują aktywność zawodową ludności. (fragment tekstu)
Celem opracowania jest ukazanie lokalnego zróżnicowania sytuacji na rynku pracy w województwie śląskim. Takiej oceny zwykle dokonuje się na podstawie pojedynczych miar względnych, takich jak: wskaźnik zatrudnienia, współczynnik aktywności zawodowej czy stopa bezrobocia. Rynek pracy jest tymczasem kategorią złożoną i jako taka powinna być charakteryzowana przez wiele atrybutów, bowiem stosowanie pojedynczych wskaźników (np. stopy bezrobocia) może prowadzić do jednostronnej analizy. Może się zdarzyć, że uśredniony obraz wynikający z miar względnych dotyczy niewielu lokalnych rynków pracy. (fragment tekstu)
Celem niniejszej pracy jest ocena znaczenia programu "Rodzina 500+" dla podaży pracy kobiet w Polsce, uwzględniając uwarunkowania demograficzne i koniunkturalne. W badaniu wykorzystano dane BAEL i GUS. Miarą podaży pracy jest współczynnik aktywności zawodowej. Analiza skupia się na latach 2016-2018. W badaniu zastosowano metodę kontrfaktyczną, aby określić znaczenie zmian w strukturze wiekowej i w aktywności zawodowej poszczególnych grup wiekowych dla podaży pracy kobiet. Przyczyny dezaktywizacji zawodowej kobiet zidentyfikowano dekomponując stopę wzrostu zawodowo biernych kobiet według rodzajów bierności wyróżnianych w BAEL. Znaczenie zmian w koniunkturze gospodarczej dla podaży pracy kobiet w latach 2006-2018 przeanalizowano za pomocą regresji rekursywnej. Wyniki analizy wskazują, że program "Rodzina 500+" przyczynił się do spadku współczynnika aktywności zawodowej kobiet w wieku 25-44 lata. Spadek ten był skorelowany w czasie z transferami pieniężnymi na rzecz rodzin i dzieci w ramach programu "Rodzina 500+" oraz ze zwiększeniem liczby kobiet biernych zawodowo ze względu na "obowiązki rodzinne i związane z prowadzeniem domu". W tym samym czasie zmiany w strukturze demograficznej sprzyjały większej aktywności zawodowej kobiet w wieku 25-44 lata, natomiast zmiany koniunkturalne nie wywierały na nią istotnego wpływu. Z regresji rekursywnej wynika, że w grupie kobiet w wieku 25-44 lata wprowadzenie programu "Rodzina 500+" zmieniło relacje między współczynnikiem aktywności zawodowej, odsetkiem kobiet "zniechęconych" i biernych ze względu na "obowiązki rodzinne" a stopą bezrobocia, choć nie zmienił się trend bezrobocia. (abstrakt oryginalny)
Wskaźniki określające sytuację zawodową uczestników rynku pracy, do których między innymi należą współczynnik aktywności zawodowej oraz stopa bezrobocia wskazują, że osoby niepełnosprawne są grupą społeczną, która jest w gorszym położeniu na rynku pracy, w porównaniu z osobami pełnosprawnymi. Celem artykułu jest porównanie ryzyka posiadania statusu osoby długotrwale bezrobotnej przez osoby niepełnosprawne oraz pełnosprawne na przykładzie danych z Powiatowego Urzędu Pracy w Gdyni oraz z Powiatowego Urzędu Pracy w Gdańsku według stanu na koniec II kwartału 2011r. Analiza została oparta na cechach społeczno-demograficznych takich jak płeć, wiek, wykształcenie oraz staż pracy. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest analiza wielkości zasobów siły roboczej w Polsce według spisu ludności 2011 i badań aktywności ekonomicznej ludności. Istnieją rozbieżności w danych uzyskanych z tych dwóch źródeł. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, jak duże są te rozbieżności i jakie są ich przyczyny. Analizowano liczby aktywnych zawodowo i pracujących oraz dwa mierniki względne: współczynnik aktywności zawodowej i wskaźnik zatrudnienia. Do porównań zastosowano test istotności różnicy dwóch parametrów. Obliczono także różnice bezwzględne i względne między tymi samymi danych z dwóch źródeł. Wszystkie wyniki rozpatrywano ogółem oraz według płci, wieku, poziomu wykształcenia oraz miejsca zamieszkania z podziałem na miasta i wsie oraz według województw. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była analiza aktywności zawodowej rodziców, którzy otrzymywali świadczenie wychowawcze z programu "Rodzina 500 plus". W pierwszych trzech latach programu otrzymanie świadczenia uzależnione było od liczby dzieci i poziomu dochodów na osobę. Z badań wynika, najwyższy współczynnik aktywności zawodowej był wśród rodziców z jednym dzieckiem, którzy nie otrzymywali świadczenia 500+. Rodzice, którzy otrzymywali świadczenie 500+ i mieli, co najmniej dwoje dzieci byli bardziej aktywni zawodowo niż rodzice z jednym dzieckiem. Zaobserwowano, że w roku, w którym wprowadzono świadczenie 500+, wzrosła liczba biernych zawodowo, szczególne wśród mieszkańców wsi, którzy nie szukają pracy z powodów obowiązków rodzinnych, w tym opieki nad członkami rodziny. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera analizy dotyczące "pokolenia 50+". Szczegółowe analizy związane są z parametrami charakteryzującymi rynek pracy, z ich dynamiką w ostatnich latach i prognozami wartości na lata najbliższe. Podstawę analiz stanową szeregi czasowe wartości odpowiednich współczynników zaczerpnięte z bazy Eurostat, jako jednego z najbardziej wiarygodnych źródeł danych lub współczynniki nic publikowane w żadnych źródłach, a wyznaczone na podstawie struktury wieku ludności. Zakres analiz szczegółowych dotyczy nic tylko Polski, lecz także innych krajów UE. Do grupy państw, dla których przeprowadzona została szczegółowa analiza, wybrano państwa nadbałtyckie, czyli Polskę, Litwę, Łotwę, Estonię, Danię, Szwecję, Finlandię i Niemcy. Wybór nie był przypadkowy. Cztery pierwsze państwa to państwa nowo przyjęte do UE w 2004 r., a cztery pozostałe to tzw. stare kraje unijne, w których zasady funkcjonowania systemów społecznych uznaje się za bardziej przyjazne pracownikowi i w związku z tym pozycja pracowników pokolenia 50+ na rynku pracy może być odmienna od tej, jaką mają pracownicy w państwach nowych w UE. Ze względu na niedostępność pewnych danych okres badania to lata 2000-2008, a współczynniki, które uznano za najważniejsze w ocenie kondycji rynku pracy, to współczynnik aktywności zawodowej, wskaźnik zatrudnienia, stopa bezrobocia i stopa bezrobocia długoterminowego.(abstrakt oryginalny)
Przedmiot badań: Bezrobocie jest zjawiskiem występującym z różnym natężeniem w każdej gospodarce rynkowej. Na jego poziom oddziałuje jednocześnie wiele czynników leżących po stronie popytowej i podażowej rynku pracy, jak również niedopasowania strukturalne między podażą pracy a popytem na pracę, efektywność funkcjonowania rynku pracy, charakter polityki makroekonomicznej oraz instytucje rynku pracy. Cel badawczy: Celem opracowania jest określenie znaczenia czynników popytowych i podażowych w kształtowaniu zmian stóp bezrobocia w przekroju województw w Polsce w latach 2013-2018. Metoda badawcza: W oparciu o dane agregatowe o stopach bezrobocia, wskaźnikach zatrudnienia oraz współczynnikach aktywności zawodowej opublikowanych przez GUS dokonano dekompozycji stóp bezrobocia w Polsce oraz w przekroju województw w oparciu o formułę zaproponowaną przez M.W. Elsby'ego, M. Hobijna i A. Sahina (2010). Wyniki: Z przeprowadzonych rozważań wynika, iż w latach 2013-2018 decydujący wpływ na spadek stóp bezrobocia w większości województw miał wzrost wskaźników zatrudnienia. Jedynie w woj. lubelskim i świętokrzyskim dezaktywizacja zawodowa miała decydujący wpływ na spadek stóp bezrobocia. W latach 2015-2018 spadek stóp bezrobocia w Polsce jak i w niektórych województwach był wspierany przez procesy zachodzące po podażowej stronie rynku pracy.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.