W artykule analizowane są przyczyny kryzysu liberalnej partii niemieckiej Freie Demokratische Partei (FDP). Partia ta odegrała liczącą się rolę w historii Niemieckiej Republiki Federalnej, a jej przedstawiciele pełnili najwyższe funkcje polityczne, by wspomnieć tylko Hansa-Dietricha Genschera. Od lat dziewięćdziesiątych FDP przeżywa kryzys, mimo sukcesu odniesionego w wyborach do Bundestagu w 2005 roku. Autor stawia pytanie o źródła tego kryzysu. Jako pierwsze wskazuje brak charyzmatycznych osobowości, takich jak przed laty Genscher czy Graf Otto von Lambsdorff. Drugie to ogólny kryzys partii w Niemczech, odczuwany szczególnie przez FDP, nie mającej liczącej się grupy trwale związanych z nią wyborców, a zarazem tej, która traci wyborców na rzecz innych partii. FDP podjęło błędną próbę przeprofilowania się eksponując postulat obniżenia podatków. W niekorzystnej sytuacji gospodarczej nie była w stanie przeforsować go w koalicji z chadecją i zaczęła być postrzegana jako partia neoliberalna. Wraz z narastającym kryzysem gospodarczym, rosnącą niepewnością społeczeństwa i szukaniem oparcia w państwie oraz jego świadczeniach, partia zaczęła być kojarzona z negatywnymi trendami we współczesnej ekonomii. W tak niekorzystnej konstelacji próby ocieplenia wizerunku partii, pokazania, że nie odwołuje się jedynie do chęci zysku, lecz do szeroko rozumianej wolności, nie przyniosły większego efektu. (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.