Kwestia finansowania aktywności innowacyjnej przedsiębiorstw może być rozpatrywana dualnie, co wynika z cyrkulacji kapitału w przedsiębiorstwie [Borowiecki 1993, s. 23, Tomaszewski 2003, s. 13]. Kapitał w formie pienięż-nej w wyniku działalności inwestycyjnej zamienia się w majątek przedsiębior-stwa, który wcześniej (w przypadku majątku obrotowego) lub później (w przy-padku majątku trwałego) ponownie przechodzi w postać pieniężną. Stąd też analizując finansowe aspekty działalności przedsiębiorstwa należy zwrócić uwagę zarówno na aspekt finansowy jak i rzeczowy [Janasz, Janasz, Wi-śniewska 2007]. Działalność innowacyjna wymaga wysokich nakładów finansowych. Stąd też w opinii przedsiębiorców wysokość tych nakładów stanowi istotną barierę w realizacji aktywności innowacyjnej przedsiębiorstw, które reprezentują [Ja-strzębska, 2005, s. 191]. Studiując literaturę przedmiotu można spotkać się tak-że z poglądami, według których brak dostępu do kapitału obcego stanowi istotną barierę dla aktywności innowacyjnej przedsiębiorstw [Duda 2007, s. 83]. Natomiast są również publikacje, które dowodzą czegoś przeciwnego, a mianowicie, że brak dostępu do kapitału obcego nie stanowi bariery aktyw-ności innowacyjnej przedsiębiorstw. Według tego samego źródła barierą ak-tywności innowacyjnej jest wyłącznie brak kapitału własnego przeznaczonego do finansowania działalności innowacyjnej [Szopik-Depczyńska, Świadek 2013, ss. 641-649]. W tym kontekście podstawową hipotezą badawczą niniej-szego artykułu jest twierdzenie, że brak własnych środków na finansowanie kooperacji innowacyjnej i wysokie koszty kooperacji innowacyjnej nie stano-wią bariery kooperacji innowacyjnej przedsiębiorstw przemysłowych funkcjo-nujących w sieciach lokalnych. Natomiast pierwszym celem badania była pró-ba określenia wpływu poszczególnych źródeł finansowania na wystąpienie kooperacji innowacyjnej przedsiębiorstw przemysłowych funkcjonujących w sieciach lokalnych. Drugim celem badania było określenie wpływu działal-ności inwestycyjnej na wystąpienie współpracy innowacyjnej. Nawiązując do tytułu opracowania należy także wyjaśnić użyte pojęcie "sieci lokalne". Pojęcie to nawiązuje do teorii dystryktów przemysłowych A. Marschal-la, zgodnie z którą dystrykt przemysłowy stanowi terytorialnie wyodrębnioną przestrzeń, na której funkcjonują liczne, wyspecjalizowane, przedsiębiorstwa przemysłowe, zaliczane do sektora MSP [Grosse 2002, s. 33]. W przypadku sieci lokalnych istotne jest występowanie powiązań pomię-dzy przedsiębiorstwem a jego dostawcami, odbiorcami i konkurentami. Ogra-niczeniem jest jedynie szeroko rozumiana bliskość geograficzna od pozosta-łych uczestników sieci dostaw. Bliskość ta jest rozumiana szerzej niż prze-strzeń fizyczna, ponieważ obejmuje również wymiar społeczny [Jewtuchowicz 2005, s. 68]. Na powiązania jednego przedsiębiorstwa z jego dostawcami, odbiorcami i konkurentami nakładają się powiązania innych przedsiębiorstw, często z tymi samymi dostawcami lub odbiorcami, co powoduje powstanie sieci, która swoim zasięgiem pokrywa zurbanizowane obszary kraju.(fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.