Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Logika formalna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Józef M. Bocheński's Analysis of "System" and "Finality" Notions
100%
J.M. Bocheński recognition among the components of each system the elements and synthetic principle called the synthetic factor in the treatise on philosophy of an industrial enterprise. A loose pile of the elements is not a system. It must have a marshalling principle. On this occasion J.M. Bocheński remarks that there is a certain similarity between elements and synthetic principle and the Aristotelian υλη /hyle/ and μορϕη /morfe/.(fragment of text)
2
Content available remote Elementy klasycznego rachunku zdań
75%
Logika pochodzi od greckiego słowa "logikos" co znaczy: sensowny, konsekwentny, poprawnie myślący. Logikę można określić jako dział filozofii, który zajmuje się naturą samego myślenia. Początków logiki należy upatrywać się w greckiej starożytności. Już Sokrates zwrócił uwagę na problem ścisłości i definiowania pojęć. Jego wysiłki kontynuowali Platon i Arystoteles, który opracował podstawowy trzon logiki formalnej. Z tego względu uchodzi za twórcę logiki, chociaż termin ten został wprowadzony przez stoików. W logice wyróżnia się trzy podstawowe działy: logika formalna, semiotyka oraz metodologia nauk. Logika matematyczna, logistyka, dział logiki powstały w XIX wieku, zajmujący się zasadami wnioskowania dedukcyjnego, sformalizowanego na kształt algebry. Nazwa odnosząca się do nowoczesnej logiki formalnej, a szczególnie do tych rachunków logicznych, które są wystarczająco bogate, żeby wyrazić matematykę klasyczną. Dalszą część swojej pracy poświęcę na omówienie klasycznego rachunku zdań. (fragment tekstu)
Przedmiot badań: Artykuł analizuje rzadko poruszaną kwestię wyrażanej przez Kazimierza Ajdukiewicza, polskiego logika, zwolennika logiki dwuwartościowej, krytyki klasyfikacji rozumowań autorstwa Jana Łukasiewicza, twórcy trójwartościowego rachunku logicznego. Cel badawczy: Celem artykułu jest próba wykazania, że podjęta przez Ajdukiewicza krytyka systemu rozumowań Łukasiewicza dotyczy problematyki roli i miejsca definicji w logice. Ajdukiewicz, który był uczniem Łukasiewicza, uznawanego na całym świcie za geniusza logiki, nie wdawał się w naukowy spór ze swoim mistrzem. Korzystając z płaszcza krytyki pewnego fragmentu badań Łukasiewicza, wyraża jednak odmienne stanowisko wobec, jego zdaniem, błędnych sposobów definiowania przez Łukasiewicza terminów użytych w klasyfikacji rozumowań. Ajdukiewicz problematykę dotyczącą definicji uważał za bardzo ważną. W swoich pracach podkreśla, co zauważają współcześni badacze myśli Ajdukiewicza, że pewne aspekty teorii definicji wykraczają poza sformalizowane procedury definicyjne. Analiza jego poglądów świadczy o tym, że on sam aspirował do utworzenia nowej nauki o definicjach w logice. W krytyce, której się podejmuje wobec klasyfikacji rozumowań Jana Łukasiewicza, sam podkreśla, że dotyczy ona definicji, nie zaś procesu rozumowań.1 Zdaniem Ajdukiewicza definicje systemu logicznego muszą być sensowne i wyrażone w zdaniu danego języka logiki L, natomiast definicje Łukasiewicza prezentowane w klasyfikacji są sensu pozbawione oraz zawierają błąd ekwiwokacji. Fragmentaryczne ujęcie w krytyce problemu definiowania stanowi początek jego pogłębionych badań nad rozumieniem i rolą definicji w logice. Metoda badawcza: W artykule metodą analityczną wykazuje się odmienne podejścia logików do roli definicji w logice. Zestawienie poglądów Kazimierza Ajdukiewicza na temat klasyfikacji rozumowań z poglądami autora klasyfikacji - Jana Łukasiewicza wykazuje różnice w stanowiskach logików, co do metodologii systemów logicznych. W ten sposób prezentowane jest rzadko podnoszone w nauce i dydaktyce zdanie Ajdukiewicza, iż metodologia Łukasiewicza jest nieprawidłowa, gdyż utworzona została w oparciu o definicje opatrzone błędem ekwiwokacji. Zdaniem Ajdukiewicza Łukasiewicz, wbrew zasadom metodologii logiki klasycznej, nadał definicjom istniejącym nowe znaczenie, tworząc przez to nieprawidłowy system logiki. Wyniki: Problematyka definicji podejmowana jest często zarówno w nauce, jak i procesie dydaktycznym. Klasyfikacja rozumowań autorstwa Jana Łukasiewicza w dydaktyce podawana jest do dziś. Inaczej z jej krytyką autorstwa Kazimierza Ajdukiewicza, która jest podejmowana w literaturze niezwykle rzadko. Prezentowana w artykule analiza poglądów czołowych polskich logików wobec klasyfikacji rozumowań stanowi cenny wkład w rozwój tematyki o rozumowaniach w logice. Prezentowana w artykule analiza krytyki Ajdukiewicza wskazuje na nowe oblicze jego poglądów dotyczące sporu o definicje w logice. Ta nowa perspektywa może zaowocować rozszerzeniem badań dotyczących znaczenia definicji w logice dwu- i trójwartościowej.(abstrakt oryginalny)
Współczesne przedsiębiorstwo coraz to częściej postrzegane jest nie tylko jako struktura czy też zasoby, ale takie jako zbiór procesów. Podstawowymi rodzajami procesów zachodzących w przedsiębiorstwie to procesy produkcyjne oraz procesy biznesowe. Modelowanie procesów biznesowych oprócz środków graficznych, jak пр.: diagram specyfikacji zadań, wymaga również zaawansowanych narzędzi formalnych, jak пр.: algebra procesów, rachunek sytuacji, logiki (modalne, temporalne, deontyczne). Modelowanie procesów biznesowych realizujących konkretne sprawy w przedsiębiorstwach stanowi istotny element wzbogacania wiedzy o rozpatrywanych organizacjach gospodarczych. Podstawowym problemem podczas formalnego modelowania procesów biznesowych zachodzących w przedsiębiorstwach jest właściwe przedstawienie struktury organizacyjnej. Wykorzystywane mogą być do tego celu rozmaite techniki od opisowych do kompletnie sformalizowanych. Przewagi tych ostatnich są oczywiste. Model przedsiębiorstwa opisuje główne składniki, cele, procesy w organizacji oraz wzajemne relacje zachodzące między nimi. Przedstawia on wiedzę organizacji o samej sobie. Przez organizację należy rozumieć szerokie spektrum od jednoosobowego warsztatu rzemieślniczego do olbrzymiej grupy przedsiębiorstw. Tak samo poziom uszczegółowienia modelu zależy głównie od celu modelowania. Badania nad procesami biznesowymi osiągnęły już taki stopień zaawansowania, że stwarza to podstawy do podjęcia próby przedstawienia teorii formalnej procesów biznesowych opartej o system aksjomatów. Przy konstrukcji teorii szczegółowej należy zastosować ogólne zasady budowy systemu aksjomatycznego. (abstrakt oryginalny)
Zaprezentowano zasady logiki domniemań oraz przykłady jej zastosowania do modelowania procesów gospodarczych zachodzących w przedsiębiorstwie oraz omówiono przykład logiki domniemań do modelowania zachowań klienta komisu samochodowego. Przedstawione w artykule podstawy logiki domniemań, a zwłaszcza relacji nadrzędności, mogą przyczynić się do wyeliminowania niejednoznaczności w interpretowaniu przepisów, ich spójności i wykrywania błędów.
W artykule przedstawiono podstawowe zasady logiki domniemań oraz przykłady jej zastosowania do modelowania przepisów regulaminu studiów. Zdaniem autora przedstawione podstawy logiki domniemań, a w szczególności relacji nadrzędności mogą przyczynić się do wyeliminowania niejednoznaczności w interpretowaniu przepisów odnoszących się do życia organizacji gospodarczych.
W rozmowach gospodarczych celem praktycznym jest w efekcie konkretnych ustaleń podjęcie konkretnych działań. Do sprawnej komunikacji potrzebne są narzędzia - wspólny język i obiektywne kryteria logiczne. Funkcję takich kryteriów pełnią cztery prawa logiki: prawo tożsamości, prawo sprzeczności, prawo wyłączonego środka i prawo racji dostatecznej. Temat artykułu stanowi przydatność tych praw w języku biznesu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.